[Romek P.]

Dunadan:

[Rafał]

[Nivak]

urbi et orbi

[Dracena]

Zauważyłam tu wielki spór o to, który felieton nadaje się do tego pisma, a który nie. Może ktoś uzna to za przekorę, ale ja właśnie zagłosuję na tekst Romka P., bo lubię czasem poczytać coś mniej związanego z kosmosem czy fantasy. I uważam, że takie monotematyczne teksty byłyby nudne. Zresztą pisarze SF powinni mieć rozległą wiedzę z różnych dziedzin, a więc ich czytelnicy również.

[NURS]

Dzieki Draceno za twój głos. Zapraszam, zapraszam, publicystyka jakos tak po macoszemu jest oceniana...

[Aga]

NURS

[NURS]

Dzieki Aga, dzieki. Nastepnych serdecznie zapraszam.

[hrabek]

Oddalem glos na Pawlaka. Jedyny, ktory pisze na luzie i z jajem. Cebula i Januszkiewicz zaglebili sie w otchlani nauki i mialem wrazenie, ze czytam ksiazke od fizyki. Urbi&Orbi z kolei uraczyli mnie lektura ksiazki od historii. Tylko Pawlaka przeczytalem do konca i wcale nie dlatego, ze najkrotszy. Ale przy lekturze pozostalych tekstow publicystycznych nie udalo mi sie dotrwac do konca. Nie staralem sie specjalnie, ale nie interesuje sie fizyka i historia na takim poziomie, zeby poswiecac czas na wgryzanie sie w tego typu teksty.

[draken]

jak na razie przeczytałem 2 rzeczy:
felieton Romualda Pawlaka i artykuł Rafała Januszkiewicza

zagłosuje jak przeczytam wszytsko, na razie krótkie opinie o tych dwóch


Romuald Pawlak - Skąd się biorą kosmici... - widać ze człowiek umie operować słowem, przeczytałem bez żadnych potknięć. na dodatek ma coś do powiedzenia, co w przypadku felietonów jest podstawą. i bardzo dobrze, ze tekst nie jest sticte o fantastyce. bo swiat dookoła pełen jest prawdziwych rzeczy, które mogą napędzać wyobraźnie, zmuszać do myślenia. podobało mi się.

Rafał Januszkiewicz - Przestrzeni dla twojego ja... - od czasu kiedy czytywałem soie ksiażki o takiej tematyce minęło już sporo lat. na dodatek kilka formatowań dysku się zdarzyło, a dane zostały nadpisane innymi. . więc merytorycznie sie nie wypowiem. ale o samym odbiorze artykułu - to i owszem. mam do niego jeden zarzut. był za długi. albo inaczej. miał za małą zawartość cukru w cukrze. za duzo wypełniacza, puszczania oka do czytelnika, swobodnego gawędzenia. to ja już wole wzory. bo tak, to pozostało mi wrażenie, ze nie wiem co przeczytałem - zgrywa to była czy na serio? jak zgrywa, to nie śmieszna, jak na serio, to zbyt ogólnikowo. tematyka - tak, wykonanie - nie.

pozostałe opinie i głos najprawdopodobniej jutro

no i oczywiscie nie czytałem opinii powyżej

[Dunadan]

[NURS]

Ależ dun, gdybyś mnie zdziwił i tutaj, to bym się nie zdziwił i nie miało by to wpływu na trzymanie kamieni w sercu, bynajmniej

[Dunadan]

Czyli zdziwiłeś się ze się nie zdziwiłem?
BTW jestem ciekaw czy to małe spóźnienie Barona miesiąc temu nie było aby spowodowane brakiem tych zdjęć zasadnioczo jednak cieszę się że są - pierwszy raz zobaczyłem takie cuda...

