Hauer - 5 Kwietnia 2006, 20:40 Aga, no coci te Elfy przeszkadzały? Gdzies tam były wspomniane...a krasnoludy? Tyle, że jakas krate zrobiły. No co za problem? Takie zasygnalizowanie istnienia tych ras mozna wykorzystać na 1000 sposobów. Zupełnie ine rozumiem skad takie postępowe tępienie wszystkiego co nawiazuje do kalsyki gatunku 
gorat - 5 Kwietnia 2006, 21:38 Bo się nam przejadła.I tyle :))) Aga - 5 Kwietnia 2006, 21:47 Hauer:
Ano dlatego, że to już sztampa - przynajmniej dla mnie. Trudno - kiedy w prawie każdym opowiadaniu fantasy występują - nie mieć ich dość. Choć tolkienowskich elfów uwielbiam, bo do książek Mistrza mam ogromny sentyment, to w całej reszcie widzę jedną wielką kalkę fabularną. Rzecz jasna, zapewne istnieją wyjątki od tej reguły. Tym mocniej mi to zazgrzytało, bo tekst jest naprawdę świetny. Po drugie zaś - i znów dlatego, że jest świetny - zazgrzytało właśnie ze względu na tak marginalne potraktowanie. Wygląda to bowiem tak, jakby autor chciał na siłę wcisnąć tam coś, co wszystkim kojarzy się z fantasy. I tekst na tym traci, bo on sam w sobie jest już fantasy. Być może jest to też sprawa tego, że mnie się naprawdę strasznie mocno pod względem klimatu (nie tylko jeżeli chodzi o pogodę ) kojarzył z "Diuną". Tylko czekałam, aż pojawi się jakiś Fremen albo Stworzyciel. Tym większy był dysonans.
Sęk w tym, że w tekście nie są wykorzystane w żaden sposób, ergo: zbędne.
Odpowiedź powyżej
EDIT: O, gorat mnie wyprzedził. Krótko i treściwie
Yeri - 6 Kwietnia 2006, 22:38 Aga napisała: "Sęk w tym, że w tekście nie są wykorzystane w żaden sposób, ergo: zbędne. " Aga,nie zgodzę się z Tobą.Co do wykorzystania to owszem,autor krasnoludy wykorzystał bardzo sprytnie-zamiast długich wywodów dlaczego napastnicy nie wleżli przez okno napisał po prostu,że kratę w oknach wykuły krasnoludy.i wszystko jasne:) Przy okazji dowiedzieliśmy się paru rzeczy o fundatorze tychże krat. Dla mnie rewelacja-wg. mnie tak powinny wyglądac opisy świata,naturalnie,przy okazji opisu akcji,niejako mimochodem,tak jak tu. Przyznam Ci rację w innym względzie-elfy i inna tego trypu menażeria troche się za bardzo w fantastyce rozmnożyła,no ileż można czytac o kolejnym elfim tropicielu,klonie Legolasa,wiesz o co mi chodzi:) Natomiast tu tylko dowiadujemy się,że jakieś krasnoludy są(a może były?)i znają się na kuciu krat(to akurat sztampowe,ale jak najbardziej do krasnoludów pasujące).Byc może Autor zechce powrócić kiedyś do tego świata,dowiemy się więcej. Tak więc mnie osobiście owe elfy nie przeszkadzaja,a to już coś,bo zwykle drażnią mnie one okropnie(zwłaszcza kiedy pojawia się kolejny elfi łucznik,co prawda słabszy fizycznie niż człowiek,ale za sprawą cudnego elfiego łuku strzela dwa razy dalej niż człowiek.W dodatku celniej.Sic!) Haletha - 7 Kwietnia 2006, 08:51 Hauer:
A żeby tylko Adze przeszkadzały... Zasygnalizowanie we własnej twórczości istnienia cudzych patentów (elfy i krasnoludy jako stworzenia mityczne mogą być dobrem wspólnym, niemniej rozłażący się po obcym świecie emigranci-rzemieślnicy kojarzą się raczej z Tolkienem) bez późniejszego rozwinięcia tematu jest jak rąbanie siekierą szczypiorku do kanapki. Niewarte świeczki. Autor (choć mógł) nie wykorzystał tych stworów nawet na jeden sposób, nie mówiąc już o tysiącu. Niestety. Yeri:
