[Arlon]

A tak dla poparcia jeszcze coś:

[Miria]

[NURS]

Ja może wtrące swoje trzy grosze.
HP nigdy mi specjalnie nie przeszkadzał, choć znam go raczej filmowo, niz z książek. Dlatego nie zajmowałem się wcześniej dyskusjami na ten temat, uznając, że nie mam wystarczającej wiedzy, żeby prawić morały.
Jednak z czasem przyszło zastanowienie. Ta seria jest jednym z najbardziej wpływowych czynników kształtowania pogladów młodych ludzi. Można się sprzeczać jak bardzo, ale stworzono idealna maszynę do zarabiania pieniedzy i robienia wody z mózgów. Literatura tego przedziału zazwyczaj przedstawiała świat czarno-biały, bo dzieciaki nie są w stanie tak rozumowac, jak dorośli. Czym skorupka za młodu - znacie to powiedzenie. Dlatego rzeczą niebezpieczną jest karmienie dzieciaków ideami, które nawet podświadomie, mogą wpłynąć na ich rozumienie świata.
Wspomniane wydarzenia w szkołach nie wynikaja z niczego - nie twierdzę, że to tylko i wyłącznie kwestia HP, ale jest on istotnym elementem kształtowania postaw dzisiejszych dzieci i młodzierzy. Brak wyraźnych wzorców + brak kontaktu z rodzicami, ktorzy potrafia wskazać właściwe zachowania prowadzą do tego, ze mamy coraz więcej przestępców i to morderców wśród dzieci. Wspomne dziewczynki, chyba 12-13 latki, które zabiły koleżankę, żeby wiedzieć, jak to jest, kiedy się zabija. To sie nie bierze znikąd. A identyfikacja dzieciaków z bohaterem takim, jak HP musi zostawiać ślad, inaczej moda na niego juz dawno by przeminęła. Jesli beda to wzorce złe to z tych dziesiątek milionów fanów choćby promil skrzywiony, to bedą tysiące dzieciaków.
IMO anko strzeliła sobie sama gola, twierdząc, ze podstawówka wystarczy, bo wiedza nikomu do niczego nie jest póxniej potrzebna. Owszem, jesli chce się wychowac pokolenie analfabetów, którzy bedą obalac jabole w bramach, to masz rację. Jesli chcesz mieć społeczeństwo, w którym da się żyć, wiedza ta jest konieczna dla zrozumienia świata. Nie wiem czy zauważyłaś, że dresy rozwiązują swoje problemy metodami małego czarodzieja (choć nie pod jego wpływem, jak mniemam, porównuje tylko metody myslenia), takimi wiekszymi różdżkami magicznymi (gwiazdki pięknie widac, jak cię trafią), a jesli skończy się, tak, jak prorokuje arlon, to ciekaw jestem jak długo bedziemy czekali na jakąś kolejną Columbine tym razem w pelerynce.
Proza psychologiczna, pokazująca wszelkie szarości nie może być serwowana dzieciom, bo one tego nie pojmą, dzieciaki nasladuja zachowania ulubionych postaci - stąd apele, żeby Tom nie maltretował Jerrego - dopiero później można rozszerzać im horyzonty, duzo póxniej, kiedy beda juz świadomi.
Powiadacie, że czytelnik dorasta razem z HP, ale to półprawda. Czytelnik, który wystartował z pierwszym tomem, będąc w wieku HP i starszym. A co z młodszymi i tymi, którzy teraz na fali mody sięgnęli po cały cykl a są w wieku odpowiednim do czytania częsci pierwszej?

[Miria]

[mawete]

Miria: to zainteresowanie rodziców, jak widzisz jest kluczową sprawą.... A jak sądzę znasz poziom czytelnictwa w Polsce. Ja HP przeczytałem, i dziecku nie przeczytam do snu. Dostanie jak będzie miała 10-12 lat i obieca że ze mną pogada o tym co przeczytała - nawet mam pomysł na to żeby się nie zniechęciła. Ja wyznaję swoje zasady i je też będę chciał dziecku wpoić, ale to jest sprawa czasu.
A teraz popatrz na rodziców którzy nic nie czytają. Dziecku nawet kupią (bo ich stać) ale nie mają pojęcia co to jest. Zastanowiłaś się nad tym? Czego dziecko SAMO nauczy się z tych książek?
Przepraszam jeśli na Ciebie naskoczyłem. Nie o to mi chodziło. Staram się pisać to co o tym myślę.
Pozdrawiam

