[dziko]

[Fidel-F2]

Moim zdaniem gadasz kompletnie od czapy. Polska fantasy nie musi wychodzić z zaścianka bo jest lepsza od tej światowej. I co mnie obchodzi w tym momencie polska kinematografia (zresztą tu też się mylisz, mamy chałę i mamy dobre filmy, podobnie jak w hollywódzie)?

Czepiłeś się koni i na tym oparłeś całą krytykę. Na detalu. Mówię zwykle o koniach bo dużo jeździłem i wszelkie głupoty w tym zakresie rzucają mi się w oczy. I naturalnie drażnią. To tak jakby autor napisał, że bohater zapala samochód zapalniczką zamiast kluczykiem. Nie przeszkadzało by Ci to? Pewnie tak bo wiesz o co chodzi, a nie znając się na koniach masz to w d. A mnie obie sprawy rażą podobnie.

[Ziuta]

1. Jakby zrobić uczciwe porównanie, czyli obejrzeć całą zeszłoroczną produkcję Hollywood, całą zeszłoroczną produkcję PL, po czym je uczciwie (podkreślam) ocenić, to prawdopodobnie różnica byłaby taka, że mamy mniejszy rynek, a nie mamy wysokobudżetowego kina gatunkowego.

2. Wegnera jakieś dwa lata temu też napadnięto, na tym forum zresztą, że nie zna się na militariach.

3. Był pół wieku temu z okładem niejaki inżynier Białoborski, który regularnie demaskował książki Lema. Że rakieta nie miała jak wystartować, a opis rozpalania (!) stosu atomowego to jakieś bzdury, że Lem nie umie zastosować wzoru Ciołkowskiego i nie zna podstaw dynamiki newtonowskiej.

[dziko]

[Fidel-F2]

dziko, ryly, nie chce mi się. Jak widzę piętrowe cytowania to mi się odechciewa. Po prostu powiem, że nie zgadzam się z całą Twoją wypowiedzią. Spróbuj teraz ze mną polemizować.

[nureczka]

O rety, dziś już drugi raz zgadzam się w pełni z Fidelem. Chyba muszę o tym porozmawiać...

[Fidel-F2]

nureczka, nie idź w te stronę

[Luc du Lac]

napisz do Kasi

[gorat]

[ihan]

[Fidel-F2]

Ziuta, no i co z tego wynika?

[Ziuta]

Z czego? Bo rozpisałem się aż na trzy, krótkie, ale niezależne punkty.

Zarzuciłeś, między innymi, że Martin nie dba o ekonomię. Dziko wrzucił 12-stronicową analizę ekonomii Westeros napisaną przez historyka. Nie mam książek pod ręką, więc nie mogę sprawdzić szczegółów, ale rozumowanie autora wydaje się logiczne. A wniosek tak:

[Fidel-F2]

Ale mi nie o to, nie rozumiem kontekstu inżyniera Białoborskiego.

[Ice]

Tak chciałem tylko zauwazyć, że w realnym świecie mamy kilka teorii ekonomicznych, wzajemnie sobie przeczących, a wydajemy sądy o ekonomii świata w którym pory roku trwają kilka lat i latają smoki...

[dziko]

[m_m]

[Adon]

dziko, ten argument o Polakach z pupy jest za przeproszeniem. To wychodzi, że generalnie, prócz wyjątków typu Sapkowski, czy Larsson (naprawdę uważasz, że taki dobry, że sukces zasłużony?), dobrze piszą Anglosasi. Nie widzę jakoś też Hugo, Nebuli i Locusów, dla Czechów, Łotyszy, Japończyków, Eskimosów i Marokańczyków, wymieniając tylko kilka z brzegu. Już Ci na to zwrócono uwagę, ale dodam, że generalnie anglosaski świat niespecjalnie zainteresowany jest czymkolwiek spoza swego kręgu. Oprócz katan. Katany ciągle, niezasłużenie, w modzie.
Jak oni widzą świat i ile ich interesuje kultura spoza własnego kręgu można sobie obrazować na przykładzie prześmiewczego obrazka, który krąży w necie. Tego jak Amerykanie widzą mapę świata.

[charande]

Howgh. Trudno, żeby Hugo czy Nebulę dostał utwór, który nie był tłumaczony na angielski...

