[ilcattivo13]

Aż mi skalp się zjeżył (no, przynajmniej tam, gdzie mógł), gdy zorientowałem się, że na tak szanownym Forum nie ma kącika o Indianach Ameryki Północnej i Dzikim Zachodzie w ogóle. O spaghetti westernach też tu można pisać.

A poza tym, piraci mają swój, zakurzony ostatnio, kącik, więc dlaczego by nie Indianie? Gorsi są, czy co?

A w dodatku są na Forum ludzie, którzy westerny lubią i oglądają, pewnie w dzieciństwie czytali May'a albo inszego Maxa Branda (George Owen Baxter to też Maxa Branda) i chcieliby przywołać koszmary dzieciństwa...

Jeszcze inna rzecz, która mnie skłoniła do założenia tego kącika, to to, że oprócz miłości do katapult i post-apo, pałam gorącym i nieskrywanym uczuciem do indiańskich klimatów i strasznie mnie smuci fakt, że "indiańskiej" lub ogólnie, "dzikozachodniej" fantastyki jest tyle co kot napłakał. A przynajmniej nic z tego nie wydaje się u nas.

Ale najbardziej mnie sprowokował post Kyle'a Katarna i do niego na dobry początek się odniosę.

[Kyle Katarn]

ilcattivo13, szacun - chylę czoła przed Twoją ogromną wiedzą i erudycją. Widać, że naprawdę świetnie orientujesz się w tematyce indiańskiej i westernowej. To dobrze, że masz taką pasję.
Tylko jedna uwaga:

[illianna]

[Kyle Katarn]

illianna, masz trochę racji, z tym, że rezerwaty Indian nie były obozami koncentracyjnymi ani obozami pracy - w przeciwieństwie do Żydów w III Rzeszy i amerykańskich Murzynów w XVI-XIX wieku, Indianie nie byli niewolnikami. Pewne podobieństwo jest, ale z porównaniem do Auschwitzu to chyba przesada.

[Matrim]

[dalambert]

[terebka]

Jejkum-hejkum! Naprawdę nie było tutaj takiego teamatu i dopiero ilcattivo13 musiał go założyć? Wychowałem się na Szklarskim, Fiedlerze i Longinie Janie Okoniu i z czystą przyjemnością będę tu zaglądał częściej


Edit: Nie to, aby ilcattivo13 nie mógł zakładać takich tematów Tylko, że tak, kurde, długo na forum nikt nie uganiał się z tomahawkiem

[dalambert]

Przypmnijmy jeszcze pana Wernica i jego dzikozachodowe opowieści - tyz zacne.

[terebka]

Wernic, o tak! Na innym forum wytknięto mi brak i nawet mam spis książek tego autora, ale czasu jakoś nie ma by zacząć kompletować i czytać

[illianna]

[Kruk Siwy]

terebka, najlepsze to: "Furen spuren durch die prerie - koniecznie! Germanistów przepraszam za brak umlautów.

[Godzilla]

Mężczyźni szybko się rozpijali. Kobiety lepiej sobie radziły, stawały na nogi. One nie były wychowywane na wojowników.

[ilcattivo13]

Kyle Katarn - ale otarł Ci się o uszu fakt, że biali (najpierw Francuzi i Anglicy, a później stosowali to też obywatele USA) z premedytacją i masowo sprzedawali Indianom zawszone koce osób, które chorowały na grypę, dżumę, ospę i kilka innych ciekawych i, w tamtych czasach, wyjątkowo śmiercionośnych (nawet dla częściowo uodpornionych białych) chorób?

Co do rezerwatów - Indianie zamknięci w rezerwatach dostawali "ustawowo" głodowe racje żywności, do tego notorycznie okradane przez urzędników nadzorujących rezerwaty (podobnie było też z kocami czy ubraniami). Rząd USA usiłował zrobić to samo co australijski - zmienić koczowników w rolników (osiadłe plemiona z Wschodniego Wybrzeża zdążyli wcześniej wyrżnąć, w przeważającej większości przypadków do ostatniego człowieka). Ale to wszystko było tylko na papierze, bo w rzeczywistości rezerwaty usytuowano na najbardziej nieurodzajnych ziemiach, jakie tylko znaleziono w okolicy, a ziarna zbóż do zasiewów były przeważnie najgorszego sortu - spleśniałe, zarażone pasożytami, grzybami itp. (podobnie było z bydłem). A trzeba pamiętać o tym, że Indianie mieli się sami żywić (stąd "ustawowe" głodowe racje żywności).
Jak dla mnie, wniosek jest jeden - rezerwaty miały służyć eksterminacji tych Indian, którzy przeżyli konkwistę. To, że robiono to w białych rękawiczkach, głodząc i zarażając ich śmiertelnymi chorobami, to nie znaczy, że nie można porównywać rezerwatów do obozów koncentracyjnych. Jedne i drugie miały te same zadanie i różniły się wyłącznie użytymi metodami.

