[NURS]

[Fidel-F2]

[Haletha]

Ale ten dres wcale nie musi mieć wykształcenia. A my własnie o wykształceniu mówimy.
Bestsellery naszych dziadów nic młodzieży nie mówią ze względu na brak wiedzy o tamtych czasach - a o to przecież o to chodzi, żeby tę wiedzę krzewić! Na historii i języku polskim. Szkolni historycy zazwyczaj skupiają się na konkretnych datach i wydarzeniach. Co wynika ze zwyczajnego braku czasu na inne przyjemności. Część z nich bierze więc na siebie język polski. Historia literatury w szkolnym zakresie ma uczyć historii kultury i historii w ogóle:)
No i dlatego omawiamy kanon, a poza nim mamy lektury nadobowiązkowe, konkursy czytelnicze, zwykłe biblioteczne polecanki. I może tym ostatnim należałoby poświęcić nieco uwagi, chcąc zachęcić dzieci do czytania.

[dzejes]

Dokonujesz Haletho sztucznego podziału. Ktoś, kto nie czyta książek to nie od razu dres.
Jeszcze 30/40 lat temu czytanie książek było wymagane, by utrzymać się na powierzchni niemal każdej dziedziny życia. Dziś tę funkcję coraz doskonalej przejmuje Internet.
Zgłębianie wiedzy o życiu codziennym wsi pod zaborami jest nudne. Generalnie tak właśnie jest. Pasjonaci mogą się w tym rozpływać, ale przeciętnemu człowiekowi to jednak wszystko jedno czy Janko Muzykant grałna fujarce, czy fisharmionii. I nie jest tak, że każdy z tych ludzi to dres.

[Haletha]

Z dresem odniosłam się do słów Nursa.
To, na jakim instrumencie grał Janko, jest absolutnie nieistotne i nie bierzemy pod uwagę. To, że można go było zaprać na śmierć - owszem trzeba. Tak wygląda nasza historia i chcąc nie chcąc musimy uczyć się o niej w szkole (alternatywą jest tylko niechodzenie do szkoły). Pominięcie tego typu szczegółów byłyby kpiną w żywe oczy z edukacji i obrażaniem młodego pokolenia, które ma prawo do wiedzy. A jak ją nabędzie, jak nie ze szkoły i z książek? Z Internetu? Dobra, rzucam studia i zagłębiam się w Wikipedię.
A że nudne... Matematyka też jest nudna. Może z niej zrezygnować?

[dzejes]

Oczywiście, że można.
Zgadzam się z NURSem, że szkoła winna oferować jak najszerszy zakres wiedzy, by uczeń mógł sprawdzić w czym się dobrze czuje. I tyle. Należy jednak wiedzieć kiedy przestać.

[Fidel-F2]

dzejes, powtarzam już któryś raz, człowiek decydując sie na pogłębianie wiedzy i rozwój osobowości musi mieć świadomość, ze nie wszystko będzie łatwe i przyjemne, że raczej często trafiają sie momenty nudne i wymagające żmudnej, ciężkiej pracy. Tak skonstruowany jest nasz świat. Im dalej tym trudności rosną. Świetnym lekarzem nie zostanie ten kto lubi wyłącznie rozrywkę ale ten kto przedrze się przez dziesiatki tysięcy zadrukowanych stron i poświęci tysiace godzin na ciężką pracę. I trzeba pamietać, że nie ma obowiązku. Nikt nie stoi z batem i nie zmusza do nauki. Ktoś potrzebny jest do zmiatania ulic, do dostarczania chleba i rozlepiania plakatów. Ogrzać szkołę dla tych co się uczą też ktoś musi.

[Iscariote]

Moim zdaniem szkoła powinna uczyć myśleć. Jestem licealistą i według mnie nie wygląda to najlepiej. Co z tego, że uczeń przeczyta jakąś książkę, jeśli potem nawet nie daje mu się wypowiedzieć na temat jej treści? Wpaja mu się odgórną interpretację i musi zapamiętać, że jest tak, a nie inaczej. Ileż to razy zostałem zrównany z ziemią kiedy moja opinia na temat lektury, była inna niż w opracowaniu. Potem robi się uczniom test czytania ze zrozumieniem i nie są w stanie wyprowadzić najprostszych wniosków z tekstu.
Ilość ludzi czytających Wyborczą będzie maleć

[Fidel-F2]

Iscariote, ale na to nie ma wpływu kanon lektur a ludzie którzy nauczają.

