Tleli - 11 Stycznia 2011, 10:58
No tak :) Przepraszam (zbyt wielu znajomych na "Z"). Kasiek - 13 Stycznia 2011, 09:45 Głosowałam na "Hetmana" za język, jako polonistka miałam trochę radości  i na "Ratując Gagarina". Reszta jakoś do mnie nie przemówiła, generalnie numer niezbyt mnie uwiódł.
khamenei - 15 Stycznia 2011, 13:44
Ojej, naprawdę nie macie spell checkerów w przeglądarce? No dobra, mnie się numer niestety nie podobał. Zacznijmy zatem jeremiady na początek roku: Andrzej Pilipiuk - Lot i Artur Baniewicz - Kufel z rękojmią Ani to zabawne, ani ciekawe. "Kufel..." napisany bardzo chaotycznie. Skutecznie zniechęca mnie do sięgania po cokolwiek autorstwa pana Baniewicza. Natomiast "Lot" tylko utwierdza w przekonaniu, że Pilipiukowa proza nie dla mnie. Obydwa opowiadanka raczej kierowane do nastoletnich czytelników, jak dla mnie tylko strata czasu. Dawid Juraszek - Hetman Fajnie się czytało, język przedni, zabawa słowem na wysokim poziomie. Jednakże nie jest zwolennikiem aż takich mieszanek w stylu "warchoły w klimatach hard sf plus motyw superbohatera". Za dużo. Poza tym fabuła sama w sobie była słabiuuuuchna. W zasadzie istny pastisz. No był sobie heros, dał sobie porobić zdjęcia, uratował "Ziemię", sretetete. Aha, i miałem się w połowie nie domyślić, kto był hetmanem? Dobrze się czytało, lecz niestety z całości nic nie wynika. Mimo wszystko - na tle słabej ogólnie reszty - naciągany PUNKT. Mikołaj Wachowicz - Żonobójca Mocno przeciętne wg mnie. Fabuła bez szału, nic porywającego. Czytało się w miarę przyjemnie, ale jak najbardziej pasuje tu powyższe stwierdzenie o średnich stanach średnich. Irena Wiszniewska - Przestępca z Pulsartu Nawet trudno powiedzieć, czemu mi się nie podobało. Ciężko mi się czytało, to na pewno. Po drugie momentami musiałem powtarzać przeczytane dopiero co zdania, bo nie byłem w stanie wyobrazić sobie, co się dzieje. Fabuła też mnie jakoś nie przekonała, ogólnie nie dla mnie. Jan Żerański - Ratując Gagarina Cóż, niewątpliwie dobrze mi się czytało. Ale jak dobrnąłem do końca, to cisnęło się pytanie "i co z tego?". Koleś poleciał, popsuło mu się, uratowali go. Niestety nawet od opowiadania wymagam czegoś więcej niż tylko tzw. klimatu. Poza tym albo nie skumałem motywu z UFO, albo był on całkowicie zbędny. Marek Siudaj - Zabawa w chowanego O dzięki wam wielkie za ten soczysty kawałek grozy, bo on uratował niniejszy numer. Naprawdę fajne opowiadanie. Co prawda końcówka w stylu "łooo, tam jest niewytłumaczalne zło", ale zachęcało do czytania, wzbudzało uczucia i było na tyle sugestywnie napisane, że całą historię byłem sobie w stanie wyobrazić. Rzecz jasna PUNKT. terebka - 15 Stycznia 2011, 14:04
Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. 
dziko - 15 Stycznia 2011, 16:04 Numer przeciętny. Ilość jakoś nie przeszła w jakość. Andrzej Pilipiuk - Lot - rozumiem, że miało być zabawne. Miało. Dawid Juraszek - Hetman - obiektywnie doceniam wysiłek Autora, parę fajnych gier językowych, ale obraz świata zupełnie mi subiektywnie nie podszedł. Mikołaj Wachowicz - Żonobójca - nie było to złe, ale też nie zachwyca, taka mocna czwórka, ciut zabrakł do punktu. Artur Baniewicz - Kufel z rękojmią - początek ciężkawy, ale potem coraz lepiej. Widać, że Autor piszę o czymś, co go rajcuje (militaria), wychodzą z tego często dobre teksty, jak właśnie ten. Punkt. Irena Wiszniewska - Przestępca z Pulsartu - hermetyczna hybryda ambitniejszego artykułu z "Twojego Stylu" ze space-operetką. Nie podeszło. Jan Żerański - Ratując Gagarina - napisane OK, ale do zapomnienia. Marek Siudaj - Zabawa w chowanego - jak nie przepadam za urban-horror, to ten kawałek bardzo mi przypadł do gustu. Jest pomysł - dobry, choć prosty, jest napięcie. Najlepszy tekst numeru. Punkt. hrabek - 19 Stycznia 2011, 08:27 Dawid Juraszek i Marek Siudaj. Zacznę od tego drugiego: świetny horrorowy klimat, niebanalna treść. Wciągnęło mnie od samego początku, a że fabuła nie idzie sztampowo, to i zakończenie wyszło nieźle. Dawid Juraszek: jeden z kandydatów do tekstu roku. Napisany fenomenalnie. Fabuła na drugim planie, ale wystarczająco ciekawa, żeby nie nużyć. Za to styl znakomity. Pamiętam pierwsze opowiadania Gustawa, w których styl jeszcze był mocno surowy. W tej chwili to już pełnoprawny pisarz. Jeśli w dalszym tempie będzie się tak rozwijał, może być najlepszy w Polsce. Poza tym podobało mi się opowiadanie Żerania, ciekawie pomyślane i napisane. Andrzej Pilipiuk przeciętnie, podobnie Mikołaj Wachowicz. Artur Baniewicz był dość przyjemny w odbiorze i to ostatni plus tego numeru. Tekst Ireny Wiszniewskiej napisany jest w tak koszmarnym stylu, że nie udało mi się przetrawić do końca. Ogólnie bardzo mi się numer podobał. Profan - 19 Stycznia 2011, 16:00 Andrzej Pilipiuk - Lot - Humor trochę wędrowyczowy, ale opowiadanie leciutkie, podobało się. Dawid Juraszek - Hetman - Tekst bardzo długi, zawiewający nudą. Nie lubię takich brzydkich operacji językowych, które może niektórych zachwycają. Mikołaj Wachowicz - Żonobójca - Fajnie wymyślone, ale trochę takie... Mało szczegółów, średnia fabuła. Artur Baniewicz - Kufel z rękojmią - Dobre opowiadanie. Bardzo mi się podobało. Irena Wiszniewska - Przestępca z Pulsartu - Fajnie zbudowany świat przedstawiony, oryginalny pomysł. Jan Żerański - Ratując Gagarina - Bardzo dobry pomysł na opowiadanie, przyjemnie się czytało. Marek Siudaj - Zabawa w chowanego - Tekst numeru. Rzadko na łamach SFFH widuje się horrory, a ten miał ładny klimat. Trzymający w napięciu. Punkt. Przemo - 19 Stycznia 2011, 21:19 Ratująca Gagarina - bardzo dobre opowiadanie. Witchma - 23 Stycznia 2011, 10:47 Lot - po tygodniu już nawet nie wiem, o czym to było. Hetman - zdecydowanie najlepszy tekst numeru, bardzo dopracowany w warstwie językowej (co odbieram jako megaszacunek dla czytelnika!!!), fabuła zupełnie mi nie przeszkadzała PUNKT
Żonobójca - niewątpliwie przyjemnie się czytało, ale zakończenie mnie rozczarowało. Kufel z rękojmią - niby świat ciekawy, niby jakaś tam historia jest, niby kilka naprawdę fajnych pomysłów, ale lektura szła mi jak po grudzie. Co jakiś czas się gubiłam, co, kto i dlaczego, jakby ktoś wyciął kilka kluczowych zdań. Przestępca z Pulsartu - niewątpliwie trzeba się było wgryźć w ten tekst, ale nie żałuję czasu przy nim spędzonego. Autorka miała świetny pomysł, być może nieco zbyt go skondensowała, ale i tak w pełni zasługuje na PUNKT Ratując Gagarina - zupełnie minęłam się z tym tekstem, nie przekonało mnie rozłożenie akcentów, co z tymi obcymi? Jeśli w pierwszym akcie na ścianie wisi strzelba, to w trzecim powinna wystrzelić. Może z czasem się przekonam, ale póki co jestem zirytowana niedopowiedzeniami. Zabawa w chowanego - sytuacja odwrotna do "Przestępcy z Pulsartu", czyli pomysł nazbyt rozwleczony, przez co tekst stał się nużący. Wachon - 23 Stycznia 2011, 11:21
Spróbuj mniej dosłownie zinterpretować zakończenie. Zagubiony - 25 Stycznia 2011, 14:56 Ostatnio sobie przeszedłem grę "Heavy Rain" i muszę przyznać, że po tym doświadczeniu opowiadanie "Zabawa w chowanego" jeszcze bardziej mi się spodobało - bardziej emocjonalnie odebrałem postać spanikowanego ojca. Wachon - 25 Stycznia 2011, 15:38 Mi zaś 3 dni po lekturze przytrafiła się identyczna niemal, jak w opowiadaniu, historia w dużym domu. Mój syn jest mistrzem w wynajdywaniu kryjówek i tym razem zniknął w biały dzień na dobre pół godziny. Oczywiście, ukrył się prawie na widoku (por. E. A. Poe "Skradziony list") i cichutko przycupnął. dalambert - 31 Stycznia 2011, 10:41 Prawie doczytane - to co zwraca niewatpliwie uwagę to Hetman i Żonobójca, Lot jest wcale porządnym opowiadaniem, ale niewątpliwie wybijają się dwa pierwej wymienione. Żonobójca porządnym hororkiem z zacnym osadzeniem historycznym. Hetman natomiast absolutnie uraoczą zabawą językową przy wprawdzie dość pretekstowej fabule, ale te wszystkie urocze nawiązania, kpinki i sugestie są po prostu wspaniałe. Ja nie czytałem tego dla intrygi , co nie znaczy , żeby była kiepska, ale dla tego jak jest opowiadana i do czego Autor pije i jak pije 
Szczeze zdumiały mnie tu niektóre wypowiedzi, że fabułka owszem,ale czyta się ciężko , no bo tyle nawiązań , że człek nie wie o co biega 
Coż jak ktoś jest nieoczytanym , co tu wiele mowić tumanem-leniuchem, to trudno by coś z Hetmana wychwycił , nie ten target 
nad punktacją pomyślę, ale faworyci już się zarysowali. Nitj'sefni - 31 Stycznia 2011, 19:44 Lot - Nie da się ukryć, że autor chciał w ten sposób zachęcić czytelników do sięgnięcia po jego najnowszą książkę. Mnie przekonał. Czytało się łatwo i przyjemnie. Punkt Hetman - Do połączenia Mickiewicza ze space operą podchodziłem jak pies do jeża. Niesłusznie. Autor w naprawdę umiejętny sposób połączył te dwa światy i wplótł w nie interesującą fabułę. Punkt Żonobójca - Miało być intrygująco i tajemniczo. No i rzeczywiście było, ale mnie specjalnie nie wciągnęło. Kufel z rękojmią - Całkiem niezłe opowiadanie i pewnie byłby nawet punkt, gdyby nie to, że ja przyznaję je tylko trzem najlepszym. To, nie jest w tej trójce. Przestępca z Pulsartu - W moim przekonaniu - słabo. No cóż, może to dlatego, że nie jestem miłośnikiem sztuki, a to ona była głównym tematem tego utworu. Ratując Gagarina - Ciekawe, zarówno ze względu na temat, jak i sposób narracji. Tylko, że do punktu czegoś mi zabrakło. Niestety nie wiem dokładnie czego. Jakiegoś bliżej nieokreślonego błysku. Zabawa w chowanego - O tym utworze mogę napisać tylko jedno słowo - kapitalne! Wszystko jest w nim kapitalne, z ilustracją włącznie. Jest to po prostu świetne opowiadanie grozy do końca trzymające w napięciu i sprawiające, że człowieka nachodzi niepokój, a może nawet i lęk. Punkt ailiS - 4 Lutego 2011, 12:14 Każdy z tekstów jest na swój sposób ciekawy, ale żaden nie zapadł mi w pamięć tak, jak np. opowiadania Fronczak czy Orkana z poprzedniego numeru. xan4 - 7 Lutego 2011, 12:50 5 dni pozostało, może jeszcze trochę ocen i głosów skapnie? merula - 8 Lutego 2011, 09:05 Mikołaj Wachowicz - Żonobójca Jan Żerański - Ratując Gagarina Marek Siudaj - Zabawa w chowanego Przestępcę z Pulsartu już gdzieś chyba czytałam. Lot, jako wstęp, albo część całości chyba do mnie nie trafił. Hetman i Kufel... jakoś mnie nie porwały, choc złe nie są. dalambert - 8 Lutego 2011, 09:27 No ja powoli dochodzę do zdania meruli, mam bardzo podobne odczucia. Hetman jest doskonały jako rozrywka dla oczytanych, czyli rebus literacki - sama fabułka dość mizerna, ale się czyta, byle nie w nadmiarze. Może Żerań dla mnie za bardzo zakręcił swoją opowiastkę... cóż pomyślę jaszcze chwilkę. xan4 - 9 Lutego 2011, 14:37 Tylko 43 osoby przeczytały 63 numer? Chal-Chenet - 9 Lutego 2011, 18:07 Mój numer 40 i 4. A głos na Wiszniewską, bo mnie jakoś smuciła ta "5". 
Martva - 10 Lutego 2011, 13:02 Hetman i Zabawa w chowanego. mBiko - 10 Lutego 2011, 22:09 Hetman, bo uważam ten tekst za najbardziej przemyślany i dopracowany, a poza tym bardzo mnie ubawił. Ratując Gagarina, bo to najbardziej klasyczne s-f w numerze, a i zachęta przyda się Autoru. dalambert - 12 Lutego 2011, 09:58 No jedna 50 głosów się znalazła- HEJ obcyndalacze ostatnia chwila 
Mateusz Zieliński - 12 Lutego 2011, 13:39 Zagłosowałem, 3 punkty: Hetman - trzeba mieć zacięcie, żeby stworzyć coś takiego. Wydaje mi się jednak, że Autor po pierwszej części trochę spuścił z tonu, jeśli chodzi o stylizację. Może to i dobrze? Sama fabuła rzeczywiście przyćmiona językiem i realiami, ale zajmująca. Tekst numeru. Ratując Gagarina - niezbyt porywające, ale jednak s-f. Na zachętę. Zabawa w chowanego - za klimat prostej, dziwnej historii. xan4 - 12 Lutego 2011, 16:41 4h do końca, może ktoś się jeszcze zdecyduje? W tak zwanym międzyczasie zmienił nam się lider, ale przecież wszystko przed nami 
