[Kruk Siwy]

gorat, jak dziecko jesteś. Ktoś kto trafił nielegalnie kupę lub kupkę szmalu ma obecnie się chwalić "tak kradłem i było mi z tym dobrze?" Nawet jak go za to nie wsadzą to wielu ludzi mogło by mu ręki nie podać...
Istniały całe kluby które na podobnych numerach nieźle wychodziły. "Spółdzielnie" ha ha.

[NURS]

Ja to robiłem, i jakoś nie widzę powodu, dla którego miałbym się wstydzić. Zresztą popatrz na to z innej strony, na klubówkach stworzylismy np. całe pokolenie tłumaczy, którzy w ten sposób mogli zarobić, a dzisiaj są naprawde dobrymi fachowcami, wiem, bo i tłumaczyłem, i wydawałem. Sporo aktualnych wydawców też maczało w tym paluchy, ucząc sie zawodu. A ludzie dostali książki niedostępne w inny sposób.
A co do Dicka, to uwierzcie, najpierw ustala się warunki finansowe, potem wydaje. mogli go co najwyżej oszukać, ale na 100% nie mógł sie dowiedziec o cenie po wydaniu. Na początku lat osiemdziesiątych w Polsce działałyagencje z zachodu, wiem, bo jeździłem do jednej załatwiac sprawy związane z edycja Howarda.

[Zerowiec]

[gorat]

Może zróbmy mały sondażyk?
NURSie, masz może kontakt z ludźmi, którzy brali udział w wydawaniu klubówek? Jeśli tak, to może spytaj ich, czy nie mieliby nic przeciwko temu, jakby zrobiono z nimi wywiad o tej działalności. Wyniki przedstaw w postaci: x osób nie ma nic przeciwko, y jest przeciw, z się wstrzymało (zaznaczam dla uspokojenia Kruka; mogą być jeszcze procenty ).

[NURS]

Nie mam, to było ponad 20 lat temu, i nie wiem, czy chcieliby do tego wracać.

[gorat]

[NURS]

Nie wiem, goracie, niektórych ludzi nie widziałem od tamtych czasów. Pojęcia nie mam, gdzie moga być i co robić. O Zbyszku wspomniałem, bo to anegdota dość szeroko znana w owczesnym fandomie.

[Kruk Siwy]

Nie kupowałem klubówek. Raz że czułem zażenowanie i lekkie obrzydzenie do tak jawnego okradania autorów, dwa że mierził mnie niski poziom edytorski i tłumaczeniowo - redaktorski.
Oczywiście nie pozuję na Katona, czytać mi się zdarzyło a i jeden wyjątek zrobiłem: kupiłem Niebezpieczne Wizje wydane a w każdym razie rozprowadzane przez PSMF Orbitę z Poznania.
Ale dość było książek wydanych normalnie na które z trudem zdobywałem kasę kupując je nieraz i za 10 krotnie większą cenę niż okładkowa...

[gorat]

Może podejdźmy do tematu z innej strony?

[NURS]

Ja mam ich z kilkadziesiąt, ale to tylko cześc całości.

[gorat]

A jak byś oszacował liczbę wszystkich wydanych?

[NURS]

chodzi ci o wydawnictwa klubowe, z takimi fikcjami, kwazarami itp, czy te tłumaczenia na prawach rekopisu?

[gorat]

mogą być zarówno wszystkie wydawnictwa klubowe, jak i te na prawach rekopisu. Przede wszystkim to drugie.

[NURS]

ze 200 ich było, najmarniej, a może i więcej.

[NURS]

A z ciekawości policzyłem, mam prawie 100 pozycji jeszcze, w kolekcji.

[gorat]

To się przyznam, że szacuję wydawnictwa na prawach rękopisu (powieści, zbiory opowiadań, antologie) na coś 300-500. Była jedna seria Mistrzowie Fantasy, którą dociągnęli do chyba 100 tomów (jakiś Conan mi na to wskazał, nie mam go jednak), do tego kilka innych [serii] i masa lużnych wydawnictw (nie zorganizowanych w serie, chyba że w rodzaju Stalowy Szczur czy Diuna).

[NURS]

może tak być, wiem, że miałem tego sporo więcej, a chyba miałem prawie wszystko. czyli 300 pozycji jest mozliwe. 500 raczej nie.

[Sergent]

Ja mam luźne wspomnienia z klubówkami. Niestety dostęp do nich w Białymstoku był słaby. A te pozycje, które można było zakupić były niebotycznie drogie. Czasy studenckie jak wiadomo nie należą do pieniężnych. Udało mi się jakoś zakupić kilka pozycji książkowych i trochę czasopism. Niewiele już mi zostało klubówek. Sporo wydano tego już legalnie, więc nastąpiła zamiana. Ale jedna pozycja utkwiła mi w pamięci: Elizabeth Lynn -"Wieża Strażnicza". Byłem nią zachwycony po przeczytaniu. To jedna z nielicznych klubówek, które mi pozostały.

A tak na marginesie, to może ktoś powiedzieć jakie rzeczywiście były nakłady klubówek?

[NURS]

Tego nikt ci nie powie

[Sergent]

Nie chcą, nie wolno czy nikt nie wie?

[NURS]

Wszystkiego po trosze.
Zapewne były takie, które szły w tysiące egz. Ale były i te sprzedawane w setkach. conany robilismy od 300 do 600 egz.

[gorat]

A czemu miałby być jakiś zakaz (skoro nie wolno)?
I to trochę jednak mniej, niż próbowałem oszacować. Wyszedł mi średni nakład 2000, co prawda mocno z czapy...

[Sergent]

Czy te idące w tysiące, były od razu, przed wydaniem, nastawione na taki nakład. Czy w trakcie sprzedaży wychodziło, że należy zrobić dodruk?

[NURS]

Sergent, nie dopowiem ci za innych, ale ja robiłem nasze wydawnictwa od razu w takim nakładzie. nie znasz tamtych czasów, wtedy nie było drukarń prywatnych, papieru do kupienia itp.