[elam]

brakuje mi tu na forum dyskusji o tym, w co wierzymy (lub przyjmujemy za mozliwe istnienie...)

ja osobiscie nie wierze w porwania przez kosmitow, choc nie wykluczam istnienia pozaziemskich form zycia; wampiry i wilkolaki.. hmmm... lubie filmy o nich. to dla mnie takie fajne komedie..
duchy - nie wykluczam, ale w wywolywanie nigdy sie bawic nie bede; trudno mnie tak naprawde przestraszyc w ciemnosci
natomiast zastanawia mnie gleboko kwestia rzucania urokow. to moze miec cos wspolnego z hipnoza...

dzis jest piatek, 17 go. w Italii to bardzo pechowy dzien. gorzej, niz 13go w piatek u nas. nic zlego sie dzis nie zdarzylo, na szczescie. pisze to i robie "tfutfutfu" przez lewe ramie, bo dzien sie jeszcze nie skonczyl
A wy, w co wierzycie, a w co nie?

[gorat]

Wziąłem inne. Reszta to rzecz nauki - do udowodnienia...

[Lu]

Nie wiem dlaczego w Italii 17 jest dniem pechowym? Wiesz może coś bliżej?
Jestem bardzo zainteresowana tematem

Liczba 13 wiąże się z pewną charakterystyczną kartą Tarora - kartą Smierci. Symbolika tej karty wyraża przemianę, i to taką radykalną przemianę ... np od życia do śmierci... (ale to tylko w odwróceniu , albo w zestwieniu z innymi Kartami Arkanów wielkich jeśli nie birzemy pod uwagę odwróconej pozycji). Taka radykalna przemiana czesto kojarzona jest z bólem, stratą czegoś (to naturalne uczucia kiedy "stare" zamienia sie w "nowe" ) i w zwiazku z tym liczba ta kojarzona jest z nieszczęściem płynącym z przypadku, wiąże sie ją ze złym losem, nie zaś z zaniedbaniem ze strony człowieka.

Ale 17?
To karta Gwiazdy...

[gorat]

[elam]

ja nie wiem dlaczego, ale podobno nie ma pilkarzy wloskich z numerem 17 na koszulce
my mamy 13, oni - 17.
my zaciskamy kciuki, oni krzyzuja palce.
my pukamy w niemalowane drzewo, oni tylko dotykaja
itd, itd.
najwazniejsze, ze dziala

[Lu]

[Lu]

[Rafał]

Czerwone wstążeczki to fakt, prawie na każdym wózku. Co do tarota to po prostu się go boję. Kiedyś się w niego bawiłem, ale przeraził mnie. Nie wiem jak to jest, że działa ale nigdy, nigdy więcej nie wezme kart tarota do ręki. Jak dla mnie jest to zupełnie niepojęte.

[GAndrel]

Musiałem zaznaczyć "inne" bo na liście nie ma kwarków.

[Romek P.]

[Lu]

[Romek P.]

[Haletha]

Ja też poczekam na ten jeden wszechświat:)

Dobre duchy, anioły - Cóż, jako chrześcijanka powinnam może wierzyć w anioły. Jednak jako miłośniczka dobrej, napakowanej metaforami literatury (Pismo Święte jest wszak dziełem człowieka, wyraźnie o podobnych zapatrywaniach) jestem skłonna odebrać dobre i złe demony bardziej jako personifikacje skomplikowanych aspektów ludzkiej natury, niż jako samodzielne byty biegające za swymi podopiecznymi. Na wszelki wypadek noszę w portfelu obrazek z aniołem - patronem studentów, więc zobaczymy co z tego będzie;) Duchy... Moja babcia twierdzi, że nieraz je widziała, ale nie takie rzeczy już od niej słyszałam, a wchodzenie z babcią w polemikę to jak wchodzenie do jaskini lwa:))

Demony, opętania - przykro mi bardzo, ale to tylko dobry materiał na fantastykę. Jak ma się to do rzeczywistości? "Postępowi" ludzie zrzucają winę za wybryki rozwydrzonych dzieci na telewizję i gry komputerowe, "tradycyjni" zaś na diabły.

Wampiry i inne - tutaj można przeczytać fajny artykuł Białołęckiej na ich temat. Nie mam nic do dodania.

Czary i uroki - tutaj zostawiamy oko ze zdumieniem gapiące się zza szkiełka na włochatych ludzi z wyszczerzonymi zębami i zaczynamy się zajmować wpływem na nasze życie czynników niewidzialnych. A skoro są niewidzialne (bo trzebaby mikroskopu, żeby zobaczyć bakterie, a pecha to już w ogóle się nie da), na pewno pochodzą z innego świata. Chcąc za wszelką cenę uporządkować otaczającą nas rzeczywistość odepchnęliśmy od siebie myśl o nieprzewidywalnych wypadkach w rodzaju chorób, śliskich zakrętów, czy zwykłego niedbalstwa, a przyjęliśmy do wiadomości istnienie zazdrosnych czarownic. Nic dziwnego: przed nimi można przynajmniej próbować się bronić;->

Kosmici - kiedy naukowcy dojdą wreszcie do wniosków w sprawie autochtonicznych marsjańskich bakterii, przynajmniej jedna sprawa się wyjaśni. Porwania zaś i rozboje oczywiście istnieją; tylko ich sprawcy lubią przybierać w różnych epokach różne wizerunki, o czym fajnie piszą --> Urbi & Orbi. Jak dla mnie za wszystkimi maskami stoi człowiek:)

Telepatie, hipnozy - tutaj zgodziłabym się, pod warunkiem, że będziemy mówić o zjawiskach którymi interesuje się nauka (nie fantasy). Kiedy powiedzmy za dwieście lat będzie już coś wiadomo o możliwościach ludzkiego mózgu, być może mentalne przekazywanie sobie informacji stanie się czymś powszechnym, a w każdym razie zrozumiałym. A skoro tak, nie będzie to już temat na paradyskusje:)


Co do Tarota - według moich chaotycznych informacji Śmierć w ułożeniu prostym (jak wszystkie ułożenia proste) jest informacją pozytywną. Oznacza szczęśliwe rozwiązanie istotnych problemów, poprawę bytu i w ogóle happy end.
Nie znaczy to, że wierzę we wróżby. Próbowałam jednak w swoim czasie bawić się runami, co nie miało oznaczać faktycznego przepowiadania przyszości, a jedynie skłaniać do skromnej autoanalizy. Takie zabawy mogą zwrócić uwagę na problemy, które pozornie będąc mało istotne są niesłusznie spychane na margines. Stymulują myślenie i tyle, więc może i faktycznie można się z nich czegoś dowiedzieć.

[elam]

tworzac ankiete, mialam opcje "nic z powyzszych, jestem racjonalista". nie wiem, czemu jej nie ma - jakis limit?
ech, ja bym chciala wierzyc, ze gdzies istnieja jakies gwiezdne wrota czy inne portale.. ale niestety.
a wrozby, uroki, rozne drobne przesady (przesondy) ... chyba nawet najbardzeij zatwardziali materialisci maja jakies ?

[Romek P.]

[GAndrel]

[dzejes]

A gdzie odpowiedź: "W nic"?

[Pako]

W co ja wierzę? W duchy dobre, anioły, demony, opętania i egzorcyzmy. Ot, weirzę w nie, bo jestem katolikiem, to po pierwsze, a po drugie - opętanie istniało chyba w każdej kulturze, często dokładnie opisane. Dlaczego więc w to nie wierzyć, skoro i religia i rozsądek mi to podsuwają? Wierzę. W anioły i demony (diabły) też wierzę, z racji religi. Nie odbierajcie tego jednak jako: religia karze, to wierzy. Nie, wierzę, bo religia mnie do tego przekonała

Wierzę jeszcze w cuda, objawienia i tym podobne - i tu już z wlasnej woli, bo religia mi nie karze. Wierzę tym samym w magię - o tak, wierzę w nią. I wierzę, że działa. Nie ściągnie pioruna, który wystrzeli z moich palców, ale magia istnieje. Cały problem z nią jest taki, że każda magia, biała, czarna czy jaka tam inna w kolorach tęczy, jest zła. Sekty, które uczą magi mają kręgi wtajemniczenia. Po przekroczeniu któregoś tam kręgu człowiek dowiaduje sie, skąd moce magiczne dostaje,. Dziwnym trafem w każdej z takich sekt magia pochodziła od lucyfera albo innego baala. A to wskazuje jednoznacznie na jej charakter.

Tarot, przepowiednie i tym podobne mnie jakoś nie przekonują. Telepatia natomiast to raczej jako możliwości umysłu - udowodnią, to uwierzę, na razie to tak - może jest, może nie, nie mnie się o to martwić.

[Iscariote]

W ankiecie brakuje odpowiedzi NIC... a niezgodnie z własnym sumieniem zaznaczać nie bedę.

[Vykosh]

[Haletha]

Dodałam upragnioną przez wszystkich opcję ankiety i niniejszym na nią zagłosowałam:)

[Romek P.]

[Haletha]

Okej, okej, już jest lepiej ;-)

[Merigold]

Ja w ogóle nie głosuję. Wychodzę z załozenia że dopóki nie zobaczę to nie uwierzę. Jeszcze nic mnie dziwnego w życiu nie spotkało, żadne duchy, demony, opętania i inne. Ale to nie oznacza że takie rzeczy nie istnieją. Być może ja po prostu nie miałam z nimi kontaktu. Więc po prostu nie wiem. A takiej opcji w ankiecie nie ma.

[Romek P.]

[elam]

i ja dziekuje za naprawe ankiety

[Iscariote]

No i już zagłosowałem na wyjaśnienia naukowe. Choć tym także czasem nie da się dac wiary.

[elam]

kiedy bylam mala, straszono mnie bebokiem i buka (buka to chyba z muminkow..) balam sie tez rogatego diabla z kopytami, przez co dlugo czulam animozje do koz.. a przed zasnieciem sprawdzalam czesto szafe i zamykalam ja na klucz, zeby nic z niej w nocy nie wyszlo.
poza tym, do tej pory obracam straszne obrazki (np chyba 50ty numer sf z moim opowiadaniem, z taka alienowata morda na okladce - zawsze lezal okladka do dolu, zeby koszmar z niej nie wyszedl. wiem, ze to jakis glupi zabobon, ale tak mam i nic na to nie poradze)
natomiast czarny kot, zbite lustro czy przechodzenie pod drabina mnie nie ruszaja

[Miria]

[elam]

ja muminki uwielbialam, tylko buki sie balam, nie lubilam paszczakow i draznily mnie hatifnaty... poza tym, bylam oczywiscie zakochana w wloczykiju, utozsamialam sie z mala mi i wkurzala mnie panna migotka, ale to zupelnie inny watek..
ciemnosci sie nie boje, ale nie lubie - obawiam sie, ze sobie nabije jakiegos guza. wiec spie zawsze z na wpol odslonietym oknem