[Profan]

6 tekstów - 6 głosów, standardowo

[Fidel-F2]

ooooo!

[Arya]

Po staremu, Po stronie mroku i Widma pośród gwiazd.

[baranek]

jedno opowiadanie już za mną. z pozostałymi muszę poczekać, aż kupię nowy numer.

[cranberry]

[baranek]

cranberry, przyznać trzeba, że Przemek potrafi stworzyć niezgorszy klimat nawet bez ilustracji.

[cranberry]

[Kasiek]

[Fidel-F2]

przeczytałem dwa pierwsze, szału nie ma, autor Wróbel rozbawił mnie oddychaniem wodorem

[BoskiHorus]

Witold Dworakowski - Widma pośród gwiazd - punkt - kawał solidnej, dobrze napisanej Science Fiction
Reszta jakoś do mnie nie trafiła, a w przypadku "Po staremu" odniosłem wrażenie, że wątek fantastyczny został dodany na siłę, tak aby opowiadanie można było zamieścić w piśmie o takiej tematyce.

[Fidel-F2]

[BoskiHorus]

[marcolphus]

Tym razem jedno opowiadanie tak mnie zachwyciło, że postanowiłem je wyróżnić:

Witold Dworakowski - Widma pośród gwiazd
Absolutnie genialny kawałek hard sci-fi, prawie dokładnie w takich klimatach jakie lubię (prawie, bo trochę zbyt horrorowaty). Doskonały klimat, świetna fabuła i genialne rozwiązanie na koniec. Zdecydowane opowiadanie numeru. PUNKT!!!

A reszta:

Magdalena Kubasiewicz - Dotknąć Nieba - fatalne, nie wiem o czym to było - w ogóle o czymś to było?
Sylwester Wróbel - Kanał 12 - fajnie się zaczęło, ale później poszło w kierunku, który mi nie odpowiada
Paweł Ciećwierz - Po staremu - ktoś słusznie napisał, że fantastyka wstawiona trochę na siłę i bez sensu. Słabe, teksty z Brighellą bywały dużo lepsze.
Agnieszka Hałas - Po stronie mroku - nie najgorsze, nawet dobrze się czytało, ale trochę nie moje klimaty. A co tam, dam PUNKT.
Przemek Hytroś - Pani Pierwszego Brzasku - pomimo, że początek nie zachęcał, to jednak później zrobiło się bardzo klimatycznie i przyjemnie. Bardzo ładne. PUNKT

[Zgaga]

[cranberry]

[Fidel-F2]

jutro

[xan4]

Wiedziałem, że będę miał kłopot z tym numerem, czytałem go po najnowszych Krokach w nieznane, po McCarthym, po Mieville'u, no i dobrze się spodziewałem, mam kłopot.
Nie potrafię przez to prawidłowo ocenić, bo jednak powinienem go oceniam bardziej w porównaniu do innych numerów, do polskich opowiadań, a tutaj skala porównawcza mi się zmieniła.

Krótkie opisy:

Magdalena Kubasiewicz - Dotknąć Nieba - jest klimat, wszystko.
Sylwester Wróbel - Kanał 1 - nie pamiętam dokładnie.
Paweł Ciećwierz - Po staremu - Brighella nie dla mnie, już się o tym przekonałem jakiś czas temu, tutaj tylko mogę to powtórzyć.
Agnieszka Hałas - Po stronie mroku - warsztat oczywiście bardzo dobry, ale to wszystko. Krzyczący... mnie porusza w czymś za każdym razem, ta opowieść przeszła bokiem. Przypuszczam, że to dla Agnieszki taki trochę balon próbny, jeżeli się uda, to mamy następnego bohatera. Jeżeli opowieści tak mają wyglądać, to chyba nie dla mnie.
Witold Dworakowski - Widma pośród gwiazd - dobra opowieść sf. PUNKT
Przemek Hytroś - Pani Pierwszego Brzasku - klimat jest.

[charande]

[cranberry]

Bardzo dobry numer, poszalałam z punktami.

Dotknąć nieba - PUNKT
Obrazek poetycki, bardzo oszczędny, precyzyjny styl.
W oczach został mi Anioł, chłopiec na statku, ludzie otuleni pełzającym cieniem i ojciec, który bohaterkę widzi, ale naprawdę nie widzi.
Ja sobie wyobraziłam, że pijaczka była kiedyś artystką - pieśniarką

Nie do końca wiem, czy w tekście tego typu można dać wyraziste zakończenie: "Nie jestem pewna" to chyba wszystko, co jesteśmy z naszej perspektywy powiedzieć na temat tego, co po śmierci.