[Anko]

A zatem powrócił Cebula. I bardzo dobrze. Co prawda, artykuł mnie trochę zmylił tytułem z nanotechnologią, bo w sumie nie tyczy się on technologii produkcji czegoś w skali "nano" (potoczne rozumienie nanotechnologii), ale technologii obserwacji zjawisk w skali nano. Czyli o mikroskopach i pokrewnych przyrządach. Ale mimo konieczności "przestawienia się" z tematu spodziewanego na temat realizowany w treści artykułu, jestem zadowolona. Jest jasno i przejrzyście, a zarazem o sprawach, o których dotąd właściwie nie miałam pojęcia. Uważam, że oto mamy do czynienia z triumfalnym powrotem Cebuli.

Januszkiewicz realizuje podobny typ publicystyki, co Cebula - czyli opowiada o teroriach naukowych, itp. Ale wobec bardziej doświadczonego w publicystyce sąsiada z łamów, niestety, przegrywa. Czytając ten tekst, czułam się trochę skołowana (czy to temat był trudniejszy niż owa nanotechnologia? czy może po prostu jasność wywodu nie ta?) - w sumie tu trochę taki groch z kapustą, i teoria względności, i teoria chaosu, i grawitacja, i kwanty, i kryteria piękna, i kwestia natury ludzkiej... czy to trochę nie za wiele jak na jeden tekst? A może to ja po prostu za głupia jestem, żeby te nici spleść razem w jedno...

Urbi&Orbi tym razem serwują historię o hitlerowcach... ale jakoś brakuje tej historii, w moim mniemaniu, niesamowitości cechującej poprzednie opowieści - gdzie był jakiś cień wątpliwości: a może naprawdę istniał duch/ufo/jasnowidz? Tutaj właściwie nie ma żadnego tropu, że istniał jakiś "superżołnierz" - wszystko opiera się na rojeniach opętanych przez nazistowską ideologię facetów. A jak wiemy, mieli oni "żyłkę eksperymentatora", choćby weźmy, co wyrabiali w Oświęcimiu Mengele&spółka. Tylko, czy którykolwiek z takich eksperymentów przyniósł coś więcej, niż masę niepotrzebnego cierpienia i wielce wątpliwe wyniki? To już chyba "najbliższe sf" są eksperymenty z rakietami V1 i V2, z tego przynajmniej cokolwiek wynikało.
Po prostu, temat jakoś nie przypadł mi do gustu. O ile mogłam dumać, czy Konfederaci Barscy widzieli ufo, szatana, zjawisko pogodowe czy zwykły omam, o tyle tutaj po prostu mam przekonanie, że hitlerowcy uroili sobie jakąś głupotę, bez żadnych podstaw (i gdzie tu fantastyka?). Zezwierzęcenie żołnierzy to jeszcze nie żaden "cud".
Poczekam na artykuł o fakirach, lewitujących joginach, i wspinaczach po linie "spadającej" do góry, skoro już jesteśmy w kręgu medytacji...