[Iscariote]

Nie mówię, że się nie myliłem. Każdy przecież może się mylić. Jednak jeśli uczeń się myli, to chyba należałoby mu wytłumaczyć dlaczego? Fakt, to zależy od nauczyciela. Ale sposób nauczania jest bardzo istotny. Odbiór książki może być zupełnie inny i taki przeciętny uczeń może sięgnie po inne wielkie dzieła. A kanonu bym nie zmieniał. Większości tych książek w życiu bym pewnie nie tknął gdyby nie szkoła. ("A Tomasz to tylko fantastyka i fantastyka"). Niektóre z nich uważam za gnioty totalne (przepraszam moją polonistkę), a niektóre były bardzo ciekawe, nawet do tego stopnia, że zasłużyły na miejsce, na półce. Młodzież boi się ryzykować uważając czytanie za marnowanie czasu. Lepiej przecież posiedzieć przed monitorem. Ja zaryzykowałem i poświęciłem czas np. na Hamleta i od tej pory uwielbiam Szekspira, a takie powiedzmy Cierpienia Młodego Wertera odrzuciłem i więcej nie chce ich ujrzeć na oczy.

[Fidel-F2]

Iscariote, rzecz w tym, że miałeś szansę sprawdzić czy Ci ten Werter odpowiada, a co do nauczycieli to pełna zgoda

[A. Pilipiuk]

Hmm. Pomyślałem sobie chwilę nad tym wszystkim. Mysle ze trzeba zrobić to trójtorowo

1) podręcznik. Tu będzie miejsce na opis literatury i tradycji literackich poszczególnych ludów i cywilizacji. Zrobić to na zasadzie konkretnego wykładu, jak podręcznik historii – tam wrzucamy informacje dajmy na to literatura ormiańska średniowieczna rozwija się istniej od III do X wieku naszej ery (od XI w. – patrz renesans ormiański) najważniejsze utwory, sylwetki twórców, linki do nawiązań etc. Niektóre rozdziały oznaczamy gwiazdkami – to informacje ponadprogramowe – tu wrzucamy to co nie zalicza się do europejskiego kręgu kulturowego – eposy etiopskie, chińskie powieści pornograficzne z XII wieku etc, Indyjską literaturę religijną, średniowieczne legendy żydów marokańskich etc.

2) wypisy – mogą być na CD – fragmenty wszystkich utworów wspomnianych w podręczniku – gdyby nauczyciel chciał popracować nad tekstem źródłowym.

3) Kanon lektur.

a) Kanon podstawowy: Trzeba wybrać kilka tekstów na tyle ważnych ze każdy musi wiedzieć o co w nich biega, poniwaz zdania sa podzielone proponuję je po prostu wylosować.

b) kanon ponadpodstawowy – dajmy na to każdy uczeń ma sobie z dostępnej setki tytułów wybrać dziesięć, przeczytać i dostarczyć prace zaliczeniowe na ich temat.

c) kanon nauczycielski – jeśli trafi się belfer który akurat kocha listy kupców hanzeatyckich albo donosy pisane wierszem na potrzeby włoskiej inkwizycji – albo podejrzewa że bardziej znane pozycje są już zbrykowione – żeby mógł wlepić uczniowi robótkę w rodzaju porównania wierszy Mickiewicza i Szoty Rustawelego dla wykazania podobieństwa miedzy mentalnością spolonizowanych Litwinów i rusyfikowanych Gruzinów ;-P

Dzięki temu zyskujemy szerokie możliwości.

1) każdy zdobywa dość szeroką powierzchowną wiedzę, a jak go coś zainteresuje to może przeczytać z wypisów kawałem „opowieści kantenberyjskich” i ocenić czy chce samodzielnie odszukać i przeczytać resztę,

2) uczeń wybiera z kanonu pozycje które go zaciekawią

3) nauczyciel zawsze może wybrać coś do czego nie ma bryków.

4) a jak kto nauczycielowi za bardzo fika to dostaje do domu taką robótkę że miesiąc będzie siedział i wyklinał.

5) a jak kto ma hobby to może wykazać szukając w obrazach Ciurlionisa alegorii świadczących o jego znajomości gruzińskich apokryfów do nowego testamentu.

Generalnie uwazam że nie sensu idiotom i dresiarzom dawać matur. Kto nie daje sobie rady aut do zawodówki i po problemie.

[gorim1]

Andrzej ministrem edukacji cię zrobić chociaż znająć sporą grupkę nauczycieli by im się włos na głowie zjeżył
ale to jest myśł

[Hubert]

O to to to! Podoba mi się.

Natomiast okresem najgorszym dla uczniów-czytelników jest III klasa gimnazjum. Ze względu na ten @#$! egzamin gimnazjalny nauczyciele "przemysłowo" omawiają lektury - byle mieć to za sobą, byle zaliczyć. Byle jak. Nie ma czasu, żeby dokładniej o tym porozmawiać. Notatka, tabela etc. A, i jeszcze głupia kartkówka o niczym. Jedyne, co jest dobre w tym wszystkim, to częste prace stylistyczne. Ale reszta... Kicha.
Tak to przynajmniej u mnie wygląda.