[NURS]

Miria, kryzys czytelnictwa polega własnie na tym, że starsze pokolenie, dzisiejsi trzydziestolatkowie nie wywierają żadnego nacisku na czytanie. Zatem nie rozmawiajmy o tym, jak mogłoby być, ale o tym, jak jest. W 9 przypadkach na 10 rodzic nie powie dziecku, jak interpretować treść, zatem bedzie ono skazane na interpretacje własna i kolegow.
Można miec pretensje do autorki, że prowadzi te postacie tak niejednoznacznie. to kamien milowy w literaturze mlodziezowej, i jako taki bedzie kształtował świadomośc wielu dzieciaków.

[Miria]

[Anko]

[Anko]

[NURS]

[NURS]

[Miria]

[Ullikummi]

Polecam w najnowszym numerze Arcanów tekst dotyczący HP. Jest dużym zaskoczeniem zważywszy na afiliacje ideowe periodyku.

[Miria]

Dzieki, dzięki. Nawet książka na ten temat sie ukazała. Tylko jakoś troche mi szkoda tych trzydziestu pięciu zlotych [/quote]

Dzieki, dzięki. Nawet książka na ten temat sie ukazała. Tylko jakoś troche mi szkoda tych trzydziestu pięciu zlotych [/quote]

[NURS]

[Miria]

[NURS]

[Miria]

To ja juz nic nie mówię, najwyżej zapytam - NURSie, przeczytałeś wszystkie części, które wyszły do tej pory? Bo może ta ostatnia faktycznie jest taka straszna i pozbawiona wszystkiego, co dobre i pozytywne... Wcześniejsze na pewno takie nie były.

To ja juz nic nie mówię, najwyżej zapytam - NURSie, przeczytałeś wszystkie części, które wyszły do tej pory? Bo może ta ostatnia faktycznie jest taka straszna i pozbawiona wszystkiego, co dobre i pozytywne... Wcześniejsze na pewno takie nie były.

[NURS]

może ja się nie znam, ale uważam, że dzieciaki powinny dostawac proste wzorce do identyfikacji, a HP prosty nie jest. Dzisiaj rozmawiałem z osoba, która pokazała mi zupełnie inny aspekt, tych ksiażek - a jest to ktoś, kto rozumnie czyta - bohaterowie są skazani na własne siły w rozwiązywaniu problemów. nikt im nie pomaga, nie ma czegos takiego, jak solidarność grupowa. Ot, kolejny kamyk do ogrodka.
Nie wiem, czy dzieci nie powinny czytać HP, wiem tylko, ze nie jest to książka, ktore może je czegoś sensownego nauczyć. Za duzo uproszczeń, za dużo dwuznaczności. Weź pod uwagę, że rozmawiamy o niej my, ludzie, ktorzy potrafia dokonac analizy tekstu, dzieciaki przyjmuja to jak leci, na tym kształtuja się przyszle wzorce zachowań. Po prostu nie wiem, czy to jest dobre.

[Miria]

[Anko]

[Piech]

Od dawna obserwuję co przemysł rozrywkowy produkuje dla dzieci i ogólnie jestem przerażony i zniesmaczony. W produktach przeznaczonych dla dzieci jest generalnie więcej przemocy, złośliwości, okrucieństwa, strachu niż w rozrywce dla dorosłych. Naprawdę więcej. Upakowuje się te rzeczy w formie np. kreskówki o jakichś zwierzątkach, bałwankach, ale treść może być skrajnie obrzydliwa. Wystarczy zrobić prosty test: nie patrzeć na ekran i tylko posłuchać, co mówią, a raczej co wrzeszczą i charczą te kreskówkowe stworki. Dzieci nie mogą się od tego oderwać i rodzice mają spokój, a nie przyjdzie im do głowy, że dziecko patrzy na to tak, jak się patrzy na wypadek samochodowy.

