[kruczywiatr]

http://wiadomosci.onet.pl/1272264,11,item.html

Świadectwo maturalne jest w mojej opinii nieobiektywne. Ocena na tymże świadectwie powinna w 70% składać się z dobrze wyliczonych wyników z poszczególnych semestrów, a najwyżej w 30% z samego egzaminu.
Poza tym "kujoństwo" będzie miało ulgę po wejściu "twardych" przedmiotów. Przecież wiele wybitnych osób w jednym przedmiocie jest słabych z innego przedmiotu i mam tu na myśli "twarde" przedmioty, czyli polski, matematykę, języki obce. Takie kombinacje łatania wadliwego systemu tylko pogłębią brak dążenia do zdobywania i właściwego przyswajania wiedzy i skupianie się na średniej. Znając nasz kraj, wstęp na studia za średnią będzie mało obiektywny.

[Ziuta]

Uczę się w (podobno) elitarnym liceum. Mam okazję spotykać rozmaitych ludzi – geniuszy, kujonów, zwykłych uczniów, olewaczy. Pomysł opisywany na Onecie śmierdzi na kilometr. Kolejna wesoła idea, która uzdrowi edukacę i pchnie nas do przodu. Litości. Przynajmniej mnie to ominie
Nie mam jakiś specjalnych talentów. Muszę się uczyć ciężko, aby otrzymać satysfakcjonujące mnie wyniki. Nie wiem, czy to jest kujoństwo, ale ciarki mi po plecach przechodzą, gdy czytam o tym szaleństwie.

[mad]

System jest zepsuty. Najsprawiedliwsze i najlogiczniejsze jest zdecydowane oddzielenie matury od egzaminów wstępnych albo nawet... zlikwidowanie matury.
Egzaminy na studia były znakiem niezależności uczelni. Kiedy je zdawałem, wiedziałem, że nie bedą mnie pytać tylko o suche fakty, które wkułem lub nie, ale ocenią moją przydatność do studiowania wymarzonego kierunku. Sprawdzą, czy interesuję się daną dziedziną, czy mam coś do powiedzenia.
Nie uwierzycie, ale podobnie było kiedyś na egzaminach na studia doktoranckie (nie, nie zdawałem Znajomi zdawali).
Obecny system minimalizuje wpływ uczelni na rekrutację. Nie wiem, czy są jeszcze rozmowy kwalifikacyjne, ale kiedyś miały kolosalne znaczenie. Przeprowadzające je osoby miały teczuszkę z dotychczasowym przebiegiem egzaminów, były tam też mniej lub bardziej znaczące notatki egzaminatorów. Jako zestresowany kandydat na studia miałem poczucie pełności, obiektywizmu, sprawiedliwości wyroku.
(No tak. Inna sprawa, że zdałem i sprawiedliwość była po mojej stronie )
Pewnie, ktoś może zaraz napisać o łapówkach - rzekomych lub nie. Ja nie słyszałem o nich podczas całych pięciu lat studiów. Ślepy byłem czy mój wydział był czysty? Ośmielam się żywić nadzieję co do słuszności drugiej wersji.
Współczuję obecnym kandydatom na studia. Jesteście dyskryminowani, system jest bezduszny.
Mimo wszystko życzę powodzenia. Studia są piękne!

[Alkioneus]

Piszę prezentacje z matur za pieniądze. Obecny system popiera olewaczy, a ja w dzięki niemu w porywach przebijam w połączeniu z pensją barierę 15 setek miesięcznie.

To powinno być uczciwe wyliczenie z czterech lat pracy a nie tylko z zrywu, za który obecnie można jeszcze zapłacić.

[dzejes]

Oj mad, ty jakiś mój alter ego jesteś a ja na abarot?
Uważam, że oceniana zwnętrznie matura jako egzamin na studia to b. dobry pomysł.
Utrudnia manipulacje, ogranicza pole do korupcji, daje obiektywne wyniki. Kwestią do dyskusji pozostaje oczywiście zakres, stopień trudności, przeliczanie punktów etc. etc.
Ktoś tu mówił o ocenach na semestr? Szkoły średnie prezentują tak różny poziom, że byłoby to jedynie zaciemnianie obrazu. To właśnie egzamin z zcałości daje jakiś (jasne, że niedoskonały) obraz wiedzy ucznia, a prezentacje, czyli najdebilniejsza część matury nie są brane pod uwagę przy rerutacji na studia.
Ja byłem wprost "ubóstwiany" przez większość nauczycieli, co było widać w ocenach. I to byłby obiektywny obraqz mojej wiedzy? Bo przypominam, że matura ma pokazać wiedzę, a nie"pracę". Praca to jaiś eufemizm podlizusostwa?
Na szczęście ominęła mnie "przyjemność" zdawania na studia i wcale nie żałuję. Miałem najdłuższe wakacje w życiu - od połowy maja do października

[Ziuta]

[dzejes]

[elam]

no i przeciez tak jest, od czasow Sumerow cywilizacja nic, tylko upada coraz nizej..