A skąd mamy wiedzieć, że krasnoludy u Roberta. M. Wegnera w ogóle znają się na kowalstwie artystycznym? Nie było o tym żadnej wzmianki, więc czytelnik ma prawo wyobrażać ich sobie jako lud rozmiłowany np. w ogrodnictwie i ręcznym tkaniu gobelinów. Odwoływanie się do schematów stworzonych przez innych autorów jest bolesnym skrótem myślowym i naruszeniem praw autorskich, przy czym założyć należy, że odbiorca wcześniej tego Tolkiena czytał (o innych autorach wykorzystujących elfy z łukami nie wspomnę, bo sama ich nigdy nie czytałam i nie zamierzam); a w końcu nie musiał. A napisać wystarczyło "kraty w oknach zostały wykute przez rzemieślników słynnych ze swej biegłości". Polecam ten temat. I przepraszam autora, że tak agresywnie na niego naskoczyłam. To był proces pokazowy;-) Anko - 7 Kwietnia 2006, 11:47 Wybaczcie, że jestem trochę do tyłu z tym tematem, ale ostatnio byłam na necie tydzień temu. A oto dalszy ciąg mojej dyskusji, spłodzony w sumie tydzień temu, ale co tam... Emilia:
 ) Mówisz, jakby ktoś Cię tu wykluczał z zabawy, albo co... No, mam nadzieję, że Twój melancholijny nastrój minie. 
Gustaw G.Garuga:
 Sytuacja, gdy chcę dobrze - a ludzie się obrażają - jest dla mnie wielce niepożądana. Za to kiedy zacierają z radości ręce, to wręcz przeciwnie. 
 Tylko mi nie przypisuj takiej intencji, że wmawiam komuś, że moja wersja jest "lepsza"! Bo tak nie jest! Chciałam tylko pokazać, że takie zakończenie, jak pokazane, to nie jest jedyna możliwość, są inne. Ale nie mówię, że zaraz lepsze!
Reginald:
Przy czym, autor decyduje, jak ma wyglądać utwór - jego prawo. Ale i jego odpowiedzialność, że potem za np. niekonsekwencję lub nieprawdopodobieństwo zbierze cięgi. Ryzyko zawodowe.
A wracając do uwagi Gustawa... Przypomnę, co napisałam:
To te fałszywe zapewnienia o miłości mi nie pasują  , a nie zakończenie. Choć mogłoby być inne, to nie musi.
A co do przewidywalności, o której piszę, to niestety, żeby ją wyeliminować, trzeba by pozmieniać parę wcześniejszych kwestii w opowiadaniu, które od razu naprowadzają na właściwe rozwiązanie. W wątku "Opowiadanie numeru 05" napisałam:
 Ale ten problem akurat występuje sporo wcześniej, niż w "miłosnym" dialogu. Więc przewidywalność zakończenia nie zależy od treści tamtej rozmowy, która jest dopiero później.
Hauer:
Gustawie G.Garugo, pytałeś co było celem autora. W zakończeniu mamy wyrzuty sumienia bohatera, jego żal, smutek, łzy. Czyli autor chyba chciał Yatecha nakreślić jako postać tragiczną - o charakterze nie negatywnym. To zdaje się sugerować: Ach, jaki ten bohater biedny i nieszczęśliwy! Do czegóż to okropne prawo gór go zmusiło! Jeśli taka sugestia nie była celem autora, to cóż, i tak nieświadomie ją zawarł. 
A kłamstwa Yatecha i takie w sumie niepoważne traktowanie dziewczyny (po co ryzykował, przychodząc z odsłoniętą twarzą, skoro wiedział, jakie to tabu? koniecznie chciał dziewczynę pocałować przed "szybkim numerkiem"?) po prostu burzą moją sympatię dla takiego osobnika. I jak tu się litować nad bohaterem, który popisał się bezmyślnością i gołosłownością? Jeśli zakończenie miało wzruszyć - mnie nie wzrusza, bo bohater okazał się draniem. A jeśli (co chyba właśnie Hauer sugeruje) miało obnażyć, co kryje się za "wspaniałym wojownikiem, bohaterem i obrońcą pięknej kobiety", to, niestety, zastosowane środki temu nie służą. Dlatego nie mogę się zgodzić z interpretacją demaskatorską.  Przecież tytuł nie brzmi np. "Jakże kwieciście umiem mówić o miłości" 
Hauer:
Hauer:
Zresztą, nie oczekuję bohatera "krzyształowego". Wkurza mnie tylko stereotypowy "heros", co to walczy za 100 chłopa, a po seksie daje babom k...