A skoro już zeszło na medytację i "ręce, które leczą"... to przejdźmy do ostatniego z artykułów pióra Pawlaka. Tak się złożyło, że trochę z innej perspektywy patrzę na ten felieton niż przeciętny czytelnik. Otóż, widzicie... kupiłam SFFH przed dworcem, wsiadłam do pociągu z myślą, że teraz czeka mnie sześć godzin jazdy i obcowania z ulubionym czasopismem, patrzę, a tu w przedziale jakaś gazetka leży. Stylistyką przywodzi na myśl publikacje Świadków Jehowy - uśmiechnięte twarze, artykuły drukowane wszystkimi kolorami, jakie dało się wycisnąć z drukarki... Myślę "a co mnie to obchodzi, czytam SFFH". Zaczynam, jak zwykle, od publicystyki, czytam, czytam... i niebacznie zerkam, co to tam na siedzeniach leży. Bingo! "Źródło natchnienia Pawlaka", jak on sam to określił. Tak więc mogłam się zapoznać nie tylko z fragmentami, ale z całokształtem broszury prof. Osła Piprztyckiego. Innymi słowy, ludziska: wkładki do butów trafiające przez stopę do serca, żołądka czy wątroby - na śmietnik! Kosmodyski, bransoletki z kamieniami niwelującymi działanie żył wodnych, masażery i amulety feng shui - to wszystko jest passe! Teraz tylko odrzutowy materac Cię zbawi!
Cóż, może niekoniecznie podoba mi się stawianie w jednym szeregu osobliwości zarówno szarlatanów jak i Gierka (w końcu nie na darmo mam w rubryce "skąd" napisane "Piknik na skraju Drogi Krajowej nr 1", a zgadnijcie, w czyjej epoce DK nr 1 wybudowano... jak również i stojące przy niej bloki). W większości jednak popieram punkt widzenia Pawlaka - nie można pozwolić mediom i publikacjom wszelakim zrobić sobie gąbki z mózgu. Bo ostatnio przychodzi do mnie właściciel mieszkania zreperować kran i zaczyna się gadka - że minęło 20 lat od Czarnobyla i ludzie będą teraz umierać na raka! (Profesorze Ośle, pora zacząć produkować materace taśmowo.) Mnie się tam zdaje, że gdyby zliczyć, ile człowiek na ulicy nawdycha się dymu papierosowego oraz węglowodorów aromatycznych ze spalin, to Czarnobyl ginie w tłoku.
W każdym razie, wracając do prof. O. P. - można się zanurzyć w istne klimaty fantasy - oto alchemik wynajduje kamień filozoficzny i eliksir nieśmiertelności! A ci głupi lekarze, no tak, leczą upuszczaniem krwi i wierceniem otworów w czaszce, nic dziwnego, wszak to kosmici, z zebranej krwi pewnie gotują czerninę... Zaiste, mamy do czynienia z wizjonerem. Prof. O. P. twierdzi, że "w miarę postępu cywilizacji postępuje i kretynizm". To pewnie osądził z doświadczenia, mierząc zawartość swojego konta, które też rośnie proporcjonalnie do wzrostu skretynienia społeczeństwa...
Dziękuję Pawlakowi, że poruszył ten temat, bo na głupotę lepszy śmiech niż wzruszenie ramion. Warto też zauważyć, że dzięki temu artykułowi więcej osób się dowie, jak wygląda 3 stopień kłamstwa, czyli statystyki. "90% chorób jest nieuleczalnych"? Ciekawe, jak prof. O. P. to liczył? Oj, chyba ktoś za mocno się "nafotonował" (tj. słoneczko przygrzało).

W tym miesiącu punkt wędruje do Pawlaka - za świetny temat, lekki język i cięte pióro. Oby więcej takich! (Np. artykuł o szarlatanach reklamujących kursy "jak zrobić z dziecka geniusza" - kolejni spod sztandaru "tylko 10% organizmu/mózgu działa, reszta się opyla!")

Drugie miejsce przypada Cebuli - ale, niestety, w tym głosowaniu panuje zasada the winner takes it all. No cóż, głosu swojego nie rozdwoję.

[baron13]

Chciałbym się tu ciut wytłumaczyć, dlaczego nie o()nanotechnologii. Tezą artykułu jest bowiem to, że nie bardzo istnieje. Tej nanotechnologii chyba jeszcze nie ma. Owszem, są powijaki i to co się udaje przemienia się w chemię po prostu, albo w fizykę powierzchni. Nanotechnologia to fakt prasowy, tak mi się zdaje. I dla tego nie b ardzo można o niej pisać, bo istnieje "nie bardzo".

[draken]

Adam Cebula - Duch nanotechnologii - a to napisane sensownie, w sposób ciekawy, no i sam temat jak najbardziej fantastyczny


Urbi & Orbi - Hitlerowcy na dachu świata - tak jakbym gdzieś już coś o tym czytał, ale nie całkiem... świetny punkt wyjścia do napisania czegoś literackiego (opowiadania? mikropowieści?)

podsumowujac.. nie wiem co powiedzieć
oprócz jedneggo tekstu, który był za bardzo "zamotany" podobało mi się wszystko
cieżko porównywać felieton Pawlaka z dobrze wykonaną pracą (gromadzenie materiałów) jaką zrobili Urbi&Orbi i Cebula

ale mam taką zasadę - wszelkie artykuły, felietony w piśmie fantastycznym powinny stanowić pożywkę dla wyobraźni
największe szanse na rozwinięcie teamtu ma jednak historia z hitler-owcami
tak więc głos na Urbi&Orbi

[dzejes]

To jeszcze ja.