dalambert - z tymi oddzielnymi prawami, nie jest tak lekko. Chyba tylko w Nevadzie można było zakładać kasyna (a i tak Indianiesprzedali ziemię pod nie), bo inny "hazard" jest w mojej opinii mało sensowny. Poza tym, taki rezerwat to najczęściej kawał pustyni i/lub gór. Ani nie ma tam szkół wyższych czy średnich, ani nie ma porządnej opieki medycznej, a choćby dobrze zaopatrzonych sklepów. I żeby skorzystać choćby z tych trzech podstawowych "usług", Indianie muszą z rezerwatu wyjść. A wtedy obowiązuje ich prawo federalne.
Jedyne plemię, któremu w miarę sensownie żyje się w rezerwatach, to Navajowie - oni prawie zawsze (przynajmniej ostatnie 350 lat) żyli na tak trudnych terenach (bez jakichś wielkich złóż kopalin, więc nikt ich stamtąd nie wypędzał, ani nie okrajał ziemi), prowadzili półkoczowniczy tryb życia (wiedzieli co i jak można tam hodować/uprawiać), mają wysoko rozwinięte rękodzielnictwo (teraz to główny ich dochód), a i nieźle zarobili na sprzedaży terenów pod kasyna (kasę spora za to dostali i, co ważniejsze, mądrze ją wykorzystali). No i w czasie II WŚ okazali się ekstremalnie przydatni, co też podniosło ich rangę dla reszty amerykańskiego społeczeństwa.

terebka - cieszę się, przynajmniej raz na jakiś czas ktoś tu zajrzy Co do Wernica, to jest to zdecydowanie mój ulubiony autor. Facet był po prostu mądry i przy pisaniu powieści bardzo mocno korzystał z opracowań naukowych.
Ale ze skompletowaniem jego cyklu będziesz miał spory kłopot. Łatwiej znaleźć kompletny "Pierścień mroku" Pierumowa. Koszt niektórych tomów cyklu dochodzi do 150 pln! Pomijając fakt, że pojawiają się na rynku raz na dwa lata Mnie brakuje jednego tomu i w końcu, żeby przeczytać całość musiałem się posiłkować pedeefem...

[Kyle Katarn]

ilcattivo13, niestety tego nie wiedziałem, ale dziękuję za informację. Zawsze warto jest poszerzyć swoją wiedzę.

[terebka]

Na Ajnsztajna! Jak tak zachwalacie, to chyba będę musiał się nagiąć czas i zacząć czytać.

[Kai]

dalambert, jak tylko przeczytałam tytuł wątku, od razu mi się skojarzył.

A pamięta ktoś Sat-Okha?

[terebka]

Oczywiście, Kai. A Yacta-Oya?

[ilcattivo13]

Wernica można czytać w każdym wieku. I te ~dwadzieścia tomów łyka się w kilka tygodni. Książki są napisane świetnym językiem. Fabuła zawsze jest ciekawa (często mocno kryminalna), a bohaterowie realni jak u mało kogo.

A wymieniając autorów nie wolno zapominać o Sat-Okhu. On chyba najbardziej wiernie opisywał życie, zwyczaje i historię Indian.

Edit: Kai była szybsza

[Kai]

Owszem, słyszałam o nim, ale nic jego autorstwa nie czytałam. Sat Okha i czytałam, i oglądałam te programy - bodajże w Teleranku.

Wernica przeczytałam chyba wszystko i zdaje się, że nawet mam w domu. Muszę się dokopać do swoich "młodzieńczych" książek.

[terebka]

Kyle Katarn, w poszerzaniu wiedzy lepiej się zdać na literaturę, niż kino, czy telewizję. Jeden Szklarski by Ci wystarczył, by łyknąć podstawy.


Edit Kai, jedną z książek napisali wspólnie.

[merula]

O, Wernic. Swego czasu przeczytałam prawie wszystko i jest to mój jeden z ulubionych "cykli". Tylko strasznie dawno to było... chyba czas sobie przypomnieć.

[Chal-Chenet]

Zgadzam się co do Wernica, w młodości się nim wręcz zaczytywałem, kiedyś mama mi poleciła, na początku byłem sceptyczny, ale szybko się do autora przekonałem. Świetna rzecz.

[Sandman]

Pierwszy raz z postacią Sandmana spotkałem się, jeśli dobrze pamiętam, właśnie w książce Sat-Okha, to był zbiór legend indiańskich. W jednej z nich rzeczony Piaskun jako duch nawiedzał złych ludzi i sypał im piach pod powieki nie pozwalając zasnąć i wpędzając w szaleństwo. W sumie "przywłaszczyłem" sobie ten nick pod wpływem tej legendy, a Gaimanowską wersję poznałem dużo później.

[ilcattivo13]

no proszę, jak swojsko-indiańsko się tu zrobiło

To co, może kogoś oskalpujemy?

[terebka]

Kto tu jest najsławniejszym wojownikiem? Czyj skalp przyniesie nawięcej zaszczytu?

[merula]

albo czyj skalp będzie najpiękniejszy?

[ilcattivo13]

Najwięksi wodzowie bywali z reguły siwi, ale skalpy tych naszych, są z reguły mocno wybrakowane

[Kai]

Może jednak od pala zacząć... bo pouciekają.

[terebka]

[ilcattivo13]

Kai, jak dobrze, że jest ktoś, kto umie doradzić z sensem, gdy dziki entuzjazm szturcha mnie do działania

Idę strugać pal.

A teraz sobie przypomniałem, że trzeba jeszcze okazać szacunek wojownikowi, który ma umrzeć na PMŚ. A szacunek okazuje się wymyślnymi torturami