[mawete]

Anko

[dzejes]

[Anko]

dzejes:

[Piech]

Miria, ty wszystko tak bierzesz personally? Nie wiem co masz w głowie, bo nie znam Cię osobiście. Zresztą, ja tu nie piję do nikogo w szczególności. Ale ogólnie wiem o czym piszę, bo znam ludzi, którzy mają dokładnie tak, jak to opisałem. Mieszkałem w Niemczech, a oni są bardziej od nas zaawansowani. Tam już oficjalnie pisze się o kulturze wrogiej dzieciom. Moi dobrzy niemieccy znajomi z małym dzieckiem przeprowadzili się w poszukiwaniu sąsiedztwa tolerancyjnego wobec dzieci, bo mieli już dość połajanek sąsiadów, którym ich dziecko wciąż przeszkadzało. Bezczelnie żyło i oddychało.

[nimfa bagienna]

Anko A teraz proszę udowodnić, jakie to siły ponoszą odpowiedzialność za ten mit? Tak, dla dociekliwych...
Odpowiem: wskazanie owych sił to temat na pracę doktorską
A tak poważnie: siła tradycji to siła tradycji. Kotka wydaje na świat młode i nikt jej nie pyta, czy się do tego nadaje. Do czasu wprowadzenia na rynek wiadomej pigułki albo upowszechnienia pewnych wyrobów lateksowych kobiety niewiele się od tych kotek różniły. Miały dzieci - bo tak to jest, kiedy dwoje ludzi uprawia seks. Facet może się zwinąć i sobie pójść, płacąc jakieś alimenty, ale kobieta to już raczej nie. Czy wszystkie zapłodnione tak straszliwie marzyły o dzieciach? Śmiem twierdzić, że jednak nie wszystkie. Zostawały z koniecznością wychowania i utrzymania maluchów i jeszcze wykierowania ich na ludzi, czy tego chcą, czy nie. Nie miały innego wyjścia. Ale to zbyt trywialne i obrzydliwe, prawda? No więc zrodził się mit - uwznioślający i poetyzujący konieczność.
Zgoda, upraszczam i brutalizuję. Wiem o tym. Ale - zastanówcie się, ile spośród waszych znajomych i krewnych zdecydowało się na dziecko w pełni świadomie, mając po temu warunki materialne, lokalowe, i mając tę dojrzałość, która predestynuje ich do odpowiedzialnego poczęcia i wychowania następnego pokolenia? A u ilu dzieci pojawiły się przypadkiem, i pierwszą reakcją na ciążę było westchnienie 'psiakrew, co ja/my teraz zrobimy?'
Bo jeśli chodzi o moich krewnych i znajomych, to tych pierwszych jest (tu szybki przegląd) całe trzy pary i troje ich dzieci, a imię tych drugich jest legion.
I to by było na (cyniczne i zimne) tyle.
Acha, żeby nie było. NIE jestem feministką. Wręcz przeciwnie.

[Kruk Siwy]

nimfa bagienna, jesteś macho?

[Anko]

Dzięki, nimfo bagienna, za wyjaśnienia i wyrękę. Sama bym tego lepiej nie ujęła, a tylko znowuż dałabym popis "oszołomstwa", jak to nazwano. Mam nadzieję, że dociekliwych wywód zadowolił.
nimfa bagienna:

[Anko]

Piech:

[nimfa bagienna]

Kruk Siwy nimfa bagienna, jesteś macho?
Nie, ale jeśli bardzo chcesz, mogę ci pomachać z ekranu
Anko To dobre pytanie - kto jest feministką. Istotnie, to określenie nabrało cech obelgi. Podobną łatkę co poniektórzy przyklejają każdej babie, która ośmieli się mieć jakieś poglądy wybiegające poza pewnien stereotyp. W takim przypadku jest to określenie obelżywe i znaczy mniej więcej niedopchnięta, chora na brak chłopa, i przez to filozofująca z braku wzmiankowanego chłopa w długie, samotne wieczory Taką 'feministką' istotnie nie jestem i nie sądzę, żeby mnie zdryfowało w tę stronę. W ogóle od feminizmu jestem jak najdalej. Bo wszystkie znane mi kobiety, określające się jako feministki, nie chcą, żeby kobiety i faceci mieli tak samo. One chcą, by faceci mieli gorzej, żeby im dopieprzyć. A taka postawa mnie brzydzi.
Ja tam jestem za myśleniem. To nie boli. Za przewidywaniem skutków popełnianych czynów i za ponoszeniem konsekwencji jako wyniku wyboru, bez szlochania, ubolewania itp. Za byciem dorosłym człowiekiem. Płeć nie zwalnia od myślenia, obojętne, jakiej płci się jest. I ubolewam, że sporo kobiet z tego myślenia rezygnuje z chwilą, kiedy wybranek założy im obrączkę na palec. Bo w sumie po co TERAZ mają myśleć, skoro zakontraktowany chłop pomyśli za nie? Po to w końcu jest, nie?...
Łobrzydliwe to z lekka.
Wracając do punktu wyjścia, czyli do Chylińskiej. Gdyby zadała sobie trud myślenia, wiedziałaby, że maleńkie dziecko to zarwane noce, bolące cycki, gorączka popołogowa, deprecha, przewartościowanie wszystkiego itp. Może nie w każdym przypadku, ale z tym TEŻ należy się liczyć. A tu co? Niespodzianka, szok, pretensje do świata.

[Dabliu]

A mi się artykulik podoba. Przecież Chylińska nie miała na celu nawrzucać własnemu dzieciakowi, że potwór i w ogóle... nawrzucała raczej światu, za głupie reklamy pieluch, za propagandę karmienia piersią, za księży wołających "mnóżcie się" itd. Dała wyraz chwilowej sytuacji w swoim życiu, ze złością i bez ogródek, ale gdy wczytacie się w artykuł bardziej jak w poezję, nabierze zupełnie innego znaczenia. Początki macierzyństwa są właśnie takie, a Chylińska dała pokaz odwagi cywilnej, bo umiała powiedzieć wprost o odczuciach, jakie nią w tym momencie targają, choć (jestem pewien) w 100% zdawała sobie sprawę z tego, że to tylko odczucia, i że miną... wyrzygała się po prostu i na zdrowie, bo być matką wcale nie jest łatwo i tak na serio, to wiedza ta dociera do kobiet dopiero przy własnym dzieciaku. I żadne tam "obserwacje otoczenia" nie przygotują nawet w drobnej części na szok...

[Anko]

nimfa bagienna:

[Lu]

Godzilla:

[Duke]

Wiecie co mnie uderzyło w tym felietonie? Małe pytanie: gdzie ojciec, gdzie rodzina? Chylińska została sama i swiruje. Faktem jest że mając dziecko bez pomocy rodziny i partnera to ma sie przesrane tak do 16 roku życia (choć i to nie jest pewne). Mam baaardzo dobrą koleżnkę której mąż ma taka pracę że wiecznie go w domu nie ma i faktycznie dziewczyna pozostawiona sam na sam z dzieckiem (oboje rodzice daleko) byla cieniem i wrakiem. Zabawnie to wyglądałao jak przewijała małego z uśmiechem na twarzy i śpiewała mu "zaśnij wreszcie poj#$%e pier$%^ny, bo jak nie to mamusia ci zak$%*i wałkiem". W takich momentach razem z żoną i kilkoma znajomymi przyjeżdaliśmy w tygodniu jej pomóc, aby mogła choć te parę godzin przespać. Tutaj takiej pomocy nie widzę i wniej upatruje agresję i przekonanie że "to nie tak miało być".
Co do samych dzieci jako takich - czasem myślę ze faktycznie powinna być kontrola urodzeń, tak dla dobra samych dzieci. Mieszkam w "ciekawej" dzielnicy - na ogromnym blokowisku i widzę te młode mamusie i tatusiów nie zawsze trzeźwych (a w zasadzie tylko dzięki wozkowi w miarę prosto idących), dorastające pokolenie dzieciaków wychowane na tylko na gangsta hiphopie, nastoletnie dzieci sąsiadów od których prędzej uslyszę "spie#$%j chu#$%u je$%any" niż "dzieńdobry, przepraszam".

[nimfa bagienna]

Anko, względem feministek jeszcze jedna rzecz.
Kiedyś pani Środa zapluwała się, że kobiety są tak okrutnie gnębione, potrzebują 50% przedstawicielek swojej płci w Sejmie. Koniecznie, od zaraz i już. A ja mam pytanie - dlaczego nie pójść na całość? Skoro 50% posłów ma być kobietami, to może od razu 50% poborowych, 50% kanalarzy, kierowców autobusów dalekobieżnych, operatorów dźwigów, górników? To TEŻ jest równouprawnienie. Tylko o tym jego aspekcie jakoś panie feministki zapomniały.
Równouprawnienie to kolejny mit. To se ne da, przyroda o to zadbała i nie da rady obejść sprawy. Mam je zresztą gdzieś. I lubię dostawać kawę do łóżka
Lu Dzięki za zrozumienie. Mniej więcej o to mi chodziłó. Niewykluczone, że miłość do dziecka, podobnie jak każda inna miłość, rodzi się PODCZAS. Podczas przebywania z tym dzieckiem. Tym niemniej, tak jak nie każdy/a ma predyspozycje do bycia ojcem rodziny czy żoną, bo lepiej sprawdzą się w roli weekendowego kochanka/kochanki, tak nie każda ma predyspozycje do bycia matką. Taką, co kocha, rozumie i jest oparciem, a nie taką, co wydała na świat. Cierpi na tym i matka - bo widzi, że w jej relacjach z potomkiem brakuje czegoś istotnego, a przede wszystkim dziecko - bo podsunięcie mu miski pod nos, ubranie i posłanie do szkoły to nie wszystko, trzeba czegoś więcej. A o to coś więcej trudno.

[Kruk Siwy]

nimfa bagienna, chcę. Lubię nimfy. Bagienne też.

[Godzilla]

Lu:

[Anko]

Duke:

[Rafał]

Przeczytałem. Swojego zdania na temat Chylińskiej nie zmieniłem, a wprost przeciwnie.

[Dabliu]

Odnoszę wrażenie, że niektórzy nie zrozumieli chyba tego artykułu. Przecież gdyby Chylińska rzeczywiście miała do świata pretensje różnorakie na temat macierzyństwa, to by o tym nie pisała, tylko oddała dziecko do adopcji i tyle...
Powiedzmy, że chcę napisać artykuł o dorosłości. I co, napiszę że fajnie? Że wszystko świetnie i w ogóle super? Nie. Napisałbym (w każdym razie mógłbym tak zrobić): "czemu do k.... nędzy nikt mnie wcześniej nie ostrzegał?! Niby wiadomo było, że praca i obowiązki, ale dlaczego nikt nie mówił, że to garb?! Że stukilowa kula u nogi? Że trudy, znoje i rozczarowania! Że serce do kitu i wrzody w bebechach, i ten ból, kiedy łeb po ciężkim dniu nap.....la jak sku...syn! Dlaczego wszyscy naokoło powtarzają - dorośnij wreszcie... no to dorosłem. I co? I gdzie nagroda? Gdzie zaszczyty? Gdzie te obiecane swobody? Na ch.j mi możliwość legalnego zakupu browca po robocie, skoro po robocie to ja się wlokę do chałupy na czworaka. Mówili - będziesz dorosłym odpowiedzialnym obywatelem, będziesz miał własne pieniądze itd. Teraz to ja dopiero nie mam własnej kasy, jak już mi państwo, rachunki i nieprzewidziane wypadki wszystko zeżrą!" Itd. itp. etc. etc...
I jakbym coś takiego napisał, to czy ktoś potraktowałby serio ten wyrzut? Przecież to taki tylko literacko-mentalny rzyg... taki dla zdrowia... Przecież napisanie takiego tekstu nie oznaczałoby, że ludzkość ma mi zwrócić dzieciństwo i jeszcze dać odszkodowanie za dorośnięcie. I tak też należy traktować IMO artykuł Chylińskiej, jako swoiste katharsis, a nie jako wyrzut i pretensję do świata i do dziecka. Po prostu opisała swoje uczucia w specyficzny sposób. Przynajmniej była szczera, była w tym tekście sobą. Ale przecież nie wyrzuciła dzieciaka na śmietnik, nie leje go kablem, tylko uzewnętrznia się za pomocą klawiatury...
Myślę, że doskonale zdaje sobie sprawę z normalności swojej sytuacji i godzi się na nią, a ów tekst jest tylko wentylem, przez który upuściła trochę pary...
BTW w tekście nie zauważyłem wzmianki, że niby dziecko nie ma ojca. Przecież wyraźnie laska pisze, że wrzeszczy na swojego starego przy byle okazji i wkurza ją to, bo nie może się opanować. W dodatku, w przeciwieństwie do wielu kobiet, zdaje sobie sprawę z tego, że działa pod wpływem emocji, wciąż wyżywając się na facecie.
Sam jestem ojcem i też to przerabiałem

[Sasori]

Hulk w pełni cię popierać, Dabliu, i chcieć to wszystko napisać wcześniej, tylko Hulkowi się nie chcieć, więc nie napisać. Hulk natomiast chętnie wykorzystać twoją pracę by wetknąć wszystkim "Chylińska to debilka" szpilę. Albo całe stado.


A macie, mistrzowie interpretacji.

[Pako]

A wbodę se tę szpilkę w ucho chyba, bo faktycznie, początkowo za ostro poleciałem w mojej prywatnej ocenie. Mea culpa.
Co nie zmienia faktu, że ona w artykule też przesadziła moim zdaniem, bo ukazała tylko ten najgorszy aspekt, czyli zrobiła tak jak w reklamach, które krytykuje "tylko na odwrót"

[Gustaw G.Garuga]

Dabliu napisał świetnie Pełna zgoda. Moje osobiste wyróżnienie za poniższy fragment:

[Dabliu]

A dziękuję, dziękuję polecam się na przyszłość

[Duke]

W sumie mozna zrobic taki "Wybitnie agresywny wątek" aby każdy mógł napisać co go boli bez cenzury. Tak na prawdę Dabliu, nie piszesz niczego nowego. Pamiętam jak to ludzie i młodzeż się cieszyła z upadku "komuny" w latach 90 tych, a jeden stary już belfer powiedział " I z zczego się cieszycie *beep*? Jeszcze zapłaczecie za komuną, jak wróci bezrobocie, a witryny w skepach będziecie tylko ogladać. Co z tego że każdy sklep będzie wygladał jak Pewex jak was nie będzie na to stać..." I wiecie co? Stary miał rację.. Bezrobocie i scenki jakie opowiadał mi dziadek wracją. Znowu bezrobotni czekają pod fabryka aż kogoś wyrzucą, znowu są potrzebne noclegownie, znowu pracownik jest traktowany jak szmata, a na Śląsku działaja bieda szyby.
Generalnie rzecz biorąc to to dorosłe zycie jest stanowczo przereklamowane

A Chylińskiej nie lubię i tak więc te szpile sami możecie sobie wcisnąć sami wiecie w co

[dzejes]

"I jeszcze niektórzy wtykają mu szpilki..."
To nie ludzie, to Hulki"

[mad]

Nie jestem wrogiem feminizmu jako takiego. Jestem wrogiem feminizmu głupiego, durnego - który niestety dominuje. Żałosne są propozycje dzielenia miejsc w parlamencie wg płci. Obojętnie, jakie ustali się parytety, będzie to... segregacja płciowa. Powinna obowiązywać prosta zasada: startują najlepsi bez względu na płeć. Na jednej liście może być 100% kobiet, jeśli akurat są najlepsze, na innej 0% - jeśli żadna się nie przebiła. I to jest zdrowe, naturalne. Ustalając parytety (jakiekolwiek), stawiamy na 1. miejscu płeć, a dopiero dalej kwalifikacje. Kolejny bzdurny wymysł. I nie potrafię zrozumieć, jak pochwalać go mogą liberałowie, którzy powinni przecież opowiadać się za swobodą wyboru, logiką tegoż.
Pani Środa to kliniczny przykład myślenia z klapami na oczach. Warto się wsłuchać w jej wypowiedzi, bo niezależnie od podejmowanej tematyki, zawsze dochodzi do tej samej konkluzji: wszystkiemu winny męski szowinizm.
Feministki powinny się zająć - dla dobra kobiet - sprawami rzeczywiście ważnymi, a nie ideologiczną papką. Np.:
1. Zadbać o godność kobiety podczas porodu. Sam słyszałem wypowiedź kretyna-lekarza w TV, który stwierdził, że poród musi boleć, po prostu jak wyrwanie zęba.
Feministki powinny zająć się tym panem i jemu podobnymi.
2. Lobbować na rzecz ulg prorodzinnych. Jakoś dziwnie się składa, że większość kobiet jednak zakłada rodziny i rodzi - dla nich byłoby chyba dobrze, gdyby takie ulgi istniały?
3.Lobbować na rzecz surowszych kar za gwałty.
Itp.

[Anko]

mad68:

[Piech]

[Sasori]

Duke wydukał:

[Anko]

Piech: