[JohnDoe]

W tym miesiącu stawka była wyjątkowo wyrównana. Wszystkie opowiadania czytało się fajnie. W związku z tym głos na Infigen jest raczej głosem odzwierciedlającym mój gust, niż faktyczną przewagę tego właśnie utworu nad resztą.

[Fidel-F2]

Sirroco, Ty tak na poważnie?

[Sirroco]

Kiedyś pewnie tak.Kiedyś.Ta granica została już nieco naruszona.

[Iwan]

moje głosy na Srebrzyste pióra - Joanna Kułakowska i Infigen - Marcin Przybyłek, reszta tekstów też całkiem niezła,ale te dwa spodobały mi się najbardziej

[Fidel-F2]

Sirroco, jakbym mial się czepiać to bardziej bym postawil na rzucanie miecza przywiązanego do 'liny' zrobionej błyskawicznie i po cichu z cienkiego materiału. Ale Gustaw napisał to wszystko z pełną premedytacją.

[Sirroco]

Fidel-F2 a takie filmy jak "Przyczajony tygrys, ukryty smok" czy "Dom latających sztyletów" albo chyba szczyt wszystkiego czyli "Wojownicy krainy Zu" oglądał???
Takie walki to element pewnej konwencji i gdyby znalazły się w takim filmie nikt nawet by się nie zająknął że to niemożliwe.

Co jednak innego konwencja a co innego bieganie z garścią noży.

Może gdyby autor utrzymał ten kurs przez całe opowiadanie i zakończył efektowną walką miałbym niezłą zagwozdkę komu dać punkcik bo byłoby rozrywkow i dosyć fajno a tak jest rozrywkowo ale nie aż tak fajno.

[Fidel-F2]

ależ fajno, fajno, te noze połozyły całe opowiadanie? no daj spokoj

[Sirroco]

Nie położyły bo nawet nie zauważyłem gdy starałem się dojść kto kogo ale to kolejny gwóźdź do trumny.
Można by lepiej tak humanitarnie dobić bohatera skoro już jest w czym pochować,bez sensu żeby tak się męczył.
I nie mów mi że to jest cały cykl więc autor dopiero się rozkręcał bo już były takie cykle co każdy odcinek kończył sie lepiej i chciało się kupić następny numer żeby przeczytać co dalej.
W tym przypadku to mi się nie chce znaleźć odpowiedniej książki i doczytać ostatnią część,nawet tak cichcem,za darmo i pierwszej części nie pamiętam,nie mam też ciśnienia by koniecznie odszukać by przypomnieć.

[Homer]

[Sirroco]

[Homer]

Ciekawość : to ile było przypadków, które dało się policzyć?

[Witchma]

uff... skończyłam numer, mam nadzieję, że wkrótce dotrze do mnie następny

Trupi jad - no cóż, jak Conana nie lubiłam, tak nie lubię, ale cieszy mnie, że autor podszedł do tematu z dystansem - krytykowany wcześniej język opowiadania jest wg mnie ogromnym plusem, przynajmniej wiemy, że można się trochę z Conana pośmiać
kolejne plusy to postać wróżbity i dialogi, szczególnie na początku w łaźni - skojarzyło mi się to z graffiti znalezionym na domach starożytnego Rzymu - autorzy stylizują często utwór tak bardzo, że zapominają o prostocie prostych ludzi, którzy byli bardziej podobni do nas, niż nam się wydaje; w księgach z epoki nie był zapisywany język ulicy, tylko ten wygładzony, literacki, a zdarza się, że we współczesnych utworach prosty rolnik z mniej więcej XIV wieku przemawia uczeniej od mędrców; dlatego też wcale nie raziły mnie słowa takiego jak "karierowicz", bo tylko dodawały naturalności wypowiedziom, a że autor był w tym konsekwentny do końca tekstu, to chwała mu za to

Srebrzyste pióra - pewnie można by się poprzyczepiać, ale po co? pomysł mi się bardzo podobał, uwielbiam pisanie o pisaniu PUNKT

Pięknie! - zupełnie nie rozumiem krytyki dotyczącej definicji piękna, bo chyba zupełnie nie o to chodziło bardzo podoba mi się wykreowany świat i opisane rasy (choć Gaurowie bardzo mi się kojarzyli z rasą z "Buntu" Zajdla), ale samo opowiadanie szwankuje trochę jeżeli chodzi o strukturę, fabuła też mnie nie porwała, ale końcówka (mam nadzieję) zwiastuje c.d. (i myślę, że z czasem świat ładnie wyewoluuje, a i warstwa fabularna zyska na jakości)

