[Rafał]

Filozofia zaczyna się od zdziwienia. Takie zdanie przeczytałem w "księdze mądrości starożytnych" w oczekiwaniu na zamówioną walentynkową kolację na wynos w jednej z knajp (swoją drogą fajna kanjpa z półką całkiem niezłej literatury do skonsumowania na miejscu). Pomyślałem, że cała szeroko pojmowana fantastyka też zaczyna się od zdziwienia - a więc ma dużo wspólnego z filozofią. Mało tego, każdy, kogo zajmuje fantastyka staje się po części filozofem. Gratuluję zatem urodzaju filozofów.
Filozofia od spraw małych nie różni się wielce od tej szukającej odpowiedzi na pytania wielkie. Praktycznie każda jedna książka czy nawet opowiadanie zawiera w sobie dawkę filozofii. Zbudowanie własnego świata wymaga przecież skonstruowania również i systemu zawierającego zbiór motywacji postaci, spójności logicznej i ustalenia chociażby czy rzeczy i zdarzenia miewają swoje przyczyny.
Filozofia szuka odpowiedzi na proste, banalne pytania. Ciekawy jestem czy my-filozofy zastanawiamy się czasami nad tymi sprawami. Czy istnieje przeznaczenie, wolna wola. Co motywuje ludzi do działania, co jest celem człowieka, co my tu do diaska robimy i kto zamówi następną kolejkę?
Są chętni do pogadania?

[Rodion]

Jednym slowem:
Wiem ze nic nie wiem, więc czytam by zobaczyc jak malo wiedzą inni?

[Rafał]

Dlaczego od razu z takiej pozycji Ja uważam, że każdy wie coś ważnego, że filozofowanie nigdy się nie skończy bo każdy z nas to cały świat wartości, poglądów, myśli i skojażeń. W kwestii fascynacji fantastyką jestem czystym rasistą. Uważam, że ludzie zapatrzeni w fantastykę są inni jakościowo. Oczywiście są lepsi A czym się różnią od przeciętnego Iksińskiego? W zdecydowanej większości mają poglądy nielewicowe, w rozumowaniu dopuszczają rozwiązania niekonwencjonalne, są bardziej optymistami niż pesymistami (no, może bez Lema i Dicka) i co najważniejsze lubią piwo. I koty.
Parafrazując: czytam aby zobaczyć jak mało sam wiem.

[Henryk Tur]

Być czy miedź ?

[Rafał]

Dobrze mieć miedź.

[Henryk Tur]

A najleoiej to być i mieć miedź.
A na poważnie - przebrnąłem na studiach przez wszystkie systemy filozoficzne. 90% z nich to czysto teoretyczne rozważania, bez szansy na sprawdzenie się w parktyce i również w niej bezużyteczne.
Np. Platon i jego koncepcja, że jesteśmy tylko cieniami naszych prawdziwych "ja"
Cóz mi z tej wiedzy ? Jak złamię sobie łapę, to boli mnie tak samo, czy o tym wiem, czy też nie.
Stoicy byli w sumie dość rozsądni.

[Rafał]

Ależ to się sprawdza w praktyce jak najbardziej. Najprostsze co mi przychodzi do głowy to regulacje prawne. Zasada oko za oko, granice wolności osobistej, prawo obrony. To nie wszystko bzdety. Bzdetne rozważania to pytania typu odgłosu padającego drzwa w bezludnym lesie. Ale można pytać o wszystko i samo stawianie pytań jest zajęciem na tyle fascynującym, że warto czasami pomyśleć nawet o rzeczach najprostszych.

[Henryk Tur]

Mylisz filozofię z prawem, Rafale.
Co ciekawe, rozwój filozofii zaczął się dopiero od starożytnej Grecji.
Oko za oko pojawiło się w Babilonie, za czasów Hamurabiego.
Bzdety to takie jaskiie czy to, co wymieniłeś.
Zresztą - napisałem, że nie wszystko to bzdety

[Henryk Tur]

Och, właśnie dowiedziałem się, że moja babcia zmarła. Znikam na parę dni.
Skończymy kiedy indziej.

[Rafał]

A prawo to niby skąd się wzieło? Kto zdecydował, że "nie ruszaj chamie mojego bo ci łapy upitolę przy samych łokciach"? Ktokolwiek tak zdecydował, stwierdził, że coś, po coś można innym narzucić. Były również poglądy odmienne typu "wszystkie dobra wraz z babami są wspólne" i też było to przemyślenie o filozoficznym rodowodzie. Rozwój filozofii to może i Grecy zapoczątkowali, ale stwierdzenie, że jak pada to się moknie było zapewnie dziełem pierwszego filozofa. Ale chętnie bym sie pokłócił o cokolwiek. Rzuć jakimś drażliwym tematem i stajemy w szranki.
Po doczytaniu kolejnego postu: Rozumiem.

[Lu]

Prawo pojawia się tam, gdzie zawodzą obyczaje.
Teraz nie dysponuję wolnym czasem, ale wątek wielce interesujący. Właśnie piszę pracę o filozofii w ekonomii , społeczeństwie koncumpcyjnymi i poglądach reprezentowanych przez różne szkoły filozoficzne nt konsumpcji. Chętnie poznam Wasze opinie na ten temat.

[Rafał]

Same obyczaje stanowią/stanowiły prawa. W końcu obyczaj to nic innego jak zasada stosowana przez jakieś tam społeczeństwo - mało tego, obyczaj może wyodrębniać i identyfikować tę społeczność. A takie same cechy ma i prawo.
Niestety nie wiem nic o poglądach różnych szkół filozoficznych na konsumpcje.

[Vykosh]

Rafał, mieszasz trochę filozofie z umową społeczną. A to chyba jest tak, że ta druga wynika z pierwszej ale nie jest tożsama.

[Rafał]

[Vykosh]

[Rafał]

[Duke]

[Rafał]

[dzejes]

Jeśli już obsuwacie się z filozofii na prawo, to trzymajcie się faktów
Nie można przeciwstawiać prawa stanowionego zwyczajowi. Nigdy w historii tak nie było (poza bardzo nielicznymi wyjątkami).
Jeśli na jakimś terenie, bądź nad jakąś grupą osób nie obowiązywało prawo stanowione, ale przepisy przyjęte na drodze zwyczaju, to to nie był zwyczaj, ale prawo zwyczajowe.
Pojęcie zwyczaju powstało dopiero gdy tak naprawdę ukształtowało się pojęcie prawa stanowonego (wraz z odpowiedzią na fundamentalne pytanie: KTO je stanowił). Wówczas to poprzez uwzględnianie norm niepisanych obowiązujących na danym terenie, czy to wsród określonej grupy ludzi powstało pojęcie zwyczaju w dzisiejszym rozumieniu.
Dodam jeszcze, że prawo to wcale nie była jakaś świętość, coś niezmiennego, co niczym starożytne eposy przekazywano z ojca na najstarszego syna. W początkach państwa polskiego, gdy ruch lokacyjny był silny zakładanie nowej wsi, czy miasta polegało m.in. na wyborze prawa, jakie będzie obowiązywało na jej terenie. Głównym źródłem prawa lokacyjnego były Niemcy, a takim wzorcem był statut miasta Magdeburg (stąd prawo magdeburskie, a później po prostu prawo niemieckie).
Za to bardzo ciekawe były prawa cechowe, zwłaszcza prawo obelne regulujące pracę bartników.
Choć i tu już w XIV wieku mamy silny nurt do zamiany tego prawa na stanowione, często polegało to po prostu na zapisaniu istniejacych norm i dopisaniu u góry "My z Bożej łaski król/książę/.... nadajemy..."

[Rafał]

Super. Ciekawe czy nada sie tutaj analogia do odmiennych praw w różnych stanach USA. Tak jak były różne prawa cechowe poza jednym obowiązującym?

[Vykosh]

Stany - nie wiem czy ini anglosasi również - mają chyba troche inne podejście do prawa, bo tam się wszystko opiera na precedensie. W Europie jest chyba inaczej. Ale to znowu pytanie do specjalistow

[dzejes]

Co do systemu precedensowego to owszem, jest on różny od kontynentalnego, ale wbrew pozorom te różnice nie są aż tak wielkie. Po pierwsze w Anglii obowiązuje zasada mówiąca, że żaden precedens nie może obalić ustawy, a po drugie prawo kontynentalne również do pewnego stopnia opiera się na wyrokach w konkretnych sprawach. "Sędzia ma być tylko ustami ustawy", czyli postulat prawa pozytywnego (które to zakładało, iż sędzia nie ma żadnej mocy zmiany prawa, ma jedynie je stosować) odszedł w przeszłość.
Stąd teoria o nieuchronnym stopieniu się tych dwóch systemów, prawdopodobnie w ramach Unii Europejskiej.

Znacznie ciekawsze są zagadnienia ustrojowe. Wystarczy sprawdzić jaki wpływ na ustrój kraju może mieć stopień znajomości języka przez monarchę
Angila do demokracji doszła w inny sposób niż kontynent, obyło się bez rewolucji, czy innych jakobinów.

[Last Viking]

Hmm... miało być o filozofii, a zeszło na prawo i politykę

"Jesteśmy wypadkową ludzi, których znamy"
dzisiaj właśnie zastanawiłem się nad tym zdaniem.

Czy tylko wypadkową ludzi, a może również przeczytanych książek, poznanych idei ?

Spotykamy na swojej drodze różnych ludzi, różne charaktery, osobowości. Często przejmujemy od nich styl bycia, idee. Niektórzy potrafią nas zarazić swoim spojrzeniem na otaczającą nas rzeczywistość.
Na tej podstawie budujemy sobie własną filozofię życiową.
Wiem... że możemy podciągnąć to pod "memetykę".

IMHO podobnie z przeczytanymi ksiażkami. Są książki które wywarły na moje życie olbrzymi wpływ... prawdopodobnie podobnie było z Wami
Przejeliśmy w jakiejś cząstce filozofię autorów, zebralismy do kupy, zostawiliśmy to co nam się spodobało, odrzucilismy elementy niepasujące i "proszę" - mamy własnę "ścieżkę", filozofię życiową

Hmm... należy się tylko zastanowić nad tym, czy jakoś jesteśmy ( a jeśli tak: to w jakim stopniu?) spaczeni, skoro jesteśmy miłośnikami literatury fantastycznej ?

[joe_cool]

[Anko]

[Lu]

[Este]

[dzejes]

[Miria]

[Last Viking]