[Chal-Chenet]

[cranberry]

[Fidel-F2]

Fantastyka - Wydanie Specjalne 1 (46) 2015

Bardzo nierówny numer

Człowiek, który sprzedał księżyc - Cory Doctorow Najlepsza rzecz, bardziej obyczajowa niż fantastyczna, doskonale napisana literacko, ze świetnymi postaciami, doskonale umocowanymi psychologicznie, zgrabnie skrojoną rzeczywistością i kilkoma myślami do zastanowienia. Zdecydowanie warto.
Grom prawdy z niebios - K. J. Parker Druga najlepsza rzecz. Z jednej strony typowa, z drugiej oryginalna fantasy, ładnie napisana, z prostym ale zgrabnym pomysłem. Czyta się bardzo przyjemnie.
Implant - Leszek Bigos Bliski zasięg, rozważania na temat zakresu ingerencji technologicznej w człowieka. Dość stereotypowo ale z kilkoma fajnymi pomysłami i dobrym warsztatem. Niezbyt długie, takie w sam raz. Można przeczytać z tendencją do warto.
Klątwa sów - Maria Dunkel A to zupełna pomyłka. Wszystko tu jest złe. Rzecz sprawia wrażenie wypracowania licealnego z żenującym stylem. Głupawa fabuła rodem z FR upstrzona fatalnymi dialogami. Na dodatek ktoś się pomylił i wysłał do druku plik pierwotny, przed przeprowadzeniem jakiekolwiek korekty czy redakcji. Omijać szerokim łukiem.
Ogień na przełęczy - Piotr Patykiewicz Nie przepadam za horrorem i innym dreszczykiem ale w tym przypadku muszę przyznać że to porządna, rzetelnie wykonana robota. Szczególnie na początku, powolna narracja, smaczna i nastrojowa, ozdobiona świetną kreacją mrocznej rzeczywistości wciąga czytelnika bez reszty. Partie końcowe nie są złe ale jak dla mnie przekombinowane, nerwowe, gubią pierwotną atmosferę opowiadania zmieniając się w banalny horrorek. Ale mimo wszystko polecam.

[Fidel-F2]

Fantastyka - Wydanie Specjalne 2 (47) 2015

Numer trudny do oceny dla mnie. Sporo tu rzeczy niejednoznacznych, nieoczywistych, emocjonalnych. I tak chyba powinno wyglądać Wydanie Specjalne.

Filiżanka słonych łez - Isabel Yap Nuda, a jednak coś w tym jest. Gęsto od, nie do końca dla mnie zrozumiałych, emocji, uczuć, lęków, traum.
Malowane ptaki, potrzaskane kości - Kat Howard W sumie mógłbym napisać to samo co o poprzednim opowiadaniu. Zresztą konstrukcja, narracja i fabuła bardzo podobne, jakby od jednego schematu rysowane.
Nigdy nie takie same - Polenth Blake Świat narysowany kilkoma kreskami ale bardzo umiejętnie, bohater nietuzinkowy ale fabuły za grosz nie kumam, to takie mruganie autora - no wiecie, jak to jest, przecież nie muszę mówić - chyba za mądre dla mnie.
Szary wiruje pył - Marcin Podlewski Nie powinienem oceniać chyba, bo przerwałem w połowie. Po kilku godzinach prób miałem za sobą pięć czy sześć stron i bladego pojęcia o czym autor do mnie rozmawia.
Tam, gdzie zawracają pociągi - Pasi Ilmari Jääskeläinen Bardzo ładna rzecz. Dobrze napisana, fajna fabuła, dywagacje nad paradoksami, pierwszorzędni bohaterowie, świetna psychologia. Robi wrażenie. Zdecydowanie przeczytać.
W labiryncie - Marcin Rusnak W sumie fajne, dobrze napisane, jest jakiś pomysł ale ogólna koncepcja trochę naciągana. Na pierwszy rzut oka wszystko to bardzo ładne i zgrabne i do siebie pasuje ale po zastanowieniu, pasuje nadmiernie, sztucznie i nieprawdziwie. Łykać i nie myśleć 5/6, po namyśle 4/6. Ale w sumie warto.
Większe związanie Hatecrafta - Jacek Wróbel Standardowa, humorystyczna fantasy. Ani specjalnie zła ani dobra. Ale chyba z delikatnym plusikiem.

[Fidel-F2]

Czas Fantastyki 1 (41) 2015 Zachęcający przybliżacz prozy Navajero, do tej pory czytałem tylko rzeczy w czasopismach, a teraz czuje się zachęcony. Poza tym kilka całkiem porządnych tekstów i trzy żenady. Pierwsza to krótka wypowiedź Jęczmyka. Gdybym nie wiedział kto to jest, to po tym tekście obstawiałbym bezmyślnego prymitywa. Już kilka lat temu ktoś, przyjaciel najlepiej jakiś, powinien mu wytłumaczyć, że pora zejść ze sceny. Bo dziś też już pora ale ostateczna. Ci co drukują mu teraz teksty, robią mu krzywdę. Druga żenada to Parowski (też chyba właśnie pora na emeryturę) i jego tekst nad grobem Edmunda Wnuka-Lipińskiego. Parowski ostatnimi czasy został agitatorem politycznym więc i tu się nie powstrzymał, przy okazji obrażając nieboszczyka. No ale to typowe PiSowskie zachowanie na cmentarzach. A trzecia żenada to komiks. Nie mam pojęcia po co publikować tak prymitywny debilizm. Ergo, zupełnie przyzwoity numer.

[Fidel-F2]

Smokopolitan 2 (2) 2015 Ktoś, gdzieś dał za darmo. Literatura to kilka średnich szortów i jakiś fragment Majki, którego z powodu tej fragmentaryczności nie przeczytałem (zresztą całość gdzieś już była drukowana kilka lat wcześniej). Publicystyka strasznie amatorska, im dalej tym szybciej przebiegałem wzrokiem. Ubawiły mnie przypisy. Redakcja uznała za stosowne tłumaczyć czytelnikom co znaczą takie pojęcia jak purytanizm, leitmotiv, arbitralny czy bohater bajroniczny.

Okrutnie gamoniwate wydawnictwo.

[gorat]

Jako że konkurencji nie ma od dawna (bo nie ma z czym konkurować), wydzieliłem pisma do osobnych tematów. Ten miałem ochotę zamknąć, ale może dam jeszcze szansę...

Albo i nie.