[J.Tanar]

CSI: Kryminalne zagadki Przyszłości, Jak się nazywasz, dziwko?, Rytuał, Tancerz (z naciskiem na pierwsze i ostatnie)
"bo wiosna"

[Mateusz Zieliński]

Dzięki J.Tanar. Z uzasadnieniem nie zamierzam polemizować.

[Radek]

CSI: Kryminalne zagadki Przyszłości, Jestem ... dobrym, Bzykanie na śniadanie

[Mateusz Zieliński]

Radek, dzięki.

Wieczorem dajecie, dajecie...
... a statystki się cieszą.

[Mateusz Zieliński]

Cisza przed burzą trwa.
Umilę oczekiwanie dalszym ciągiem moich, absolutnie subiektywnych komentarzy:


===========================================================================

Rytuał

Ten tekst zawiódł mnie bardzo. Czytałem go z dużą nadzieją na rozwiązanie budowanej tajemnicy. Niestety, przeliczyłem się. Mam dwa poważne zarzuty. Po pierwsze, wydaje mi się, że Autor nie wyważył proporcji w poszczególnych elementach tekstu. Spójrzmy: mamy dosyć długo i powoli rozwijającą się scenę. Widzimy tajemniczego uzdrowiciela, jego przygotowania, akcesoria, kadzidełka, szkiełka, naszyjniki. Po drodze zahaczamy krótko o historię dziewczynki, jej narodziny, dorastanie. A potem znowu - siadamy z uzdrowicielem, łączymy się w kręgu, zamykamy klemę (?), oczyszczamy umysł. Słowem - dużo szczegółów, które w pewnym momencie, przynajmniej u mnie, wywołują reakcję: "No, już! Dalej!". I dopiero w dosłownie kilku ostatnich, krótkich linijkach dalej następuje. I tu drugi zarzut. Cały przegadany, moim zdaniem, wstęp (który zabiera większość szorta) prowadzi do puenty w stylu starego dowcipu, czy anegdoty. Pomijając już logikę tej historii (nikt nie nauczy się mówić, nie mówiąc) cały szort rozczarowuje i, moim zdaniem, jedynie ślizga się po temacie.

Ocena: słabo

===========================================================================

Starsza pani

Święta Tereso! Mieszkałem na stancji u podobnej pani, na pierwszym roku studiów. Ale mi się udało...
Jest historia, jest napięcie, jest zakończenie, ale niestety nie układa się to w spójną całość. Występuje tutaj coś, czego bardzo nie lubię, a mianowicie wyraźne rozbicie tekstu na dwie zupełnie różne narracje. Najpierw mamy prozą podany opis sytuacji, nawet ciekawej, wzbudzającej lekki dreszczyk osaczenia. Potem dosyć zdawkowo potraktowany wypadek i oskarżenia (później zupełnie nieistotne i zapomniane, a przecież najmocniej świadczące o tym, że coś jest nie tak). A na końcu... no właśnie... a na końcu mamy nagle scenę dialogową, a więc zupełnie inną niż wszystko wcześniej. Nie upieram się, taka konstrukcja czasami się sprawdza, bywa, że ma uzasadnienie, ale tutaj, moim zdaniem, nie pasuje. Jak ja bym to napisał? Cały tekst stworzyłbym jako opis ostatniej sceny - z jej dialogami, może trochę wydłużonymi - jedynie między wierszami starając się przemycić wszystko, co było wcześniej. A może inaczej - może spróbować dociągnąć do końca w stylu z początku? Nie wiem. Na pewno inaczej. Tak jak jest, dostajemy gęsty, budujący atmosferę początek i zakończenie poprzedzone nagle banalną wymianą słów: "Musimy porozmawiać", "Oglądam", "To pilne", "Zaczeka", itd.
Dochodząc do samego zakończenia: fajnie, jest BUM!, jest jakiś tam zaskok. Ale i tu uwaga: wypowiedziane przez staruszkę słowa, choć użyte w podobnym zamyśle jak w Jak się nazywasz, dziwko? wydają się trochę wymuszone. Na to jednak przymknę już oko.
I, a propos oka, mocno niewykorzystany jest wątek podążających wszędzie za dziewczyną jasnoniebieskich oczu staruszki.