[Adashi]

Moi drodzy cały problem polega na tym, że lektur się nie czyta nie dlatego, że są nudne itd, tylko dlatego, iż są obowiązkowe, a to co jest obowiązkowe jest postrzegane jako 'niezbyt ok' Drugi problem to spadek czytelnictwa w społeczeństwie, żyjemy w szybkim tempie i po prostu nie ma czasu na czytanie. Jednak aby czytanie nie zanikło i żeby fantastycznie wyedukować dzieci i młodzież - bo od tego się dyskusja zaczęła trzeba coś z tym fantem zrobić, ale co? Hmmm? Jak zachęcić dzieciaki do czytania, jak wykreować modę na czytanie? Harry Potter stworzył przez moment taką falę i to może w przyszłości zaprocentować, ale potrzeba czegoś więcej. Może zacząć w bardzo młodym wieku od komiksów, tak, tak - "Kajko i Kokosz" czy "Asteriks" Na "Kajku i Kokoszu" właściwie nauczyłem się czytać. Komiksy spełnią swoją rolę świetnie, bo żyjemy dziś w kulturze obrazkowej sterowanej przez tv i net, słowo pisane wypierane jest przez łatwiej i szybciej przyswajalny obraz i dzwięk. A komiksy mają obraz i tekst, przyciągają uwagę, mają wciągającą fabułę, dzieciaki które zostaną zainteresowane komiksem, chętniej siegną po książkę w późniejszym czasie.

[NURS]

[A. Pilipiuk]

[A. Pilipiuk]

[NURS]

[Dunadan]

[MrMorgenstern]

[A. Pilipiuk]

[Dunadan]

Noo... moi rodzice właściwie spędzali dzieciństwo na czytaniu - po prostu wtedy mieli czas. Teraz nie. Prosta sprawa
A ja właśnie w liceum odkryłem w sumie magię książek...

[Haletha]

[Martva]

Ja byłam twarda i czytałam lektury. Chyba wszystkie, które mieliśmy, poza Potopem - do dziś nie pamiętam, dlaczego właściwie nie, bo polonisty bałam się potwornie. Awersja do Sienkiewicza może?
Uważam że powinien istnieć pewien kanon, bo człowiek na poziomie powinien wiedzieć o pewnych rzeczach, a literatura jest częścią kultury. Uważam tez, że powinien znać się na jedzeniu, bo sztuka kulinarna też jest częścią kultury, ale nie o tym teraz chciałam
Najcięższą, niestrawialną niemal epoką był pozytywizm. No nie mogłam. Masakra... Co do Lema - Bajki robotów całkiem sympatyczne były, Przygody pilota Pirxa nuuuuuuda. Ale pewnie się znajdą fani
Noce i dnie - pamiętam że przerabialiśmy, ale chyba jakiś niewielki fragment tylko musieliśmy przeczytać... Nad Niemnem - opisy przyrody nie sprawiły mi problemów. Lubię przyrodę
A w ogóle poza czytaniem lektur i uczeniem się notatek z kilku porzednich zajęć musieliśmy umieć opowiedzieć o jakimś wydarzeniu kulturalnym (sztuka, film, wystawa, koncert - w 1 klasie LO usłyszałam na korytarzu że ktoś ma przygotowany materiał o nagrodach literackich Najki Musieliśmy się też nauczyć jednego wiersza na semestr (tak, umiałam kiedyś na pamięć całą Odę do młodości!)
Na maturze natomiast wybrałam temat o samotności i w przykładach literackich w mniej niż 50% oparłam się na lekturach, a w większości na fantastyce. I dostałam 5, jako jedna z nielicznych, unikając tym samym matury ustnej z mnóstwem strasznych pytań.

Co do czytania w ogóle - to jest rzecz, którą się wynosi z domu. Moi rodzice są czytający, czytali nam codziennie wieczorem wszystkim po kolei, dopóki nie szłyśmy do pierwszej klasy i nie zaczynałyśmy czytać same. Moja najlepsza kumpela z podstawówki i LO nie lubiła czytać sama - nigdy jej nie czytano w dzieciństwie - ale utrzymuje, że bedzie czytać swoim dzieciom przed snem. I dobrze.
A na studiach miałam kolegę, który przechwalał się nieprzeczytaniem w zyciu ani jednej książki. Fajnych mamy magistrów.

