[xan4]

6 tekstów - 6 punktów.

Przypominam o konkursie na ocenę numeru. Przyznajemy dwie nagrody książkowe co miesiąc, jedna, dla wytypowanej przez komisję osoby, której wypowiedź najbardziej komisję zainteresowała, druga losowana pośród wszystkich, co wypowiedzieli się w wątkach związanych z danym numerem.

[Arya]

Czterysta tysięcy za Dagny O., Po drugiej stronie szyby i Dług.

[marcolphus]

Naprawdę niezły numer...

Andrzej W. Sawicki - Jak wiatr w stepie - bardzo fajne, świetnie napisane, szkoda, że historia trochę sztampowa. No i końcówka bardzo przewidywalna.
Tomasz Duszyński - Cud RP Project - nie przepadam za historiami w których Polska jest pokazana jako zbawca świata. Nie inaczej jest tutaj, w dodatku końcówka sporo psuje. Ale sposób narracja jak dla mnie doskonały - to mi się podobało. Ale czy zasługuje na punkt?
Agnieszka Szady - Najgorsza rzecz na świecie - świetnie się rozkręcało i nagle się urwało. Czy to początek czegoś większego? Chętnie poczytałbym coś jeszcze w tym uniwersum.
Istvan Vizvary - Czterysta tysięcy za Dagny O. - nie spodobało mi się, chociaż dobrze napisane. Pomysł na fabułę bardzo przypominał mi grę Thief 2: The Metal Age, tylko tam była substancja zmieniająca ludzi w metalowe roboty.
Jagna Rolska - Po drugiej stronie szyby - zdecydowanie tekst numeru. Lekkie, przyjemne, zabawne.
Łukasz Sawczak - Dług - zabawne, ale bez rewelacji.

Punkty idą do: Jak wiatr w stepie, Najgorsza rzecz na świecie, Po drugiej stronie szyby

[Kruger]

Patrząc na numer przez pryzmat moich poprzednich głosowań, powinienem dac punkty wszystkim. Bo wszystkie się podobały. Ale po namyśle podzielę jednak utwory na te, które podobały się bardziej i na te mniej.

Andrzej W. Sawicki - Jak wiatr w stepie - udany prequel do książki. Fajne wprowadzenie w klimat stepów. Akcja trochę rozgadana ilością słów. PUNKT
Tomasz Duszyński - Cud RP Project - pomysł super, w przeciwieństwie do przedpiścy dostrzegam w tym zbawianiu świata przez Polaków duże mrugnięcie okiem. Dla mnie rewelacja. Sposób narracji takoż. Niestety końcówka spada na łeb na szyję. Czemu diabeł jak nie może to zawsze musi babę posłać? Innych grzechów to nie ma już? Ale - PUNKT. Dla mnie drugi tekst numeru.
Agnieszka Szady - Najgorsza rzecz na świecie - spójne i niezłe. Ale nijakie w końcówce i odnoszę wrażenie, niedostosowane stopniem szczegółowości do akcji. Szczegółowość świata jak w czymś dłuższym, akcja jak w krótszym i się rozjeżdża.
Istvan Vizvary - Czterysta tysięcy za Dagny O. - Zwarte i spójne, pomysł tnie jak żyleta. Choć akcja nie zapiera tchu w piersiach, to jednak... wciąga. PUNKT
Jagna Rolska - Po drugiej stronie szyby - Rewelacja. Pomysł zdałby się banalny ale sposób napisania - super. Utwór ten mi przypomina, że fantastyka nie tylko krąży gdzieś w innych wszechświatach i w równoległych uniwersach, ale tak zwyczajnie i po ludzku jest wśród nas. PUNKT. Tekst numeru!
Łukasz Sawczak - Dług - zabawny tekst, język też przyjemny, tylko jakoś nie odciska piętna. Ani pomysłem, ani zwrotem akcji (czego brakuje, bo tu równia pochyła jest po prostu).

