jewgienij - 30 Września 2009, 20:38 W dalszym ciągu nie wydaje mi się, żeby sztuka uzależniona była od osobistych gustów i granic dobrego smaku każdego z osobna. Jest to pewien kod, pewien język, którego trzeba się nauczyć, inaczej to rozmowa ślepych o kolorach. Kryteria są bardziej obiektywne niż gust każdego z nas. Nie zarzucam Ci, że chcesz komuś coś zabraniać, tylko sprzeczam się z taką definicją sztuki. To Ty zwracasz się do mnie personalnie, szukając jakichś niecnych motywów. illianna - 30 Września 2009, 20:46 jewgienij, ja  , ja wręcz przeciwnie, ja lubię sztukę w każdej postaci i raczej bardzo trudno mnie zgorszyć, niegustowne to mi się wydaje większość horrorów, gdzie się falki patroszy, ale no cóż to też czasem sztuka, a patrzeć to czasem nie mogę na ludzi na ulicy, niby ubranych, ale..., nie mówiąc o ich wąchaniu
a serio to się z Tobą zgadzam, w USA na ten przykład nie wolno pokazywać piersi, że niby zgorszenie, biedacy nie mogą jeździć do europejskich miast i zwiedzać większości muzeów i galerii, no bo przecież by się zgorszyli, nawet europejskie kościoły bywają bardzo niebezpieczne 
Agi - 30 Września 2009, 20:48 jewgienij, zirytowałeś mnie "komitetem osiedlowym" i dlatego zaczęłam się zwracać personalnie.
Zgadzam się, ale do aktu w sztuce mam trochę inne podejście i nie jest to kwestia zgorszenia, bo mnie naprawdę trudno zgorszyć, tylko właśnie, jakby to najprecyzyjniej ująć... no właśnie dobrego smaku i tej cienkiej granicy... Edit: literówka, a wcześnie uzupełnienie myśli. shenra - 30 Września 2009, 20:50
illianna - 30 Września 2009, 20:52 shenra, no różnie bywa, ostatnio o hitlerowskich zombi w Norwegii , a zresztą choćby wszystkie Piły, ja widziałam jedną, wystarczy, albo Wzgórza mają oczy, czy choćby Delikatesy albo Frontiers 
illianna - 30 Września 2009, 20:53 Agi, ta Pani naga nie była wcale miała pończochy i .. sznurek
jewgienij - 30 Września 2009, 20:54 Edyt: Agi Taki mój urok, wdzięk i niewątpliwy powab, że używam dosadnych słów i porównań, ale powinnaś mnie już na tyle znać, by puszczać mimo uszu retoryczną przesadę i słowne harce  Obiecuję się zmienić.
A co do aktu, dalej się nie zgadzam 
Agi - 30 Września 2009, 20:54 illianna, Sztaudynger o koralach pisał sznurek jest fe!
jewgienij i tak Cię lubię 
shenra - 30 Września 2009, 20:55 No dobra, dobra też widziałam. Ale tam patroszyli z flaków, a nie same flaki
A co do sztuki, to jest ona wyrazem konkretnego artysty, poza wiecznymi kanonami, ciężko jest postawić granicę, gdzie się ta sztuka kończy. Bo jeden powie, że o TU, a jeden, że wcale nie trochę dalej lub bliżej. illianna - 30 Września 2009, 20:55 Agi, sznurek korali, sznurki są fajne, można sobie skakankę zrobić
Anonymous - 30 Września 2009, 21:01 jewgienij, a jeśli chodzi o akty, to gdzie jest granica pomiędzy sztuką a hmm.. nie-sztuką? To żadne podstępne pytanie, sama się nad tym zastanawiam, ta granica dobrego smaku to chyba jednak nie to, o co chodzi, a z drugiej strony nie każdy akt można określić jako dzieło sztuki (ten z awika Martvej akurat IMO nie). baranek - 30 Września 2009, 21:49
przypomniał mi się jeden proces. pani nie chciała zapłacić mandatu, który dostała za to, że strzygła trawnik bez koszulki. znaczy, ona była bez koszulki nie trawnik. nie miała też stanika. wygrała, bo pokazała zdjęcia, że jej sąsiad robił to samo. dziwne te Stany są. Agi - 30 Września 2009, 21:54
Jednym słowem pełne równouprawnienie. Fidel-F2 - 30 Września 2009, 22:26 pomysł karania kogoś, za to, że chce sobie pochodzić nago jest jakiś z gruntu durny jewgienij - 30 Września 2009, 22:43
Nie wiem, mogę sobie jedynie głośno pomyśleć. Jeśli sztuka uświadamia nam stan wrażliwości, myśli i kondycji ludzkiej, to staje się z biegiem czasu klasyką, a nasza wrażliwość i kryteria dostosowują się po prostu do nowych zasad. Ona zawsze powinna wyprzedzać nas o te pół kroku. Po to jest, nie po to, żebyśmy mieli obraz na ścianie korespondujący z kolorem wykładziny ani muzyczne tło do zakupów. Skoro istnieją kobiety dające się dobrowolnie wiązać, a my wszyscy o tym wiemy, to zamykanie oczu przez artystów na ten fakt byłoby przynajmniej dziwne. Agi przyrównała to do baleronu i to jest bardzo dobre porównanie. Kobieta jako mięso na wystawie rzeźnika. Akt zdegradowany do mięsa. Tatuaże jako pieczątki przybijane na tuszach przez weterynarzy. Okropne, ale tak wygląda teraz nagie ciało i sztuka to podchwytuje i wyolbrzymia aż do karykatury. Naga dziewczyna z kwiatem we włosach już nie wystarczy, żeby zdefiniować nasze spojrzenie na kobietę czy w ogóle na nagość. Równie dobrze możemy sobie malować martwe natury z wędzidłem i wazoniki z różami. Skoro ciągle sami przesuwamy granice tabu, to i sztuka musi ryzykować, bo inaczej stanie się bibelotem. To, że akt stał się tak "mięsny", to wina sztuki czy nas samych? Czy sztuka ma nas okłamywać , czy pokazywać prawdę o nas? Sam nie wiem, może ktoś inny coś napisze o tym. |
||||||||||||||||||