Dlatego jestem w domu surowym cenzorem. Mimo to, książki J.K. Rowling jakoś nie sprowokowały mnie do działania. W sumie dostrzegam wiele rzeczy na które zwracają uwagę krytycy, późniejsze części raczej nie są dla małych dzieci, zwłaszcza wersje filmowe. Jednak nie sądzę, żeby te książki mogły zwichnąć dziecku psychikę.

Natomiast warto wykorzystać to, że książki te są tak dobrze napisane, że dzieciom chce się czytać. Wykorzystaliśmy książki J.K.Rowling, żeby wciągnąć dzieci w angielszczyzne. Ja im wpierw przeczytałem po polsku, potem dostały taśmy w oryginale, a na koniec angielską wersję papierową. Do dziś mogą cytować z pamięci długie dialogi z dykcją Stephen'a Fry'a.

[mawete]

Miria: ja przeczytałem całośc HP i w oryginale, i po polsku. I nie chciałbym żeby moje dziecko czytało to bez komentarza. IMO nadużywasz słowa "rodzice", idealizujesz. W tej chwili jestem na zwolnieniu lekarskim i mam czas który mogę poświęcić dziecku, ale normalnie bywa różnie... czasami wracałem o 3-ciej w nocy czasami wcale nie wracałem bo spałem w pracy... Wyobrażasz sobie w takiej sytuacji tłumaczenie dziecku HP?

[Czarny]

[Miria]

mawete: Ależ ja też bym nie chciała, żeby moje dziecko (przyznam, że na razie teoretyczne) czytało samo i samdzielnie wyciągało wnioski. Idealizuję? Raczej nie, fakt, wyrażam pobożne życzenia, bo właśnie doskonale zdaję sobie sprawę, jak to wygląda w rzeczywistości, często rozmawiam z dziećmi i z rodzicami. Ale jeśli Ciebie nie ma w domu, to skąd wiesz, co Twoje dziecko czyta? Mówisz mu "masz zakaz czytania HP"? Tym bardziej będzie chciało przeczytać. Jeśli tak nie jest, dziecko rozumie, dlaczego ma nie czytać i zgadza się z Tobą, to znaczy, że jednak masz czas na zajęcie się nim. Ale to się rzadko zdarza.

Denerwują mnie autorytatywne stwierdzenia w stylu "HP jest zły dla dzieci, bo to i tamto", i nie dlatego, że się z nimi nie zgadzam, tylko dlatego, że się kończy właśnie nastwierdzeniu. Nikt nie ma pomysłu, co z tym fantem zrobić. Inna sprawa, że jednak uważam, iż HP jest o niebo lepszy od innych rozrywek, którym oddaje się młodzież szkolna (niekontrolowany dostęp do Internetu, durne gry komputerowe). A jak zmusić dzieciaki do czytania "dobrych" książek? Jak nie masz czasu na skomentowanie HP, to i na zachęcenie do czytania lepszej literatury chyba też nie.

mawete: Ależ ja też bym nie chciała, żeby moje dziecko (przyznam, że na razie teoretyczne) czytało samo i samdzielnie wyciągało wnioski. Idealizuję? Raczej nie, fakt, wyrażam pobożne życzenia, bo właśnie doskonale zdaję sobie sprawę, jak to wygląda w rzeczywistości, często rozmawiam z dziećmi i z rodzicami. Ale jeśli Ciebie nie ma w domu, to skąd wiesz, co Twoje dziecko czyta? Mówisz mu "masz zakaz czytania HP"? Tym bardziej będzie chciało przeczytać. Jeśli tak nie jest, dziecko rozumie, dlaczego ma nie czytać i zgadza się z Tobą, to znaczy, że jednak masz czas na zajęcie się nim. Ale to się rzadko zdarza.

Denerwują mnie autorytatywne stwierdzenia w stylu "HP jest zły dla dzieci, bo to i tamto", i nie dlatego, że się z nimi nie zgadzam, tylko dlatego, że się kończy właśnie nastwierdzeniu. Nikt nie ma pomysłu, co z tym fantem zrobić. Inna sprawa, że jednak uważam, iż HP jest o niebo lepszy od innych rozrywek, którym oddaje się młodzież szkolna (niekontrolowany dostęp do Internetu, durne gry komputerowe). A jak zmusić dzieciaki do czytania "dobrych" książek? Jak nie masz czasu na skomentowanie HP, to i na zachęcenie do czytania lepszej literatury chyba też nie.

