[A. Pilipiuk]

[jewgienij]

[Kyle Katarn]

Ostatnio dyskusja w tym temacie toczyła się w 2012 roku, czyli w całkiem innej sytuacji. Inna była władza w Polsce i atmosfera wokół tematu, inny był papież, a jednopłciowe małżeństwa były na świecie rzadkością. W 2012 ani rządzący politycy, ani nasi hierarchowie kościelni nie szczuli na mniejszości seksualne i nie przedstawiali ich jako zagrożenie.
Jest dość przerażające, że od pewnego czasu ma miejsce w Polsce właśnie taka sytuacja, której przed rokiem 2019 w zasadzie nie było. Poziom agresji i nienawiści wobec mniejszości homoseksualnych, systematycznie odczłowieczanych i przedstawianych jako największe zło, jest naprawdę straszny. I tym bardziej przykre, że to, co mówią na ten temat polscy hierarchowie i politycy obnoszący się ze swoim katolicyzmem, jest zupełnie niepodobne do tego, co mówi papież Franciszek (wprawdzie spotkałem się ze stwierdzeniem, że papież Franciszek to w istocie taki sam beton jak biskupi Jędraszewski, Dec czy Dzięga, a tylko udaje tolerancyjnego i fajnego, żeby ocieplić wizerunek Kościoła, jednak porównuję retorykę, a nie domniemane prawdziwe poglądy).
Jeszcze kilka lat temu nie było na polskiej scenie politycznej liczącej się partii budującej swoje poparcie i mobilizującej elektorat w głównej mierze graniu na nietolerancji i wrogości i wzbudzaniu skrajnie homofobicznych postaw i lęków, a teraz są aż dwie takie partie. To bardzo zła tendencja. Chciałbym wierzyć, że niedługo ten trend ulegnie odwróceniu.

Różnica jest też taka, że np. w 2012 marsze równości były znacznie rzadsze niż w 2019, i wtedy apele o równość, akceptację i edukację równościową nie były tak głośne ani częste.

[Luc du Lac]

Ale o czym tu debatować?