[Tengrom]

Jak to jest czy najpierw jest pożądanie czy miłość, czy w ogóle możliwe jest aby miłość była na początku. Pierwsze spojrzenie na swoja przyszłą dziewczynę/żonę polega na tym że myślimy że chcielibyśmy tą kobietę mieć przy sobie na sobie czy w inny sposób. Ale później przy zdobywaniu jej albo już po zdobyciu pojawia się miłość. Ja nie wierze w miłość od pierwszego wejrzenia bo tak naprawdę to tylko widzimy jej ciało ruchy czy czujemy jej zapach (feromony) albo słyszymy jej namiętny i kojący głos jak mówi do nas na przykład posuń się albo poprosi dwie gazety i bułkę w sklepie  . Z miłością chyba takie proste odczucia nie mają nic wspólnego ?. Jednak wielu ludzi potrafi oddać wszystko czasami za stwierdzenie ze oni się zakochali od pierwszego wejrzenia jak to jest według was ?

[Godzilla]

To chyba patrzymy na to z dwóch różnych stron, bo ja z tej damskiej. I w moim przypadku była taka mieszanina przyjaźni z zapatrzeniem, bardzo intensywnymi emocjami, ale z pożądaniem niewiele miało to wspólnego. Owszem, chciało się być z tą osobą, spacerować, rozmawiać... ale bez ciągot, żeby tę bliskość bardziej, powiedzmy, zacieśnić. Nie ten etap. Potem się pomalutku związek pogłębia, ludzie się poznają, przyzwyczajają do faktu że są razem, mają coraz więcej wspólnych spraw i wspomnień. Gdyby mi w tak wczesnym momencie chłopak powiedział coś o łóżku, miałabym niezły problem i poważną decyzję do podjęcia: ciągnąć tę znajomość czy nie. Jak jest teraz wśród dziewczyn, nie wiem, bo mam parę latek więcej

[nimfa bagienna]

Pierwsze są feromony.
Podziw, zainteresowanie, uznanie - to wszystko dopiero potem. Żeby chciało nam się zawracać głowę wartościami duchowymi delikwenta - najpierw musi być reakcja chemiczna, która stawia nam sztorcem włoski na kręgosłupie.
Tak, wiem. Modne jest wygadywanie, jak to nie wygląd się liczy, tylko dusza, intelekt, wrażliwość itd. Takie poglądy głoszą zazwyczaj ludzie związani z bardzo atrakcyjnymi partnerami. Ile razy słyszę podobną gadkę, mam ochotę spytać piewców wartości duchowych, czy związaliby się z cudownie inteligentną, wrażliwą i wyrozumiałą kobietą/facetem bez nóg, z liszajem na skórze i z wielkim garbem.
Jesteśmy zwierzętami w o wiele większym stopniu, niż nam się wydaje.

[Vykosh]

Zgadzam sie z nimfa
Oprocz tych ktorych wymienia dodalbym jeszcze tych wszystkich malkontentow, ktorzy narzekaja jak to moze sie zamiast nich podobac obiektowi, gdzie ulokowali uczucia, ktos duzo mniej sympatyczny i inteligenty.

Ano, jestesmy zwierzetami a jesli ktos twirdzi ze inne przymioty niz uroda sa wazniejsze, to albo udaje, zeby komus zaimponowac, albo sam nie jest swiadomy czego chce albo jest wyjatkiem potwierdzajacym regule

A co do pozadania to chyba teraz a znaleznie kogos z kim mozna pojsc do lozka to chyba zaden problem, jesli sie ma niewielkie wymagania
Ale chyba bardziej sie pozada osob urodziwych niz samego seksu.

[Miria]

Zgadzam się z Godzillą. U mnie było dokładnie tak samo, jak u niej. To nie feromony zadecydowały - przyznam się, że mojego męża poznałam w Internecie, przez przypadek. Nie wiedziałam nic na temat jego wyglądu, ale spędzaliśmy po osiem godzin dziennie na gg... Już wtedy wiedziałam, że to osoba, która stanie się dla mnie ważna.

Zgadzam się z Godzillą. U mnie było dokładnie tak samo, jak u niej. To nie feromony zadecydowały - przyznam się, że mojego męża poznałam w Internecie, przez przypadek. Nie wiedziałam nic na temat jego wyglądu, ale spędzaliśmy po osiem godzin dziennie na gg... Już wtedy wiedziałam, że to osoba, która stanie się dla mnie ważna.