Ocena: prawie dobrze

===========================================================================

Jestem ... dobrym

Kawał porządnego mainstreamu. Egzystencjalne problemy, przesiąknięte beznadzieją, alkoholem, imprezami, hazardem, grami, telewizją i co tam jeszcze. Jeśli by się okazało, że w tekscie są elementy autobiograficzne, to tekst jest murowanym kandydatem do nagrody. Takiej wielkiej i mądrej. Bo na zwycięstwo tutaj, na pewno nie.
Nie lubię tekstów, które są bezfabularnymi opisami, w których każdy szczegół jest tylko kolejnym elementem opisu, niczym więcej. W których bohater snuje się bez celu i nic z tego nie wynika. No, może poza bólem głowy.
Na plus muszę zaliczyć tytuł, jako pojawiający się wiele razy refren. To rzeczywiście fajnie brzmi i podobało mi się szczerze. Jeszcze gdyby do tego dodać jakąś fabułę, byłbym pewnie mocno zainteresowany. Niestety, nie jestem.
Na koniec mój refren: czy to, że w jednym z wielu opisów ktoś powiedział "macie prawo nic nie mówić", bez związku i wpływu na całość, wyczerpuje zadany temat? Moim zdaniem nie. Znowu...

Ocena: fabuły! fabuły!

===========================================================================

Bzykanie na śniadanie

Zło!
Nieuzasadniona wulgarność, natłok makabry, pornografii i brutalności, w stopniu krytycznym. Mam przykre wrażenie, że Autor spełnił swoje mroczne fantazje, być może załozył sobie wywołanie obrzydzenia lub wzburzenia, na dodatek nie za bardzo przejmując się związkiem z zadanym tematem. Zauważyłem, gdzie on niby ma być (ten związek), ale - sorry - nie przyjmuję tego ani trochę.
Mógłbym popolemizować z tym tekstem, ale mi się nie chce...

Ocena: [cenzura]

===========================================================================


Tyle na dzisiaj z mojej strony.
Nadal czekam. Czas już chyba zbierać się do finiszu.
Wpisujcie swoje opinie, byście nie zginęli w tłoku dnia ostatniego...

[Witchma]

CSI: Kryminalne zagadki Przyszłości

[Mateusz Zieliński]

Dzięki Witchma. Chwali się. Można zagłosować i o tym napisać.

... a taki NN zagłosował na dwa pierwsze opowiadania. Czyżby nie chciało mu się dalej zaznaczać?


Kto następny?

[Mateusz Zieliński]

Mamy dwóch kolejnych NN-ów. I na dodatek dosyć mocno zgodnych.
Oboje zagłosowali na CSI: Kryminalne zagadki Przyszłości, Starszą panią, Bzykanie na śniadanie i Tancerza.
Głosy padły również na Planetę Żab i Milczenie owieczek.

Szkoda, że się nie ujawniacie...



PS. Moderatorów z góry przepraszam za post pod postem. Bronię się, że chodzi o poinformowanie zainteresowanych o ruchu w głosowaniu. W przypadku EDIT-a informacja na maila nie jest wysyłana.

[Witchma]

Mateuszu, w pewnych przypadkach jest to uzasadnione

Ja z kolei przepraszam za brak komentarzy, ale naprawdę żyję ostatnio w innym wymiarze czasowym i cieszę się, że w ogóle udało mi się przeczytać te teksty

[Martva]

Wychodzi że mam szortozgodnego bliźniaka

[Mateusz Zieliński]

Martva, znaczy się jesteś jednym ze zgodnych NN-ów?

[Martva]

Istnieje taka szansa, chociaż trochę się pogubiłam w tych NNach i ich głosach, z owieczkami nie miałam nic wspólnego, za to z żabami owszem.

[Mateusz Zieliński]

OK. Wciągnąłem Cię do statystyk razem z Żabami.

A to oznacza, że spośród głosujących 30% stanowią kobiety, 45% stanowią mężczyźni, 25% to NN-y.

[merula]

to ja nie wiem, czy nie warto wesprzeć grupy NN-ów

[Mateusz Zieliński]

merula, nie warto.

