[NURS]

ludzie, jak nie dociągniecie do pięćdziesiątki, to ZUS na was krocie zarobi, a ja przestane was kochac!

[Chompa]

Ogólnie numer raczej slabszy. Ale nie ma powodu do targania szat i rwania wlosów, bo spadek formy (przejsciowy) zawsze zdarzyc sie moze.

Alchemik: Tekst raczej nie zachwycil, aczkolwiek równiez nie odstreczyl. Po prostu mialem wrazenie, ze cos podobnego juz czytalem. Z drugiej strony brakowalo mi czegos oryginalnego, co pozwoliloby to opowiadanie odgraniczyc od podobnych tekstów.

Twarzą w twarz Zmeczylo mnie. Pomysl na forme ciekawy (przynajmniej nie znam zbyt wielu podobnie zbudowanych tekstów). Ale to nie wystarczylo, aby przyznac punkt. Sam temat nie przypadl mi do gustu, aczkolwiek glówny bohater byl interesujacy i nie byl mi dlatego obojetny.

Niczyja Cos miedzy shortem a opowiadaniem. Niestety, nie przypadlo mi do gustu. Pomysl jest taki jakis... prosty. Brakuje mi rozbudowania postaci oraz tla calej opowiesci. To tak jakby miec tylko kilka sekund na obejrzenie calej galerii sztuki: Niby sie wie, ze sa tam dobre rzeczy, ale prawdziwego zadowolenia sie nie doznaje...

Leśni chłopcy Dalem punkt. Nie twierdze bynajmniej, ze jest to jakies olsniewajaco dobre opowiadanie, ale w porównaniu z innymi tekstami numeru jest ono najbardziej dopracowane. Ma klimat, losy bohatera nie sa czytelnikowi obojetne, posiada solidnie wygladajace osadzenie w danych realiach czasowych.

Pierwsze zadanie Hm, debiut, tak? No dobrze, to wiele tlumaczy. Dlatego powiem, ze widze potencjal, ale autor musi sie jeszcze mocno przylozyc i popracowac nad stylem. Nie poddawac sie, tylko pisac, pisac!!

Szczur w wannie Dalem punkt. Ozywcze, humorystyczne opowiadanie z interesujacym tematem. Z pewnoscia nic odkrywczo-rewolucyjnego, ale na tyle oryginalny, aby wybic sie w tym slabszym numerze ponad przecietnosc.

To była dobra oferta Klimatycznie niezgorsze, ale czegos mi brakowalo. Nie moglem "uwierzyc" autorowi, ze jego postaci zachowuja sie tak a nie inaczej. No i to oczywiscie zgrzyta, mimo ze sam tekst nie byl zly.

[felicytka]

Tym razem beż wahania:
"Twarzą w twarz..." i "Szczur w wannie"

[merula]

Udało się na ostatnią chwilę.

A głosy przyznane jak poprzedniczka.

[NURS]

no i nie ma nawet pięciu dyszek... nie kocham was

[ihan]

No minutę, ale dlaczego odpowiedzialność zbiorowa? Rozumiem: nie kochasz tych, którzy nie głosowali, ale czemu innych też? A poza tym: spójrzmy prawdzie w oczy: kto jest najbardziej odpowiedzialny za zaistniałą sytuację? Tak, odpowiedź brzmi: osobnik, który sprawił, że tylko raz można sobie kliknąć. Gdyby nie to ograniczenie, to byśmy sobie poklikali, oj poklikali, a wyniki poszłyby w setki, może nawet w tysiące. Wstydź się ograniczaczu kliknięć.

[NURS]

no tych, co nie głosowali nie kocham
a tego, co ograniczył ilość do jednego kliknięcia uwielbiam.

[ihan]

Uff, to dobrze, że jakaś równowaga, kogoś nie kochasz, kogoś uwielbiasz. Uważaj tylko żebyś nie zapadł na jakiś syndrom uwielbienia obserwowany w polityce naszego pięknego kraju.

[Tomcich]

Ja mam dwa ostatnie numery w ogólne nie przeczytane. Nurs jak zaczniesz dodawać do czasopisma trochę wolnego czasu na jego przeczytanie to liczba kliknięć na pewno wzrośnie.

Na pocieszenie Tobie dodam, że ilość nieprzeczytanych NF, która leży u mnie na półce idzie w roczniki.

[Agi]

[Tequilla]

W takim razie ja pierwszy...

wielkie dzięki wszystkim którzy na mnie głosowali ( albo raczej na opowiadanie "Szczur w wannie" wszak to nie wybory do Sejmu, głosuje się nie tylko na nazwisko, ale program, w tym przypadku opowiadanie . Dzięki też tym, którzy wyrazili swoją opinię na temat opka (niezaleznie od tego czy dobrą czy złą, choć oczywiście najbardziej lubię tych co wyrazili dobrą i głaskali moją próżność )
Powiem szczerze nie spodziewałem się az takiej ilości punktów, ale skoro jest ich aż tyle to może opko wywołało jeszcze ze dwa razy więcej uśmiechów na twarzach czytających. I hope.

Gratulacje dla Gustawa i pozostałych.

Chcę jeszcze podziękować mojej rodzinie, kotu, sasiadom z bloku, sklepowej z osiedla, urzednikom z pobliskiej poczty, a nadto... ( mija 30 sekund, a właściwie 3 minuty, zdejmują delikwenta z oskarowej sceny...)

Pewnie przy następnym spotkaniu będzie już bardziej ponuro.

[Gustaw G.Garuga]

Serdecznie dzięki wszystkim za głosy i komentarze Mam nadzieję, że już niebawem czytać i oceniać będziecie kolejny mój tekst. Póki co dzięki jeszcze raz, a pozostałym uczestnikom gratulacje

[Navajero]

Dzięki za opinie i punkty Żołnierski uścisk dłoni dla współautorów

[Gustaw G.Garuga]

A ja jeszcze dopiszę, że cieszy mnie niezmiernie ciepłe przyjęcie tekstu podejmującego rzadki na terenie fantastyki eksperyment formalny

[Fidel-F2]

Tequilla, zapomniałeś podziekować mamie Whitney Houston

[Rafał]

Hej autory a kiedy zaczniecie fundować po nagrodzie dla najlepszej oceny?

[Tequilla]

[Homer]

Żeby nie było - też zagłosowałem w ostatnim momencie na Juraszka i Drzewińskiego, ale uzasadnienie wystawię później

[Anko]

[Fidel-F2]

[Anko]

To by już była Jerozolima chyba.

[joe_cool]

[Navajero]

Osoby dla nas bliskie pomagają nam samą swoją obecnością, poprzez prosty fakt tego, że są. Dlaczego nie mielibyśmy im podziękować za to w dedykacji? Wyrazić w ten sposób ile dla nas znaczą?

[ihan]

Oj, w dedykacji możemy dziękować komukolwiek za cokolwiek. Musimy jednak liczyć się z tym jak to zostanie odebrane. Akurat w dyskutowanym przypadku autor wybrał najgorszą z możliwych wersję podziękowań, sugerującą coś co być może nie miało miejsca. Tak czy owak, zgodnie z zapowiedziami NURSa chyba więcej takich niedopracowanych tekstów już czytać nie będziemy. I o to chodzi.

[Navajero]

No tak, z jednej strony "tekst niedopracowany" ( znaczy nikt autorowi nie pomagał, a on sam nie wyrobił sobie jeszcze w stopniu dostatecznym warsztatu), z drugiej - pomagał mu tata ( a więc tekst powinien być dopracowany)... Najlepiej to połączyć i stwierdzić, że ojciec nie dość, że mu pomagał, to jeszcze nie dopracował tekstu

Na poważnie; odbiór tekstu, jak i każdej jego cześci składowej ( takiej jak np. dedykacja) jest prywatną sprawą każdego czytelnika, jednak tak jak wszędzie, wskazane jest podejście zdroworozsądkowe, bez szukania spisków, drugiego i trzeciego dna, chyba, że ktoś w to dno upadł i złamał nogę To napisałem ja, facet który w swojej książce zamieścił dedykację dla żony, choć owa małżonka nie tylko nie pomagała autoru pisać tekstu, ale nawet go nie dopracowywała

[Tequilla]

[Navajero]

To także

[Fidel-F2]

[ihan]

Bo ja tak dziwnie mam, że dla mnie zdrowszą sytuacją jest niekoniecznie odwoływanie się do w jakimś tam stopniu sławnego rodzica A jeśli pomagał w tworzeniu, dopisujemy go jako współautora po prostu. Jasno, przejrzyście. Szczerze: w życiu bym nie szukała żadnego drugiego dna i spisków gdyby nie ta dedykacja. EOT.

[Fidel-F2]