EDIT.
No i pomyliłem się przy wciskaniu znaczków punktowych.
Proszę pamiętać, że CUD RP PROJECT też dostał pkta ode mnie!

[charande]

Jadąc na Polcon, przeczytałam w pociągu Cud RP Project i od pierwszych zdań zachodziłam w głowę, czy ten tekst jest pisany na serio, czy z przymrużeniem oka. Przy końcówce doszłam do wniosku, że niestety chyba jednak serio... Ale coś mogło mi umknąć, przyznaję - czytałam w przedziale, w którym siedem osób opowiadało sobie nad moją głową dowcipy i anegdoty z żagli

Zdecydowanie wolałabym, żeby się okazało, że ten tekst to zgrywa.

[Fidel-F2]

a jeśli na serio to z czym masz problem?

[Kruger]

Pewnie chodzi o traktowanie Polaków jako zdewociałych, uwstecznionych katolików i o Polskę jako Winkelrida narodów.

[Godzilla]

A co, kolejny tekst, w którym dzielny tfurca daje odpór wstecznictwu i kabotyństwu? Od lat pięćdziesiątych to samo, naczytałam się do zrzygu.

[Kruger]

Nie, chyba jednak nie o to chodzi

[Dusza]

Ależ to od poczatku do końca -

[Kruger]

A toś mnie zaskoczył, Tomaszu. Nic to, dla mnie tekst świetny, jak pisałem - tylko końcówka nie trzyma poziomu, IMHO.

[Witchma]

Po drugiej stronie szyby i Czterysta tysięcy za Dagny O..

[Aisling]

Czterysta tysięcy za Dagny O.

[charande]

[Fidel-F2]

Andrzej W. Sawicki - Jak wiatr w stepie Bez ekstrawagancji. Porządnie napisane opowiadanie. Punkt
Tomasz Duszyński - Cud RP Project Pomysł pierwsza klasa. Jakoś kompletnie nie wnikałem czy to na serio czy dla jaj. IMHO na serio z mrugnięciem. Ale to mało interesująca kwestia. Końcówka mi trochę nie gra bo taka jakaś z innej płaszczyzny, ale nie boli. Punkt
Agnieszka Szady - Najgorsza rzecz na świecie Taki sobie mix różnych pomysłów fantastycznych, już gdzieś istniejących z odrobiną ironii (elfy to pedały ) Szkoda, że to nie jest zamknięte opowiadanie a rozbiegówka do powieści. Elementy składowe nowe nie są ale ich połączenie dość oryginalne, dodając przyjemny styl autorki można oczekiwać w przyszłości fajnego czytadła jeśli nie zabraknie interesujących koncepcji fabularnych.
Istvan Vizvary - Czterysta tysięcy za Dagny O. Oryginalnie potraktowany motyw inwazji. Duży plus. Być może autor próbował przemycić jeszcze jakieś dywagacje na tematy etyczne (mam takie wrażenie) ale jakoś do mnie nie dotarły. Fabuły opowiadanie nie posiada co może utrudniać odbiór ale autor chyba już tak ma. Mimo wszystko czytanie bardzo nie męczy. Punkt
Jagna Rolska - Po drugiej stronie szyby Sympatyczna humoreska opowiedziana frapująco w bardzo gładkim stylu. Szkoda tylko, że Krzysztof uratował skórę dzięki babie wiedzącej a nie dzięki własnym staraniom, rzecz byłaby bardziej emocjonująca. Punkt.
Łukasz Sawczak - Dług Dość sympatyczne ale jakoś mnie nie przekonało do końca.

[mawete]

Jak dla mnie bardzo słaby numer. Troje Autorów napisało dużo poniżej swojego poziomu - do tego stopnia, że zastanawiałem się w jednym przypadku czy Redakcja nazwiska nie pomyliła...
Jedyny punkt dla:
Jagna Rolska - Po drugiej stronie szyby

[Kruger]

[Wodzu]

Głosy oddane na:
- Tomasz Duszyński - Cud RP Project
- Jagna Rolska - Po drugiej stronie szyby

[xan4]

Punkty dla Sawickiego i Rolskiej, w tej kolejności.

[MaW]

Andrzej W. Sawicki - Jak wiatr w stepie Kawał porządnego tekstu. Dobry, płynny język narracji pozwala bez przeszkód wczuć się w akcję. Mimo że opowiadanie mnie nie uwiodło, dam punkt, za solidność wykonania.
Tomasz Duszyński W tym opowiadaniu podobało mi się chyba wszystko. Pomysł, ciekawy sposób narracji... Punkt, i to jeszcze jaki!
Agnieszka Szady - Najgorsza rzecz na świecie Może się nie znam, może mam dziwny gust, ale do mnie to opowiadanie zupełnie nie trafiło. Nie moje klimaty, przez opowiadanie brnąłem jak wół przez błoto, no i niestety nie wytrwałem.
Istvan Vizvary - Czterysta tysięcy za Dagny O Bardzo przyjemny tekst, lekko się czytało. Choć nie rzuciło mnie na kolana, to daję punkt, bo to dobre opowiadanie.
Jagna Rolska - Po drugiej stronie szyby Moim zdaniem - tekst numeru, i jak widzę powyżej nie jestem w tej opinii osamotniony. Punkt
Łukasz Sawczak - Dług Baardzo przyjemnie się czytało, wywołało pozytywne emocje... nie mam nic do zarzucenia Punkt

[rag]

Andrzej W. Sawicki "Jak wiatr na stepie"
Wierny carowi młody polski żołnierz obdarzony mutatio zaplątany w misję dyplomatyczną na Syberii. Świetne tło historyczne (i puenta!), element fantastyczny ciekawie pomyślany (moc 'wysysania czasu' dość potężna, ale równocześnie mocno ograniczona), nieźle opowiedziane. THE BEST OF 71

Tomasz Duszyński "Cud RP Project"
Wierzący Polacy powstrzymują inwazję Piekła na Ziemię - walcząc w armiach na całym świecie. Ale prawdziwa walka odbędzie się w duszy każdego człowieka. Udana próba zderzenia dwóch wątków horroru 'satanistycznego' - militarnego i indywidualnego. Historia inwazji Legionów jest ciekawie opowiedziana przez fragmenty wywiadów - a z czasem okazuje się, że osoba dziennikarza też jest istotna. SECOND BEST OF 71

Agnieszka Szady "Najgorsza rzecz na świecie"
Space/soap opera z morałem (coś w rodzaju 'Nie ma nadziei dla miłości mężczyzny i kobiety w kosmosie ogarniętym wojną'). Litości...

Istvan Vizvary "Czterysta tysięcy za Dagny O"
Nitrorzeźbiarz zamieszany w morderstwo modelki. Pomysł na nitrorzeżby intrygujący, ale intryga opowiedziana dosyć mętnie.

Jagna Rolska "Po drugiej stronie szyby"
Dramatyczna historia człowieka, który uległ inwersji - przeniesieniu swojego umysłu do ciała zwierzęcia, w tym przypadku gupika. Fajny pomysł (nie oryginalny oczywiście, ale chyba jeszcze nie zastosowany do rybki akwariowej) i niegłupio opowiedziany. Tylko ta intryga 'akwariowa' trochę słabsza, jakby nie do końca rozwinięta.

Łukasz Sawczak "Dług"
Problemy finansowe zagrażają (skutecznie) życiu mistrza czarodziejskiego. Zabawne, okrutne, miejscami jakże autentyczne :)

[charande]

[Lis Rudy]

Andrzej W. Sawicki - Jak wiatr w stepie Bez punktu.
Kompletnie nie trafiaja do mnie takie historie. Może dlatego, że wolę SF w jego innych odmianach. Zresztą SF w opowiadaniu jest tyle, co substancji czynnej w lekach homeopatycznych.

Tomasz Duszyński Cud RP Project. Punkt. Jakby się dało to i nawet dwa.
Czytałem to opowiadanie, i pierwsze skojarzenie było takie, jakbym czytał dokumentalny zapis zdarzeń opowiedzianych w filmie "Projekt Monster" JJ Abramsa. U Abramsa pojawił się tajemniczy potwór, a u Duszyńskiego wystąpiły siły zła i ciemności. Tam historia opowiedziana kamerą a tu reportarzem z osobistymi wspomnieniami.
Oczekiwałem jeszcze jakiegoś dramatycznego i efektownego zakończenia ale Autor mnie zaskoczył (niestety negatywnie). Od chwili pojawienia się Nataszy, finał idzie w raczej przewidywalnym kierunku.
A mogło być tak dobrze-wystarczyło jej (Nataszy) nie wprowadzać a zakończyć jakimś spektakularnym finałem, np. atak Legionów wydanie drugie. Ale Legionów już bardziej przygotowanych do walki z Polakami-Narodem Wybranym. Ciekaw jestem jak wtedy potoczyłaby się opowieść. Też dalibyśmy radę ?

Agnieszka Szady Najgorsza rzecz na świecie. Punkt. Ale przyznany trochę na siłę.
Klasyczne SF i dobrze się czytało. Jest tylko jedno ale-opisy zasad/reguł panujących w Klanach. Bardziej by pasowały jako opisy zwyczajów plemiennych niż opisy reguł cywilizacji latających w kosmosie. Odnoszę wrażenie, że gdyby zastąpić statki kosmiczne np. końmi a kosmiczne skafandry kontuszami, też by zagrało a byłoby bardziej realistyczne. Dochodzę do wniosku że wolę historie SF opowiadane przez facetów.
Pytanie do Autorki-czy niezbędny był zabieg z wątkiem homoseksualnym ? Od początku był on dla mnie zgrzytem. Myślę że opowiadanie z dobrym skutkiem mogłoby funkcjonować i bez niego.

Istvan Vizvary Czterysta tysięcy za Dagny O . Bez punktu.
Jak dla mnie opowiadanie o niczym. Zupełnie mnie nie przekonało.

Jagna Rolska Po drugiej stronie szyby. Bez punktu.
Nawet mi się nie chce pisać uzasadnienia.

Łukasz Sawczak Dług. Bez punktu.
Wbrew pozorom niekoniecznie bajka. Można by to opowiadanie obedrzeć z elementów fantazy i mielibyśmy opis żywcem zaczerpnięty z jakiejś dzisiejszej gazety. Za realne, za bardzo na czasie.

[dziko]

W miarę niezły numer

Sawicki - dobrze napisane, jest pomysł, klimat, właściwy bilans akcji i nie-akcji. Poprzednie opowiadanie Autora w tych realiach było IMHO odrobinę lepsze, ale to też zasługuje na PUNKT.

Duszyński - dobry przykład na to, jak zgubna jest niekonsekwencja. Jeśli wychodzi się od tak zakręconego (i fajnego) pomysłu, trzeba się twardo trzymać pewnej konwencji, bo inaczej to taki średni żart-nie-żart wychodzi. Tekst zasługuje na wyróżnienie, a mógłby być mocny punkt.

Szady - retro-futurystyczna fantasy-space-soap-opera. Nie podeszło.

Vizvary - jak nie przepadam za szortami lakeholmena, tak opowiadania mi się podobają. Tu jest oryginalny pomysł i zgrabna oprawa. PUNKT.

Rolska - pomysł mocno dziwaczny (nie przeszkadza), zakończenie mocno przewidywalne (nic nie szkodzi), wykonanie - ekstraklasa. PUNKT.

Sawczak - pomysł był OK, ale wykonanie po prostu słabe, tzn. mało śmieszne, niestety.

[cranberry]

Jak wiatr na stepie - PUNKT
Tym razem już nawet taki czajnik z gwizdkiem jak ja widzi od razu, że główny bohater nie z tych, co czytelnik ma ich polubić . Więc podtrzymuję przy tym opowiadaniu wszystkie moje pochwały dla "Kolców w kwiatach", a przy tym nie zgłaszam wątpliwości, które poprzednio ewidentnie musiały wynikać z tego, że sobie coś dośpiewałam.

Więc podoba mi się epoka, rodzaj elementu fantastycznego, teraz dodatkowo egzotyczna sceneria. Chyba spodziewałam się trochę większej czynnej roli starszych Polaków w akcji, tzn . więcej "czasu ekranowego" dla nich. Chyba mi nie do końca po drodze ze sposobem narracji - niby przecież są plastyczne opisy, niby dużo szczegółów, a i tak miejscami mam wrażenie, że opowieść jest za szybko popychana do przodu, ale nie umiem pokazać palcem. Pewnie się czepiam, to na pewno bardzo subiektywne uczucie.

Cud RP Project
Tutaj mam wrażenie, że wadą tekstu jest jego największa i najmocniejsza zaleta. To jest ŚWIETNIE napisane, styl, napięcie, sposób narracji, stopniowanie informacji, Nataszka na koniec. Tylko, że jeżeli to ma być , to taki sposób narracji jest moim zdaniem ZA dobry. Wytwarza nie ten nastrój, o jaki (jak rozumiem) chodziło. A serio no to być nie może, z tymi cud-Polakami, no nijak przecież.

"Czarny horyzont" Kołodziejczaka też ma jakiś tam procent "odjechania", tych elementów, kiedy człowiek ma wrażenie, że autor coś popalał, czytając Tolkiena na zmianę z Długoszem . Ale jednak u Kołodziejczaka mimo tych wszystkich odjechań tonacja jest serio, z trudem udało mu się ją utrzymać. Tu miała być ? No to w takim razie narracja jest IMO ZA DOBRA, za bardzo budzi te emocje, które miałby być wzięte w wielki cudzysłów.

Najgorsza rzecz na świecie
To opowiadanie ma przede wszystkim świetną konstrukcję: zaczyna się szeroooką perspektywą, jak jakaś wielka space operowa saga. A potem wszystkie wątki się zbiegają i jest wielkie BUUM. Poza tym jest sprawnie napisane, mam w oczach ten okręt płynący przez eter. Przeniesienie struktur klanowych w kosmos uważam właśnie za cały smak i pomysł tego opowiadania ("co by było gdyby"), do tego z mrugnięciem okiem w postaci podejrzanego podobieństwa fizycznego i kulturowego opisywanych ras do... innych ras .

Lubię watek "elfich" dziewczyn, obie wydają mi się sympatyczne i przekonujące. "Elfi" chłopcy nie wydają mi się zakochani, ja to odbieram jako taką przesadnie wysublimowaną, na granicy egzaltacji, przyjaźń, jako właśnie specyfikę opisywanej kultury. Natomiast, przyznam - jakoś mi to zgrzytnęło, tzn. nie jeżeli chodzi o zasadę, ale w tym konkretnym przypadku. Wiem, że egzaltacja bohaterów była celowo tak przedstawiona, ale właśnie jakoś mi się to niezbyt czytało. Mówię tylko o tym konkretnym wątku. Całość obiektywnie dobra, ale jakoś nie zaiskrzyły "misię".

Czterysta tysięcy za Dagny O. - PUNKT
Dla mnie tekst numeru. Przyznaję bez bicia - jestem ostatnio w fazie na cyberpunk, więc "Dagny O." miała u mnie plusa już po pierwszych akapitach. Podoba mi się ogólny klimat i tonacja. Czytałam dwa razy, za drugim z jeszcze większą przyjemnością, choć miałam problem z końcówką. Coś mi nie zatrybiło - albo znów czegoś nie zrozumiałam, albo jest niejasność.

Po drugiej stronie szyby
Początek mnie ujął - bezpretensjonalnością i sposobem opisywania świata z perspektywy gupika. Wątek muchy i posła - miodzio. Wątek babki wiedzącej - już słabiej. Fakt, szkoda, że te wątki toczą się jakby równolegle i końcówka jest na zasadzie deus ex machina.

Na pewno na plus, ale za mało na punkt. Mnie się zapał do tekstów humorystycznych zazwyczaj kończy po kilku kartkach, a tu do tego czytałam w dwóch ratach, co nie jest oczywiście winą Autorki , ale sprawiło, że zapał mi oklapł.

Dług
Znów - formalnie bez zarzutu. Ale dla mnie takie teksty to nie literatura tylko publicystyka. Zabawne, no, zabawne. Przeczytane za rok nie będzie już tak śmieszne. Jako się rzekło - nie na mój gust.

Ilustracje: najbardziej mi się podobał facet z gupikiem, potem czarodziej. Ewentualnie ta do "Wiatru na stepie". Najmniej "Dagny O.", reszta taka sobie. Zdecydowanie bez szału, bywało lepiej. Podobają mi się nowe stopki z dużymi zdjęciami - może będzie łatwiej poznać autorów na konwencie? Ozdóbki na stronach trochę mniej, pasują do fantasy, do innych gatunków mniej.

[Kalep]

Moim zdaniem numer niezły, przebija 70, ale już nie pamiętną 69 (ach, cóż to był za numer?).

"Jak wiatr na stepie"- Początek trochę oklepany, mniej więcej do momentu pojawienia się zjawisk nadnaturalnych. Swoją drogą magiczne zdolności tu przedstawione są dosyć oryginalne, nadawałyby się nieźle do dłuższego cyklu. Spory plus za dobrze wykreowanego głównego bohatera. Trochę przewidywalna fabuła, jednak bardzo dobrze mi się czytało tą opowieść wśród stepów. PUNKT

"Cud RP Project"- W pierwszej kolejności, po przeczytaniu kilku linijek pomyślałem: "Boże, znowu płytkie SF, w którym komandosi naparzają bezmyślnie w bestiowatych kosmitów, atakujących naszą świetlaną cywilizację". Tego typu filmów i tekstów jest na pęczki, często różnią się jedynie wyglądem kosmicznej maszkary. Tu się na szczęście okazało, że nie z obcymi mamy do czynienia i trochę inteligentniejszą historie zawarto w opowiadaniu (choć nadal jest przewidywalna). "Cud..." jest dobrze napisany, w niecodziennym stylu (potrzeba sporego talentu, by taka forma była ciekawa). Dałbym punkt, ale trochę mi nie pasuje pozycja naszego narodu w świecie przedstawionym. Troszkę to naciągane.

"Najgorsza rzecz na świecie"- Niezłe, ale szczerze nie mój temat. Nieźle się czytało, fajni bohaterowie, uniwersum oraz mamy morał. Dobre czytadło.

"Cztery tysiące za Dagny O"- Bohater z piętnem katastrofy świata, zagadka śmierci i trochę przerażające...nitroalgi. SF w świetnej postaci, załapuje się na PUNKT

"Po drugiej stronie szyby"- Świetnie zrealizowany prosty pomysł: zamiana miejscem ze zwierzęciem (tutaj gupikiem). Od początku do końca wielce bawi. PUNKT

"Dług"- tekst miał pecha, dzieli numer z "Po drugiej...". Dzieło Pana Sawczyka to takie średnie opowiadanie humorystyczne, może miałoby szansę na punkt, ale niestety Pani Rolska napisała ewidentnie lepiej.

[Freja]

Andrzej W. Sawicki "Jak wiatr na stepie" - Początek nie był zachęcający, ale potem trochę się rozkręciło. Podobał mi się pomysł z wewnętrzną mocą w postaci zabierania czasu czy zakrzywiania przestrzeni. Dobrze się czytało, choć nie do końca są to moje klimaty.

Tomasz Duszyński "Cud RP Project" - Naprawdę dobrze napisane opowiadanie. Ciekawa forma reporterska. Jednak nie bardzo przemawia do mnie wizja narodu polskiego jako jedynego ratunku dla świata. Do tego zakończenie jakoś rozczarowuje - jak zwykle baba...