Kanał 12 - niestety ani mnie nie rozbawiło, ani nie zaskoczyło. Za dużo "Kroków w nieznane" czytałam w dzieciństwie
Jedyny minus w numerze.

Po staremu - ranyyy, jakie to fajne PUNKT!
Jak rozumiem z powyższych komentarzy, o Brighelli jest więcej? Gdzie można to znaleźć?

Do mnie jak zwykle nie bardzo trafia zarzut, że element fantastyczny dodany na siłę albo że mało fantastyki, bo ja mam problem z szufladkowaniem, co fantastyką jest, a co nie. Choć element fantastyczny mnie zaskoczył, to pasuje do intrygi i do całości.
Od początku miałam wrażenie czytania tekstu "fantastycznego" czyli niedziejącego się "tu, teraz i dokładnie na zasadach naszego świata".

Też miałam silne skojarzenia z Gibsonem (opowiadaniami), co u mnie oznacza duuży komplement . I nie chodzi o fabułę tylko pewien klimat, również sposób przedstawiania postaci: Vigil jest jak kobiety u Gibsona - odległa, niezależna, charakterna.

Świetne wszystkie postaci, fenomenalne teksty: tak z pamięci np. ten o tych, co mieszkali kiedys vis-a-vis cmentarza, a teraz mieszkają vis-a-vis domu; "moja patologiczna księżniczka" i "Ale wstyd" Francuza, to ostatnie oczywiście ze względu na kontekst.

Po stronie mroku - PUNKT
Cóż, nie możemy się złapać w pułapkę, że jak w tekście nie ma Krzyczącego, to nam się tekst z założenia nie podoba, choć owszem, jest to koncepcja kusząca
Więc mnie się świat tego opowiadania podoba (o ile oczywiście można tak powiedzieć o piekle). Tutaj też fajni bohaterowie - Sangre, Markoff, dowódca straży, miszling Feuersprache i postaci z końcówki.

Widma pośród gwiazd - PUNKT i tekst numeru
Dla mnie bomba! Klasyczna sf z technologią opisywaną z uczuciem (nerdowie wszystkich krajów łączcie się )
Równocześnie pełnokrwiści bohaterowie, umiejętnie dawkowana horrorystyczna groza (ale nieobrzydliwa!) i dobre zakończenie.
Gratulacje!

Pani Pierwszego Brzasku - niestety bez punktu, choć doceniam niektóre obrazy (sama tytułowa Pani w pierwszych promieniach słońca).
Ale wg mnie chyba niepotrzebnie główny pomysł został ubrany w dłuższą fabułę. Mam wrażenie lekkiego przegadania.
A o tatrzańskim przesądzie z cieniem na mgle też chciałam napisać i autor mnie ubiegł, buuuu

Rysunki do wszystkich opowiadań naprawdę świetne.
Więc ogólnie atrakcyjny numer.

[Przemo]

[BoskiHorus]

[Fidel-F2]