[mawete]

Czarny: oczywiście, że zwalam na autora, A co? Ja tą książkę napisałem? Adolfik H. też napisał książkę i co z tego wynikło? Nie będę dziecku zabraniał, bo IMO nie na tym polega wychowanie dziecka, ale niepokoić sie mogę - nie sadzisz?

Miria: ja czasami nie mam wpływu na to co muszę robić i nie twierdzę, że są książki dobre dla dziecka czy złe. Ale twierdzę że dziecko czasami nie potrafi zinterpretować tych książek prawidłowo, że dziecko nie ma wystarczających doświadczeń do tego typu oceny, że dziecku trzeba w tym pomóc - nie zabraniać - jak pisze Czarny, ale pomóc. Tylko bardzo często rodzice nie mają szansy na zrobienie tego, i to jest właśnie problem.

[Miria]

[mawete]

Miria: bo w pracy czasami siedzę z nogami na stole i czekam... co mam robić? Patrzeć się bezmyslnie w ścianę? Wybacz - wolę czytać... Chyba nie widzisz różnicy miedzy tym co napisaliśmy, no nic. Pozdrawiam.

[Arlon]

Jako autor felietonu o Potterze być może powinienem tu podyskutować, ale obecnie nie mam możliwości. Tak mi przyszło do głowy o tym poinformować. Jesli ktoś oczekuje, że się ustosunkuję, to proszę się nie łudzić, nie mam jak.

[Miria]

Brak czasu dla dzieci jest chyba najgorszą zmorą obecnego społeczeństwa. Widzę to na co dzień, w szkole, i staram się zrozumieć rodziców. Sytuacje są różne, zdarza się, że rodzice harują od rana do nocy, żeby zaspokoić podstawowe potrzeby dziecka. Nie mają innego wyjścia i ja to rozumiem, chociaż to oczywiście odbija się straszliwie na wychowaniu. Zdarza się też, że przychodzi wyfiokowana pani, po kilku godzianch spędzonych u kosmetyczki i mówi, że nie ma czasu zająć się dzieckiem, a za chwilę opowiada, że właśnie wróciła z wczasów z mężem, podczas gdy syn był u babci. Takiej pani priorytety się mocno pomieszały.
Szkoła i otoczenie nigdy nie zastąpią kontaktu z rodzicami i na to rodzicach ciąży odpowiedzialność za wychowanie. Także za to, co czytają ich pociechy, jak spędzają wolny czas itp. Dlatego uważam, że atakowanie konkretnego autora mija się z celem. Zawsze znajdzie się inny autor, przyjaciele dostarczający negatywnych wzorców, gazety. Dziecko zdane samo na siebie rzadko potrafi dokonac właściwego wyboru.
Pozdrawiam, mawete, a to co napisałam, nie powinno być przez nikogo odbierane osobiście.

Brak czasu dla dzieci jest chyba najgorszą zmorą obecnego społeczeństwa. Widzę to na co dzień, w szkole, i staram się zrozumieć rodziców. Sytuacje są różne, zdarza się, że rodzice harują od rana do nocy, żeby zaspokoić podstawowe potrzeby dziecka. Nie mają innego wyjścia i ja to rozumiem, chociaż to oczywiście odbija się straszliwie na wychowaniu. Zdarza się też, że przychodzi wyfiokowana pani, po kilku godzianch spędzonych u kosmetyczki i mówi, że nie ma czasu zająć się dzieckiem, a za chwilę opowiada, że właśnie wróciła z wczasów z mężem, podczas gdy syn był u babci. Takiej pani priorytety się mocno pomieszały.
Szkoła i otoczenie nigdy nie zastąpią kontaktu z rodzicami i na to rodzicach ciąży odpowiedzialność za wychowanie. Także za to, co czytają ich pociechy, jak spędzają wolny czas itp. Dlatego uważam, że atakowanie konkretnego autora mija się z celem. Zawsze znajdzie się inny autor, przyjaciele dostarczający negatywnych wzorców, gazety. Dziecko zdane samo na siebie rzadko potrafi dokonac właściwego wyboru.
Pozdrawiam, mawete, a to co napisałam, nie powinno być przez nikogo odbierane osobiście.