Fidel-F2 - 8 Maj 2008, 08:37 ale ja tu całkiem bez awanturnictwa i z calkowitym spokojem ( ale jewgienij tak czasem prowokuje, że cięzko powstrzymać się od ciągnięcia go za warkoczyki  )
Grzeczny jestem zawsze, tylko po swojemu. M. Przybyłek - 8 Maj 2008, 09:05 No. Brawo. Cały czas zastanawiam się, właśnie PO CO TO WSZYSTKO, tak, ja też się nad tym zastanawiam, bo przysłowiowy sęk ciągle umyka, a przyczyny są ukryte, tylko wyczuwalne, trudno macalne. Znowu przywołam Dąbrowskiego. Łatwe globalizowanie poglądu na sprawy trudne jest zawsze niebezpieczne Mówienie o literaturze, a zwłaszcza mówienie o mówieniu o literaturze jest sprawą trudną... niewątpliwie, dlatego szukam cały czas sposobu na wyrażenie się wielopoziomowe. Miria to ładnie zrobiła i zaraz ją zacytuję. Jeszcze Dąbrowski: Niegdyś mówiło się, że psycholog jest znawcą duszy. Ale kiedy w sposób naukowy zlikwidowano duszę, psycholog zaczął się zajmować funkcjami podduchowymi, tak ściśle wyodrębnionymi, aby można było do ich badania stosować metody naukowe. W ten sposób człowiek psychiczny, jego syntetyczna osobowość, przestały dla psychologii istnieć. Zostały zagubione, stłumione przez entuzjazm dla spraw wymierzalnych. Jakże to błogosławione, że zostawionow tej dziedzinie swobodę artystom, pisarzom i filozofom. To jest bardzo dobry cytat tylko pozornie niezwiązany z tematem. Dąbrowski pisze, że to dobrze, że w dziedzinach artystycznych ciągle jest miejsce na syntetyczną osobowość, na duszę, i ma nadzieję, że ta dusza na przykład w literaturze nie zostanie zredukowana do funkcji podduchowych, mierzalnych. O, o, o. Czy nie została? Tymi wszystkimi "naukowościami" i "oryginalnościami"? Żeby być ścislym, przypominam, że Nimfa pięknie napisała o oryginalności, ale ona znalazła dla niej wielopoziomowe znaczenie, a nie tylko "nową scenerię i nowy pomysł". Teraz Miria:
Wytłuszczenia są moje. No i zapraszam do dyskusji (aha, Miria zgodziła się na wykorzystanie jej wypowiedzi  , za co bardzo Ci, Miriu, dziękuję).
Czarny - 8 Maj 2008, 10:49
Czarny - 8 Maj 2008, 10:55 Może to i ciekawe co Miria napisała, ale sam pomysł prowadzenia tej samej dyskusji na kilku forach, to chyba lekkie przegięcie. Marcinie czy odpowiedzi na jej post też będziesz przeklejał
To co napisała Miria padło na CF w jakimś kontekście, w pewnej ciągłości zapewne z poprzednimi postami. Przypuszczam, że tam padły jakieś komentarze, może nawet userów również tego forum, i co będą się powtarzać? A te komentarze, które tu padną będziesz przenosił dla tamtych dyskutantów - to jest chore 
M. Przybyłek - 8 Maj 2008, 11:37 Nie, Czarny, nie będę niczego przeklejał, no co Ty . To jest pierwszy przypadek, gdy jakaś wypowiedź została przeniesiona. Akurat tutaj pasuje, a tam napisała go Miria w bezpośrednim nawiązaniu do dyskusji tutaj, Piękny Czarny Grim Modzie.
Tak niby podpowiada zdrowy rozsądek, ale właśnie tak nie było. To, co napisała Miria padło w kontekście TEJ dyskusji i w ciągłości z TĄ TUTAJ, a pewnie dlatego napisała ją tam, bo akurat poczuła natchnienie czytając forum Creatio Fantastica  (oczywiście żartuję). Raz zdarzyło mi się TAM skomentować to, co dzieje się między innymi TUTAJ, i być może to także jakoś ją zachęciło.
Dobrze przypuszczasz, padły. Ale nie, nie będę ich przenosić, bo tamte są związane już z TAMTĄ dyskusją. A tych stąd nie będę przenosił tam, bo by nie pasowały. <słodziutkim głosem>: Więc co, jeszcez raz, jest chore, Piękny Czarny Grim Modzie?
A teraz, w ramach przenosin postów i ciekawostek, zacytuję sam siebie z jednej z pierwszych wypowiedzi w podobnej dyskusji na forum Fahrenheita:
Może to wydawać się dziwne, ale, jak widzisz, Czarny, czasami można przenieść to i owo, bo zdarza się od czasu do czasu, że te dyskusje się nakładają, a i niektóre (westchnienie) błędy, które wszak są rzeczą ludzką, nie są wcale tak niepowszechne, jak chcielibyśmy sądzić. Poza tym łatwiej jest coś zacytować niż parafrazować. A chciałem poruszyć temat na kilku forach, bo uważam, że jest po prostu ważny. Weź teraz kosę i wymierz sobie karę, za wnioskowanie oparte na domniemaniach . Najlepiej utnij sobie włosek z brody (i daj mi na pamiątkę). A że ja także takie błędy popełniam, dam Ci swój włosek 
Czarny! Jesteś modem! To zobowiązuje! 
Czarny - 8 Maj 2008, 11:57 Czy ja popełniłem jakiś błąd, tudzież wystąpiłem przeciwko regulaminowi bym miał się karać  Po prostu chora to dla mnie sytuacja taka multiforumowa dyskusja.