[nimfa bagienna]

Też kiedyś poznałam faceta przez Internet. Ile my godzin ze sobą spędziliśmy elektronicznie, jak świetnie nam się ze sobą rozmawiało...
Pierwsze wrażenie wizualne - u obydwojga z nas - było: NIE!
I nie minęło dużo czasu, kiedy ku obustronej uldze znajomość uległa zakończniu.
Brak chemii.

[Vykosh]

Trzeba bylo pozostac przy kontakcie elektronicznym

[Diefenbaker]

[Gustaw G.Garuga]

Ja bym powiedział "aż pozłotka", Diefenbakerze. Bo wywodząc się ze zwierząt, jednak nimi nie jesteśmy. Ale to temat na inny wątek (był tu kiedyś taki, Kreacjonizm vs ewolucjonizm się chyba zwał).

Co do miłości/pożądania uważam, że jest różnie. Są różne typy zwiazków i sposoby ich zawiązywania. Taki mamy zróżnicowany świat.

[Haletha]

Wedle moich obserwacji (bo osobistego doświadczenia w dziedzinie nie mam nijakiego:)) pożądanie może wypływać z miłości, ale raczej nie odwrotnie. Wywołany przez feromony atak dreszczy można przez jakiś czas z powodzeniem mylić z głębszym uczuciem. Potem chemiczna kurzawa opadnie, a zostanie... właśnie co? Rzadko (no dobrze, może istnieją takie przypadki) zdarza się, żeby osoba "objęta zauroczeniem" okazała się faktycznie tą właściwą.
Żeby pokochać trzeba poznać. Poobserwować, porozmawiać, pobyć trochę razem (nie w łóżku). Dostrzec i zaakceptować jej niedoskonałości. Chyba trzeba coś wiedzieć o danej osobie, żeby móc z całą pewnością powiedzieć, że czuje się do niej coś poza sympatią? Początkowe wrażenie tyle nie daje. Nawet liszaj można ukryć pod ubraniem;)

Ludzie (najlepiej oboje piękni) twierdzący, że zapałali do siebie uczuciem od pierwszego wrażenia, albo mają cholerne szczęście, albo wciąż jeszcze są pod wpływem. Najlepszy dowód ile razy można zakochiwać się "na śmierć i życie".

[Diefenbaker]

mów mi Dief

[Gustaw G.Garuga]

Diefie drogi, osobiście mam dość zdecydowane poglądy na ewolucję i tak jak Ty uważam, że nasze emocje, zachowania, ciągoty itp. są dziedzictwem świata zwierząt. Nie zmienia to jednak faktu, że ludzie są pewną nową jakością, czy też twórczym rozwinięciem potencjału tkwiącego w naszych braciach mniejszych. W Wizjach alternatywnych 5 pada taki tekst: "Człowiek jak błotnista kałuża składa się w 70% z wody. Czy to znaczy, że niczym się od kałuży nie różni?". Przy całej demagogii tej uwagi wskazuje ona na istotną własność człowieka. Dalej tego tematu ciągnąć nie będę, bo to nie miejsce. Można by odkopać tamten stary wątek, tylko gdzie on jest...

Co do rozważań, co jest pierwsze, miłość, czy pożądanie, chęć bycia z kimś na zawsze czy zauroczenie itp. to jako osoba od czterech lat szczęśliwie zakochana widzę, że moje niegdysiejsze głębokie rozważania na ten temat psu na budę się zdały

[dzejes]

[Emilia]

Widzę, że wiosna spóźniała się, spóźniała i wreszcie przyszła.

[Diefenbaker]

[quote="dzejes"]tylko człowiek może napisać "Ryszarda III" - tak wiem, nie każdy :wink:[/quote]
tego nie wiemy, nie znamy języka np delfinów. Nawet języka maup nie znamy, naszych krewnych.

[Vykosh]

Diefenbaker:

[Diefenbaker]

[quote="Vykosh"]Taka milosc ze chcesz sie zestarzec to troche inna milosc niz ta oparta na chemii. To tak jak milosc matki i dziecka, brata i siostry etc. Raczej polega na przywiazaniu i odpowiedzialnosci niz emocjach i pasji.[/quote]
to zależy jak kto ja przeżywa. Ja i moja Mała przeżywamy ja intensywnie, wciąż, a jesteśmy razem już 10 lat.
[quote="Vykosh"]TIMHO ta chemiczna jest o wiele bardziej intensywna i dostarcza wiecej radości..[/quote] chemia nadal działa :-). Ta ważniejsza, jeśli jest naprawdę mocna, sprawia że chemia nie przestaje działać. Nigdy. Wszystkim takiej życzę :-)

[Vykosh]

Dief, masz calkowita racje, ale chemia nie jest tozsama z checia zestarzenia sie a wrecz przciwnie, dbania o to zeby zwiazek sie nie zestarzal, tylko caly czasy byl swiezy i pelen emocji.

[Diefenbaker]

zgadza się, to jest sztuka. Widać my, ja i Mała, mamy talent :-)

[Haletha]

Vykosh

[Pako]

Ja tak się tylko wtrącę - ktoś tam powiedział (Nimfa? Tak.. chyba Ty, Nimfo ), że gadanie, że wygląd sięnie liczy, to puste słowa. Perspektywa sie zmienia, jak się jest brzydkim
Ale poważnie - ja z moją byłą (a może jeszcze przyszłą... cholera wie) dziewczyną zazcynałem długo. Rok chodziliśmy do klasy i nic. Potem ona chodziła z moim kumplem, to ją poznałem lepiej. Ona go rzuciła, a trzy czy cztery miesiące później ja zacząłem z nią chodzić. Po kolei: pkoleżeństwo=>przyjaźń=>coś więcej => a potem mnie rzuciła
Ale do czego zmierzam - nie była ładna. Ot, średnia. Fajna *beep* (przepraszam za słowo ), średnia twarz. Ot, dziewczyna, na którą nie zwraca się uwagi szczególnej. Niektórzy nawet gorzej ją oceniali.
A ja co? A ja ją ciągle kocham. I nie gra tu roli to, jak wygląda, a jak się przy niej czułem (ważny, kochany, SZCZĘŚLIWY).
Koleżnanka kiedyś zapytała się mnie, czy podszedłbym pogadać najpierw do super ładnej dziewczyny, czy do średniaka. Do średniaka. Super ładne są: albo zajęte , albo tak ładne, że aż głupie (przepraszam, jest od groma wyjątków, ale taki mi się stereotyp wytworzył). A te przeciętne to często całkiem bystre dziewczyny, wolne, z którymi można pogadać nie bojąc się o to, że ona się mną brzydzi
To tyle ode mnie w kwesti liczenia się wyglądu.
Przesadzam może trochę.. a może nie. Nie wiem. Pisałem trochę od serca

[Vykosh]

Haletha, pobrykanie owszem, ale dlaczego zaraz niezobowiazujace?
Wazne jest aby to pobrykanie zawsze powodowalo ekscytacje i zeby zwiazek byl spontaniczny, tak jak pisze Dief, nawet po 10 latach.
Dla mnie milosc to wlasnie emocje i pasja i nic nie stoi na przeszkodzie, zeby doszlo do tego przywiazanie i odpowiedzialnosc (czyli odwroce Twoja wypowiedz).

PS Jest taka ksiazka pana Wojciszke "Psychologia milości" - tam sa miedzy innymi opisane etapy zwiazku, w sumie bardzo ciekawie, tylko troche smutne, bo pokazuje degradacje zwiazku w czasie (przynajmniej z mojego punktu widzenia jest to degradacja)

[Haletha]

Vykosh: Haletha, pobrykanie owszem, ale dlaczego zaraz niezobowiazujace?


Ponieważ już ze słownikowego punktu widzenia zobowiązanie = odpowiedzialność:D
Żeby związek był, jak to określiłeś, spontaniczny, NAPRAWDĘ potrzeba czegoś więcej, niż tylko feromony. Natura chemii jest taka, że po określonym czasie przestaje działać i wraca do zera. U jednych etap buzowania przebiega dłużej, u innych bardzo krótko. Efektem końcowym jest jednak zawsze znudzenie partnerem, którego omyłkowo brało się za tego jednego jedynego. I to już koniec przygody. Prawdziwa miłość jest wtedy, kiedy fascynacja fizycznością (bo to chyba mimo wszystko normalny objaw) wróci do normalnego stanu, a uczucie jedności pozostanie. Co wcale nie musi znaczyć, że twoja piękna dotąd żona zmieni się niespodziewanie w paskudną czarownicę;-) To właśnie trochę jak z rodzicami i dziećmi. Niby mamy świadomość, że nasze latorośle wcale nie należą do ideałów, jednak dla nas w jakimś sensie zawsze będą najmilsze, najładniejsze i chcemy być dla nich spontaniczni, bo nam na nich zależy:)

[Diefenbaker]

[quote="Pako"]Ja tak się tylko wtrącę - ktoś tam powiedział (Nimfa? Tak.. chyba Ty, Nimfo :) ), że gadanie, że wygląd sięnie liczy, to puste słowa. Perspektywa sie zmienia, jak się jest brzydkim [/quote]
dla zakochanego facta jego kobieta jest najpiękniejsza na świecie, ot co. To raz.
Hal pisze, że fascynacja fizycznością mija - ale to nie do końca prawda. Prawdą jest natomiast to, że ludzie zwracali na ten mechanizm uwagę od wieków, nic o feromonach nie wiedząc, ale wymyślając metody pmagające odświerzać związek, również pod tym względem. Niektórzy to wiedzą sami z siebie, niektórzy wyczytają z uczonych ksiąg. Z naszego i z innych kręgów kulturowych. Innym to się nie uda i ich związki zwiędną. To miałem na myśli pisząc o talencie.
Z tym, że związek to coś więcej niż chemia, jak napisała Hal, należy sę zgodzić i mieć na uwadze w swoim własnycn dobrze pojętym interesie.

[nimfa bagienna]

Pako
1. Dziewczyna sympatyczna i miła, która nie ma na przedzie dwóch zębów i co drugie słowo odbija jej się smrodliwie?
2. Dziewczyna tak samo sympatyczna i miła, przeciętnej urody, nieśmiała, raczej myszowata.
3. Dziewczyna tak samo sympatyczna i miła, ale bardzo ładna, z przepięknym uśmiechem, ciepła i o pięknych oczach.
Z którą chciałbyś pogadać? Zakładająć, że one wszystkie dążą do nawiązania kontaktu?
A widzisz. Jednak tym, co decyduje, jest wygląd.
Na docenianie innych rzeczy przychodzi czas później.

[Diefenbaker]

zęby i układ trawienny można wyleczyć.

[nimfa bagienna]

Umówiłbyś się z nią czy nie?
Czy raczej z panną z pkt. 3?
Zakładając, że żadnej nie znasz, wszystkie są tak samo fajne i możesz wybrać tylko jedną?
Już widzę faceta, który niezobowiązująco umawią się z panną z pkt. 1, myśląc przy tym perspektywicznie o leczeniu jej żołądka i zębów. A nie o spędzeniu wieczoru w towarzystwie kobiety, na którą miło popatrzeć, i która może okazać się ciekawym partnerem do rozmowy albo i czegoś więcej.

[Diefenbaker]

gdybym był wolny - to po pierwsze. Po drugie, różne są posoby poznawania ludzi. Ja zazwyczaj poznaję ich w jakichś zupełnie kosmicznych okolicznościach - więc o umawianiu się nie ma mowy. Podejrzewam, że jak by co do czego przyszło, topomógł bym jej łapać złodzieja albo ona by mnie z ziemi zbierała, po tym jak bym się wywalił i złamał kosć ogonową :-)

Fakt, o zmianach tej drugiej trony myślą tylko kobiety :-) i to od pierwszego spojrzenia. Jak mu zmienić ubranie, co mu na oknach powiesić, jak się dobrać do jego osobistego barłogu. A potem trzeba w łydkę gryźć by bronić niepodległości... Ale kobiety nigdy się nie zmienią...

[Vykosh]

To jest jeszcze tak, ze kazdy ocenia swoje szanse, mozliwosc odrzucenia, co jest nieprzyjemne, etc. Wiec przypuszczam, ze statystyczny facet, mimo ze chcialby z umowic sie 3 to pewnie i tak podejdzie do 2

I niby skad sie wziela "milosc od pierwszego wejrzenia" - ta opiewana przez bardow i poetow? Chyba nie mieli na mysli klikumiesiecznego poznawania charakteru i intelektu

A co do okolicznosci - przypadkowi mozna pomoc, moze lamac sobie kosci ogonowej nie trzeba, ale wywrocic sie przy niej i wygladac na potrzebujacego pomocy juz mozna

[nimfa bagienna]

Diefenbaker
Odpowiedź wykrętna to żadna odpowiedź.
Zakładając, że jesteś wolny i jedziesz z tymi trzema pannami w pociągu w jednym przedziale.
Umówisz się z 1., 2. czy 3.?