Infigen - choć najkrótszy, to najlepszy tekst numeru, dawno nie przeczytałam czegoś, po czym byłabym aż tak smutna
strasznie ubawiło mnie roztrząsanie na forum kwestii nieśmiertelności i jej ceny (jakoś cudownie przeliczonej na bliższe nam kwoty), bo tekst był wg mnie o starości, a cała reszta była tylko do tego tłem
szkoda tylko, że to mało fantastyczna wizja - to dzieje się już, dużo młodsze od bohaterki osoby nie radzą sobie z wieloma rzeczami, z którymi spotykają się na co dzień, nie potrafią obsługiwać komputerów, nie rozumieją skomplikowanych ofert/zasad promocji operatorów komórkowych, gubią się w folderach banków
myślę, Marcinie, że ten tekst był potrzebny i zdecydowanie należy mu się PUNKT

Za wszelką cenę to ja próbowałam dobrnąć do końca tekstu, który był jak polski film - nuda po prostu, nie się nie dzieje, dialogi... o dialogi niedobre też i tylko faceta z papierosem zabrakło
z całym szacunkiem dla autorów, tekst był przykładem złej fantastyki (czy raczej fantasy), gdzie zmarnowało się kilka pomysłów z potencjałem
pierwszym błędem był już bohater, który ni czytelników ział, ni ich grzębił
potem zdumiało mnie niepomiernie działanie Kocura (choć zacne miano nosił) - nikt normalny nie trzymałby kilka miesięcy w lochu rębajły, którego miał zamiar wykorzystać do roboty (dyć taki to i trenować musi i odżywiać godnie go trzeba, co by z niego pożytek jakowyś mógł wyniknąć... a zafundowanie mu nocy z kilkoma damami po miesiącach ciemnicy powinno go zabić, a nie cudownie przywrócić do sił )
dalej to już była moja walka o przetrwanie, ale dotrwałam do końca (i chyba należy mi się za to punkt )

[Sirroco]

Najśmieszniejsze jest to Homer iż mimo że możesz do Cairena mówić per "Ludobójco" to i tak konto ma czyste z pewnego punktu widzenia:oni i tak nie mieli prawa przeżyć.
Tylko taki bohater jak Cairen zgodnie z stylem Conana mógł z tego wyjść bez większych uszczerbków na zdrowiu.
Jutro mam nadzieje zakupić numer 30 i zakończyć pisanie w tym temacie.

[Rafał]

Poległem z czasem, przeczytałem połowę (chyba tę gorszą) póki pamiętam opisze wrażenia.
Dawid Juraszek – Trupi jad – tytuł wielce „apetyczny” z zapałem zabrałem się do lektury, ale ta broniła się jak mogła, w końcu odpuściłem pojedyncze ataki i zebrawszy całe swoje czytelnicze siły zagryzłem wargę, zawinąłem wąsa i wziąłem ją szturmem. Nie bardzo akcja mi wchodziła, ale postanowiłem przynajmniej pozbierać trochę kwiatków

[mBiko]

Trupi jad - dobry tekst rozrywkowy, bardziej podobał mi się niż poprzednia odsłona przygód Cairena. Trochę drażnią niekonsekwencje językowe (wiem, że zamierzone, ale jednak drażnią).

Srebrzyste pióra - początek prawie mnie zniechęcił, ale potem było już dużo lepiej. Trochę poetycznie, powoli rozwijana akcja. Ciekawe rozwiązanie. Przeczytałem z dużą przyjemnością

Pięknie! - Bardzo dobrze wykreowany świat, budząca sympatię (mimo wszystko bohaterka), dużo ciekawych pomysłów i otwarte zakończenie to duże plusy. Jak dla mnie to błyskotliwy tekst.

Infigen - Bardzo ciekawa kreacja świata, natomiast bohaterka jak dla mnie mało wiarygodna psychologicznie. Sprawiała wrażenie, że wyskoczyła do kliniki prosto z tego swojego czarno-białego zdjęcia szkolnego.

Za wszelką cenę - Sprawia wrażenie fragmentu wyrwanego z większej całości. Nie spodobało mi się.

Pierwszy punkt bez wahania dla Pawła Majki. Drugi po długiej rywalizacji dla Dawida Juraszka.

