[NURS]

Będę dźwięczny.

[hijo]

Serce Gór Żywych Jak dla mnie całkiem porządne opowiadanie, ciekawy klimat (lubię góry), no i stylowe polskie zakończenie: a ja i tak zrobię po swojemu - bo moje najważniejsze

Pocałunke Posłużę się cytatem z Godsmack'a:

[Słowik]

No no, dużo głosów, dość zdecydowany lider, ale peleton też mocny i równy. Rzadka sytuacja

[NURS]

Dzięki hijo, kolejny cenny głos. Kto jeszcze nie głosował?

[Kaox]

Dwa punkciki ode mnie wędrują do opek
- Czas zapłaty - Agnieszki Podrucznej (zupełnie subiektywnie - ale zostały mi po nim najlepsze fale)
- Jajko - Piotra Rogoży (za niepodważalne nowatorstwo i świeżośc pomysłów)
co nie oznacza, ze się nie zastanawiałem nad kolejnością,wyścig bardzo wyrównany ...
Zaskoczyła mnie dobra reakcja mojego organizmu na tekst Izy Szolc, choć dla mnie atutem jest fakt, że jest to opowiadanie... akurat na kumulację emocji w sam raz...powieści bym nie zdzierżył.

Nie znam szerszego krajobrazu Limfy szklanki - w związku z tym nie zachwyciłem się tym tekstem - przeciwnie

Ach, Dębski. Fajny, ale pod linijkę ...nie wiem czego...Kresa ? Nie, niezupełnie. powiedzmy - nie na tyle, aby dać punkty. Były lepsze teksty.

[NURS]

Dzięki Kaox, zapraszam forumowiczów na koniuszek głosowania. Dajcie czadu!

[draken]

SERCE GÓR ŻYWYCH wreszcie doczytane, długo to trawło, ale to nie wina tekstu, tylko ogólnego braku czasu i warunków do skupienia się. Tekst niezły, troszeczkę zraził mnie moment wyjaśniania skad się góry wzięły (to taki nieładny IMO a niestety często spotykany motyw - jest quest, bohater dociera gdzieś po trudach i tam spotyka osobę, która z własnej woli wszystko mu wyjaśnia). I po tym fragmencie myślałem, ze jednak lezy to opowiadanie, ale autorowi udało się mnie zaskoczyć. Bo i nawet tę(według mnie) nielogiczność z dobrowolnym opowiadaniem ładnie umotywował. Ogólnie - bardzo przywoite opowiadanie. Punkt.

[Dunadan]

Draken a co zreszta?
Swoja droga masz racje... taki typowy quest w RPG aleczasem nie ma miejsca na cos wiecej w opowiadaniu... choc to chyba wlasnie jest sztuka zeby i w krotszej formie wyrazu zawrzec wszystko co byc powinno i zrobic to w taki sposob by czytelnika wbilo. Mnie tekst Debskiego tez sie spodobal, ale puntku nie dalem wlasnie ze wzgledu na budowe calego opka - taka troche banalna, bylo wiadomo ze bohater wszystkiego dowie sie na koncu, ale i tak sie czytaleo w jakims tam napieciu

[draken]

reszta była wcześniej
a co do schematyczności
nasza wspaniała adminatrix z forum NF - Nivak, powtarza, że nie mozna oczekiwać w każdym opowiadaniu zaskoczenia (choć ja to bardzo lubię). I z takim nastawieniem czytając - nie będzie zaskoczenia, zostałem miło... zaskoczony samą końcówką.

[NURS]

Wiecie z tą questowością tekstów to jest tak, że nawet Tolkien się na nią łapie Bo jaka jest róznica między sesją RPG a fabułą opowiadania (finalnie)?

[draken]

Mi konkretnie chodzi o motyw nagłego wyjaśnienia przez opowiedzenie. Ostatnio miałem tak ze starym tekstem Kruka Siwego "Strażnicy gór Nilghiri" gdzie całkiem zgrabna akcja kończy się monologiem wyjaśniajacym wszystko. Po prostu lubię ..ee.. dłuższą grę zstępną . IMO troszeczkę to jest pójście na uproszczenie. Ale jak już wspomniałem, tutaj Dębski nieźle z tego wybrnął, pokazując ludzkie oblicze ukaranego maga, któremu jest to po prostu obojetne, kto zostanie. Ma czas, ma chęć więc tłumaczy. Gdyby to mniej monologowo było, byłoby fajniej. Ale i tak jest nieźle.