Agnieszka Szady "Najgorsza rzecz na świecie" - Czytając miałam wrażenie, że są to fragmenty jakiejś większej całości. Końcówka jakby się urywała, przez co czuje się niedosyt.

Istvan Vizvary "Czterysta tysięcy za Dagny O" - Bardzo dobrze się czyta, świetnie napisane. Stworzony jest fajny klimat. Intrygujący pomysł przyprawiających o dreszcz niepokoju nitroalg. Fragmenty z dziennika Vilmosa dodają atrakcji opowiadaniu. Wciąga... Dla mnie numer 1. PUNKT.

Jagna Rolska "Po drugiej stronie szyby" - Bardzo przyjemne opowiadanie, lekkie i dowcipne. Szybko się czyta. PUNKT.

Łukasz Sawczak "Dług" - całkiem sympatyczne opowiadanie, jednak większego zachwytu nie wywołuje.

[RedActor]

Andrzej W. Sawicki - Jak wiatr w stepie
Sprawne i ciekawe opowiadanie. Ciekawy klimat, wyraziści bohaterowie, ciekawa akcja. Kawałek dobrej prozy. Punkt

Tomasz Duszyński - Cud RP Project
E tam. Ani pomysł nie powala na kolana, ani forma. Forma na początku niby reporterska, a potem przekształca się w nie wiadomo co. Mogłoby być ciekawie, gdyby faktycznie przedstawić całość w formie wywiadów, rozmów itp., ale w połowie się to zmienia i robi się klapa. Nie podobało się.

Agnieszka Szady - Najgorsza rzecz na świecie
Nie podobało się. Opowiadanie o niebo lepsze od poprzedniego, które ukazało się kilka numerów temu, ale mimo wszystko jak dla mnie klapa. Pomysł w sumie nawet, nawet, ale takie wstawki, jak np. pseudośmieszne pogawędki bohaterów w stołówce to totalna porażka. Humor jak z "Klanu". Ogólnie jakoś mnie nie przekonało.

Istvan Vizvary - Czterysta tysięcy za Dagny O.
Dobre. Akcja może nie powala na kolana, ale ogólny nastrój jest bardzo ciekawy. Ciekawy pomysł, kilka istotnych pytań, dobrze napisane. Punkt się należy.

Jagna Rolska - Po drugiej stronie szyby
Na początku sobie pomyślałem: "Dżizas, całe opowiadanie będzie o facecie zamienionym w rybkę?" Ale im dalej brnąłem, tym było lepiej. Fabuła może niezbyt odkrywcza, ale całośc bardzo sprawnie napisana i całkiem zabawna. Z przyjemnością daję Punkt

Łukasz Sawczak - Dług
Sympatyczna humoreska. Jest kilka rzeczy, których można by się czepić, ale ogólne wrażenie jest bardzo pozytywne. Punkt, a co mi tam

[Matrim]

Przeczytałem. I bardzo się cieszę, bo to jest dobry numer, jeden z lepszych ostatnio. Teksty różnorodne, zarówno tematycznie, jak i formalnie. I z jednym wyjątkiem przypadły mi do gustu. Ale po kolei...


Andrzej W. Sawicki - Jak wiatr w stepie
Klasa. Widać, że zapowiadana książka będzie dobra. Świetne tło, wyraziste postaci, magia Dzikich Pól. I ciekawe podejście do mutacji. X-meni są Polakami!

Tomasz Duszyński - Cud RP Project
Równie dobre. Bardzo fajnie pomyślane, opowiedzieć jedną historię z kilkunastu punktów widzenia, to jednak wyzwanie. Tutaj się udało. I choć trochę zbyt wcześnie można rozgryźć końcówkę, to całość jest bardzo dobra.

Agnieszka Szady - Najgorsza rzecz na świecie
A to tekst, który do mnie nie trafił. Męczyłem się przy lekturze. Bohaterowie siacyś-tacyś nijacy. Grzeczni, piękni, uduchowieni. No nie podeszło mi, niestety.

Istvan Vizvary - Czterysta tysięcy za Dagny O.
lakeholmen, gratulacje. Świetny tekst. Niby nic się nie dzieje, niby tylko trzech bohaterów, ale jest klimat. Myślę, że Polański mógłby z tego nakręcić film

Jagna Rolska - Po drugiej stronie szyby
Całkowite zaskoczenie. Pozytywne. Najpierw pomyślałem "ło matko, tekst o rybie". Ale gdy pojawił się Bogdan, poszło z górki. Bardzo przyjemnie się czytało, zabawny tekst.

Łukasz Sawczak - Dług
Szkoda trochę, że dwa teksty humorystyczne następują po sobie, bo miałem trochę przesytu. W przekroju numeru "Dług" powinien być gdzieś między Szady a Vizvarym, tak moim zdaniem. Co nie zmienia faktu, że to też dobry tekst. Kryzys finansowy w ujęciu fantastycznym, z morałem. I choć końcówka mnie trochę rozczarowała, to nie było źle.


Punkty? Sawicki, Duszyński, Vizvary, Rolska i Sawczak.

[Nitj'sefni]

Sawicki - Co tu dużo pisać: pełen profesjonalizm. Ciekawa historia, wyraziste postacie i do tego ten klimat. Poprzez opisy przyrody zaserwowane przez Autora, rzeczywiście można poczuć się jak na stepie. Generalnie warsztat Sawickiego pierwsza klasa. Jeszcze jedno czy dwa opowiadania z tego uniwersum, a nie będę mógł przestać myśleć o nadchodzącej książce. Już teraz spodziewam się czegoś bardzo dobrego.
Duszyński - Z początku nawet mi się podobało, bo i sama fabuła ciekawa, jak i pomysł na przedstawienie jej za pomocą wywiadów również interesujący. Jednak końcówka jakoś mi nie podpasowała. Niby można było się jej spodziewać i nawet logicznie rzecz biorąc pasuje tu, ale jest chyba za bardzo moralizatorska i mimo wszystko za bardzo dosłowna. Trochę psuje nastrój całego utworu.
Szady - Zacznijmy od tego, że w każdym opowiadaniu tej Autorki, bohaterowie są straszliwie grzeczni, ułagodzeni, momentami wręcz infantylni. I o ile pasowało to jako tako do opowieści o grupce młodych przyjaciół, o tyle do kosmicznych wojowników już nie bardzo. Natomiast sama akcja jest strasznie postrzępiona, nie tworząca spójnej całości. Bardziej rozpiska do czegoś większego, niż pojedynczy tekst. Również świat jest opisany na bazie pojedynczych elementów, ale Lisy z klanu Wierzby do mnie nie docierają. Plusem może być pewnego rodzaju przesłanie, zawarte nawet w tytule, ale jest chyba za mało uwydatnione.
Vizvary - Dzieje się niedużo, momentami jest wręcz nudno, ale opowiadanie ma klimat, nieco duszny i tajemniczy. Autor pochyla się także nad paroma kwestiami moralnymi, tylko że to wszystko do mnie nie trafia. Po prostu warstwa duchowa nie potrafi przedrzeć się przed akcję albo ta druga nie umie jej odpowiednio zaprezentować. Nie moje klimaty.
Rolska - No i to rozumiem. Nieźle napisana, ciekawa, a przede wszystkim zabawna historia. Zwłaszcza babka wystawiająca rachunek i gadająca przez skype'a mnie rozwaliła. Generalnie dobry tekst na poprawę humoru.
Sawczak - I tu również było zabawnie. Takie troszeczkę w stylu Pratchetta spojrzenie na problemy współczesnego świata poprzez wymyślony świat magii i miecza. Aż chce się więcej. Dotyczy to zarówno Rolskiej, jak i Sawczaka.

PUNKTY: Sawicki, Rolska i Sawczak.