[Fidel-F2]

Kruku, ale może ja jestem za ostry, jest sporo głosów opozycyjnych. Jest w sieci do dostania ponad stustronicowa próbka za darmo. Jest też kilka godzin audio. Może warto spróbować. Nie pierwszy byłby to raz, gdzie mijalibyśmy się w ocenach.

https://kolonia-mars.pl/

[Kruk Siwy]

Owszem, mamy różny ogląd, ale odcedzilem opinie od opisu i smierdzi mi Robinsonem i innymi grafomanami którzy z uporem maniaka zapełniają bez sensu setki stron. Nudzą.

Mam zaczęta kontynuację Ocalonych w niebie. Rzecz dzieje się na Marsie... Zobaczymy.

[Fidel-F2]

Wchodzi koń do baru - Dawid Grosman

Dowale, stand-uper, telefonicznie zaprasza przyjaciela z dzieciństwa na swój występ. Nie widzieli się od dziesięcioleci. Ten jest raczej niechętny, ich drogi rozeszły się w mało przyjemnych okolicznościach, ale Dowale bardzo nalega, więc ulega. Zaczyna się standardowy występ, który różni się tym od potocznego standardu w tym temacie, że oprócz zwykłego "do śmichu", komik rozdrapuje dawne rany, swoje, rodziny, przyjaciół, wszystkich Żydów. Gdyby nie retrospekcje mielibyśmy tu klasyczną grecką tragedię z jej trzema jednościami. Jednak w tych licznych fragmentach wspomnieniowych mamy Holokaust, przykrą historię chłopca trochę nieprzystosowanego, trochę zniszczonego przez pogięcia rodzinne i społeczne, traumatyzującą sytuację geopolityczną państwa żydowskiego po II wś. Autorowi udało się naprawdę nieźle zbudować centralną postać, która rozlicza się ze swoim życiem, trochę się użala, trochę domaga zrozumienia, trochę szydzi z otoczenia. Przypomina muchę w syropie, która przebiera wszystkim co ma próbując wydostać się z pułapki mimo, że nie ma na to żadnych szans. Powieść ma kilka, raczej niewielkich rozmiarów, punktów kulminacyjnych, kilka wciągających pasaży i raczej nijakie zakończenie. Cała ta budowana stopniowo konstrukcja, która cały czas coś obiecuje, w sumie do niczego nie prowadzi poza lekko zdechłą codą.

Warsztat czysto literacki bardzo mocno na plus, dobra budowa scen, niebywale wiarygodni bohaterowie, niezły pomysł oryginalny na konstrukcję całości. Na minus ogólne rozmycie i brak pomysłu na związanie tego w jeden supeł, chyba, że po prostu miał to być obraz człowieka który mimo nieustannych przeciwności, próbował utrzymać się przez całe życie na powierzchni, robiąc dobrą minę.

Jest to książka w sumie niezła, zachęcałbym ze względu na pewna oryginalność, ale zdecydowanie nie jest to pozycja szczególnie wyjątkowa czy wybitna.
7/10

[Fidel-F2]

Urugwajka - Pedro Mairal

Śliniący się do młodej laski gość (żona, dziecko) jest zwyczajnym bucem, myślącym wackiem zamiast głową, który przy okazji daje się przerobić na kasę. Oczywiście we własnych oczach jest romantycznym intelektualistą, cierpiącym niemal werterycznie. Niby jakoś tam dostrzega niestosowność swojego postępowania, ale na wszystko ma jakąś wymówkę. Żenujący bohater, prymitywna fabułka, literacko w miarę, bywa wulgarnie. Taka tam płytka historyjka, niemal Harlequin. Omijać.

Wysłuchałem w interpretacji Filipa Kosiora.
4/10

[Fidel-F2]

Wir Pacyfiku - Clive Cussler

Nigdy nie miałem przyjemności, a nazwisko autora znane, bohatera też, mignął mi na Storytelu, postanowiłem sprawdzić. Wytrwałem jakieś 15% w sumie przymuszając się dla pełniejszego obrazu. Dawno nie miałem do czynienia z literaturą tak płaską i prymitywną w każdym aspekcie. Pensjonarsko naiwne, banalne, szowinistyczne i głupawe czytadełko, napisane stylem nieudolnym - użycie słowa "amatorskim" miałbym za nobilitację - z pokracznymi bohaterami i szowinistycznym zacięciem. Literatura dla małych chłopców. Dodatkowo słaby przekład.

Wysłuchałem w kiepskiej interpretacji Marka Głuszczaka.
Wyjątkowa kumulacja czy też może typowy amerykański gniot. Jedyny pożytek to taki, że kolejne nazwisko z listy "sprawdzić z ciekawości" skreślone definitywnie.

Ramotowata parówka o smaku szarego mydła.
1/10

[Fidel-F2]

Kieł i pazur - Ian Rankin

Kolejne spotkanie z inspektorem Rebusem. Nie są to pozycje najwyższych lotów, ale jednak trzymające pewien poziom, w sam raz np. do wysłuchania podczas podróży autem. Do zalet zaliczam przyzwoity warsztat i oryginalnie (ale wiarygodnie i naturalnie) skonstruowaną postać głównego bohatera. Do wad standardową intrygę i nie do końca przekonujący sposób dojścia do rozwiązania.

W sumie kryminał jakich wiele, ale jakoś się do mnie przykleił, kiedyś tam pewnie zaczepię kolejny tom.

Wysłuchałem w dobrej interpretacji Przemysława Bluszcza.
6/10