[Kruger]

Już ty wiesz, o kim

[ALkibiades]

[Kruger]

No i prawidłowo

[cranberry]

Zgadzam się z przedmówcą .

[Kruger]

Właściwie nie wskazałem tekstu będącego, moim zdaniem, tekstem numeru. I raczej nie wskażę, bo trudno mi zdecydować. O palmę walczą właśnie Ofiarnicy i Dead girl superstar.

[Witchma]

Przynajmniej bym pana zjadł - sympatycznie się czytało, ale na punkt za mało.
Echa zza lustra - chyba raczej na pewno nie jestem targetem, czytając ten tekst, czułam się staro.
Ofiarnicy - oj, ten tekst niebezpiecznie przypominał mi "Betonową dżunglę" Strossa, a to bardzo, bardzo, bardzo złe skojarzenie jest.
Dead girl superstar - krótsza forma wyszła chyba Brighelli na dobre, ale to i tak nie jest to, co tygryski lubią najbardziej.
Węprzyn by night - 3/4 tekstu naprawdę świetne, autorowi genialnie wyszła potoczna narracja, lektura była czystą przyjemnością. Zakończenie nieco rozczarowujące, ale i tak PUNKT
Zdrajca - niestety fascynacja autora historią nie znalazła odzwierciedlenia w tekście, który jest ciężki, przegadany i - co tu dużo mówić - nudny.

[Mara]

Wreszcie udało mi się dorwać numer SFFiH na tyle wcześnie, że mogę zagłosować Przyznałam tylko jeden punkt tekstowi, który podobał mi się najbardziej. Reszta była na w miarę podobnym całkiem przyzwoitym poziomie.

Przynajmniej bym pana zjadł - czytało mi się bardzo przyjemnie, ale świat trochę za bardzo kojarzył mi się z Wojsławiacami Jakuba Wędrowycza. Niemniej jednak ślepe włażenie antropologa w pułapkę przemówiło do mojego poczucia humoru (znam kilku tego pokroju kolegów po fachu ).

Echa zza lustra - trochę zbyt prosty tekst jak dla mnie. Lubię się pozastanawiać nad tym, co czytam

Ofiarnicy - to opowiadanie dostaje ode mnie punkt. Zdecydowanie spodobało mi się najbardziej - wciągnęło, było trochę mroczne i miało więcej niż jeden wymiar. Zwłaszcza decyzja policjanta-terrorysty (jeżeli można nazwać go terrorystą) o złożeniu siebie samego w ofierze, jest świetnym posunięciem. Przedstawia cały problem jako bardziej złożony niż relacje czarno-białe. Brawo.

Dead girl superstar - czytało się lekko i przyjemnie. I nic ponadto.

Węprzyn by night - po dobrym początku, rozczarował.

Zdrajca - tekst dosyć hermetyczny, chociaż niewątpliwie ciekawy. Podobało mi się barwne i bardzo działające na wyobraźnię przedstawienie cierpień piekielnych.

Generalnie uważam, że ten numer SFFiH był różnorodny pod względem tematyki opowiadań i bardzo ciekawy. Gratuluję

[terebka]

Dead girl superstar i Węprzyn by night

[rag]

Przemysław Borkowski "Przynajmniej bym pana zjadł"
Wioska pełna kanibali (a właściwie wampirów, wilkołaków, itd.). Jak to Borkowski - w pół drogi między żartem a surrealizmem. Do mnie nie do końca trafia.

Magdalena Kubasiewicz "Echa zza lustra"
Czarodziejka z umierającego świata trafia do współczesnego Krakowa. Zaczyna się znakomicie, świat 'po drugiej stronie' całkiem intrygujący, zderzenie z naszym światem pokazane przekonująco. Ale niestety, zaraz potem opowiadanie zmienia się w konspekt powieści i po świetnym początku opowieści dostajemy ledwo zarys środka i żadnego zakończenia. [Plus jak zawsze za Kraków (chociaż taki dość sztampowy: Rynek, Empik i Adaś).]

Łukasz Czarnecki "Ofiarnicy"
Wydział ds. Okultyzmu w Denet usiłuje zapobiec demonicznemu zamachowi na polityka. Ciekawy setting, porządna intryga, nieźle napisane. Jeden tylko problem z rozwiązaniem intrygi: kluczowy jest tutaj konflikt etniczny, o którym czytelnik nie ma pojęcia prawie aż do samego końca - przydałoby się wspomnieć o tym wcześniej, aby uniknąć wrażenia 'królika z kapelusza'. THE BEST OF 70

Paweł Ciećwierz "Dead girl superstar"
Brighella tym razem jedzie ostro po bandzie. Autor przyzwyczaił nas już do podłości swego bohatera - i tym razem wykorzystał to, aby zrobić czytelników w konia. Dość bezczelne, ale niech będzie: SECOND BEST OF 70

Grzegorz Gajek "Węprzyn by night"
Młody chłopak po nieudanej(?) próbie samobójstwa trafia do dziwnej miejscowości na Mazurach. Bardzo silny klimat odjechanego horroru, z początku mocno wciąga, w końcówce trochę traci, ale przynajmniej nie odlatuje w kompletny surrealizm.

