[nureczka]

Czytam sobie książkę. Na potrzeby niniejszych rozważań nie jest istotne jaką. Jest to powieść sensacyjna. W tekście od czasu do czasu pojawia się przypis. I tu dochodzimy do meritum. Przypisy wyjaśniają następujące pojęcia (wybrane przykłady):
OMON
urka
mudżahedin
Czy tylko mnie się wydaje, czy jednak trochę przegięto z tłumaczeniem terminów oczywistych? A tak bardziej ogólnie zastanawiam się, na jakiej podstawie redakcja uznaje dane słowo/termin za trudne.

[Adon]

W czasie redakcji książki moja redaktor powiedziała mi, żebym wyrzucił przypisy. I w sumie racja. Nie ma co traktować czytelnika jak idioty, w dobie internetu, jeśli ktoś czegoś nie wie, łatwo sobie znajdzie odpowiedź na każde pytanie.
A swoją drogą co oczywiste dla jednego, dla drugiego niekoniecznie. "Recenzentka" z pewnego dużego portalu wytykała mi jako błędy rzeczy (oczywiste dla mnie), które błędami nie były. I najlepsze jest to, że poparł ją tłum klakierów.

[konopia]

[Kruk Siwy]

Ale tak dochodzi się do absurdu. Drogi czytelniku idioto oto "dooopa" to siądźka. A wieczne póro to taki przyrząd do pisania... No nie można zakładanych czytelników traktować jak gimbazę czy innych skrajnych szóstaków.

[m_m]

Nureczka zwaz na to ze są młodsi czytelnicy, a i nie kazdy w naszym wieku musi mieć taką wiedzę o ZSRR jak ty.

[Kruk Siwy]

To był przykład z wiedzy ogólnej. A młodzi mają słowniki, internety, bzdety i kotlety, tylko chęci nie mają żeby jakąkolwiek wiedzę samodzielnie zdobyć.

[Fidel-F2]

Dzisiaj internet jest w telefonie więc jest zawsze i wszędzie.

Czytałem ostatnio Sklepy cynamonowe. Kilkaset przypisów od współczesnego wydawcy. Jakiś hardcore.

[m_m]

Co prawda to prawda, jednak czy wiedzę posiądą z przypisów czy Wikipedi jest rzeczą drugorzędną.
A temat lenistwa i wąskich horyzontów młodziezy to temat na inny wątek.

[nureczka]

[Luc du Lac]

OMON to i dzisiaj a nawet zwłaszcza powinnien brzmieć znajomo

natomiast urka - pierwszy raz słyszę

[Ozzborn]

Oni Mogą Obić Nahajem?

Też musiałem sprawdzić razem z urką. Przychylam się do opinii, że nie należy szarżować z przypisami. Ciężka sprawa wyważyć tę granicę, między "co ja kurde czytam" a "traktują mnie jak idiotę". Wydaje mi się, że należy brać pod uwagę target, czyli np. jeśli to książka dla dzieci to przypisy mogą być przydatne, ale wiadomo, że w książce typowo wojennej nie będziemy opisywać każdego modelu broni. Moim zdaniem prawdziwie niezbędne są przypisy w momencie w którym kontekst kulturowy/historyczny jest dla czytelnika zbyt odległy i/lub potrzeba zbyt dużego riserczu, żeby coś sprawdzić. Np. jak czytałem "Boską Komedię" to gdyby nie drugie tyle przypisów, odnoszących się do ówczesnej Italii, otoczenia autora, kotekstu kulturowego, który przez parę wieków stał się odległy, to ominęłaby mnie połowa treści... (przykład może nie jest idealny, bo mamy element niewspółczesności, ale myślę, że wiecie co mam na myśli )

[nureczka]

To nieszczęsne "urka" funkcjonuje w grypserze. O tyle zwróciło moją uwagę, że innych słów z grypsery, takich jak cwel czy git, nie wyjaśniono w przypisach. Za to wyjaśniono "git w koronie". I ten arbitralny wybór mnie zastanowił.

[m_m]

Cwel funkcjonuje jako wulgaryzm, więc nie ma się co dziwić że nie został objaśniony.

[Ziuta]

Niektóre słowa z grypsery przeszły do języka potocznego, inne nie. Tak krakowska "bańka choinkowa" jest raczej znana, ale "bajoka" obdarzyłbym przypisem.

[Kruk Siwy]

A ja bajoka znam od dziecka z książki Broszkiewicza "Mister Di". Może więc nie przypisy tylko popularyzowanie czytelnictwa jako takiego?

[Fidel-F2]

Z drugiej strony słów przybywa i co raz więcej zostaje w przeszłości.

[Kruk Siwy]

To prawda, wtedy warto zajrzeć do słownika, włożyć trochę wysiłku w sumie przyjemną naukę a nie narzekać i żądać wyłożenia wszystkiego jak jakiemu debilowi. Czytam te skargi w necie że książka jest słaba "bo autor używa trudnych słów" i nóż mi się w kieszeni otwiera.

[gorat]

Kruku, lepiej nie linkuj takich przypadków, bo już teraz słyszę szczęki odbezpieczanej broni w domowej zbrojowni.