[NURS]

A chyba, że tak. Generalnie to stara przywara tekstów, ze szwarccharaktery muszą wszystko wyłuszczyć, najlepiej tuż przed śmiercią

[Heglana]

Jest różnica między sesja RPG a opowiadaniem. W sesji RPG bohater idzie sobie gdzieś, nagle wyskakuje npc (kramarz, grabarz czy inna bestia) i daje zagwozdkę (tego zabili, to ukradli, tam był napad), bohater, mimo że na nic mu to, ale czując, że jak nie pójdzie to sesję położy, zajmuje się sprawą. Dociera na miejsce zbrodni, na samym wierzchu znajduje ślad i bez zakrętów trafia do sprawcy. Takie sesje ja prowadzę po pijaku (czasem też na trzeźwo) i bez przygotowania, jak mnie dranie zmuszą do prowadzenia. I niestety sporo opowiadań tak ma.
A skąd, a dokąd, a po co tak gna? Ja lubie wiedzieć po co bohater pakuje sie w taką imprezę. I co z tego wynika. I może jeszcze jakiś dylemacik (maja te roboty wolna wolę? powinny mieć? a co z ludzmi? itd...)
Polecam dorwać dobry zbiór opowiadań, np "Arcydzieła" pod redakcją Carda, i kilka numerów archiwalnych "Magii i miecza". I zrobić analizę porównawczą.
Może zbyt wymagająca jestem, ale lubię zastanowić sie nad przeczytanym opowiadaniem, a nie tylko stwierdzic, że lekko sie czytało.

[mad]

Cóż, trzeba zagłosować, bo już następny numer się urodził i prosi o zmiłowanie
Sprawa trudna, bo poziom dosyć wyrównany. Nie było zdecydowanego lidera.

Głosuję na Piotrka Rogożę i Elę Graf.

"Jajko" wydaje mi się opkiem ciekawym, intrygującym, atmosferycznym, a "Pożegnanie" to short, a ja wyjątkowo lubię shorty, jestem nieobiektywny i dobrze mi z tym. Co prawda spodziewałem się takiego zakończenia, ale dla mnie istotą literatury nie jest suspens.

Co z pozostałymi tekstami?

"Serce żywych gór" - identyczny motyw gdzieś już spotkałem (nie chce mi się szukać w stosie NF z ostatnich 10 lat), a poza suspensem tekst - choć sprawnie napisany - jakoś mnie nie wciągnął.
Proza Izy Szolc do mnie nie dociera - ale nie twierdzę, że jest zła. Przeczytałem wszystkie opka z SF i NF, po żadną książeczkę chyba nie sięgnę.
"Czas zapłaty" - Hm, zupełnie niezłe. Podobało mi się, ale do punktu trochę zabrakło.
"Katharsis" - podobne uwagi jak wyżej.
"Limfy szklanka" - opowiadanie napisane pod zakończenie. W jednym z poprzednich NF zdecydowanie lepszy tekst tego autora.
"Pieśń" - tu miałem największy kłopot. Najpierw byłem bliski przyznania punktu, ale gdy ochłonąłem po tej ciężkiej atmosferze, w której można było siekierę zawiesić, doszedłem do przekonania, że jednak czegoś zabrakło.

[NURS]

Dzięki Mad, dwie kosy twoje!
3 do 80?

[Dunadan]

[NURS]

Mnie chodzi o coś innego, w zasadzie sesje są pochodnymi opowiadań, czymś w rodzaju ich interaktywnych wersji. Za cholere nigdy nie widzialem granicy między nimi.
Jako rzecze Heglana, to cały cykl o Geralcie jest taki, idzie sobie wiedźmin, wyskakuje ktoś, za mieszek srebrników napuszcza go na jakąś kikimore albo inne świństwo itp itd
No i tolkien, idzie sobie Frodo, a tu nagle wyskakuje Gandalf, wtyka mu jakieś świecidełko, kopa w zad (po skompletowaniu drużyny i dalej wymyślać przeciwieństwa na drodze

[Gustaw G.Garuga]