Mikołaj Juliusz Wachowicz "Zdrajca"
Historia potępienia wg Brutusa - czyli morderca Cezara cierpi w dantejskim piekle od śmierci do Apokalipsy. Ogólny pomysł niezły, w szczegółach trochę nudnawo. Poza tym, opowiadanie usiłuje się chyba opowiedzieć po stronie jakiegoś ustroju politycznego, co kompletnie nie pasuje do scenerii.

[Kruger]

Tak się rozgadałem na temat Ech zza lustra, że zabyłem wspomnieć jeszcze jeden zarzut (czy też lepiej nazwać).
Otóż, jak wspominałem, brakowało mi w drugiej (chronologicznie) częśći oipowiadania jakiś trudności do pokonania, kłód pod nogi itp. Rag to też fajnie scharakteryzował - komspekt czy też skrót powieści wyszedł. Dodać chciałem tyle, końcówka ta, plany naprawcze, okresy przejściowe, transporty dóbr doczesnych i wiedzy - to niekończące się pasmo udanych akcji. Utopia. A w utopii brakuje... ceny. Złowieszczej, smutnej, zastanawiającej, filozoficznej ceny za to że wszystko idzie ku lepszemu. Czyli inaczej mówiąc, coś powinno pójść ku gorszemu.

[cranberry]

Kruger, dla mnie zakończenie jest złe. Tzn ostatnie zdania zapowiadają katastrofę w przyszłości.

[Kruger]

A poczytałem raz jeszcze. Ja to odbieram inaczej, przyszłość kryje nie tyle katastrofę co jej potencjalne wystąpienie. Zresztą, wojna to jeszcze nie katastrofa.
A poza tym z tym układem: utopia-cena to jest tak, że cena ma być już.

Kojarzy mi się z tym Dick, u niego często coś takiego pojawia.

No starczy, za dużo gadam na ten temat. Brakuje mi czegoś złego i już

[Żona Juliana]

Mam niezdrową skłonność do klimatów etniczno-zapomnianych ze skłonnością do kąsania. Wprawdzie tu zwykłe ludzkie żarcie odchodzi - ale, kto wie jakbym się zachowała w tym zacnym towarzystwie

[dalambert]

Punktów nie dałem Ciećwierzowi / proszę o większą całość-to tylko kawałek/ iGajkowi / po dobrym poczatku rzecz się rozłazi/
Pozostali każde w inny sposób są interesujące, więc walnąłem po punkciku. Wiele to nie zmienia, ale co mi tam

[cranberry]

[dalambert]

O właśnie opowiastka Magdaleny Kubasiewicz, aż się prosi by stała się podstawą do solidnej powieści. Mógł Pilipiu z opowiadania "Kuzynki" w trzy tomy polecieć , wcale niezłej acz nie równej opowiastki, to i Ona się postara - lepiej wyjdzie

[Kruger]

Dostałem taką poradę kiedyś. Dłubałem przy dłuższym opowiadanku, w którym wymyśliłem sobie jedną rzecz różniącą świat opowiadany od realnego i wywiodłem konsekwencje tej zmiany - dobrobyt, rozwój gospodarczy, spadek poziomu frustracji, zadowolenie społeczne, no - utopia krótko mówiąc. Znajoma redaktorka przejrzała i skwitowała - spartoliłeś końcówkę. Zaskoczenie jest, ale gdzie jest cena tej utopii, tego dobrobytu? Brak dramatyzmu i tak dalej.

Zapewne nie zawsze musi tak być, bo sposobów na skonstruowanie fabuły jest multum i ciut ciut. Ale przy takim rozwiązaniu, a z nim mi się kojarzy inkryminowane opowiadanie, tego włąśnie mi brakuje.

[dalambert]

Kruger, ja tam nie mam takich ontologiczno-filozoficznych oczekiwań, ot starczy mi więcej opowieści o tym jak nasza czarodziejka się w Krakowie urządzała, jak organizowała kontakty z jej światem, jak się jej urzędasy krakowskie napatoczyły i co z tego było/ dla urzędasów rzecz jasna/
Czyli po prostu to samo, ale więcej , zaś kwestia zderzenia światów i ceny, tyż być może jak Szanowna Autorka zechce.

Nastrojem / nie trescią/ pasuje mi tu ballada Jacka Kowalskiego o "Bitwie pod Mozgawą" czyli jak rżnęli się nasi przodkowie i co z tego wynikło...
Poszukajcie sobie na YouTubie - warto

[Ziemniak]

[Kruger]

Dalambercie, sam podajesz swoje rozbudowane oczekiwania i w nich pojawia się przykłąd trudności, jakie mogłyby się pojawić przed bohaterką (urzędasy) i ceny za utopię (co z tego było dla urzędasów). I faktycznie, już byłoby git.

[Fidel-F2]

przydało by się jeszcze kilka głosów a czasu wiele nie zostało

[Martva]

Borkowski, bo mnie ubawił
Czarnecki za całość, zdecydowanie tekst numeru
Ciećwierz, bo Ciećwierz
Gajek za pierwszą połowę

[Nitj'sefni]

Borkowski - Nie przekonało mnie to opowiadanie. Zdecydowanie bardziej podobał mi się poprzedni tekst Autora zamieszczony w naszym czasopiśmie. Parę podobieństw można znaleźć: akcja dzieję się gdzieś na uboczu, postaci są wyraziste, jest trochę strasznie, a zarazem trochę śmiesznie. Tyle, że teraz czegoś zabrakło. Może fabuły, bo właściwie niewiele się tu dzieje - ot, przyjechał i go zjedli. Dla mnie za mało.
Kubasiewicz - To nie jest dobra proza, powiedziałbym wręcz, że zła, nieco tandetna. Sam pomysł może nie, ale wykonanie jak najbardziej. Główna bohaterka nijaka, jej świat także, wszystko kończy się pięknie i każdy jest szczęśliwy. Wielką szansą na podratowanie tego tekstu był wątek przenikania się dwóch rzeczywistości, konsekwencje jakie z tego wynikają i wyniknąć mogą, ale potraktowano go zbyt płytko. Przeczytać i zapomnieć.
Czarnecki - Opowiadanie numeru. Świetna rzecz. Intryga, bohaterowie, świat, historia, religia... to wszystko ze sobą idealnie współgrało. Nie jest to coś stworzonego na raz, to domaga się kontynuacji i to nawet w znacznie szerszej formie. Zresztą Autor pozostawił luki w opisie swojego uniwersum, które aż się proszą o uzupełnienie. Bardzo się podobało i czekam na więcej. Zdecydowany PUNKT
Ciećwierz - Najpierw delikatny uśmiech spowodowany pojawieniem się znanych postaci, później złość, a nawet obrzydzenie tym co zaserwował Autor, w końcu już wielki uśmiech, ale i uczucie wstydu, że dałem się tak wciągnąć. Historię z Brighellą wychodzą Ciećwierzowi zdecydowanie najlepiej i to na nich powinien się skupić, bo inne jego teksty nie zawsze były dobre. Ale niech próbuje; może stworzy kolejną taką perełkę. PUNKT
Gajek - Pasuje mi do tego opowiadania powiedzenie: "Im dalej w las, tym więcej drzew". Zaczęło się wyśmienicie: atmosfera, która stworzył Autor mogła się podobać, tak samo jak fabuła, która wciągała. Niestety pod koniec zaczęło się niepotrzebne kombinowanie. Gajek tak pokręcił i namieszał, że łatwo się było pogubić, a wyjście z tej plątaniny wcale nie okazało się sukcesem. Mimo tego PUNKT za ostatnie miejsce na podium. Byłoby może wyższe, ale koniec... no nie mój klimat.
Wachowicz - Historia starożytnego Rzymu nie jest moim konikiem, więc trochę czasu mi zajęło zrozumienie kto jest kim i o co tu właściwie chodzi. W końcu się jednak udało, ale to nie poprawiło moich odczuć. Nie podobała mi się tak jednoznaczna ocena postaci zdrajcy i zdradzonego. Jeżeli chodzi o pokazanie pewnego schematu to wszystko jest ok, ale to są żywe postaci. Naprawdę Brutus był tak bezwzględny, a Cezar święty? Albo czegoś tu nie rozumiem, albo za słabo znam historię, albo to po prostu słaby tekst.

[xan4]

Ładnie, ładnie, jedziemy dalej, niecała doba nam już została na głosowanie.

[Wachon]

[Nitj'sefni]

Zgodzę się, że nie można porównywać tego jak świat kiedyś postrzegali ludzie, z tym jak postrzega się go teraz. Ale bóg powinien na to patrzeć jednoznacznie, nie zależnie od tego jakie są czasy. Obiektywnie, bez żadnych ludzkich uczuć, czy sympatii. Sam w sobie jest uniwersalny. Tak ja to widzę. Oczywiście można jednak pokazać go takim jakim go widzą inni ludzie, jakim chcą go widzieć i przypisać mu ich emocje, ich patrzenie na świat. Poróżniliśmy się widocznie w kwestii wizji istoty boskiej, sposobu jej przedstawienia, i tego, jak ona postrzega ludzi.

[xan4]

Szanowna Komisjo!

proszę o głosy

[xan4]

Szanowna komisja wybrała

Niniejszym ogłaszam, że głosami Sz. K. nagrodę miesiąca za najlepszy komentarz dotyczący numeru 70 otrzymuje Lis Rudy.

Nagroda dodatkowa, losowana wśród wszystkich udzielających się w wątkach numerowych otrzymuje - Chal-Chenet.

Gratuluję

Proszę zwycięzców o adresy na które FS ma wysłać nagrody.

[shenra]

Gratuacje zwycięzcom

[xan4]

Znam już nagrodę!