[Gustaw G.Garuga]

Sam nie wiem.

Imię samo w sobie okropne, ale być może współgra z całym tekstem.

[Fidel-F2]

Wyluzujcie, wyobraziłem sobie elam jako mamuśkę , która dobrotliwym i lekko protekcjonalnym tonem tłumaczy małemu chłopcu który właśnie wrócił z przedszkola gdzie dzieci nie bardzo chca się z nim bawić.
Wojtas skoro 5000 w tydzień to jakieś 700 dziennie i mówiąc o 200 postach dziennie ewidentnie przesadziłeś tyle, że w dół. Ot i cała tajemnica (mało tajemnicza IMO).

[Wojtas M.A.]

Witam ponownie i przepraszam za brak jakiejkolwiek odpowiedzi przez dwa dni weekendu, ale nie mogłem - byłem w górach, trochę odpoczynku się przydaje. Uff, jakoś nadrobię zaległości forumowe, choć ciężko widzę przeczytanie niemal ośmiuset nowych postów.

No dobra. Teraz będę nadrabiał zaległości w tym temacie jedynie.

Fidel-F2, w porządku, źle Cię zrozumiałem, przepraszam .

Hm, Gustawie, jeżeli imię jest okropne i miałoby współgrać (cytując) z moim tekstem, płynąłby z tego wniosek, że sam tekst także jest okropny (kto wie ). Ale wiem, nie to miałeś na myśli . Być może istotnie, jest to miano nienajciekawsze. Tak czy inaczej, w opowiadaniu wspomnianym dokonam wielu zmian i zapewne zmiana imienia głównego bohatera także będzie miała miejsce...

Anko, mówiąc o podziale fantasy na "twardą" i "zwykłą" nie miałem raczej na myśli jakiejś konkretnej systematyki, którą przyjmuję - ot, po prostu wyróżniam dzieła "twarde", które są przesycone naturalistycznymi opisami wszelkich sytuacji, realistyczne, posiadają "krwistokościste" postaci, nadto umieszczono je w mrocznym świecie (choć tutaj niekoniecznie... Szerer Kresa światem aż tak mrocznym nie jest, ale klimat powieści jednak zdecydowanie w stronę mroku się kieruje ) a ich lektura wywołuje na mnie bardzo silne odczucia, zazwyczaj będące emocjami negatywnymi: żalu, przygnębienia, smutku... A "zwykła" fantasy - przeciwstawnie - to po prostu wszystkie pozostałe teksty, czyli bądź takie, które żadnych emocji u mnie nie wywołują, bądź też takie, które wywołują emocje "radosne", pozytywne, najczęściej są to dzieła kończące się happy endem.

Wiadomo, każdy dzieli sobie (bądź nie dzieli) po swojemu i nikt nie powinien nikomu swoich poglądów narzucać . Ja po prostu odruchowo wrzucam każdą przeczytaną książkę/opowiadanie do wora mrocznej, twardej fantasy, lub lżejszej, przyjemniejszej i podnoszącej na duchu zwykłej.

Anko:

[Anko]

Wojtas M.A.:

[Wojtas M.A.]

Niekoniecznie tak... bo nie przeczę że utwory ze szczęśliwym zakończeniem mogą być świetne i wartościowe . Podałem tylko przykład . Władca Pierścieni, którym się często w wyrażaniu mych poglądów podpieram, kończy się happy endem - a mimo tego cenię tę książkę niezmiernie. Po prostu zakończenie to jeden z elementów, które jakoś wpływają na ocenę tekstu.