Głos na U&O. Najciekawszy tekst, choć (jak wszystkie z serii) bardzo literacki.

Duch nanotechnologii - ciekawy artykuł o obserwacji świata atomów. O samej nanotechnologii jakby trochę mało
Tak jakby ktoś napisał artykuł "UFO nie ma!" i 80% tekstu poświęcił na socjologiczną analizę fenomenu różnorakich stowarzyszaeń miłośników UFO, a na końcu dorzucił: "A poza tym UFO nie ma!"
Wreszcie ja nigdy nie wyobrażałem sobie nanomaszynek jako kilku/nastu atomów na krzyż, ale raczej jako twory wielkości przeciętnego bakteriofaga.

Przestrzeni... - chyba za dużo tam tematów. Taki strumień świadomości - te przeskoki z kwiatka na kwiatek, trochę za szybko do przodu.

Skąd się biorą kosmici - felieton interwencyjny? Czy pasuje do pisma? Nie wiem

[NURS]

Dzięki wam za opinie anko, draken i dzejes. Zapraszam kolejnych forumowiczów do ocen i głosowania.

[Emilia]

Adam Cebula Duch nanotechnologii

Moim zdaniem jest to tekst dla zainteresowanych mikroskopami elektronowymi. Zgodnie z tytułem oczekiwałam czegoś innego i zmarnowałam czas na czytanie długiego na pięć kolumn wstępu, po to by otrzymać króciutką informację o nanomanipulatorach i zapewnienie autora, że nanotechnologia jako taka nie istnieje.
Jedyny plus dla autora wynika z faktu, że jak na tekst popularyzujący przystało, informacje zawarte w artykule podane są rzetelnie i w przystępnej formie.

Wolałabym jednak nie być wprowadzana w przyszłości w błąd tytułem i ramką.

[Sasori]

Wszystko było kiepskie, właściwie to nie wiemy po kiego grzyba jeszcze kupujemy to SFFiH. Mwahahahah. Dobra, umysłów ścisłych nie mamy i nie rozumiemy, więc zagłosujemy na Romualda - mimo iż popchnął pierdoły właściwie, to i tak na tle pozostałych wypadł najlepiej.

[Godzilla]

Już wiem, masz w awatarze tych dwóch zgryźliwych staruszków z Muppet Show!

[Nyala]

Ponieważ głos mogę dać tylko jeden, to zagłosuję na "Ducha nanotechnologii". Naprawdę mnie ten tekst zainteresował, a chociaż generalnie publicystyka tego numeru jest wg mnie OK, to wybrać można tylko jeden tekst. Ale tym razem wyjątkowo podobało mi się wszystko.

[Anko]

Baron13:

[Albion]

"Duch nanotechnologii" - z zasady nie zaczynam lektury numeru od felietonu, w tym wypadku jednak złamałem regułe... i nie żałuję. Podobało mi się:)

[Henryk Tur]

[Aga]

Czyżby jakieś rozdwojenie jaźni? Problem Golluma, my preciousss?

[Henryk Tur]

Sasori jest dwudziadkowy

[Emilia]

Łukasz Orbitowski i Jarosław Urbaniuk Hitlerowcy na Dachu Świata

ARTYKUŁ DOBRY
BEZSPRZECZNIE ZAINTERESUJE CZYTELNIKÓW
MAMY TU PRZYKŁAD SOLIDNIE WYKONANEJ PRACY
GRATULUJE SZCZERZE AUTOROM
EMILIA
AUTOROM SZCZERZE GRATULUJE
PRACY WYKONANEJ SOLIDNIE PRZYKŁAD TU MAMY
CZYTELNIKÓW ZAINTERESUJE BEZSPRZECZNIE
DOBRY ARTYKUŁ

[Pako]

Całkiem ładna forma recenzji

[Hauer]

[Kwapiszon]

Tylko po co krzyczeć ?