[cranberry]

Nowa Fantastyka 3/2014

Miałam (w zasadzie jednak nadal MAM!) plan zrobienia sobie kilku miesięcy przerwy w czytaniu NF, kiedy mi się skończy prenumerata - żeby nadgonić chociaż trochę lekturę "normalnych" książek, bo ostatnio to czytam głównie NF i klasykę literatury dziecięcej. A tu mi Redakcja zrobiła taki numer! W sensie, że taki psikus takim numerem Świetny, naprawdę, powiedzmy sobie szczerze: rzadko zdarza się taki numer jak ten marcowy!

Wawrzyniec Podrzucki - Falstart - super. Można się oczywiście przyczepić, że trochę to przekombinowane jak na kryminał, ale dla mnie to przede wszystkim SCIENCE fiction czyli okazja do przedstawienia (jak w sztucznych warunkach laboratoryjnych) pewnego eksperymentu myślowego opartego na realnych zjawiskach. Miodzio.

Tyle tylko, że nie bardzo zgadzam się z Fidelem:

[cranberry]

Nowa Fantastyka 4/2014

Łukasza Malinowski - Córka Aegira
Ode mnie na plus. Podobał mi się klimat - jak już wielokrotnie mówiłam, ja lubię się w ekst zanurzyć, wczuć, "być" w nim. I tutaj to dostałam. Główny bohater, którego nie nam z innych tekstów (bo jak rozumiem to jest ciąg dalszy lub odprysk poboczny od innej historii?), zaintrygował mnie, bo chyba spodziewałam się po nim trochę czego innego: i to, co dostałam, spodobało mi się.

Przemysław Zańko - Przypadki Guliwera Kruzoe
Niby naprawdę nie mam czego się uczepić, ale jakoś mnie to nie rusza. O jedno (wiem, uzasadnione) odwołanie kulturowe za dużo? No jakoś okazało się, że nie mój klimat.

Kazimierz Kyrcz jr - Czyściec 3D
A to już zdecydowanie nie mój klimat. Nie lubię tego typu gore-grozy i nie lubię parodii, więc parodia gore-grozy nie chwyci w moim przypadku tym bardziej.
Wróć. Sprawdzić, czy nie Ciećwierz.
Sprawdziłam - to nie Ciećwierz.

Lillian Wheeler - KZIDKA 1.0
TAK! Świetne! Tu też spodziewałam się po tekście nieco czego innego i kiedy ostatecznie dostałam opowiadanie takie a nie inne, jestem zachwycona. Delikatnie, subtelnie, bez łopatologii. Przede wszystkim "czynnik ludzki" czyli obyczajówka. Świetne.
Dodatkowo jako programista bardzo doceniam to, że

Spoiler:

to NIE jest (jak się spodziewałam) opowiadanie o tym, jak to System uzyska świadomość i o granicy między SI a istotą świadomą, tylko o ludzkiej skłonności do podświadomej nawet antropomorfizacji. A przy tym autorka nie poszła w melodramatyczny dramatyzm - zakończenie jest tragedią obiektywnie, ale nie ma w tym melodramatycznej ironii na poziomie literackim. Po prostu jest życie takie, jakim jest - jest sytuacja bohaterki i jest program stworzony do tego, by zapobiegać nieszczęściom, utylitarnie: minimalizując ryzyko.

Scott Lynch - Machina sterowana zdalnie, czyli historia czerwonych kapeluszy
Bardzo sympatyczne i naprawdę przyjemnie się czytało. Niestety raczej nie zostanie w pamięci na dłużej.

Sunny Moraine - Sterta porwanych obrazów
Świetny tekst, ale z kolei z gatunku takich, które wolałoby się zapomnieć. Brrr.
O ludziach. Czyli brrrr.

Publicystyka jeszcze przede mną.

[Fidel-F2]

cranberry, Zańko i Wheeler to bardzo podobne klimaty.

[cranberry]

[Fidel-F2]

Ale Wheeler wyraźnie lepsza.

[Fidel-F2]

Fantastyka Wydanie Specjalne 2/43/2014

Powołanie Iwana Mrowli - Radek Rak Napisane świetnym językiem, z wyobraźnią poczuciem przestrzeni, w stylu swoistego realizmu magicznego. Z jednej strony zgrabność ta owocuje lekturą wciągającą, w najmniejszym stopniu nie nużąca czytelnika, z drugiej zaś ciężką, zdecydowanie nieradosną atmosferą. Opowiadanie przedstawia życie Iwana, postaci z pogranicza kultur i światów gdzieś w południowej Galicji. Zdecydowanie warto.

Niepomszczeni - Piotr Górski Bardzo dobrze napisana, grabarska fantasy. Fabuła nieprzerośnięta, z klimatem. Bardzo przyjemny kąsek.

Poczwórna koniunkcja - Bartłomiej Dzik Nieortodoksyjny steampunk, z pomysłem, dobrym piórem i przyjemnym dowcipem. Sympatyczna lektura.

Atmosphera Incognita - Neal Stephenson Zajmująca opowieść z placu budowy. Nienajgorsze.

Spirey i Królowa - Alastair Reynolds Zaczynam podejrzewać, że gdyby od Reynoldsa zależał wzorzec metra, to ów metr miałby rozmiary średniej galaktyki. Wyczuwam jakieś działania kompensacyjne. Tysięczna noc z poprzedniego numeru FWS była nadzwyczaj kiepska, tym razem jest lepiej ale zaledwie odrobinę. Fabuła pokraczna, trzeba mocno przymykać oczy, postacie głupkowato-gamoniowate, dialogi miejscami żenujące i styl dla którego określenie 'męczenie buły' jest najstosowniejszym. Na plus ogólne koncepcje i pewna wizja oraz niektóre rozwiązania operacyjne. Ogólnie rzecz biorąc pomysł nie najgorszy, wykonanie fatalne. Najsłabsza, rzecz z zestawu.

Sułtan chmur - Geofrrey A. Landis Podobnie jak u Reynoldsa acz lepiej. Jest kosmiczna wizja, spora wyobraźnia, przyzwoity styl (niemniej żadne objawienie) a z drugiej strony odrobinę nadmiernie napięta konstrukcja fabularna, trochę naiwności i nie do końca przemyślanych szczegółów.

Podsumowując, naprawdę niezły numer i wyraźnie Polacy górą.

[Fidel-F2]

Dostałem dziś majowy numer NF. Wstępniak naczelnego przyprawia o utratę owłosienia drogą wyrywania tudzież straty w uzębieniu metodą zgrzytania.

[Fenrir]

[nureczka]

Fidel-F2, po mistrzowsku budujesz napięcie.

[Fidel-F2]

Trzeba by szerszego wypracowania. Zasadniczo pisząc wstępniak redaktor zapomniał nawiązać kontaktu z rozumem i logiką.

[m_m]

Mnie tez Fidel zaciekawil, i to do tego stopnia ze zadałem sobie trud ściągniecia ze strony NF fragmentu majowego numeru.
O maj gad !! Bóg ewoluuje, dowodem na to jest róznica w jego opisywaniu w Nowym i Starym Testamencie, ba! sam fakt istnienia dwóch ksiąg jest dowodem,dzizas.....no ja pierdziele.....
Oczywiście autor tych bzdur, gdy rozpeta się akcja wyszydzania, powie ze chciał w ten sposób zrobić ferment.
No i będzie miał rację, zrobil, ale pajaca z siebie.

[cranberry]

Ej, no z tą ewolucją Boga to odebrałam na zasadzie takiego konceptu literackiego (mało to odjechanych pomysłów literackich?)
Ale żeby tak z uporem, że ewolucja oznacza rozwój = postęp... Może by wysłać Rednacza na konsultacje do Podrzuckiego? Byle nie do Wattsa, bo Watts zacznie rzucać f**ckami i okaże się, że niestety w sferze faktów nie zawsze można się ładnie agree to disagree.

[lakeholmen]

[Fidel-F2]

Zasadniczo chodzi o to, że rednacz proponuje by matematycy optujący z a 2+2=4 znaleźli przestrzeń porozumienia z matematykami twierdzącymi iż 2+2=świstak

[lakeholmen]

[dziko]

Nie no, pierwsza połowo wstępniaka jeszcze była ciut do rzeczy, choć widać, że Rednacz zna temat raczej po łebkach (i np. o chrześcijańskim ewolucjonizmie Teilhard de Chardin'a nie słyszał). Odlot intelektualny bez trzymanki to się zaczyna od fragmentu o ewolucji Boga

[mesiash]

Pozwolę sobie wrzucić rzeczony wstępniak. Nie widzę potrzeby wrzucania go w spoiler, więc zwyczajnie zacytuję:

[Gustaw G.Garuga]

Dla mnie fałsz tego wywodu zasadza się przede wszystkim na założeniu, że naukowa teoria ewolucji a kreacjonizm to stanowiska przeciwne acz równorzędne. Może jeszcze zorganizujmy debatę "teoria heliocentryczna a płaska ziemia", bo przecież "zawsze lepiej rozmawiać, poznawać się nawzajem i „pięknie nie zgadzać”"...

Wstyd.

[Fidel-F2]

Dokładnie o to chodzi.

dziko, bóg jest postacią wymyśloną więc może sobie ewoluować albo nie. To bez znaczenia. Problemem jest prawdopośrodkizm coraz bardziej masowy. Autor myli otwartość umysłu z akceptacją kretynizmów w rodzaju kreacjonizmu, homeopatii, egzorcyzmów, magnetyzerów czy innyc cudów na kiju.

[m_m]

[dziko]

[Fidel-F2]

Debata z kreacjonizmem jest bezwartościowa w każdym sensie i aspekcie.

Chrześcijaństwa jest tyle odmian a w biblii tyle sprzeczności, że o bogu chrześcijańskim można napisać cokolwiek i zawsze da się to udowodnić (jednocześnie wszystkiemu można zaprzeczyć). Ewolucja również tu pasuje.

[dziko]

Nie jest. Choćby dlatego, że nawet teoria skrajnie błędna może pomóc w dopracowaniu teorii właściwej. Taki np. ruch anty-szczepionkowy, przy całej swej ogólnej głupocie, przyczynił się jednak do poprawy jakości dostępnych na polskim rynku szczepionek, co nawet mniej zacietrzewieni immunologowie przyznają.

W nauce zaś masz nawet większe zróżnicowanie jak w chrześcijaństwie (i nie mówię o naukach społecznych, gdzie egzystują wykluczające się teorię, ale nawet w ewolucjonizmie masz np. saltacjonizm, punktualizm i gradualizm) co jednak nie oznacza, że wnioski są całkowicie dowolne. Według najmodniejszej metodologii bowiem, nauka ma prawo być sprzeczna ani nawet nie musi być falsyfikowalna, zupełnie jak religia

[Fidel-F2]

Nie mam pojęcia w czym może pomóc kreacjonizm ale już mi się nie chce.

Co do dalszej części, oczywistym jest, że nauka pełna jest różnorodnych podejść, teorii, hipotez i koncepcji. To jej istota. Nauka później nad tym wszystkim pracuje zawężając w miarę możliwości spektrum działania. Religia z definicji jest bezmyślna i działa a priori. Myślenie jest herezją i jest w związku z tym potępiane.

Co do tej niefalsyfikowalności nauki to jakoś nieprzekonujesz. Skądeś wziął takie rewelacje?

[Rafał]

Pozazdrościć mocy waszej wiary. Serio, serio.

[Fidel-F2]

Serka?

[ihan]

NF 5/2014, bardzo, bardzo fajny numer. Co do wstępniaka, bo rzuciło mi się gdzieś w oczy wyżej, że wywołał dyskusje, wstępniaków obecnego naczelnego nie czytuję, w zasadzie jego recenzji też nie bo jakby z osobnych światów jesteśmy, a czytanie NF ma być dla mnie przyjemnością. Do wstępniakowej dyskusji odnieść się więc nie mam podstaw. Choć, po zastanowieniu może przeczytam żeby się pokłócić z przepiśćcami, a kłótnie z nieznajomością tematu to pójście na łatwiznę. Ale to kwestia przyszłości. Po tym numerze utwierdziłam się też, że felietonowy Kosik odpłynął na jakąś wyspę daleką od mojego widzenia rzeczywistości, jakąś taką wyspę pełną uproszczeń oczywistości i kalek (nie w znaczeniu niepełnosprawnych bynajmniej), ale ocean spory jest, więc i i dla mnie i dla niego miejsca dostatek.
Przechodząc do powodów zadowolenia, to jak zwykle niezawodny Orbitowski, uparcie będę powtarzać: chłopie, wydaj to w formie książki w końcu!
Watts interesujący, standardowo. Takoż Parowski, myślę, że to wielkie szczęście, że tak zamknąć się dało. Wspomnienia i przemyślenia Parowskiego są wartością nieprzecenialną, nawet gdy nie do końca widzimy wszystko tak samo, zdjęcia cudne.
Za cykl o fantastyce w "egzotycznych" krajach należą się ogromne brawa.
Proza w całości taka, jaką chciałabym czytać co miesiąc.
Trochę człowiek sobie tylko uświadamia tęsknotę za starą, dobrą, kosmiczną SF czytając Gambit Petermana, bo ostatnio stanowczo za mało takich tekstów. I ogromną przyjemność sprawił mi autor zaskakując, bo oto

Spoiler:

deus ex machina żywy Barney, he, he, myśli czytelnik (ja) pogrywasz autorze, a tu hop, niespodzianka

Najcenniejszy skarb na świecie. Nie lubię fantasy, nie lubię opowieści o wędrujących drużynach, no nie lubię i już. Dawałam sobie dwa akapity by porzucić czytanie, a tu nagle zerkam, a tu niespodziewanie koniec. No OK, nie do końca sensowne te zamiany zadań, ale co tam.
Treser chyba więcej satysfakcji by mi dało gdyby

Spoiler:

Rod zabił Treser

ale przyjmuje do wiadomości siłę uwarunkowania. Trochę szkoda.
Historia Nikczemnego, drugi bonusik kosmicznej SF, i taki optymistyczny, taki optymistyczny, że nawet mnie tym nie zdrażnił. Mocna, asimovska wiara w ludzkość, czy nawet bardziej w roboczość, aż się łezka w oku kręci.
Siarka i marmolada. To już drugi coming out przy okazji tego numeru. Bo równie mocno jak fantasy nie lubię utworów, hm..., zabawnych. Jednak, podobnie jak mz odpowiedzialnego za dział literatury zagranicznej urzekł mnie Ix'thor. Na kolana niewierni! I znów zaskoczenie, noooo, end bez oczywistego przymiotnika mnie zaskoczył.
I na koniec perełeczka, dla mnie chyba specjalnie, bo horror. Wróć do morza. Chciałabym zobaczyć namalowany na podstawie tego opowiadania obraz albo film, bo ogromnie plastycznie jest.
Podsumowując: ogromne ukłony i podziękowania dla redaktorów, którzy takim wyborem zapewnili mi kilka przyjemnych godzin lektury. Dzięki chłopaki.

[dziko]

[Gustaw G.Garuga]

[lakeholmen]