[Romek P.]

Rafał, zdarzają się takie powody. Ja raczej nie dziękuję w swoich książkach nikomu, czasem co najwyżej je dedykuję, ale... raz, przy "Wilczej krwi, smoczym ogniu", zdarzyło mi się podziękować na końcu kilku osobom, które mi bardzo pomogły, realnie: bez pomocy których część tekstów by nie powstała. Więc bywają, moim zdaniem, podziękowania uzasadnione.

Nieuzasadnione też, długie listy płac w hamerykańskich książkach to przesada, ale w drugą stronę też bym nie szedł. To zależy od faktycznego wpływu danej osoby na tekst, ja to tak widzę.

[RD]

Wiem, że się zdarzają i z tym nie dyskutuję. Ale podziękowania dla redaktora i korektorów, którzy wykonali swoją pracę i wzięli za nią wynagrodzenie, to już przegięcie. Chyba że któraś z tych osób uczyniła coś naprawdę wyjątkowego.

[dalambert]

Np. wtłukła tfurcy, że ryceż jednak pisze się przez rz

[nureczka]

Otóż to. Jeśli korektor i redaktor, to dlaczego nie drukarz, gość od składu, dystrybutor? Bez nich też książka nie trafiłaby do czytelnika.
Nie dajmy się zwariować.
PS. Nienawidzę tłumaczenia podziękowań. Szczególnie w tekstach angielskich, gdzie czasem naprawdę trudno określić jakiej płci jest "dziękowany".
A trafiły mi się nawet podziękowania dla psa, który cierpliwie znosił skrócenie spacerków w trakcie powstwawania wiekopopmnego dzieła. Sic!

[Gustaw G.Garuga]

[jewgienij]

Zwłaszcza że redaktorów chciałoby się często raczej zastrzelić niż dziękować im.

Takie laurkowe podziękowania to moim zdaniem pozerstwo autora, delektowanie się nadmierne faktem wydania. W pewnej mierze może to się też brać z tego, że samo napisanie książki to dla wielu żadna praca, i można zabłysnąć pracowitością: te godziny w bibliotekach i archiwach, wyprawy do buszu, żeby zbadać topograficzne szczegóły, dyskusje z noblistami i pracownikami NASA.
Jak ktoś mi pomógł, to wolę mu flaszkę postawić, a nie krygować się na przysłowiową Łitnej Hjuston, ilu to fachowców znam i jak mnie lubią i wspierają.

[RD]

[nureczka]

[RD]

A szkoda

[shenra]

[Ziuta]

Itede itede, aż w końcu dziękujemy Panu Bogu (jak autor wierzący) bądź Darwinowi (za to to, że i autor i czytelnicy wyewoluowali)

[Agi]

I Gutenberg, nie zapominajmy o Gutenbergu.

[Gustaw G.Garuga]

...i tu proponuję zakończyć, bo jeszcze trochę, a do reszty spalicie jakiemuś autorowi pomysł na parodię podziękowań

[RD]

[Lowenna]

Ostatnio zakupiłam wielkie dzieło. 52 strony z okładkami w tym dwie strony podziękowań...