Magdalena Kubasiewicz - Dotknąć Nieba Pamiętam że jakieś anioły tam były więc minus już na starcie. Poza tym nie wiem o co chodziło w tekście.
Sylwester Wróbel - Kanał 12 Zaczyna się fajowo ale potem trochę rzecz siada. Zupełnie mnie nie przekonała ogólnoplanetarna moda/histeria, zacząłem tracić zainteresowanie historią. Końcówka niestety trywialna okrutnie. No i oddychanie wodorem wali po nerach. Suma sumarum tragedii nie ma.
Paweł Ciećwierz - Po staremu Numer jeden numeru. Szwajcarski zegarek, wszystkie trybiki chodzą cichuteńki i precyzyjnie a historia opowiada sie sama. Punkt
Agnieszka Hałas - Po stronie mroku Niedopracowane. Świat jakoś tam przedstawiony i z koncepcjami ale brak przemyślenia i implikacji. I mimo to w czasie czytania większą uwagę zwracałem na świat niż na fabułę której to można przylepić łątkę 'popierdółki'. Tu i ówdzie zgrzytają drobiazgi. Np. w pewnym momencie autorka uznaje za stosowne poinformować czytelnika, że coś się dzieje 'wbrew prawom fizyki'.. Ubawiło mnie to bo w tym opowiadaniu w zasadzie prawie wszystko dzieje się wbrew tym prawom. No i czasem używa słów których nie rozumie, np. trawers.
Witold Dworakowski - Widma pośród gwiazd Na plus z pewnością przemawia zapał, rozmach i brak kompleksów u młodego przecież autora. Z drugiej strony bilansu mamy kulejące, chociaż nie chronicznie, dialogi, brak konsekwencji językowej (z jednej strony zamiast 'czterech stron świata' mamy 'sześć stron wszechświata' a z drugiej 'posyłamy ludzi do piachu') wysiloną logikę ekonomiczną (zbieranie złomu po kosmosie, jakieś mityczne 'technologie'), nieprzekonywujące motywacje w stylu odpowiedzi ze spotkania o pracę, karkołomne zakończenie (plus drobniejsze rozwiązania fabularne) które nie całkiem zgrokowałem i problemy z wiedzą z działu fizyka/chemia/astronomia (w sumie to dołożyłbym jeszcze psychologię ale o tym już było).
Specjalnie dla cranberry kilka rodzynków (to z pewnością nie wszytko ale nie chce mi się przedzierać po raz wtóry przez całe opowiadanie):
- stacja położona jest dziewięć milionów kilometrów od korony słonecznej. Zonk polega na tym, że określenie rozmiarów korony jest trudne jako że zmienia się ona w czasie w zależności od aktywności słońca i może wynosić wiele milionów kilometrów albo może jej niemal nie być wcale. Ergo, w zasadzie nie da się tak precyzyjnie wymierzyć odległości zwłaszcza w tak niewielkiej skali.
- Powierzchnia słońca to kolory 'karmazynu, czerwieni i żółci" a jednocześnie temperatura powierzchni to 6 tyś kelwinów. Nie jest to możliwe. Słońce z temp. pow. 6 tys 'K swieci jasnożółtym niemal białym swiatłem.
- Stacja porusza się z przyspieszeniem 1,5g by zapewnić grawitację i jednocześnie pozostaje na orbicie słońca. Stacja poruszając się z takim przyspieszeniem w krótkim czasie osiągnęła by prędkość ucieczki z układu słonecznego i pomknęła na spotkanie nieznanego w bliżej nieokreślonym kierunku. Nie da sie w ten sposób uzyskać sztucznej grawitacji dla satelity.
- nomenklatura - autor ciąglęu używa określenia 'przyspieszenie' w miejscach gdzie powinno być 'ciążenie' lub 'siła ciążenia'. Zdanie typu 'standardowe przyspieszenie dla Trancarian wynosiło około sześciu g' jest śmieszne bo biorąc pod uwagę kontekst wynikałoby, ze ci Trancarianie to cholernie dynamiczne istoty które ni cholery nie usiedzą na d., co więcej odczuwaja niechęć nawet do ruchu o stałej prędkości, oni standardowo przyspieszają 6g i w efekcie osiągają chyba jakies zawrotne prędkości. Niestety autor nie wyjasnia jakie są konsekwencje takiego postępowania.
- z jakiegoś powodu stacja niczym nie osłonięta a znajdująca sie o rzut beretem od słońca posiada stałą temperaturę bliską zera bezwzględnego.
Na tym poprzestanę, bo więcej mi się nie chce. Śądzę, że wyjaśniłem co nieco.
Przemek Hytroś - Pani Pierwszego Brzasku Świetny, poetycki, bardzo emocjonalny kawałek. Punkt

[charande]

[Fidel-F2]

charande, rzeczywiście masz rację, mój duży błąd, przepraszam. Człowiek uczy się całe życie, trawers kojarzył mi się wyłącznie z pojęciem żeglugowym lub lotniczym.
Innych takich słów nie zanotowałem.

[baranek]

z mojej strony punkt dla Agnieszki Hałas. podobało się. nawet bardzo. mimo, że jak czytam, że ktoś 'poruszał się z gracją dzikiego zwierzęcia' to mam przed oczami nosorożca.
podobało mi się 'Dotknąć nieba' ale było za smutne. musiałem odreagować.

Fidel-F2, ty masz dar wyławiania różnych ukrytych w opowiadaniach zonków. choć jak czytam wyżej - nie zawsze słusznie. mam taki jeden zgrzyt w 'Kanale 12'. bo jeśli dobrze zrozumiałem, Ziemianie przyjęli religię, która głosiła, że nie istnieją. znaczy - nie ma życia poza planetą Obcych. tak?

punkt tylko jeden, ale generalnie - numer nie zmęczył. nie był zły.

[cranberry]

[nureczka]

[BoskiHorus]

[rybieudka]

[BoskiHorus]