[nimfa bagienna]

Twoi hirołsi, Żerań, mieszczą się w powyższej definicji. Ale zawężanie całego pojęcia tylko do nich jest równie sensowne, co głoszenie, że pies to pudel, bo pudel to pies.

[nureczka]

FS pozwla naprawdę bardzo dowolnie interpretować motyw przewodni. Zajrzyjcie do "Niech żyje Polska, Huraaa" (BTW. wyjątkowo idiotyczny tytuł).
Wątek przewodni brzmiał "Polska i Polacy". I co zrobili szanowni Autorzy? A no na przykład wysłali Polaków do Afryki
Superbohater, akurat, IMHO dawał znacznie większe pole do manewru niż "Epidemie i zarazy", antologia, w której znalazło się świetne opowiadanie "Światy Dantego". Czyli można. Trzeba tylko umieć. Anna K. umie

[Martva]

Superbohater to dla mnie zdecydowanie mięśniak w płaszczyku i majtkach na spodnie. Z supermocami. I to nie jest zawężanie definicji, tylko tak jest i już, nawet wikipedia to potwierdza

[Navajero]

A Wiki jak wiadomo jest nieomylna, tak samo jak ludzie tworzący w niej hasła Nb. Wiedźmin by się załapał i na tę definicję, bo to i organizm zmutowany i supermoce - prawda, że z butelki

[Martva]

E nie, nie ma takiego śmiesznego kostiumiku z majtkami na spodnie.
Poważnie - pojęcie 'suberbohater' istnieje w popkulturze i ma swoją definicję, i podciąganie do niej bohaterów którzy są wielcy uważam za nadużycie

[Navajero]

[nureczka]

A ja pozwolę sobie nieśmiało zauważyć, że jedno słowo może mieć kilka znaczeń, czasem bardzo od siebie odległych, że przypomnę chociażby edycję szortów "Heroina". O ile mnie starcza pamięć nie zawodzi, Autorzy poszli tropem obu znaczeń.
Podobnie "superbohater" ma kilka znaczeń (w tym jedno, niewątpliwie, popkulturowe). Wszak taki Skrzetuski ani w rajstopkach nie biegał (chyba), ani latać nie potrafił (chyba), a z super mocy miał co najwyżej urok nieodparcie na płeć przeciwną działający (chyba). A dla pokolenia moje mamy to był superbohater.

[Navajero]

[Hubert]

[NURS]

Sosne, a taki Shadow? Jest superhero w kapelutku i porchowcu, albo Rorschah. majtki na rajtuzach nie są w 100 procentach wymagane, nawet w komiksach.

[Hubert]

NURS, no baaaa. Ale o Cieniu jakoś tak zapomniałem. Chodziło mi o to, że w Polsce coś tam jednak superbohaterskiego jest.

[savikol]

Kimkolwiek superbohaterowie by nie byli i tak antologia sprzedawałaby się jak niedawne „Jeszcze nie zginęła”, czy „Jedenaście pazurów”, czyli słabowicie. Nawet, wytłuszczone na okładce, znane nazwiska nie przyciągają już czytelników. Nic dziwnego, że fabrykanci postawili na rodzimych antologiach krzyżyk.
Za to ponoć świetnie sprzedają się „Kroki w nieznane”, z zachodnią fantastyką. Fabryka ma w zapowiedziach kolejne tłumaczenia mamutów, a szefostwo fabryczne nosa do interesów to akurat ma. Czyli to nie chodzi o to, że czytelnicy nie chcą opowiadań. Chcą opowiadań dobrych. Niechęć do polskich antologii, to raczej przesyt. Podejrzewam, że przez niespecjalny poziom dotychczasowych i napychanie zbiorów niezbyt udanymi tekstami. Czytelnicy mają dość cegieł z dwoma, trzema tekstami dobrymi i resztą pełniącą funkcję wypełniaczy.
Może przerwa zrobi wszystkim lepiej? Czytelnicy odpoczną, poczują głód, a twórcy bardziej się sprężą i przyłożą do roboty.

Osobiście pisałem i do Adeptów i do Superbohaterów, tym bardziej zabolał mnie antologiowy kryzys.

[Kruk Siwy]

[Żerań]

[savikol]

No tak, pewnie masz Żeraniu rację. Po prostu odniosłem wrażenie, że od czasów Nowe Idzie żadna polska antologia nie odniosła sukcesu. I wyciągnąłem wnioski. Widocznie mylnie, twój wywód jest bardziej logiczny.
Tak, czy inaczej ponoć i tak najlepiej się obecnie sprzedają cykle powieściowe
Osobiście czekam niecierpliwie na kosikową antologię SF, o której głośno już chyba od roku. To dopiero będzie hicior.

[Gustaw G.Garuga]

[nureczka]

[Żerań]

[gorat]

Ale mureczka musi mieć cegłę kobiecej inteligentki. Nie jakąś prozę szowinistyczną w doborze tematów.

[mBiko]

[Dabliu]