W RPG nigdym nie grał, ale być może chodzi o to, że tam ponoć ruchy bywają dyktowane rzutem kostką ("teraz wyskoczy kikimora, a za chwilę goblin"), podczas gdy w literaturze (tej dobrej) wydarzenia powinny być z sobą powiązane na szerszym planie i w sposób nadający im głębsze znaczenie. Ale to tylko uwaga rpgowego laika, więc niech się gracze nie unoszą, jeślim w błędzie

[Dunadan]

GGG To zalezy od Mistrza Gry ( prowadzacego ). jedni lubia opierac sie tlyko na rzutach koscia ( dla mnie glopota ) drudzy nie uzywaja kosci w ogole ( dla mnie glopota ) trzecie szukaja balansu pomiedzy jednym i drugim ( np. oceniaja to jak osoba sie wczuwa w swoja role i moga zawyzyc lub zanizyc rzut na tej podstawie )... zasadniczo dobry MG musi byc sila rzeczy dobrym w slowach...

[Henryk Tur]

Ja dodam jeszcze, że pisanie RPG-owe da się po prostu wyczuć.
Nadto Tolkien potrafił powieść w taki sposób, że jest w tym po prostu magia. Ci, co przekształcają sesję rpg na tekst, jakoś tego nie potrafią.
A co do Sapkowskiego - ta cała saga to jeden,wielki quest.

[Dunadan]

Taki Morrowind
Neryku - swiete slowa co do Tolkiena... ale w sumie musze przyznac ze podobne odczucia mialem czytajac Slavatore'a - Trylogi Doliny Lodowego Wichru nie byla moze szczytem literatury ale czytalo sie gladko - choc wszystkie stwory wyobrazalem sobie dokladnie tak jak sa w grze Wydaje mi sie ze czasem udaje sie opisac questa w sposob magiczny...

[Heglana]

[NURS]

Heglana, ale jak na to spojrzysz obiektywnie to sesje RPG są zwykłymi opowiadaniami, tworzonymi w inny sposób. I dlatego nie ma najmniejszego sensu rozpatrywanie tego pod takim kątem, boz każdego opka zrobisz sesję i z każdej sesji zrobisz opko.
I zapewniam cię, że gdybyś spenetrowała świat autorów, przekonałabyś się, że są takimi MC i często rzucaja kostkami.

[Dunadan]

Heglana - to zalezy od systemu - niektore systemy po prostu wymagaja rzucania koscmi chocby po to by obliczyc obrazenia na podstawie pancerze i trafien - w fantasty mozna sie opierac na tym kto jak opisze walke ale w Neuroshimie po prostu strzelasz - a gdzie trafisz, czy przebije pancerz, czy bedzie krytyk a jak to jaki itp... to wszystko mowia kosci...

[rumeli]

Opuściłem 2 miesiące głosowania. Tak to jest, jak się nie ma netu
Głosuję na opowiadania Zbierzchowskiego i Dębskiego.

[NURS]

dzięki rumeli. ludziska, dwa glosy i będzie 80, no...

[Dunadan]

Rumeli znam ten bol, nie przejmuj sie - internet odchodzi i wraca a jak ci sie reszta podobala? napisz cos wiecej

[mad]

No właśnie, Rumeli. Może jakieś maluteńkie uzasadnionko byś strzelił?
Wiem, wiem, może i offtop, ale mam ich mało na koncie

[RD]

Ponieważ widzę, iż głosowanie dobiegło końca, pragnę podziękować tym, którzy dali mi kreskę (czy raczej postawili na mnie krzyżyk ). Za krytyczne uwagi również dziękuję, także te, z którymi się głęboko nie zgadzam, czemu dawałem wyraz w prywatnej korespondencji.
Przy okazji zachęcam do kupienia powieści, w świecie której została umieszczona akcja opowiadania. Tym bardziej, że samo opko nie ma właściwie nic wspólnego z fabułą książki. W tym samym czasie co "Czarny Pergamin" ukaże się także druga moja powieść, "Przy końcu drogi". Rzecz jest skierowana do miłośników historii, szczególnie okresu przełomu jedenastego i dwunastego wieku na terenie Polski, z fantastyką nie ma nic wspólnego poza jakimiś śladami legend i magicznego myślenia ludzi z tamtego okresu.
Pozdrawiam
Rafał Dębski

[NURS]

No i koniec i nie ma już nic. Może dzisiaj zdążę podsumować.
I polecam powieść Rafała!