[cranberry]

Lowenna, Ómarłam, jak mawia pewna moja znajoma
Masz ukłony od Mr. Reade'a.

Nina Wum, dzięki za szczegółowy komentarz! Ja chyba piszę Koty trochę mniej jaskrawymi kolorami niż zwyczajowo pisze się mutantów (i innych odmieńców), ale wszystkie uwagi dotyczące akcji czytam, kładąc uszy po sobie. Zobaczymy, jak się spodoba kolejny tekst - o ile RD uzna, że warto go Wam pokazywać.

Uwaga, że Hrabina ma problemy z samooceną - przy swojej wredocie i innych "silnych" cechach - wydaje mi się b.trafna! To jest furtka do potencjalnego skrzywdzenia takiej postaci, zrobienia jej kuku, ciekawego dla rozwoju akcji.

Olympus Mons - po jakimś czasie od czytania coraz bardziej żałuję, że to jednak nie poszło w serio zdobywanie góry, z fenomenalnymi dialogami głównych bohaterów, ale już bez tej za bardzo odjechanej groteski wokół. Ale i tak tekst bardzo misię.

No a na Ninę czeka teraz #67

[Stormbringer]

[cranberry]

A ja jeszcze na prawach edit do poprzedniego posta: przez "skrzywdzenie" nie miałam na myśli takiej sytuacji, żeby Hrabina miała siąść i płakać, bo to zdecydowanie nie ten typ , ale że może zrobić coś głupiego (i szkodliwego dla siebie w ostatecznym rozrachunku), gdyby nią odpowiednio powodować, trafić w czuły punkt, uderzyć w jej "niepewną próżność".

[RaV_Gluchowski]

Z wypiekami zawsze czekam na Ninę Wum - a jak jeszcze okazuje się, że moje odczucia są zbiezne z Jej opiniami (a jakim stylem wyrażonymi !) - no to uciecha podwójna.

[shenra]

Dzięki wszystkim za interesujące opinie, odbiory i dyskusje. Były cenne, zwłaszcza wasz stosunek do Hrabiny szczególnie, że zdążyła się już wpakować w nową kabałę.
Generalnie za infantylne Nocołaki mam ochotę gryźć, ale rozumiem, że nie każdy akceptuje, że małe i puchate też może być groźne
Co do Marcusa, cóż miał być dokłądnie taki, jaki był. Skoro wszyscy okoliczni mężczyźni(wolni i żonaci) śnili o ideale(Hrabinie), to jak on bidny podlotek miał się opierać tym wołającym o wyzwolenie spod ubania piersiom etc. Może, gdyby wcześniej miał dziewczynę, albo był nieco starszy, nie dałby się tak szybko omotać(choć i to nie jest przesądzone).
Hrabina...ech Naprawdę bardzo mnie cieszy, że przypadła wam kobita do gustu
Co do rwania się tekstu, czy chaosu. Chaos nie jest, aż taki straszny jak wam się wydaje, bo go technicznie nie ma. Nie lubię i podejrzewam nie będę pisać liniowo. Poza wspomnianym przez Ninę pytaniem "skąd Hrabina zna Nocołaka?"(bo tego tak naprawdę nie musicie wiedzieć) wszystko jest raczej pozakańczane, przynajmniej z mojego autorskiego punktu widzenia.
Układ między Nocołakiem i Hrabiną też jest(już nie pamiętam czy wprost, czy między wierszami) określony. Hrabina przez to, że tak długo szukała właściwej ofiary nie miała wystarczająco dużo energii do przeprowadzenia rytuału. I tu pojawia się Alfachomik, który dostarcza brakującej energii do puli.
Ok, nagadałam się. Jak macie ochotę na dalszą wymianę myśli, zapraszam do swojego zakurzonego wątku.

[cranberry]

[zrzędliwie] No dooobra, niech ci będzie, że do wątku...

[shenra]

cranberry, ojtam ojtam. To tylko propozyszyn. Czujesz się zobligowana?

[cranberry]

shenra, czułam się zobligowana tylko do pracochłonnego przeniesienia się do innego wątku (wiesz, ile kalorii przy tym straciłam??!) z odpowiedzią, którą i tak miałam pisać

[shenra]

cranberry, o jej. Teraz będę mieć Twoje kalorie na sumieniu

[Nina Wum]

Stormbringer, pewnych rzeczy już się nie nadrobi. Postaram się nabyć #67.
RaV - dzięki!

[Grześ Ż.]

Uprzejmnie dziękuję za głosowanie za i przeciw! Tudzież polecam się na przyszłość. Mam nadzieję, że wznowię współpracę na stałe, taki mam plan, nie wiem czy spójny z wizją redakcji.

[Annasi]

Z przyjemnością przeczytam kolejny twój tekst. Olympus Mons wyjątkowo przypadł mi do gustu, masz zamiar napisać coś jeszcze w tym samym klimacie? Czy planujesz coś zupełnie innego? Mam nadzieję, że kolejne opowiadania będą równie dobre, a jeżeli okażą się lepsze, to też się nie pogniewam.

[Martva]

[Grześ Ż.]

Myślę, że przeniesiemy się do innego tematu (miałem tu taki zakątek parę lat temu, zaraz go odgrzebię), żeby nie drażnić lwów forumowych. Tamże porozmawiamy o planach na przyszłość.

[xan4]

Głosowanie zakończone, zwycięzcom gratuluję

Komisja w składzie... wytypowała zwycięzcę. Został nim ponownie Nitj'sefni. Tym razem wybór był trudniejszy. W typowaniach komisji pojawiło się sześć nicków, muszę przyznać, że walka była wyrównana.

Druga nagroda książkowa, wylosowana przez naszą szefową wśród wszystkich udzielających się w wątkach o numerze 66, trafia do Godzilli

Gratuluję i proszę o dane adresowe, aby FS mogła wysłać nagrody.

Na dzień dzisiejszy nie mogę podać co to będą za nagrody i kiedy zostaną wysłane, cała ekipa FS jest na targach książki, więc okaże się to zapewne w przyszłym tygodniu.

[Agi]

[Witchma]

Nitj'sefni, gratulacje po raz drugi

Godzilla,

[Annasi]

Gratulacje

[shenra]

Gratuluję zwycięzcom.

[Kruk Siwy]

[shenra]

Kruk Siwy, zwycięzcom komentatorom, Ty czepialska bestio

[Kruk Siwy]

Brawo temu homiku Wielkiemu Homiku, i mnie też chwała! No jak shenra, może to i ja!

[Agi]

Kruku Siwy, lewą nóżką?

[shenra]

Kruken, Ty masz dzisiaj dzień maniakalny, czy tylko się zgrywasz?

[Kruk Siwy]

Bawię się, a niektórzy to zaraz nóżkie mi wypominają. A co ja - jakiś wróbelek jestem?
Wiem, że Wielki Ch. się nie obrazi, co najwyżej kąśnie, wszak nie?

[shenra]

Bana prowokatorowi

[Kruk Siwy]

O! Kąsnął!
Dobra, idę się wygłupiać gdzie ińdziej.

[Nitj'sefni]

Dziękuję za głosy oddane na moją ocenę numeru, jak i za wszelkie gratulacje.

[xan4]

W tym miesiącu nagrodami są Kolory sztandarów Kołodziejczaka

[Penn]

Andrzej Pilipiuk - Trucizna

Mogę śmiało powiedzieć, że mi się podobało. Zabawne, fajnie napisane i ogólnie bardzo, moim zdaniem, w porządku.

Anna Nieznaj - Czarne Koty

Hm, początek nie był zbyt zachęcający. Sama nie wiem, czy to wyłącznie moje odczucia, że tak się jakoś niemrawo trochę zaczęło... Im dalej, tym lepiej. A końcówka sprawiła, że chętnie poczytam jeszcze o kotach, jeśli się znowu cos ukarze.

Przemysław Pomorski - Kurier

Nie za wiele mogę powiedzieć, bo nie za wiele już z tego opowiadania pamiętam, choć niedawno je czytałam. Szkoda.

Grzegorz Żak - Dzień, w którym pękł Olympus Mons

Kojarzę. Wyjątkowo dobrze napisane opowiadanie, ciekawie poprowadzona fabuła, choć miejscami były dłużyzny. Na punkt zasługuje już samo zakończenie. Sądziłam, że inaczej autor to zakończy.

Alicja Pawłowska - Hrabina i Nocołaki

Postać Hrabiny bardzo przypadła mi do gustu; nie wiem czemu, ale wydała mi się osobą bardzo ciekawą i wyrazistą. Chętnie bym jeszcze o niej poczytała.