[Kai]

Williams ostatnio za bardzo się sam cytował. Do pewnego momentu to było fajne, potem jakoś przestało.

[Matrim]

Kai, a właśnie w Monachium wydawało mi się, że zaszalał, że zrobił muzykę zupełnie oderwaną od dorobku z kilku poprzednich lat. Ale może stwierdzili, że tematyka za bardzo "szindlerowa" i kolejny raz mu się nie należy? A nieważne.

[jewgienij]

[Sauron]

ja do uczenia się potrzebuję ciszy absolutnej, przy pisaniu czasem mi pomaga, ale zwykle robię wszystko, by mieć ciszę, spokój i samotność.

[Żerań]

A ja na odwrót, nie mogę znieść ciszy. Przy uczeniu się - jeszcze jest ona do wytrzymania, ale przy pisaniu zawsze jest ten sam rytuał: tabaka, lampka wina i jazz. Muzyka po prostu nadaje słowom i opowieści odpowiedni rytm. Opowiadanie musi mieć swoją "ścieżkę dźwiękową".

A ja na odwrót, nie mogę znieść ciszy. Przy uczeniu się - jeszcze jest ona do wytrzymania, ale przy pisaniu zawsze jest ten sam rytuał: tabaka, lampka wina i jazz. Muzyka po prostu nadaje słowom i opowieści odpowiedni rytm. Opowiadanie musi mieć swoją "ścieżkę dźwiękową".

[Matrim]

[Kai]

[jewgienij]

[Matrim]

"Najprostszy", czyli najbardziej wprost mówiący o zawartości. "Bezpośredni", a nie "banalny". I to przemawia na moją korzyść, prze w'sokiego sądu

[jewgienij]

Co do podświadomego unikania czy też odwlekania momentu, w którym się powinno zacząć pisać, fajna ilustracja:

http://www.youtube.com/wa...l&v=4P785j15Tzk

Nawet Lem przyznawał się do takich wiecznych pokus, aby robić cokolwiek oprócz pisania, ale on je umiał zwalczać.

[Martva]

Ej, a jeśli ktoś ma tak zupełnie hipotetycznie pomysł na opowiadanie które może się rozwinąć w powieść, wiecie, tak jak Kresowi się kiedyś zdarzało, to jak to wygląda od strony technicznej? Powiedzmy że opowiadanie pójdzie w piśmie, to pismo potem nie będzie miało pretensji że ma prawo do praw i w ogóle? Wiem że motam ale rozumiecie o co chodzi.

[jewgienij]

Pismo może mieć prawo do tego konkretnego opowiadania, jesli sobie zastrzeże, ale nie do Twojego pomysłu czy świata.

PS, zresztą kto by się przejmował Pisz swoje, a te sprawy zostaw wydawcom.

[RD]

SFFH nie rości sobie praw do wydrukowanego opowiadania, a tym bardziej świata w nim przedstawionego. Zawieramy umowę na jednokrotny druk, a ja oczekuję tylko od autora, że nie opublikuje tego samego tekstu w tym samym czasie gdzie indziej i odczeka przynajmniej pół roku, a jeszcze lepiej ze trzy kwartały, zanim go powtórnie wyda. To zresztą leży w najlepiej pojętym interesie samego twórcy.

[Sauron]

Ech, chciałabym mieć takie problemy...
Co do forumowych pisarzy:
Kiedy mieliście pierwszą publikację? I jak długa była?

[Marcin Robert]

Widzę, że forumowe warsztaty literackie ruszyły. W takim razie możecie w ich ramach poznęcać się nad nową, poprawioną wersją mojego starego spodenka.

Przygody czarodzieja Ryśka: Prawda was wyzwoli

Zapadł zmierzch i blokowisko rozbłysło niezliczonymi światłami. Rysiek - na co dzień skromny urzędnik magistracki, w wolnych chwilach zaś czarodziej-amator - siedział przy stole zajmującym sporą część jego kawalerki i wertował "Rzucanie uroków dla idiotów".

- Już ja pokażę tym siewcom propagandy i tandetnej rozrywki - mruczał pod nosem, myśląc z wściekłością o twórcach i decydentach telewizyjnych. - Sprawię, że prawda zwycięży i nie będę już więcej musiał oglądać tych kretyńskich programów!

Wreszcie znalazł formułę czaru wyzwalającego z więzów kłamstwa i dla pewności po raz kolejny uważnie ją przestudiował:

Weź szklaną popielniczkę, włóż do niej zdjęcie osoby, na którą chcesz rzucić urok i posyp je skrawkami odrzuconego podania, pociętego tępą żyletką o północy, gdy Księżyc jest w pełni. Dodaj pięć listków uschniętej paprotki spod okna oraz niedojedzoną kanapkę twojego szefa. Podpal to wszystko czarną zapalniczką i wymów zaklęcie Suscrofa, a wówczas prawda zajaśnieje niczym wyświetlacz telefonu komórkowego.

Pod spodem znajdował się dopisek, na który domorosły mag nie zwrócił większej uwagi: A prawda cię wyzwoli.

Przedmioty niezbędne do odprawienia obrzędu czarodziej zbierał już od tygodnia, czasami z dużym poświęceniem. Na przykład kiedy w ostatni wtorek jego szef, kierownik Wydziału Oświaty, urządzał po pracy przyjęcie imieninowe, Rysiek podkradł z talerza zwierzchnika nadgryzioną kanapkę z szynką drobiową i ogórkiem. W pudle z rupieciami znalazł też stare podania o przedłużenie sesji egzaminacyjnej, które jako student co semestr składał w dziekanacie, z łatwym do przewidzenia rezultatem.

Mag odstawił podręcznik na półkę, rozłożył na stole wszystkie niezbędne ingrediencje, następnie zaś z wprawą zabrał się do dzieła. Umieścił w popielniczce wycięte z gazet zdjęcia ważniejszych osób związanych z telewizją, położył na nich pozostałe składniki i podpalił. Gdy tylko skończył wymawiać zaklęcie, kawalerkę wypełniło na moment jaskrawe światło. A potem zapadła ciemność.

I wtedy rozległo się pukanie do drzwi. To przyszedł inkasent z elektrowni, aby odciąć czarodziejowi prąd z powodu niezapłaconych rachunków. W ten sposób Rysiek na miesiąc wyzwolony został od możliwości oglądania telewizji.

[nureczka]

Nie chcę wchodzić w kompetencje Moderacji, ale czy "Do redakcji" jest najodpowiedniejszym miejscem do takiej dyskusji?

[dalambert]

nureczka, To moze by rzacz do picnicu, na drogi skraj i bedzie git

[baranek]

każdy osobnik o skłonnościach masochistycznych może też założyć sobie bloga na samym dole i tam pozwalać się katować wszystkim chętnym.

[Marcin Robert]

[merula]

załóż, załóż.

[baranek]

i sobie będziesz wrzucał co będziesz chciał, nikt nie będzie przenosił, a my będziemy sobie czytali. komentując. z rzadka. być może.

[Ozzborn]

Marcin Robert, a czy Ty nie masz czasem tematu autorskiego z powodu szortów?

[Marcin Robert]

W życiu nie miałem opublikowanego żadnego szorta (tzn. w papierowym czasopiśmie, bo na forach, to mam ich pełno), więc i wątku autorskiego się nie dosłużyłem.

PS Natomiast pochwalę się, że za Neurołowcę dostałem brązowe pióro od redakcji "Nowej Fantastyki".

[Ozzborn]

a to mi się coś pozajączkowało