[merula]

ale ich grupa taka niedoreprezentowana jest

[Mateusz Zieliński]

No to może już otwartym tekstem: zależy mi, żeby ta grupa była bardzo niedoreprezentowana.

merula, kobiet jest wyraźnie mniej niż mężczyzn.
A potem jest gadanie: parytety, parytety...

[zorckie]

Ode mnie:
CSI: Kryminalne zagadki Przyszłości - za zgrabną puentę.
Sto słów - pomimo oczywistej końcówki za przyjemny klimat.
Milczenie owieczek - za wrażenia ogólne.
Tancerz - skoro zapunktowałem "Sto słów" to i ten zapunktuję za klimat, pomimo, że końcówka mnie rozczarowała ciut bardziej.

Powiedzmy, że nawoływania do ujawniania się NN-ów czasem zdają egzamin ;]

[Mateusz Zieliński]

zorckie, dziękuję Ci bardzo!

Jeżeli jesteś nawróconym NN-em, chwała Ci, a i dla mnie zasługa.

[Mateusz Zieliński]

Co się dzieje?!
Dlaczego taka cisza? Czyżby jakiś bojkot? Ludzie, nie straszcie mnie. 21 głosów to zaledwie połowa normy. Mam nadzieję, że to się jeszcze zmieni.

I ogłoszenie parafilalne:
Niestety w wyniku przesunięcia czasu zakończenie ankiety przesunęło się na 21:30.
Nie miałbym nic przeciwko temu, żeby jakiś admin zmienił to na 20:30 (ew. 20:00).

[Witchma]

[Mateusz Zieliński]

Dzięki.

Gdzie jesteście, ludzie?!

[merula]

na Pyrkonie, na Łośku, na Półmaratonie, na imprezie, u rodziny, w łóżku... niepotrzebne skreślić

[baranek]

W nerwach. Cali.

[Agi]

Przed kompem jestem, przeczytałam połowę stawki później nie miałam do tego głowy (znaczy myśli krążyły w rejonach odległych od literatury), spróbuję doczytać.

[Mateusz Zieliński]

Agi, będę dźwięczny...

[Matrim]

Ja przeczytałem daaawno, ale na komentarz już się nie odważę. Na pewno zagłosuję.

[Magnis]

Zagłosowałem na CSI : Kryminalne zagadki Przyszłości - fajny szorcik, napisane z humorem i dobrym zakończeniem.
Tancerz podobał mi się klimat szorta oraz zakończenie, które właśnie takie lubię .

[Mateusz Zieliński]

Dzięki Magnis.
NN-ie - ciebie też widzę. Dałeś głosy na CSI: Kryminalne zagadki Przyszłości, Starszą panią i Tancerza.

A ja błyskam, świecę i oślepiam przykładem dalej:

===========================================================================

Sto słów

Dobra, prosta historia. W sumie ciekawi mnie, czy legenda o Pani Wód Niespokojnych zbierającej słowa dla ukochanego niemowy jest oparta na jakichś istniejących wierzeniach, czy też Autor wymyślił ją w całości sam? Ja czytałem coś takiego po raz pierwszy i sprawiło na mnie naprawdę dobre wrażenie. Dodatkowo tekst ma pewne napięcie. Gdy czytelnik poznaje legendę, domyśla się, że koniec nie będzie wesoły, ale w sumie jest ciekawość - jak to się stanie? Ja podejrzewałem, że owych stu słów zabraknie bohaterowi, aby poprosić kogoś o pomoc, albo coś w tym stylu. Stało się troszeczkę inaczej, choćprzyznaję, równie ciekawie i tragicznie.
Pojawia się tylko pytanie natury - nazwijmy to - co było pierwsze: jajko czy kura. Bo zobaczmy: człowiek miał zginąć, więc nie mógł mówić, a zginął właśnie dlatego, że milczał. Jak to wytłumaczyć?
Nie za bardzo podobało mi się wykonanie. Coś kulało w tych zdaniach, choć nie jestem ekspertem i nie umiem wskazać konkretnych błędów.
Poza tym, "Masz prawo nic nie mówić" jakoś niezbyt pasuje do tekstu.
I choć ostatni zarzut jest niemal dyskwalifikujący, to jednak efekt całośći jest. Doceniam.

