[Gustaw G.Garuga]

Zdania typu "Idąc do szkoły, spadła mi czapka", "Będąc młodą lekarką, przyszedł raz domnie pacjent", albo "Czytając w piśmie nic nie stracił na jakości" są niepoprawne gramatycznie. To Ci wypunktowała joe_cool. Ja z kolei podałem zdanie z Pana Tadeusza, gdzie naszemu wieszczowi wolno było taki błąd popełnić

[hrabek]

A czemu? Co jest w nich zlego? Serio pytam.

[Kruk Siwy]

Łaaał! - zapłakała pani od polskiego... w szkole podstawowej.

[Dabliu]

[hrabek]

Kruku, nie badz taki madry, szkola podstawowa byla dawno. Tez wszystko z podstawowki pamietasz? Literki znasz i gramatyke, bos pisarz, to sie wymadrzasz. A ja takich ryzykownych sformulowan rzadko uzywam, to i naprostowany zostalem. I lekcje do konca zycia zapamietam. A ty te braki z podstawowki, co miales wczoraj to masz i dzisiaj

[Kruk Siwy]

I będę miał jutro. Staranne je pielęgnuję. Ale dość... widzę zielonych na horyzoncie.

[Czarny]

Masz dobry wzrok Kruku Nie offtopować

[Haletha]

W tym miesiącu zdecydowanie najbardziej podpadły mi szorty. Jak już ktoś wcześniej napisał - mają potencjał. Głos pójdzie na śliczny tekst Rafała. Pozostałe otrzymałyby ex aequo miejsce drugie, gdyby była taka możliwość:)

Zatoka tęczy - tradycyjnie zatopiłam się z uwagi na język. Narracja jest piękna i nie pozostawia absolutnie nic do życzenia. Jednak opowieść Rosjanina Wiecznego Tułacza gdzieś od połowy przestała do mnie trafiać. Niebo na księżycu i latające delfinki? Pomysł oryginalny, ale IMHO przekombinowany.

Czas końca - również plus za język. Czytałam z dużą przyjemnością, aczkolwiek fabuła nie wywarła na mnie większego wrażenia.

Podniebny fort - Zły miesiąc mam, czy co? Kolejne opowiadanie, które mnie nie wciągnęło i mimo ładnego napisania wręcz go nie zapamiętałam.

Smutek przestrzeni - przykro mi, nie mój typ poczucia humoru.

Bardziej ludzkie - No tak, opowiadanie debiutanta. Napisane zgrabnie, z sercem i pasją, po zakończeniu lektury pojawia się jednak pytanie: ale o co w tym chodziło? Nie każdy pomysł, choćby nie wiem jak tłukł sę pod czaszką, jest wart wykorzystania. Ten nie był, a w każdym razie nie w ten sposób.

[krisu]

1. Lukasz Orbitowski : Zatoka tęczy - punkt. Zadna rewelacja z tym niebem na Ksiezycu, gdzies juz to bylo. Ale wykonanie pierwszorzedne.
4. Marcin Wroński : Smutek przestrzeni - najgorszy tekst numeru. Za duzo wysilonego humoru. No coz, Nie kazdy umie pisac jak Pratchett.
6. Iwo Drożdzowski : Samotność - punkt. Podobalo sie. Dobrze napisane.
Reszta trzyma na tym samym poziomie, tak gdzies posrodku skali.

1. Lukasz Orbitowski : Zatoka tęczy - punkt. Zadna rewelacja z tym niebem na Ksiezycu, gdzies juz to bylo. Ale wykonanie pierwszorzedne.
4. Marcin Wroński : Smutek przestrzeni - najgorszy tekst numeru. Za duzo wysilonego humoru. No coz, Nie kazdy umie pisac jak Pratchett.
6. Iwo Drożdzowski : Samotność - punkt. Podobalo sie. Dobrze napisane.
Reszta trzyma na tym samym poziomie, tak gdzies posrodku skali.

[Agi]

W tym rozdaniu punkty ode mnie otrzymują:
Dawid Juraszek Podniebny fort - Może nie ma w tej historii zbyt wiele fantastyki w potocznym rozumieniu tego słowa, ale jest ogromna magia Chin, dziwnych obrzędów tejemniczego ludu Bo. Patrzymy na świat oczami Xiao, wiemy tyle, ile on zdoła zobaczyć lub usłyszeć, dajemy się porwać opowieści, jak rwącemu nurtowi Rzeki Tuzina Zakrętów.
Rafał W. Orkan Maszyna – dopracowany pomysł, ciekawa fabuła, bogaty język. Autor bardzo zręcznie wybrnął ze zwariowanego, zadanego tematu.

[Tomcich]

Ciężko w tym miesiącu zagłosować. Głosy tylko dwa, kandydatów dużo, a w dodatku większość o wyrównanym poziomie.
Zatoka tęczy - delfinki na Księżycu i umierający Posejdon na tronie, kosmonauta wieczny tułacz i zaświaty. A wszystko to malowniczo opisane.
Czas końca - szkoda, że to już koniec Polubiłem to rodzeństwo, w dodatku były tu i statki kosmiczne, walki na lasery, kosmiczne abordaże - czyli rasowa space-opera.
Podniebny fort - kolejna odsłona przygód Xiao i cóż dodać więcej - czekam na dalsze.
Smutek przestrzeni - i kolejna space-opera (nawet dosłowna). Czytając miałem skojarzenia z dziennikami Gwiazdowymi i podróżą XX, gdzie Lem również bawił się wyśmienicie nazwiskami i nazwami.
Bardziej ludzkie - trochę romantyczne opowiadanie, które przywodzi mi na myśl jedne z najlepszych opowiadań Asimova.
szorty oceniałem już w odpowiednich wątkach.
Ostatecznie głos na 'Bardziej ludzkie' i 'Czas końca'
Numer oceniam b. dobrze, oby takich więcej. (Szczególnie space-oper. )

[Homer]

[Godzilla]

Tym razem głos idzie wyłącznie na szort, mianowicie na "Tak jak powinno być". Wielkie brawa! Reszta jakoś do mnie nie trafiła. Umierające niebo na księżycu nie przekonało, było jak wycięte z innego obrazka. "Czas końca" i "Podniebny fort" jakoś przemknęły, nie zostały w pamięci. "Smutek przestrzeni" wydał mi się jakiś wysilony. "Bardziej ludzkie", no nie wiem, nie odpowiadał mi ani język, ani pomysł z duchem maszyny. To prawda, że oceniam te teksty po dłuższym czasie od ich przeczytania. W każdym razie punkt dla Ziuty przyznaję z całkowitym przekonaniem

[Pagan]

Ok, trochę późno (w sensie daty, nie godziny), ale w końcu zagłosuję... Co by tu wybrać...

Zatoka tęczy? Niczego, niczego, a jednak całość mnie nie urzekła. To jakby dwie opowieści w jednej i, niestety, bardziej spodobała mi się ta pierwsza tj. do momentu rozpoczęcia opowieści kosmonauty... Dalej też ciekawie, ale sama Zatoka Tęczy i to, co tam się znajdowało... No nic, kwestia gustu. Problem w tym, że jeśli opowiadanie zawiera w sobie zbyt wiele różnych motywów i konwencji, istnieje duże ryzyko, że komuś się połowa albo 1/3 tekstu kompletnie nie spodoba, co popsuje mu zabawę. W tym przypadku łączy się świetnie napisany epizod horrorowo-psychologiczny z duchem, 'historyczne sci-fi' do momentu lądowania no i ta magiczno-oniryczna końcówka, która nie dała mi satysfakcji. Warsztatowo jest bosko, ale pod względem treści... aż nazbyt obficie
Za bardzo się rozpisałem o jednym tekście, na który zresztą... nie zagłosowałem. Mimo wszystko.

Bardziej ludzkie? Podoba mi się. Sympatyczne takie, ale wyczuwalnie... hm... debiutanckie. W każdym razie - nie jest to IMHO tekst numeru.

Smutek przestrzeni? Miejscami dowcip niezbyt wyszukany, kiedy indziej się zaśmiewałem. Morska przygoda dość dosłownie przerobiona na s-f. Bardzo dobrze mi się czytało, ale to jeszcze nie to. Szukamy dalej.

Podniebny fort? Zanim Xiao został karnie zesłany i kiedy jeszcze opowiadania rozgrywały się w miastach, więcej było tego 'orientalnego uroku'. Tutaj pozostała głównie wojskowość. Na pytanie "o czym to?" odpowiedziałbym: właściwie o niczym... znaczy niby o wojnie, ale i tak nie ma dobrych scen batalistycznych

Szorty? Dobra miniatura to przede wszystkim dobra puenta. IMHO, rzecz jasna. W tej kategorii dla mnie "Samotność" oka w słoiku rządzi. Jednak... tym, co naprawdę mnie urzekło, był pomysłowy sposób wybrnięcia z tematu tak trudnego jak "Gąsienica, dwie zapałki, pięć złotych, czyli popsuty umysł"... Dlatego też - punkt dla Maszyny.

Ostatnim tekstem, którego omówienie zostawiłem sobie na koniec, zaburzając harmonię misternie układanego spisu treści, jest Czas końca, który dostaje mój drugi głos. Może i "Zatoka..." jest lepiej napisana. Co z tego, skoro to właśnie to pokręcone połączenie magii (to wiązanie demona, te prastare 'Żelaźniacze' artefakty) i technologii (cała reszta w sumie) mnie oczarowało. Muszę się jednak przyznać, że głosując na to opko mam pewne wątpliwości. Ta historia stojąca za czarnym słońcem... Nie podoba mi się, że potraktowano ją tak po macoszemu i że zaistniała w tylko jednej relacji. No trudno, jeszcze nie czytałem opka idealnego, więc nie ma się czym przejmować

OK, to by było na tyle. Jeżeli czytasz te słowa to znaczy, że albo dotrwałeś(aś) do końca mojej przydługiej recenzji albo czytanie postów zaczynasz od końca :]

[Gustaw G.Garuga]

Cieszy mnie zajęte miejsce jak i większość komentarzy Pozostałe komentarze mnie nie cieszą, ale informacji zwrotnej dostarczają, i to sobie cenię. Dziękuję wszystkim i do następnego opowiadania.

[Chompa]

Dopiero teraz przeczytalem. Widzac wyniki ankiety, musze stwierdzic, ze tym razem nie jestem zaskoczony. Opowiadanie Orbita bardzo mi sie podobalo, natomiast dwa inne teksty (Podniebmy Fort i Czas Konca) plasuja sie w pierwszej trójce, ale z wyraznym odstepem od zwyciezcy.

Dlaczego tak? Nie wiem. Trudno powiedziec. Po prostu nie zaiskrzylo. W opowiadaniu Juraszka brakuje mi jakiejs konkluzji, czegos, co "zaokraglaloby" cala przygode Xiao. Sam chinski koloryt niestety nie wystarcza, bo fan bakalaza oczekuje po kontynuacjach jednak troche wiecej

U Sawickiego tez niby fajna space-opera, ale jednak nie do konca przekonywujacy tekst. Znowu trudno mi sprecyzowac subiektywnie odczuwane braki.

Reszta tekstów jest OK, w sumie bardzo wyrównany poziom. Ponadprzecietny numer z jednym "rubinem", otoczonym "opalami"