Joe_cool:
Zwłaszcza w charakterystyce bohaterów. I to głównych... Smutne.
Fidel-F2:
Powiem tak: dlaczego rozważam w tak rozbudowany sposób pewne kwestie? Bo nie sztuka powiedzieć "to bez sensu" albo "nie podoba mi się". Dlatego staram się wyjaśnić swoje stanowisko obszerniej.
I zdecydowanie nie popieram głosów dla których kontrowersyjne=wartościowe. Bo inaczej każdy tandetny skandal, wywołujący plotki, spory, kłotnie czy wręcz afery byłby zaraz czymś wielkim. Np. ktoś sprofanuje krzyż albo przebiegnie się goło po mieście... Oburzenie wrze. Ale czy coś z tego wynika? Nie sztuka kogoś wkurzyć (a to opowiadanie mnie wkurzyło). Owszem, zdarzają się opowiadania wkurzające a zarazem wartościowe. Ale zdarzają się też wartościowe i nie-wkurzające (oraz wkurzające i niezbyt wartościowe). Wg mnie pisarz powinien dążyć do tego, by olśnić przesłaniem, wzruszyć, pokazać jakieś swoiste piękno, zbudować nastrój... A nie do tego, by wywołać jazgot na forum. Tak, przyznaję, lubię sobie pojazgotać, czasami nawet bez sensu.
A tutaj - wzruszenie moje prysło, przesłanie, jakie sobie wysnułam, aż mnie osłabia. Że tak powtórzę:
A nastrój? Nastrój tam panuje pomieszania z poplątaniem. Fantasy eklektyczne? Właściwie, czemu nie. Ale jakoś mnie ten nastrój nie porwał. Pomysł na ten "eklektyzm" nie wydaje mi się zły. Tyle że sposób opisania (np. mnóstwo nic nie wnoszących do treści fantastycznych nazw i słówek) oraz kompozycja tekstu sprawia, że ów pomysł nie jest odpowiednio zaprezentowany. Anko - 7 Kwietnia 2006, 12:07 Robweg:
Zatem - przyznaj, autorze - wmówił Ci ktoś, że fantasy=elfy+krasnoludy? Bo inaczej skąd taki wniosek, chyba nie z lektur (po to przytoczyłam owe nazwiska Kresa i Hałas)?
A zatem Gustaw G. Garuga miał rację... Nawet moje pokrzykiwania mogą czasem okazać się budujące (w tym wypadku budujące objętość wątku ). Zatem, do usług, jak widzisz, Robweg, dzisiaj dostarczyłam kolejną porcję gadulstwa/czepialstwa* (* - niepotrzebne skreślić).
Anonymous - 7 Kwietnia 2006, 12:35
Mocno uprościłaś to, co napisał Gustaw G. Garuga, a z czym ja się akurat zgadzam. Tu nie tyle chodzi o kontrowersyjność tekstu, co o możliwość jego interpretacji na wiele sposobów. Dla niektórych Yatech jest draniem, dla innych pozostanie nieszczęśliwym, skrzywdzonym przez los człowiekiem. Jedni uwierzyli w wielką miłość, inni twierdzą, że chodzilo tylko o seks. Autorowi - może mimowolnie - udało się stworzyć tekst niejednoznaczny, dający czytelnikowi do myślenia, skłaniający do głębszej analizy. Dzięki temu dyskusja jest tak burzliwa, dzięki temu tekst zostanie zapamietany dłużej niż inne - przynajmniej przeze mnie. To czyni go w moich oczach wartościowym. Oczywiście wszystko zależy od tego, co nazywasz "wartościowym tekstem". Anko - 7 Kwietnia 2006, 12:59 Miria:
 A z Gustawem (jak i Reginaldem) się przecież zgadzam: Nikt nie ma prawa dopisywać "lepszych" zakończeń. Ale mam chyba prawa pogdybać sobie i "pofanficować"?
Jedyne, co spłycałam, to wymowę tekstu (w kwestii zakochania/seksu) - w tych prześmiewczych komentarzach. Bo były karykaturalne, czyli grubą krechą nakreślone. Myślałam, że wtedy będą klarowniejsze.
Anonymous - 7 Kwietnia 2006, 13:10 Ale post Fidel-F2 odnosił się właśnie do wypowiedzi GGG, które podkreślały wartość tekstu wynikającą właśnie z różnorodności jego interpretacji. Doprawdy nie wiem, czy zamiarem autora było stworzenie tekstu niejednoznacznego, czy wyszło tak "przypadkiem" , nie ma to dla mnie wielkiego znaczenia.
Wynikło chyba jakieś nieporozumienie. Oczywiście nie podważam Twojego prawa do "gdybania". Hauer - 7 Kwietnia 2006, 13:10 Haletha
zdecydowanie się nie zgadza. Autor przeciez może wymyslic sobie dowolny swiat, a w opku przedsatwia jedynie jego fragment. Skoro w tym fragmencie świata wystepuje krata wykonana przez krasnoludy to o tym informuje. Może akurat w te bardziej "pustynnej" częsci śwuiarta krasnoludy się osobiście nie zapuszczaja zbyt czesto? Nie widze powodu by jakos a siłe rozwijac ten watek i pisac historii krasnoludów, ich codziennych zajęciach i o tym czy ich baby nosza brody skoro opek jest o czyms innym
Anko - 7 Kwietnia 2006, 14:04 Miria:
Nie było moją intencją "upraszczanie" GGG.
No to pax między nami. I bardzo dobrze.
Haletha - 7 Kwietnia 2006, 14:18 No właśnie, o czymś innym. Tak skrajnie innym, iż obecność kojarzącego się z mroźną Skandynawią krasnala wydaje się tu co najmniej podejrzana. Chcąc koniecznie umieścić stwora w swoim tekście (a nadal nie widzę powodu) autor winien jest jakoś go usprawiedliwić. I opisać. W przeciwnym razie świat nie będzie wymyślony, a przekalkowany od innych literatów. I nieczytelny dla odbiorcy, który nie miał kontaktu z ich twórczością. Nic nie ma za darmo; z braku ochoty na opisywanie armii, którą posyłasz do boju, nie możesz napisać, że składała się z krasnoludów i liczć na to, że pokiwam głową i wyobrażę sobie krępych brodatych osobników z toporami i w mithrilowych kolczugach. Po pierwsze: to nie twój własny patent, po drugie: może nie czytałam Tolkiena i wierzę, że krasnoludki to takie sikające do mleka istotki w czerwonych czapeczkach. Też klasyczny model, nie? Robi się offtop. W razie dalszej ochoty na polemikę zapraszam do tematu o elfach. Hauer - 7 Kwietnia 2006, 14:33 Haletha, uważam, ze nie masz racji. Autor przecież nie opisywał armii krasnoludów, tylko wspomniał, że zrobiły kratę. Tuta nie ma znaczenia czy to krępi wojowniczy, czy tez istotki sikajace do mleka, a ubrane w czerwone czapeczki. Moze własciciel kraty sam o tym nie wie bo w zyciu nie spotkał krasnoluda? Czy gdyby ktoś w jakims opku napisał: "samochód wytrzymał uderzenie, solidna niemiecka robota" - to tez byś mu zarzucała, ze nie rozwina watku "kto to ci Niemcy i na co ich pchał do tego opka skoro nigdzie nie rozwija watku? na dodatek robi to tak obrzydliwie kalsycznie, ze dobre samochody robia! bleee, przejadło mi sie" ?? Anko, nie zrozumielismy się. I właściwie już nie wiem jak Ci wytłumaczyć o co mi chodzi
Hauer - 7 Kwietnia 2006, 14:41 Ach i jeszcze jedno:
Haletha - 7 Kwietnia 2006, 14:56 Hauer:
Jest tylko jeden problem: Niemcy nie są fikcją literacką, istnieją w rzeczywistości tuż za naszą granicą:) Można nie zgadzać się z teorią o solidności ich roboty, nie sposób jednak zapytać "a co to Niemiec?", czy zarzucić autorowi, że czytał już książkę, w której ktoś taki występuje i nawet też ma na imię Hans. Wzmianka o krasnoludach jest w tym tekście niepotrzebna; autor wstawił je ot tak sobie. Skoro istnieje podejrzenie, że właściciel kraty nigdy nie spotkał krasnoluda (i nie spotka, bo nie ma to żadnego wpływu na akcję), to do czego one tu służą? Gdyby ubarwieniu świata, cytat powinien wyglądać: "Kraty zostały zrobione przez krasnoludzkich rzemieślników. Kupiec nigdy żadnego z nich nie spotkał; wiedział tylko tyle, iż jest to krzepki i wytrzymały lud zamieszkujący odległe góry na Północy. Jego kraty do okien i kominków nie mają sobie równych". A tak po prostu nie wiadomo co toto jest. Pojawia się, znika i nie odgrywa żadnej roli. A poza tym nie kopmy już leżącego, bo Robweg sam przyznał, że w tym miejscu popełnił błąd.
Tu się zgadzam, taka niestety często bywa rzeczywistość. Można nad tym boleć, ale wyrzucać autorowi, że ją opisuje - raczej nie, bo takie jest jego zadanie. Wg mojej interpretacji autor pokazał jak z takiego sztucznego patetycznego herosa wyłazi zwykłe skurczysyństwo. Zasłaniane dla niepoznaki wzniosłymi gadkami i prawie i przeznaczeniu. Dobrze, że Robweg nie próbuje niczego wyjaśniać, bo zepsułby nam zabawę:) Hauer - 7 Kwietnia 2006, 15:03
Hauer - 7 Kwietnia 2006, 15:10
Haletha - 7 Kwietnia 2006, 15:30 Hauer:
Pewnie, że mogą; to nawet byłoby dobre:) Chodzi mi tylko o to, że czytelnikowi, który niegdy dotąd nie przebywał w świecie wykreowanym przez danego autora, należałoby się jakieś wyjaśnienie. Wszyscy wiemy kim są Niemcy, ale to nie musi przekładać się na krasnoludy. Nie wystarczy zasygnalizować jednym słowem istnienia fantastycznych stworów - należy chociaż pokrótce wyjaśnić skąd się tam wzięły. p. s. Pozwoliłam sobie przeedytować nieco twój post, bo wskutej panującej awarii porobiły się w nim jakieś cuda niewidy:) Gustaw G.Garuga - 7 Kwietnia 2006, 17:50
Anko, wróciłem do Twojego posta na stronie drugiej i przeczytałem jeszcze raz. Wrażenie, że swoją wersję uważasz za lepszą pozostało. Może dlatego, że swoją wersję określasz jako "konsekwentną", tym samym czyniąc wersję autora "niekonsekwentną". Dla mnie to oznacza, że Twoim zdaniem autor spieprzył sprawę a Ty zrobiłabyś lepiej. Jeśli nie takie były Twoje intencje, OK. Ale spójrz jeszcze raz na swój post i odpowiedz samej sobie, czy zamiast przedstawiać po prostu "innej" wersji, nie pociągnęło Cię w stronę wersji "lepszej". Robert MW - 9 Kwietnia 2006, 22:21 Witam wszystkich. Widzę, że nazbierało się trochę postów a dyskusja na temat obecności elfów i krasnoludów w światach fantasy nabrała rumieńców. O tym, że dyskusja jest na czasie chyba najlepiej świadczy fakt, że w opowiadaniu ledwo zasygnalizowałem ich obecność, gdzieś tam, w świecie a odzew jest bardzo duży. Acha, nadal żałuję, że to zrobiłem. 
Teraz nawiązanie do kilku postów i próba odpowiedzi na kilka zadanych pytań. Anko napisała:
Otóż wyobraź sobie, że nie. Nie ujęło mnie za serce. Wykręciło mi żołądek. Naprawdę tak trudno uwierzyć, że autor w kilka lat po napisaniu opowiadania, chciałby je jeszcze trochę podszlifować, bo mu się w międzyczasie koncepcja świata zmieniła? Niestety, z przyczyn niezależnych ani ode mnie, ani od redakcji opowiadanie poszło w wersji pierwotnej. Od razu piszę, nie zmieniłbym zakończenia ani ja jotę, tylko poprawił parę błędów językowych i usunął te nieszczęsne elfy i krasnoludy. (chociaż wtedy, mogłaby nas ominąć ciekawa dyskusja )
Natomiast przyznam, że twoja następna uwaga zbiła mnie z nóg.
Czego nie zrozumiałaś w moim kajaniu się za umieszczenie "sama wiesz kogo" w opowiadaniu? Wydawało mi się, że wyraźnie napisałem, że żałuję, i że tylko młody wiek i brak ogłady sprawił, że wspomniałem w tych rasach w tekście. Wynika chyba z tego, że fantasy bez jednych i drugich uważam za równie wartościowe co to, które autor siłą rozpędu zaelfia? Zakrasnoludowuje?
Na dodatek, i tutaj zamarłem w niemym podziwie, udało Ci się postawić mnie w opozycji do takich gigantów jak Agnieszka Hałas i Feliks W. Kres. Nie jest to przypadkiem za ciężki kaliber jak na debiutanta? I to takiego, który swój błąd już odszczekał na tym forum? Czy gdyby upierał się przy elfach i krasnoludach dostałbym po łbie Tolkienem i Sapkowskim? Gdzie logika?
Mam wrażenie, że najbardziej rozsiedziła Cię postać Yatecha. I bardzo dobrze, ta postać, jej postępowanie miało być niejednoznaczne. Napisałaś :
A kto powiedzia, że Yatech kłamał? O naprawdę broniłby rodziny Aerina jak własnej. Udowodnił to w scenie napadu na dom. Przecież przed chwilą kupiec zwolnił go ze służby, wylał i kazał się wynosić, zanim wstanie słońce. Issar mógł przyczaić się gdzieś w kącie i korzystając z zamieszania uciec. Bandyci raczej nie ścigaliby jednego z "Zamaskowanych Demonów" bo łup żaden, a ryzyko śmierci duże. Issar został i walczył, bo tak mu kazał honor. Co do uwiedzenia córki gospodarza, to nigdzie nie napisałem, że obyczajowość Issarów jest tak surowa, że młody chłopak nawet nie spojrzy na dziewczynę, która sama wskakuje mu do łóżka. Czy powinien Ją wykopać za drzwi? Być może. Ale starałem się opisać tę scenę tak, by sytuacja choć trochę go usprawiedliwiała. O jest jedynym Issaram w mieście, od przeszło dwóch lat nie pokazał nikomu swojej twarzy, dla miejscowych mężczyzn jest dzikusem, którego można co najwyżej prowokować po pijanemu, dla kobiet przygodną rozrywką lub narzędziem do wykorzystania. Czuje się znużony i samotny a Isanell, obok której mieszka od dwóch lat jest dla niego bliską osobą, jedną z niewielu, której może zaufać i przed którą może się otworzyć. Czy to aż takie dziwne, że wylądowali w łóżku? Może powinienem to trochę bardziej łopatologicznie wyłożyć, ale stwierdziłem, że takie przedstawienie sprawy powinno wystarczyć. Napisałaś też:
Chociaż parę razy przeczytałem scenę ich pierwszego "razu" i momentu, gdy on odsłania przed nią twarz nie znalazłem tam wyznania miłości, które pada z jego ust. Zapewnienia o miłości pojawiają się później. A ocenę, czy są szczerem czy nie, pozostawiam czytelnikom. Mam nadzieję, że teraz spojrzysz na Yatecha, jak na trochę mniejszego drania.
Miria napisała:
Przyznaję się bez bicia, że tak miało być. Chciałem napisać tekst o miłości dwojga młodych ludzi, która kończy się tragicznie, bo bohaterowie rozbijają sobie głowy o mur kulturowego niezrozumienia. Tekst miał być niejednoznaczny, zmuszający do myślenia. I znów ocenę, czy mi się udało pozostawiam czytelnikom. Co do postów o "sami wiecie jakich rasach" zachowam milczenie. Ile razy można się kajać? Pozdrawiam wszystkich serdecznie. Robert M. Wegner dzejes - 10 Kwietnia 2006, 00:22
Możesz powiedzieć jak się to ma do Twojej krytyki "Festung...", gdzie nie przyjmowałeś, iż opowiadanie to świat wykreowany przez Autora? Rodion - 10 Kwietnia 2006, 00:30 Robweg, przestan przepraszać z elfy i krasnoludy. To twój swiat, i ich obecnosc byla w nim rownie usprawiedliwiona jak np. gadajacej galarety! Jeśli w Twoim swiecie krasnoludy kuja kraty a elfy kradna dzieci to OK, a jak komus zgrzyta to sorry. Hauer - 10 Kwietnia 2006, 09:40 Rodion:
Hauer (sepleniąc jak 3-latek): A plose modelatola, a dzejes, znowu oftopluje. Plose mu cos powiedziec. Niech on jus tak stlasnie nie oftopluje. a teraz dzejes, wyjaśnie ci róznicę: w "Ponieważ..." Robweg skupił się na jednym watku w domu jednego kupca. Przedstawił przy tym wystarczająco duzo świata, zebysmy wiedizlei w jakich realiach zyja bohaterowie. W "Festung" RD budował intryge wokół "przekretu na skalę swiatową", a nawet międzyplanetarną. Swojego tego pokazał o wiele za mało jak na takie przedsięwzięcie. Z jednej strony RD miał ułatwione zadanie bo zakotwiczył swojego opka w znanych nam realiach - dlatego nie musiał np. tłumaczyć kto to sa Niemcy, co znaczy słowo "poradzieckie" albo na czym polegała "prowokacja gliwicka". Dla porównania gdyby Robweg uzył okreslenia "prowokacja Issarska" to raczej wypadaloby wyjasnic o co chodzi. Rozwiazanie przyjęte przez RD sprawia jednak, ze wypada się trzyamc tych realiów na kórych się opiera. Moje zastrzeżenia do "Festungu" sa w stosownym watku. Tutaj nie bede wiecej off-topowac bo jeszcze nie znikneło mi poprzednie ostrzeżenie. Haletha - 10 Kwietnia 2006, 11:01 Hauer:
O widzisz, i to jest właśnie dokładnie to, o co chodziło mi z tymi krasnoludami:) Brak wyjaśnienia czym są (bo że nie Niemcami, to jasne). A odwoływanie się do innych powieści z gatunku (w kontekście innym, niż aluzja literacka) to niestety nie to samo, co odwoływanie się do podręczników historycznych. EOT, dłużej znęcać się nie mam ochoty:) Hauer - 10 Kwietnia 2006, 11:38
O widzisz, to nie jest dokładnie to. Krasnoludy były tylko wspomniane jako ci, którzy wykonali kratę. Żadna wiedza o krasnoludach nie była istotna dla fabuły tego opowiadania. Może Robweg napisze (napisał?) jakieś inne, gdzie bedize wiecej o "jego" krasnoludach. Tymczasem Niemcy z "Festungu" byli bardzo ważni z punktu widzenia fabuły, występowali w opku, przesłuchiwali, byli mordowani itd. ...i kompletnie nie wiemy dlaczego zaalarmowani rozbitym szlabanem nie wezwali pomocy... Gustaw G.Garuga - 10 Kwietnia 2006, 13:57 Krasnoludy były zbędnym ozdobnikiem, dodanym w czasach, kiedy "fantasy bezatrybutowa" wydawała się nie do pomyślenia. Dziś łatwiej przełknąć fakt, że w utworze nie musi pojawiać się magia, elf czy ruiny świątyni zaginionego plemienia, byśmy uznali go za fantasy. Henryk Tur - 10 Kwietnia 2006, 14:48
Robert MW - 11 Kwietnia 2006, 13:22 Rodion:
OK już nie będę
Aga - 11 Kwietnia 2006, 13:42 I czekamy na gadającą galaretę w następnym opowiadaniu
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
