[Este]

Zmarł ks. Jan Twardowski. Właściwie należało się tego spodziewać... ale brak słów.

[Logan]

[']

[Rodion]

[']

[Lu]

[']

[Czarny]

[']

[eta]

[']

[Rafał]

[']
Odszedł do domu Ojca. Rok temu nabyłem jego tomik. Wspaniały filozof miłości, potrafił jak mało kto ubrać wagony myśli w dwa proste słowa.

[Godzilla]

Kochany ksiądz Twardowski. Jaka szkoda!
[']

[Wiedźma]

Naprawdę kochany, do końca swoich sił dyżurował w kościółku w pobliżu Starego Miasta i był dostępny dla wszystkich, którzy z nim chcieli porozmawiać. Zawsze był niezwykle ciepły.

A wiersze: wiele nas uczyły miłości.
Tacy ludzie mimo wieku zawsze za szybko odchodzą

I chociaż jego poezja może być zaliczana do religijnej, nie była to poezja narzucająca, wręcz odwrotnie.

[Romek P.]

Wielki poeta, jeszcze większy człowiek.
[']

[Wiedźma]

Pamiętane są tylko dwa wersy, bo przybrały one formę sentencji, ale całość jest piękna, więc dla przypomnienia, zamyślenia ...

Śpieszmy się
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dzwięk troche niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widziec naprawde zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzec
kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a bedziesz tak jak delfin łagodny i mocny

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiac o miłosci
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą


ks. Jan Twardowski

[Ziuta]

[']

[Pako]

[']

[mawete]

Szkoda. Dopiero dzisiaj się dowiedziałem. Jak nie znoszę poezji, tak Jego wiersze do mnie przemawiały.
['] ['] [']

[Iscariote]

[']

[Godzilla]

Moja mama i siostra od paru lat się wybierały do niego, żeby go poprosić o autograf. No i nie zdążyły. No właśnie, śpieszmy się...

[NURS]

[']

[fonsztyk]

[']

[nasciturus]

[']
jedyny tomik poezji jaki mam jest Jego autorstwa...

[Merigold]

[']

[baron13]

Szkoda, że nam najmądrzejsi ludzie umierają.
[']

[Miria]

[']

[']

[mawete]

Łamię niniejszym swoje zasady. Przepraszam. Albo czegoś nie zrozumiałem, albo nasz kochany Prymas pochował księdza Twardowskiego niezgodnie z Jego Ostatnią Wolą. W Świątyni która de facto nie istniejie.
Nie chcę wyciągać daleko idących wniosków, ale czyżby chodziło o kasę?
Strasznie mi przykro...

[Romek P.]

[mawete]

To ja Powiem to samo - drań - który Prymasem jest już chyba tylko tytularnym...
Kończę ten wątek wypowiedzi przez szacunek dla x. Twardowskiego.
[']

[Este]

Nie potrafię zaakceptować tej decyzji. Może była w niej chęć uhonorowania - ale ludzi niezwykłych czcić trzeba w sposób niezwykły. Zgodny z tym, co stanowiło o ich niezwykłości.
Ks. Twardowski chciał być pochowany na zwykłym cmentarzu, wśród zieleni drzew, nie w żadnych katakumbach. A jeszcze lepszym miejscem dla tego uśmiechniętego poety byłoby mauzoleum na jakiejś łące, wśród traw, ziół, kwiatów... Na którym siadałyby te biedronki i żuczki, których pełno w jego poezji...
Dlatego wklejam tu zapomnianą już piosenkę Gilberta Bécaud z tekstem Louisa Amade - o poecie, którego pochowano w polu, a wokół jego grobu zakwitły bławatki. Bo tak zwyczajnie, po ludzku, zrobiło się smutno...

Quand il est mort le poete,
Quand il est mort le poete,
Tous ses amis,
Tous ses amis,
Tous ses amis pleuraient.

Quand il est mort le poete,
Quand il est mort le poete,
Le monde entier,
Le monde entier,
Le monde entier pleurait.

On enterra son étoile,
On enterra son étoile,
Dans un grand champ,
Dans un grand champ,
Dans un grand champ de blé.

Et c'est pour ça que l'on trouve,
Et c'est pour ça que l'on trouve,
Dans ce grand champ,
Dans ce grand champ,
Dans ce grand champ de bleuets.

[NURS]

Z porządnego kapłana zrobili złotego cielca, żeby odwiedzający jego grób rzucali grosz na dokończenie kolejnego, nikomu nie potrzebnego, pomnika pychy.
Jezus kiedys powiedział. Bóg nie mieszka w domu z kamienia!

[.:CyberCat:.]

[']

[Emilia]

[Indy]

[*]