[Ziuta]

[Anko]

Twierdzenie, że:

[Vykosh]

[Rafał]

A słuchajcie, tak w temacie topiku, czy uważacie, że przdmioty ścisłe: matma i fiza są potrzebne? Nie wiem jak teraz, ale np. kiedyś na AM była na wstępnym fizyka.
Sam uważam, że nic tak nie uczy myślenia jak matematyka i fizyka i chociażby tylko dlatego powinny być. A jakie jest wasze zdanie?

[Vykosh]

IMHO żaden przedmiot, nawet polski nie powinien być obowiązkowy. Każdy powinien mieć mozność zdawania co mu się żywnie podoba. A z drugiej strony każda uczelnia powinna mieć możliwość wybrania dowolnych egzaminów i rozmów, które wg niej powinny byc na wejściu. Oczywiście bez patologii typu koperty.

[gorat]

[Gustaw G.Garuga]

Ja zdawałem maturę jeszcze w starym systemie, z dwóch przedmiotów - polskiego i angielskiego. Potem zdałem egzamin na studia licencjackie, dyplom dostałem. I bardzo się cieszę, że żadne odgórnie narzucane "twarde przedmioty" nie miały wpływu na moje studia. Czy uzdolnionego matematycznie licealistę naprawdę warto u*upić, bo z polskiego jest ciemny jak tabaka w rogu? (przypomina się casus Wiśniewskiego-Snerga) Nie warto. Czy świetnemu lingwistycznie dziewiętnastolatkowi warto podstawiać nogę, bo przedmiotów ścisłych ni w ząb nie kuma? Nie warto. Moim zdaniem szkoły średnie powinny kłaść nacisk na wykształcenie ogólne i starać się wtłoczyć wszystkim do głów i matematykę, i polski, i fizykę, i historię. Po zakończeniu nauki omnibusostwu jednak STOP. Niech każdy wybiera takie studia, jakie mu pasują, bez obawy, że dawna słaba ocena z niepotrzebnego mu przedmiotu zablokuje mu karierę w zupełnie innej dziedzinie. Matura staje się fetyszem, a nie powinna nim być. Egzamin nie jest celem nauki, jest tylko środkiem do sprawdzenia jej rezultatów.

[gorat]

[kruczywiatr]

Matematyka i fizyka uczą logicznego myślenia, ale to zbut duże uproszczenie. Szkoła koniecznie powinna uczyć jak
praktycznie wykorzystywać nagromadzone w mózgu olbrzymie ilości wiedzy w praktyce życiowej. Matematyka i fizyka czegoś takiego nie uczą. Zresztą wystarczy pójść na lekcję matematyki i fizyki: nauczyciele tak pędzą z materiałem, że nie ma czasu na myślenie, a słabośc Polaków w matematycei jest właśnie spowodowana brakiem czasu na analizę i tłumaczenie. "Polacy nie poświecają czasu na matematykę", jęczą niektórzy. A skąd ten czas brać? Całą młodość spędzić na kuciu, by później, gdy potrzeba energii na wejście w dorosłość, nie mieć psychicznej siły, by przezwyciężać problemy? Przecież jest jasne jak słońce, że aby coś zrozumieć i sobie trwale przyswoić potrzeba czasu. Pamięć i logika potrzebują czasu. Logika wymaga myślenia, program nauki ma charakter mechanicznego pędu. W naszych szkołach tego czasu brak. I co z tego, że Polacy wygrywają światowe olimpiady z wiedzy, którymi wiele osób się szczyci. W praktycznym wykorzystaniu wiedzy i "przebijaniu się" w swojej dziedzinie prymu nie wiodą nasi laureaci konkursów. Mam wrażenie, że z psychologii przedstawiciele gron pedagogicznych w Polsce mieli by marniutkie wyniki na egzaminie. Niechaj żyje mądrość pozorowana. Wystarczy spojrzeć co sie dzieje, efektów aż nadto. Równanie intelektualne w dół i robienie z intelektualistów i zdolnych rzemieślników roboli. No i ta debilska presja społeczna na pozoranctwo. Tak to wygląda; kto twierdzi, że jest inaczej, ten wie kim jest

[Vykosh]

[Rafał]

[Vykosh]

[Haletha]

[Gustaw G.Garuga]

[Godzilla]

Jestem za utrzymaniem starych dobrych przedmiotów (matematyka, fizyka, polski, historia) - tylko, na litość Boską, niech uczą ich ludzie, którzy są w stanie nauczyć myślenia, a nie wtłuc młotkiem do głowy pewną ilość formułek. I niech ktoś wreszcie rozważy ilość programu do wyuczenia, bo na myślenie potrzeba odrobiny czasu.

Historia to stos dat i nazwisk. A jakie mechanizmy tym rządziły, czym się kierowali ludzie podejmujący jakieś tam decyzje?

Fizyka: zjawisko A - pół stroniczki tekstu do wrycia i trzy wzorki. Zjawisko B: ćwierć strony i dwa wzorki. A teraz, dzieciaczki, rozwiążecie zadania nr 1, 2 i 3 ze strony 258. O choroba, te bałwany nie umieją przekształcić podstawowego wzorku. A żeby skojarzyły dwa różne wzorki i posłużyły się nimi, jeszcze do tego wykorzystując bodaj najprostszą wiedzę z matematyki...

Matematyka: przedmiot ściśle teoretyczny, z fizyką nie powiązany w żaden sposób. Rozwiązanie zadań tekstowych to droga przez mękę, bo cóż wspólnego mają skrzynki jabłek ze wzorkiem A + B = C?

Polski: Mickiewicz wielkim poetą był. A na jakiej podstawie tak się twierdzi, i dlaczego akurat Mickiewicz, a nie Słowacki albo Norwid? Czy po II wojnie zaistniało coś takiego jak literatura polska, i czy pojawiły się w niej książki ważne dla kogokolwiek poza literackim towarzystwem wzajemnej adoracji?

Jeżeli z czterech lat nauki w liceum zrobiono trzy, a ilości danych do wkucia w żaden sposób nie ograniczono, na tego rodzaju rozważania nie ma ani odrobiny czasu. Pozostaje stary dobry sposób 3Z: zakuć, zdać, zapomnieć (lub 4Z = 3Z plus zapić). To tyle, jeżeli chodzi o podstawy kultury, wiedzę ogólną i umiejętność posługiwania się mózgiem.

Byłam kiedyś zszokowana, gdy zobaczyłam podręcznik do matematyki do ósmej klasy, z którego uczył się mój młodszy brat. Materiał, który myśmy wałkowali cały rok w pierwszej licealnej na wszystkie strony, i z którego była sterta zadań (funkcje wykładnicze, logarytmiczne, trygonometria i nie pamiętam co jeszcze), był ściśnięty do pół roku, do zrobienia w szkole podstawowej (czyli przez przyszłych lekarzy, prawników, oraz robotników i meneli), metodą pół stroniczki tekstu i dwóch wzorków na zagadnienie. Jak myślicie, co te dzieci wyniosły z takiej nauki?

[Vykosh]

[dzejes]

Bajkową (de)gradację zastosowałeś

B. zdolny - niech się uczy fizy, matmy.
Zdolny - biologia, chemia, łacina
Mało zdolny - historia
Głąb - a ten to na prawo pójdzie...

To, co napisałeś jest czysta teorią, bo kto w wieku 14/15 lat wie, że chciałby zostac np. technikiem dentystycznym?

[Piech]

Zdarza mi się przyjmować kogoś do pracy lub uczestniczyć w naborze. Nie chcę robić tu wykładu o co tak naprawdę chodzi w rozmowie kwalifikacyjnej, ale wierzcie mi, że specjalizacja kandydata i dotychczasowe kwalifikacje nie są najważniejsze. Ja chcę przede wszystkim wiedzieć jak kandydat poradzi sobie w sytuacji na którą nie jest przygotowany.

[Lu]

[Vykosh]

[Emilia]

[Rafał]

Kiedyś ktoś powiedział, że prawdziwa nauka to jest umiejętność korzystania ze źródeł. I to jest chyba to. Czy to będzie filologia czy chromotermodynamika kwantowa na jedno wychodzi. Orientować się gdzie szukać w razie czego i co w trawie piszczy. Że Hegla to bardziej trzeba szukać wśród filozofów, a nie spawaczy podwodnych, a Schwarcdwald to bardziej Czarnolas niż chirurgia. Ale swoj fach mieć w ręku to taka oczywistość, że nawet nie wspomnę o tym. Ale oprócz znania właściwego kąta trzymania palnika i składu mieszanki/napięcia MigMaga naprawdę wato wiedzieć kto to był Łukasiewicz/Ampere.