Ocena: troszkę obok tematu, ale dobre

===========================================================================

Planeta żab

Jest pomysł. Odważny, zakręcony, trochę śmieszny, trochę smutny.
Przy pierwszym czytaniu bałem się, że opowiadanie zakończy się bezpuentowo. Inaczej: zupełnie nie wiedziałem dokąd to wszystko zmierza. Jednak pod koniec ukryta myśl szorta rzeczywiście i zaskakuje i daje do myślenia. A o to chodzi.
Jedna uwaga: dla zachowania zwartej struktury tekstu, osobiście zastanowiłbym się nad usunięciem pierwszego akapitu.

Ocena: dobre

===========================================================================

Anakonda

Przykro mi. Autor chyba przecenił zapał i wnikliwość czytelnika. Takie opisy, czy monologi, można czytać, sprawdzają się, jeśli w miarę szybko, są sensownie wyjaśniane i składają się w całość. Tutaj tak nie jest. Tekst jest ciężki i chaotyczny. Dla mnie, zupełnie niezrozumiały, a przez swoją toporność, całkowicie zniechęcający do kolejnego czytania (w którym może zrozumiałbym więcej). Dodatkowo monolog, który jest kierowany do kogoś, w pewnym momencie miesza się z narracją opisującą wydarzenia. A to zbiło mnie już z tropu zupełnie.
Przykro mi. Nie umiem dobrze ocenić tego tekstu. To chyba źle...

Ocena: złe

===========================================================================

Milczenie owieczek

Tekst jest krótki. To jego zaleta. Utrzymany w podobnej stylistyce, ale długi, byłby męczący. Nie jest.
Niestety, jest mocno chaotyczny i dość niezrozumiały. Czy chodziło tylko o to, że bohater słyszał myśli, emocje innych? Czy o coś więcej? Nie wiem, choć czytałem dwa razy. Zupełnie na przykład nie wiem, o co chodziło w tekście: "Fajne ma buty"... Podejrzewam, że Autor wyjaśni.
Ostatni akapit jest dość frapujący. Ja to rozumiem tak, że dar przeszedł na inną osobę, a to, co poczuł kapłan, to krew w ustach - czyli ostatnie uczucie bohatera z pierwszej części. Ale to tylko domysł. Niestety szort nie daje odpowiedzi, pozostawia zbyt wiele do domysłu, żeby mieć pewność.

Znowu, lekko obok tematu...

I na marginesie - jest w tym tekście jedno rażące powtórzenie, które silnie zakłóca rytm zdań. Kto znajdzie? To nie zarzut, w każdym razie nie poważny, ale Autor powinien jednak więcej razy przeczytać swój tekst. Takie rzeczy się wyłapuje...

Mimo wszystko - mam z tym tekstem zagwozdkę.

Ocena: chyba dobre

===========================================================================

Tancerz

A oto tekst dobrze napisany. Bez wątpienia. Przynajmniej w pierwszym czytaniu.
Jest tu nastrój dzikiego zachodu i puenta, która trochę odmienia postrzeganie tego świata. Jest też napięcie, które zmusza do dalszego czytania. A to rzadkość. Niestety jako fabularna całość troszkę się rozpadło. Nie za bardzo kupuję to, w jaki sposób Przybysz opowiada o wydarzeniach w starej górnieczej wiosce. Mówi o sobie, tak jakby widział się z boku. Szczerze mówiąc, przy pierwszym czytaniu nie zwróciłem na to uwagi. Może dlatego, że sądziłem iż wszystko rozegra się schematem z początkowej sceny "Desperado". Tak się nie stało i po pewnym (niewielkim) zaskoczeniu finałem dopadły mnie wątpliwości.

Przeczytajcie to jeszcze raz. On mówi o sobie (o czym wiemy przy drugim czytaniu):

[terebka]

Wypróbuję inną formę udziału w zabawie.

Powrót

Przeczytałem i bardzomisie. Jest zgodność z tematem. W finale Niby proza życia, ale potraktowana niebanalnie. Będzie punkt!


Edit I

CSI: Kryminalne zagadki Przyszłości

Kłopoty z interpunkcją w dialogach, dziwna, zmieniająca kontekst, składnia: