[cauchy]

Witam,
Zachęcony opowiadaniem zamieszczonym w numerze 51. sięgnąłem po książkę Piskorskiego pt. "Wygnaniec". Okazała się bardzo dobra. Tymczasem na stronach Runy przeczytałem o przygotowywanej kontynuacji pt. "Najemnik". Byłoby super, gdyby i tym razem udało się zamieścić jakąś niezależną opowieść ze świata wykreowanego w książce. Ciekaw jestem, ilu z nas byłoby tym zainteresowanych.

[Logan]

Twórczość Piskorskiego znam właściwie tylko z tego opowiadania w SF, ale podobało mi się na tyle, że z największą chęcią poczytałbym więcej. Po książkę sięgnę jak tylko przebiję się przez obydwa tomy antologii "Legendy".

[Margot]

Czytałam "Wygnańca" + opowiadanie w SF. Zrecenzowałam w Fahrenheicie tutaj . I pewna jestem, że jeżeli nie przeczytam ciągu dalszego, to mnie w żaden sposób nie zuboży ten brak. Ani też lektura kolejnych części w najmniejszym stopniu mnie nie wzbogaci.

<wzruszenie ramion>

edit:/ ankietami pogardzam, jak wszelką statystyką ankieterską, więc nie wzięłam udziału w głosowaniu.

[cauchy]

[Margot]

[Arlon]

Piskorskiego czytałem wyłącznie fragmenty. I dzięki nim po jego książkę nie sięgnąłem, nie dla mnie taka literatura. Zbyt "papierowo-rpg-owa" jak na mój gust, zbyt sztywna i nie dość realna.
Możliwe, że to wina nietrafnych fragmentów, z którymi się zapoznałem.
Możliwe też, że nie.

[cauchy]

Napiszę tak: jadam i obiad, i kanapki, i z rzadka jakiś fast food, i wiele innych rzeczy. Kwestia wyłącznie tego, na co mam ochotę/co zostało w lodówce/ile zostało w portfelu* (niepotrzebne skreślić). Jeśli dostaną mi się pyszniutkie kanapki, to nie narzekam, że to nie obiad.
Podobnie jest z prozą Piskorskiego. Nie jest to może twórczość zmuszająca do wytężonego myślenia, ale nie tego po niej oczekiwałem.
IMHO jest to kawał dobrej rozrywkowej fantastyki. Zapewnia sporą dozę rozrywki, wciągając w wykreowany świat. Ale to oczywiście kwestia gustu, a i ten się zmienia. Kiedyś w wieku nastu lat uwielbiałem "Stalowego Szczura". Niedawno ta książka wpadła mi w ręce i nie mogłem uwierzyć, jaki kiedyś byłem bezkrytyczny

[Arlon]

Mój gust nijakiej rozrywki w czytaniu Piskorskiego nie widzi. Możliwe, że jest zbyt krytyczny.

[Pako]

Eh.. ja nie wiem - nie czytałem niczego, ale w temacie się wypowiem. Niejeden raz spotykałem się z czymś takim - mi się nie podoba, innym odpowiada i na odwrót. Ogólnie więc trzeba powiedzieć - gusty się różnią. Margot może się wydawać, żę autor nie wnosi niczego nowego, ale Cauchy może z powodzeniem to czytać i czerpać z tego przyjemność - z samej opowieści, nie oczekując przemyśleń o losach świata. Na tym właśnie polega po części literatura rozrywkowa.
To na tyle by było

[Arlon]

Mi akurat chodziło o nieco drewniany język, styl i... brak "tego czegoś".

[Margot]

Nie napisałam, że autor nie wniósł niczego nowego. Przeciwnie, chronologicznie Piskorski otwiera nurt orientalny w fantasy polskiej, zatem: to zaszczyt.
Niemniej, jeżeli chodzi o sam utwór - całkowicie się zgadzam z Arlonem <ukłon szacunku>
To proza stereotypiczna i nie wnosząca emocji. A rezonans emocjonalny jest dla mnie ważny. Nie mam zarzutów żadnych formalnych - ani do stylu, ani do struktury powieści. Zwyczajnie - ten utwór nie ma mi nic do powiedzenia, jałowy jest, wyprany z emocji. Sprawny warsztatowo. I równie piękny, jak przysłowiowa świątynia, w której nie ma Boga.
Znaczy: zniknie w niepamięci szybko, jak zimna kanapka przegryziona mimochodem

[NURS]

[Arlon]

Tak, Nurs zawsze wszystko ma pierwsze
Łez nie wydano jako książki (czy może już wyszły?) i mniemam, że o to chodziło.

[Logan]

"Łzy Nemezis" wyszły w wersji książkowej, niestety nazwy wydawnictwa nie pomnę. W każdym razie jak tylko ujrzę to bezzwłocznie kupię. Albo zwinę NURS-owi z półki.

W każdym razie znalazłem to gdzieś w sieci.

[Arlon]

Wydawnictwo Copernicus.
Nie wiedziałem, że już wyszło, bo nigdzie nie widziałem.

[Margot]

NURS, drogi mój, nie śledzisz recenzji. Pierwsza powieść.. Zresztą, "Łzy Nemezis" również recenzowałam
tutaj, w tym samym nuemrze, co powieść Krzysztofa Piskorskiego.
A chronologię ustaliliśmy wspólnie z Rafałem Dębskim właśnie

[NURS]

[Margot]

Skrót myślowy, faktycznie - mea maxime culpa <bije się w pierś jęcząc>.
Natomiast o chronologii rozmawiałam z Rafałem Dębskim właśnie - i oboje, niestety, liczyliśmy ją od powieści.

Znaczy: przyzwyczajenie zadziałało. Stąd Krzysztof Piskorski pierwszy.
Szkoda, bo powieść "Łzy Nemezis" napisana była dużo wcześniej niż "Wygnaniec". I zdecydowanie jest to pozycja bardziej interesująca. Pod wieloma względami.

[Gustaw G.Garuga]

Nurt orientalny, piszecie? U Dębskiego mamy do czynienia z Bliskim Wschodem, a jak u Piskorskiego, jesli wolno zapytać?

[NURS]

Tak, To historia wypraw krzyzowych w ujeciu bardziej fantasy niz histerycznym:-)

[Gustaw G.Garuga]

Obaj osadzili swoje teksty na Bliskim Wschodzie? Bo mnie słowo orientalny zawsze kojarzyło się z Dalekim Wschodem, ale sprawdziłem w słowniku, niepoprawnie mi się kojarzyło Tak czy siak (przepraszam za offtopa, ale radosny jestem ), prekursorsko dalekowschodnim opowiadaniem w polskiej fantastyce ma szansę być mój tekst w antologii "Bez bohatera"

[NURS]

Prekursorsko było sobie poczytać Mrok nad Tokyoramą:-) i opko Oramusa w PL+50, tytułu niestety nie pomnę.

[andre]

Mrok nad Tokyoramą to tekst znakomity.Niemniej jednak dobrze byłoby wspomnieć,że chronologicznie wcześniejszy był chyba Smog nad Tokyoramą Inglota.zaznaczam:nie mam zamiaru wznawiać sporu Szmidt-Inglot.Chodzi mi tylko o wskazanie niezorientowanemu być może Gustawowi ten wcześniejszy "dalekowschodni"tekst z roku bodaj 1991(chyba).

[Gustaw G.Garuga]

Dzięki za, nomen omen, zORIENTowanie. Tekstów owych nie czytałem - mea culpa...

[mawete]

Mi się texty K. Piskorskiego podobają... Są inne niż pisane pod publiczkę texty niektórych "miszczów"...

[Anko]

Coś ostatnio moda na Arabskie klimaty...

[Argael]

I bardzo dobrze, że jest taka moda. Przyda się trochę odpoczynku od europejskiej fantasy.

[Margot]

Gustawie, to nie tak, że Krzysztof Piskorski i Rafał Dębski umieścili swoje utwory w realiach bliskiego wschodu (masz szczęście, że się nie upierałeś z orientem, bo już Ci chciałam trzepać skórę przy pomocy SJP )
Rafał - tak. W tworzeniu świata przedstawionego posłużył się realiami historycznymi - mocne oparcie na źródłach widoczne jest w utworze. Krzysztof zastosował metodę odniesienia => stworzył uniwersum kojarzące się ze światem/kulturą islamu przez wprowadzenie tropów (pustynia, księga, prorok, Najwyższy, etc.). Niemniej, przez nawiązania, obie powieści umieszczam w tym samym trendzie => roboczo nazwanym "fantasy orientalną". Choć teraz sobie myślę, że lepiej pasowałby termin "fantasy islamska"

[Anko]

[Teofil]