[NURS]

[NURS]

Marva poruszyła naprawdę istotną rzecz. To jest bowiem ogniwo, ktore zostało zerwane.
Rodzice czytający dziecku.
Tam, gdzie coś takiego ma miejsce, wyrabia się nawyk, dziecko wie, że w książce kryją sie rzeczy bardzo przyjemne. Ksiązka kojarzy sie z czymś fajnym.
Ale rodziców czytających jest coraz mniej, mam taką teorię, że pokolenie urodzone na przełomie lat 80/90, było ostatnim, które czerpało z tego wzorca.
Urodzeni teraz, poza nielicznymi wyjatkami nigdy nie usłyszą bajek czytanych na dobranoc, zastapią je na dobre CN i dobranocki, albo programy interaktywne dla dzieci. O tyle prostsze, że dają czas obu stronom.
A teraz drugi etap poznawczy - szkoły.
Dziecko w stadzie ulega instynktom stadnym, dopóki czytających było sporo, dopóty mieli racje bytu, tam gdzie proporcje ułoza się chocby 70-30, z czasem dzieciaki odwróca się od lektur, nawe, jesli mają cheć czytać. Ze wsparcie rodziców może cos by z tego wyszło, ale wsparcia nie bedzie.
Andrzej pisał iles postów wczesniej, ze jak szuka czegoś o syngalezach na Tobago (chyba), to tylko ksiazki zostają. Niby kontrując moja wypowiedź o necie, ale ja przeciez wyraxnie napisałem, że net wyprze ksiażke w masowym tego rozumieniu, stawiając ja tam, gdzie była dawno, dawno temu. Jako magazyn wiedzy specjalistycznej, niepotrzebnej przeciętnemu człowiekowi. Zreszta tylko do czasu, bo zasoby sieciowe z roku na rok sie powiększają. Ile lat trzeba, żeby znalazło się tam 100 razy więcej, niz jest dzisiaj?

[hrabek]

No wlasnie. Moj synek ma rok i nie mowi. Ale rozumie. I przynosi mi ksiazeczke i kaze ja sobie czytac. Ksiazeczka jest pisana wierszykiem, badz nie. Jak sie skonczy kaze czytac od nowa. Potrafi tak godzine (probowaliscie kiedys godzine czytac dziecku bajke, ktora trwa powiedzmy 5 minut? Masakra. Po czwartym razie macie ochote przegryzc mu tetnice, zeby wiecej nie jeczal, albo sobie, zeby miec spokoj ). Ale rozroznia je i ma ulubione i takie, ktore go w ogole nie interesuja.
U mnie w domu zawsze bylo pelno ksiazek, bo ojciec byl molem ksiazkowym. Dla mnie to bylo cos normalnego, wiec swoich ksiazek tez mam sporo, mimo ze ostatnio pogonilem znaczna czesc kolekcji na Allegro. Zostawiam sobie pozycje naprawde wartosciowe, ktore zrobily na mnie ogromne wrazenie, liczac na to, ze bede mogl podyskutowac kiedys z synem na ten temat.

Co chce powiedziec, to ze czytanie bylo dla mnie czyms naturalnym. Ojciec czesto sie relaksowal przy ksiazce i grajacej cicho muzyce i ja mam tak samo. Moj syn z tego co widze odziedziczy zainteresowanie literatura.

Co do samych lektur natomiast, to nigdy mnie jakos nie interesowaly. Zawsze mialem problemy zeby przez nie przebrnac (z kilkoma wyjatkami: Krzyzacy, Potop, Dziady III). Ciezko mi szlo, sporo lektur najzwyczajniej w swiecie olalem. Nie widze tu przelozenia mojego zamilowania do czytelnictwa ogolnie na liczbe przeczytanych z radoscia lektur szkolnych.

[Godzilla]

Dla mnie zmorą były nowele pozytywistyczne oraz post-pozytywistyczne (takie "Wilczęta z czarnego podwórza" niejakiej W. Wasilewskiej). Gębę wykręcało na drugą stronę. Nie chodzi mi o sam fakt ich zaliczenia do lektur, ale o proporcje, bo jak ja chodziłam do szkoły, jednym z zadań szkoły było wbicie dzieciom do głowy, że w kapitaliźmie było ludziom źle, źle i jeszcze raz źle. Czytanie tych koszmarków (ta Rozalka upieczona w piecu na wypędzenie gorączki ) toż to było ciężkie zadanie. A potem skojarzenie: nowa książka, hmm, będzie kolejna Rozalka czy też nie?

[gorbash]

Generalnie z lekturami szkolnymi mialem problem. Bedac na mat-fizie przed matura przeczytalem moze polowe obowiazkowych lektur (ktora to lista ze wzgledu na profil byla i tak juz ograniczona). Wszelkie zaleglosci (wraz z nieobowiazkowymi lekturami) nadrobilem zaraz po maturze i zalowalem - nie mialem pojecia co sie dzieje na lekcjach polskiego, w efekcie wiekszosc tego czasu po prostu zmarnowalem.

Nie wiem po czyjej stronie lezala wina (moja przekora czy brak zaangazowania ze strony grona) gdyz generalnie ksiazki uwielbialem, czytalem duzo i nawet propagowalem (fantastyke przede wszystkim) "czytanie" posrod znajomych.
Ot refleksja...