[xan4]

6 opowiadań, 5 szortów, 11 głosów. Dodatkowo od tego miesiąca w ankiecie pojawia się opcja: Żaden z powyższych, dla tych, co chcą zagłosować, a uważają, że nie ma na co.

Od marca następuje też mała zmiana w naszych ankietach. Redakcja SFFiH objęła patronat nad naszymi ankietami i co miesiąc będą przyznawane dwie nagrody książkowe.

Pierwsza będzie przyznawana dla najlepszej, najbardziej intrygującej, najbardziej merytorycznej wypowiedzi o danym numerze.
Nagrodę będzie przyznawała komisja w składzie:
shenra,
Witchma,
Fidel-F2,
Kruk Siwy,
Matrim.

Druga nagroda będzie losowana pośród wszystkich, którzy wypowiedzieli się (oddali głos i napisali na co oddali głos, nawet w krótkich słowach) w wątkach o danym numerze (okładka, opowiadania, publicystyka).

Zapraszam do głosowania i oceniania.

[marcolphus]

Ło ho ho, jak dużo opowiadań do wyboru...

[andre]

Tales z Miletu, Demokryt z Abwehry, Sedes z Ebonitu, Żaden z Powyższych... ale faktycznie, wysypało tekstami

[merula]

bo to szorty forumowe są

[Ziemniak]

andre, Sedes był z Bakelitu

[andre]

a oni nie mieli unii personalnej z Ebonitem?

[baranek]

andre, mieli. ale dopiero po upadku Eternitu.

[shenra]

Koniec offtopa.

[xan4]

Opowiadanie Forysia, to jest to samo, co w NF 07/2009, przerobione, czy zbieżność tytułów?

[rybieudka]

Według Fantasty to samo

[Arya]

Noc na uczelni, Wszyscy za jednego, Machina Ex Deo, Dyspozytor, Boś Ty dobro nieskończone i Etiuda

[Kasiek]

Hmm, podsumowując moje wrażenia po przejrzeniu numeru, biorąc pod uwagę okładkę, opowiadania i tak dalej - choróbka, źle się dzieje w państwie fabrycznym. Nawet ostatnio na pw o tym rozmawiałam z jednym użyszkodnikiem - jest coraz gorzej.

[Alassan]

Strefa i dwa szorty: To już nie ten sam las, co kiedyś i Boś Ty dobro nieskończone.

[Foximus]

W mój gust tym razem trafił Robert Foryś opowiadaniem Hetmańska Metresa.

[xan4]

Napisałem długi komentarz i następnie w swojej wielkiej inteligencji, zamiast wysłać, nacisnąłem punkty i komentarz poszedł w niebyt. Gdzie ja byłem, jak rozdawali te lepsze rzeczy, nie lubię stać w kolejkach, więc jak na mnie przyszła kolej, to już tylko głupotę rozdawali. Nie będzie więc komentarzy, bo mi się nie chce pisać drugi raz.

Krótko.

Uważam, że to już trzeci słabszy numer, jakoś źle się zaczął ten nowy rok. z dłuższych opowiadań musiałbym wyróżnić jedynie Forysia, za to, że napisał, to co chciał, czyli prostą, dobrze skonstruowaną opowieść, ale wytknięty wcześniej grzech spowodował, że nie zapunktuję go. Szady, strasznie przegadana, przeopisywana, gdyby było o połowę krótsza, to może, może. Szachraj to nieporozumienie, Maciejewska klimat ma, ale całość chyba ją przerosła, Kempna niestety pisze o Słowackim, a ja reaguję alergicznie na to nazwisko, pomimo, że zabawa słowem i konwecją mi się podobała, Kilian się czyta i nawet klimat ma, ale końcówka skopana.
Całość ratują szorty, niestety, albo stety. Niestety, bo zaraz będzie, że mafia szortowa itd, ale cóż ja na to poradzę. Stety, bo faktycznie ratują numer. Punkty dostały 4 szorty, te co punktowałem też w poszczególnych edycjach.

[Witchma]

xan4, a nie wystarczyło wrócić do poprzedniej strony...?

[xan4]

Wróciłem, wróciłem, ale komentarzy już tam nie było

[shenra]

xan4, wierzymy, że chciałeś dać genialny przykład komentatorski

[xan4]

Nawet nie chciałem, a dałem shenra

Nawet nawiązywałem do szanownej komisji w tekście , ale co z tego...

[shenra]

xan4 w sumie szanowna komisja też jest punktowo oceniana w tym numerze. A przynajmniej jej cześć

[xan4]

No fakt, ciekawie się złożyło, w sam raz na dobry początek

[Matrim]

Więc komisja się powinna wstrzymać od głosu?

[shenra]

Matrim, no ba! W ogóle już nigdy, przenigdy nie będziesz głosował i komentował, bo jeszcze dostaniesz nagrodę i będą nas sądzić, za faworyzowanie członków(jakkolwiek by to nie brzmiało )

[Matrim]

Jakby nie patrzeć, to faworyzowanie członków ma pełne uzasadnienie w ewolucji rodzaju ludzkiego

Ale wiadomo, że na siebie nie zagłosujemy. Przecież nam wystarczą te służbowe komisyjne samochody i dodatek finansowy z racji przyznanych stanowisk. I kupony do spa...

[terebka]

Z tekstów długich trzy punkty: Hetmańska metresa, Pokonać morze, Machina ex deo

Z tekstów krótkich trzy punkty: Dyspozytor, Etiuda, C'est la vie

[RedActor]

Cały numer – może poza szortami – był dla mnie ciągiem skojarzeń i zapożyczeń. Praktycznie w każdym opowiadaniu szeleści jakaś znana książka, pobłyskują kadry ze znanego filmu, słychać znajome melodie... Prawie każde opowiadanie budzi myśl „gdzieś to już widziałem”. Postmoderna, Panie, wszak wiadomo, że wszystko już było.

Hetmańska metresa

Weźmij Piekarę, dodaj Sapkowskiego,
krzynkę Bravehearta dorzuć też do tego,
Sienkiewiczem dopraw, z akcją rusz z kopyta,
powstanie historia, co się dobrze czyta.

Połączenie „Wiedźmina” Sapkowskiego z klimatami rodem z cyklu Piekary o inkwizytorze Mordimerze Madderdinie. Niezłe, żywe opowiadanie z ciekawym, wyrazistym bohaterem. Warsztatowo bez zarzutu, sprawnie napisane, sporo się dzieje, jednym słowem – dobre czytadło. Najlepszy tekst numeru, choć niestety wtórny. Już pierwsze zdania przywodzą myśl debiutanckie opowiadanie Sapkowskiego, w którym wiedźmin potykał się ze strzygą. Tu też mamy strzygi i specjalistę od ich likwidacji. A główny bohater – jego sposób działania, sposób prowadzenia rozmów – sporo ma wspólnego z Madderdinem z inkwizytorskiego cyklu Piekary. Pobrzmiewa tu trochę jeszcze Sienkiewicz, gdzieś w tle majaczą „Mgły Avalonu” – łatwo wyczytać z tego wszystkiego, jakimi lekturami raczył się autor. Ale rzecz w sumie w czytaniu przyjemna.

Strefa

Początek średnio zrozumiały, później robi się nawet ciekawie. Ale to też już było. Wystarczy przypomnieć film „Cube”i jego bohaterów, uwięzionych w nierealnym więzieniu i obarczonych traumami z przeszłości. Pomysł nawet niezły, opowiadanie ma swój klimat, ale nie do końca mnie przekonało. Może po prostu nie lubię takich klimatów.

Pokonać morze

Najpierw, na dzień dobry, mamy Mad Maxa. Postapokaliptyczny krajobraz, dzikie zwierzęta i bandyci wokół, ale pojawia się ten przystosowany i ratuje delikwenta z opresji. Potem pojawia się morze, które już z daleka zalatuje lemowskim oceanem z „Solaris”, ale im bliżej morza, tym wyraźniej czuć, że faktycznie pachnie Lemem, ale raczej tym z „Niezwyciężonego”. No, a jak się już pobawiliśmy w skojarzenia, to następuje kulminacja i jest po zabawie. Opowiadanie tak w ogóle całkiem niegłupie, daje do myślenia. Ale ciągle gdzieś się kołacze z tyłu głowy, że to wszystko już było.

Noc na uczelni

Trzy scenki, a każda z innej bajki. Motyw ze Słowackim nawet ciekawy (swoją drogą szkoda, że nie pojawił się Mickiewicz i nie doszło do wielkiego pojedynku, niekoniecznie na słowa). Scenka z filmami grozy też ma swój klimat. No, ale trzecia już całkiem rozwala całość. O ile najpierw rzecz zapowiada się horrorowato-humorystycznie, o tyle po pojawieniu się Rudego 102 i Brunnera nastrój idzie się paść. Rozumiem, że miało być to śmieszne, może i nawet trochę było, ale robi się galimatias. Niemcy, AK, postacie z seriali, wieszcze narodowi – dalibóg, brakuje jeszcze jelenia na rykowisku i jednorożca składającego głowę na podołku dziewicy. Za dużo tego wszystkiego, całość się rozłazi i zamiast sympatycznego horroru robi się groch z kapustą na wzruszenie ramion. Plus za przypomnienie polonistycznych klimatów

Wszyscy za jednego

Za długie. Przegadane. Infantylne. Ale ogólnie krzepiące i sympatyczne w wymowie. Z czym to się kojarzy, zapytacie? Ano choćby z powieściami dla młodzieży Jerzego Broszkiewicza w stylu „Wielka, większa, największa”. Duch młodzieżowych powieści unosi się zresztą nad tym opowiadaniem przez cały czas, a ukoronowaniem tego jest odwołanie do twórczości Świrszczyńskiej, również autorki młodzieżowych powieści. Ogólnie rzecz może i nie jest zła, alem chyba już za stary na tego typu rzeczy. Plus za lokalizację, już w momencie, jak bohaterka mija fontannę, poznałem Lublin

Machina Ex Deo

Miks „Strange Days”, „Blade Runnera” i „Piątego Elementu”. Plus skojarzenie z komedią, w której Adam Sandler stopuje pilotem Kate Beckinsale. Ale komedii nie ma, jest mrocznie – zarówno wewnątrz, jak i wokół bohaterów i psychodelicznie niczym u Phillipa K. Dicka. Pomysł, choć wtórny, całkiem ciekawy. No i wciąż aktualne pytania, jak choćby to o granice człowieczeństwa. Niezłe.

Szorty

Niezły „Dyspozytor” i świetna „Etiuda”. Reszta też niegłupia, ale w pamięć nie zapadła. No może poza Kubusiem Puchatkiem w wersji gore. Disney powinien pomyśleć o ekranizacji, już sobie wyobrażam gadżety z krwawym Misiem o Bardzo Małym Rozumku.

Punkty dla Hetmańskiej metresy, Pokonać Morze, Machina Ex Deo oraz Dyspozytora i Etiudy.

[cranberry]

[RedActor]

[charande]

[Bellatrix]