Gustaw G.Garuga - 14 Lutego 2011, 15:03 Nie ukrywam, ze na widok ostatecznego wyniku usta wygiely mi sie w podkowke... Dziekuje za wszystkie glosy i kazdy glos. To nie pierwszy raz, gdy czytelnicy zwracaja mi uwage na rozdzwiek miedzy forma tekstu a fabula. Pomysle nad tym. Anonymous - 14 Lutego 2011, 15:59 Ja również bardzo dziękuję za głosy i obiecuję dalszy rozwój, bo IMO w życiu każdego człowieka (nie tylko pisarza, ale tutaj chyba przede wszystkim) chodzi także o to, by się rozwijać, uczyć, poznawać. Fajnie, że się wam opowiadanie podobało. Chciałem zrobić maksymalnie klasyczną science fiction i złożyć hołd mojej ukochane filmowej fantastyce - kinu science ficiton - którą bardzo lubię. Wszystko w tekście jest wypadkową pomysłu wyjściowego - robimy "literacki film". Chyba mi wyszło:) Natomiast wołami nie wyciągnięcie ze mnie, co tak naprawdę tam się stało. Uwielbiam teksty-zagadki (a tutaj rozwiązań możliwych jest kilka). Maxencius - 20 Lutego 2011, 22:51 Bardzo, bardzo dziękuję za głosy. Szczerze mówiąc, przyzwyczaiłem się już do myśli, że będę gratulował zwycięzcy, ale kiedy na parę godzin przed końcem głosowania okazało się, że "Zabawa w chowanego" wygrywa, uznałem, że najlepiej będzie nie zaglądać aż do finału. Tymczasem pojechałem z rodzinką w góry, właśnie wróciłem i zajrzałem. To wspaniałe uczucie - jeszcze raz bardzo dziękuję głosującym i gratuluję pozostałym autorom. Agi - 20 Lutego 2011, 23:00 Maxencius, gratuluję zwycięstwa i zapraszam do Twojego wątku.
rag - 20 Kwietnia 2011, 11:04 Temat postu: spóźnione opinie o 63 Andrzej Pilipiuk - Lot Polski wampir w kosmosie, prawie. Zabawne, ale umiarkowanie. Dawid Juraszek - Hetman Powrót do świata 'Odysei sarmackiej'. Tym razem zamiast fredrowskiej romantycznej komedii mamy superbohatera (coś między Supermanem a Iron Manem). Zupełny misz-masz klimatów, ale działa zadziwiająco dobrze. THE BEST OF 63 Mikołaj Wachowicz - Żonobójca Horror(?) wpółczesny. Pod wpływem pięknej artystki mąż zabija żonę, naśladując wydarzenia historyczne. Koncept chyba trochę za słaby, bo wyraźnie nie zadziałał, choć opowiadanie napisane całkiem nieźle. Artur Baniewicz - Kufel z rękojmią Fantasy w świecie po wojnie demokratyczno-feudalnej w wiosce, której wiodącym przemysłem jest fabryka garnków. Bardzo oryginalne i ciekawe, ale zdecydowanie za gęsto upakowane. W notce autor twierdzi, że woli pisać powieści niż opowiadania - to widać... Na przyszłość: trochę mniej wydarzeń - albo przynajmniej dwa razy dłużej. Ale i tak: SECOND BEST OF 63 Irena Wiszniewska - Przestępca z Pulsartu Przestępca z planety sztuki zbiegły na Ziemię. Ciekawy pomysł inwazji/podboju Ziemi od strony świata sztuki, ale samo opowiadanie trochę za bardzo pretensjonalne. Jan Żerański - Ratując Gagarina Gagarin na orbicie Marsie, ratowany przez Sagana - opowiedziane od strony żony astronauty. Coś w rodzaju hołdu dla astronautów i 'ludzi kosmosu'. Przyjemne, choć pretekstowe. Marek Siudaj - Zabawa w chowanego Horror współczesny. Pomysł ciekawy, ale wyraźnie niedokończony. (Chyba, że ma to być alegoria dorastania? 'Przychodzi taki moment, że dzieci nie chcą już znać swoich ojców'?) |
||||||||||||||||||