[Adashi]

Trupi jad - Dawid Juraszek
Zdecydowanie lepsza odsłona cyklu niż część pierwsza. Wartka akcja, przyjemnie się czyta. Oczywiście do niektórych zdań i zwrotów można mieć zastrzeżenia, ale to w sumie kosmetyka. Z istotniejszych rzeczy trochę nie pasowały mi te potwory rozmnażające się przez pączkowanie, ale ufam, że autor posłużył się tu jakimiś faktycznymi koreańskimi demonami Fajne są fragmenty stylizowane na wuxia. Oczywiście, czy jest to w pełni udany eksperyment trudno stwierdzić, patrząc jedynie przez pryzmat filmów, bez znajomości żadnej powieści z tego gatunku

Srebrzyste pióra - Joanna Kułakowska
Początek mnie znudził strasznie, być może byłem niewyspany jak to czytałem, nie wiem. Ale kiedy sprawa nabiera kryminalnego charakteru to zachodzi diametralna zmiana w jakości (in plus ), IMHO oczywiście. Opowiadanie zaczyna intrygować, aż człowiek chce się dowiedzieć jak to się wszystko skończy.

Pięknie! - Paweł Majka
Całkiem przyjemna space opera z elementami nano fiction (a nie cyberpunka, drogi Fidelu). Tekst utrzymany w dość powiedziałbym humorystycznej atmosferze, nie na poważnie, tylko z lekkim przymrużeniem oka, ale widać tak miało być . A tak w ogóle to jakiś mecz towarzyski ze "Zdarzenie na Kaiser-Re" andre? Space opera, wątek teatralny, hmmm

Infigen - Marcin Przybyłek
Osobiście odczuwam pewien przesyt pesymistycznych wizji przyszłości Polski, gdzie wszystko dławione jest albo przez sąsiadów zza Odry, albo wszechobecny język angielski, lub ostatecznie oba elementy. Ale trzeba przyznać, że opowiadanie ambitne, dotyka ważnych kwestii i skłania do refleksji.

Za wszelką cenę - Tomasz Fąs & Marek Żelkowski
Kawałek standardowej łotrzykowskiej fantasy i tyle na ten temat.

Podsumowując, punkty dla Gucia i Agrafka

P.S. Miesiąc wcześniej (link):

[Agi]

[Adashi]

Agi, ja nie mam do Ciebie pretensji, bynajmniej. Powiem więcej jestem zwolennikiem dwóch punktów, tak jak to było do tej pory, jak ktoś nie chce przyznawać obu, może przecież dać tylko jeden... ale niech to będzie w końcu jasne i klarowne

[Fidel-F2]

[Adashi]

Ani nie cyber, ani nie punk, niestety.

NanoFiction i space opera, albo szerzej sf

[Fidel-F2]

nie nano i nie space tylko cyber a szerzej sf

[Adashi]

No SF na pewno ale cyberpunk zdecydowanie nie.

Owszem, jak na space operę to trochę mało lotów kosmicznych i wielkich bitew w tejże przestrzeni, ale jest obca planeta, różnorodni obcy, bardziej to jest space opera niż hard sf A przede wszystkim to jest nanofiction

[Martva]

Panowie, to ja wam zorganizuje jakiś kisiel, a potem się oddalę, bo chyba nie chcę na to patrzeć

A tak poważnie, to może agrafek się wypowie? Chyba lepiej wie co napisał

[Adashi]

Autorzy tworzą po prostu utwory, a metki gatunkowe przylepiają czytelnicy i wydawcy

Gdzieś był na forum wątek o tych wszystkich podgatunkach i odmianach fantastyki, może warto go odkurzyć, bo swego czasu były tam niezłe dyskusje

[Fidel-F2]

Adashi, nie ma czegos takiego jak nanofiction, w szkole o tym nie uczą. To jest cyberpunk z delikatnymi elementami space opery.

[Adashi]

Jest taki gatunek z nanotechnologią w roli głównej, nie pamiętam jak się fachowo nazywa.
Jak już to może to być postcyberpunk

A tak w ogóle to może to jest soft sf

[Fidel-F2]

[Adashi]

Nie dałem

Poza tym postcyberpunk to nie to samo co cyberpunk. Postcyberpunk ewoluował właśnie w stronę nano fiction, vide Diamentowy Wiek czy Struktor Bohra

[Fidel-F2]

czyli, jak rozumiem postcyberpunk znacznie łatwiej napisać dobrze niż cyberpunk

[Adashi]

Oj, ścieżki rozumowania forumowych wyroczni są dla nas maluczkich niepojęte

Proponuję całą rozmowę przenieść tutaj. Niech jakiś zielony czy pomarańczowy zrobi odpowiednie czary Chętnie podyskutuję o gatunkach i odmianach fantastyki.