[Fidel-F2]

[merula]

[nureczka]

Dla mnie problem jest odwrotny - widoczne jest zakompleksienie i zaściankowość polskiego czytelnika, który jakość literatury na podstawie tego, czy została przetłumaczona na angielski.
Przykład szwedów jest mocno chybiony - i nie chodzi mi tu o rozważania, czy kryminały skandynawskie są dobre czy złe. Chodzi mi o ogromny wkład finansowy rządów państw skandynawskich w promowanie ojczystej kultury. Przez dobre kilkanaście lat, dopłacano do wydawania książek za granicą. Wydawca, działający na jak najbardziej komercyjnych zasadach, mógł wystąpić do ambasady z prośbą o dotację i zazwyczaj takie pieniądze (wcale nie małe) dostawał. Tzn. nie w formie gotówki do kieszeni, a na przykład w formie pokrycia kosztów tłumaczenia. Stąd koledzy tłumacze mieli na ogół wyższe stawki.
Po drugie, przykład z Sabatinim kompletnie nie trafiony - jego matka była Angielką (Anna Trafford), przez jakiś mieszkał z dziadkiem w Anglii, tam też studiował i tam zaczął pisać. Wybór angielskiego był jedynym, logicznym rozwiązaniem.
Po trzecie, droga książki na rynek obcy wygląda tak:
1. najpierw ktoś władający językiem oryginały musi się o tej książce dowiedzieć
2. musi ją zdobyć i przeczytać
3. osoba ta musi być ponadto jakoś związana z biznesem wydawniczym
4. książka musi się jej spodobać, a to wyłącznie kwestia gustu (np. gdybym ja decydowała o wydaniu Millenium, książka do tej pory leżałaby w szufladzie, bo uważam dzieło owo za przejaw rozbuchane grafomaństwa)
5. ten ktoś musi teraz dobrze książkę zareklamować wydawcy
6. tłumacz musi jej nie schrzanić
7. książka musi się przebić (a to naprawdę nie zawsze ma wiele wspólnego z jakością dzieła)

[Adon]

Dodajmy, że jeśli książce uda się przebić, droga do nagród jeszcze daleka.

[dziko]

[Adon]

Dobre pytanie zważywszy, że każdy z nas jest zarejestrowanym na zachodzie wydawcą. Też się sobie dziwię.

[Ziuta]

nureczka +1

Nie wiem, czemu dziko tak uparcie psychologizujesz, dopatrując się wszędzie kompleksów, kiedy wszystko da się wytłumaczyć o wiele prościej.
Polska do tej pory dorobiła się kilku pisarzy, którzy przebili się na zachód, więc nie wypadamy tak źle. Wschód pomijam, bo tu trzeba by wziąć poprawkę na sytuację geopolityczną i pokrewieństwo.
Pomińmy jeszcze Conrada, Kosińskiego, Sienkiewicza (mistrz Faulknera!), Miłosza i zatrzymajmy się na fantastyce. To raczej prawda, że anglosaski rynek jest wsobny. I nie z kompleksów. Po prostu Brytyjczycy i Amerykanie nastawili się na eksport.
Moda na "fantastykę międzynarodową" (jak oni to nazywają) trwa od paru lat i powoli anglosasi zaczynają zdawać sobie sprawę, że na zewnątrz jest coś więcej niż dzika egzotyka. I tu mielibyśmy szansę się przebić, ale brakuje nam kogoś w rodzaju Lavie Tidhara albo Kena Liu – czyli dwujęzycznego autora zakorzenionego w tamtym fandomie, ale nie zrywającym kontaktu z naszym. Może wśród emigrantów do Wielkiej Brytanii urodzi się ktoś taki.

[nureczka]

dziko, zgodnie z twoją logiką "Zmierzch" to arcydzieło, a Biber (czy jak on się tam zwie) jest największym wokalistą naszych czasów. Sukces komercyjny ma się tak do jakości dzieła, jak obietnice wyborcze do polityki partii, czyli nijak.
Jako ciekawostkę, powiem ci, że dokąd nie nakręcono filmu, światowy bestseller, czyli "Harry Potter" w Polsce zalegał magazyny.
Co do Sabatiniego, usiłuję Ci powiedzieć, że był wychowywany przez Brytyjczyków i dlatego tak uważał, a nie inaczej.

[merula]

dziko, pogadaj sobie kiedyś z Kosikami, jak wygląda kwestia wprowadzenia na rynek anglosaski książki. i nie jest to wyłącznie kwestia kasy, choć ma ona niebagatelne znaczenie.

to jest naprawdę ciężka robota marketingowa.

[Adon]

Oprocz tego Sabatini tworzy w okresie, kiedy Wielka Brytania byla imperium. Naprawde twierdzisz, dziko, ze ten jego poglad o jezyku angielskim to przypadek?

[dziko]

[nureczka]