M. Przybyłek - 8 Maj 2008, 12:08 Na innych forach są tacy sami ludzie jak tu. Dlaczego więc miałaby się ta dyskusja toczyć "tam", a nie "tu" czy "tu", a nie "tam"? Nie czuję się związany z żadnym forum. Jestem, można powiedzieć, "intenacjonalistą" . Traktuję wszystkie jednako. To dla mnie jakby jedno, wielkie forum.
Czarny - 8 Maj 2008, 12:26 Ja nie zabraniam, ale uważam, że ma to swoje minusy. Część dyskusji umyka tym userom, którzy uczestniczą tylko na jednym forum, albo odkrywają "nowe lądy", nie wiedząc, że ktoś na innym forum ma już ma tam swoją kolonię
Anonymous - 8 Maj 2008, 12:28
To akurat prawda, ja nie daję rady śledzić wszystkich dyskusji, odpuściłam. Zreszta dlatego sówj przydługi post wysłałam na CF, bo tam się temat narodził (w kwestii rozwiania watpliwości, czemu własciwie tam )
M. Przybyłek - 8 Maj 2008, 12:40 To bardzo ciekawa obserwacja, Czarny. Wynika z niej to, że im więcej osób dyskutuje, tym więcej rzeczy odkrywa. No i że temat omawiany na jednym forum wcale nie musi być do końca rozwinięty - rozwija się specyficznie. Zgodnie z atmosferą forum, z zainteresowaniami jego uczestników i tak dalej. Na każdym forum dyskusje miały inną temperaturę i inny wydźwięk, odkryły się różne rzeczy. No, może oprócz forum KGB, gdzie odkryło się de facto nic, za to trochę nerwów i smutku mnie kosztowało. Myślę, że może dziś, może jutro zakończę jakoś te rozmowy, bo wszysto ma swój koniec . Zrobimy podsumowanko i powrócimy do innych wątków.
M. Przybyłek - 8 Maj 2008, 14:18 Słuchajcie, czas podsumować nasz wspólny intelektualny wysiłek (ten sam post zamieszczam na wszystkich forach). Przypomnijmy: jakiś czas temu na łamach Creatio Fantastica pojawił się test traktujący o forach internetowych mojego autorstwa. W trakcie dyskusji z tamtejszymi forumowiczami (wymienionymi w pierwszym poście) powstał "dekalog", który obiecałem umieścić na znanych mi forach, bo uważałem, że zwyczajnie jest to ważne, potrzebne, może zrobi coś dobrego. 1-go maja 2008 postawiłem na forach Science Fiction, Fahrenheita i Nowej Fantastyki post o tytule "Dekalog miłośnika fantastyki". Następnie post ten został wklejony do forów Zaginiona Biblioteka i KGB. Równolegle na forach tych toczyły się rozmowy o sensie, znaczeniu, tudzież bezsensie punktów zawartych w rzeczonym dekalogu. Myślę, że warto przytoczyć jego pierwotną i ostateczną wersję, oraz najciekawsze Wasze posty, związane z poszczególnymi punktami. Wersja pierwotna: 1. Miłośnicy fantastyki tworzą SPOŁECZNOŚĆ (nie getto) i jest to całkowicie naturalne. 2. Masz prawo do własnych marzeń - czytaj fantastykę z radością. 3. Piękno nie musi być naukowe. 4. Piękno nie musi być oryginalne. 5. Nie znasz – nie oceniaj. 6. Nie masz zdania - nie przyłączaj się do opinii większości tylko dlatego, że to łatwiejsze. 7. Jeśli oceniasz kogoś / owoc czyjejś pracy - rób to tak rzetelnie, jak chciałbyś / chciałabyś, by oceniano ciebie / owoce twojej pracy. 8. Nie twórz podziałów "my - oni", bo prowadzą do uprzedzeń. 9. Czytaj sercem, ciałem i rozumem. Wszystkie są ważne. 10. Zanim kogoś zacytujesz, zastanów się, czy cytat rozumiesz i czy rzeczywiście się z nim zgadzasz. Wersja ostateczna: 1. Miłośnicy fantastyki nie tworzą getta (to nieładne słowo), tylko luźną grupę o podobnych upodobaniach 2. Masz prawo do własnych marzeń - czytaj fantastykę z radością (a nie z poczuciem winy) 3. Piękno nie musi być naukowe ani oryginalne. 4. Punkt 3 nie zwalnia autorów od "obowiązku poszukiwań"
5. Nie znasz - nie oceniaj. 6. Nie masz zdania - nie przyłączaj się do opinii większości tylko dlatego, że to łatwiejsze. 7. Jeśli oceniasz kogoś / owoce czyjejś pracy – rób to tak rzetelnie, jak chciałbyś / chciałabyś, by oceniano ciebie / owoce twojej pracy. 8. Nie twórz podziałów "my - oni", bo prowadzą do uprzedzeń. 9. Czytaj sercem, ciałem i rozumem. Wszystkie są ważne. 10. Zanim kogoś zacytujesz, żeby podeprzeć swoją argumentację, zastanów się, czy cytat rozumiesz i czy rzeczywiście się z nim zgadzasz. 11. Mów o przeżyciach. Nie kostniej! Pierwsze reakcje były albo od razu pozytywne i aprobujące (np. mawete i mad z SF, Tsiar z NF, MadMill, Toudisław, Dabliu z Zaginionej Biblioteki, Nieznany z KGB, wszystkich nie wymienię), albo sceptyczne, np.: a po co to? Itd. W walce z "nihilizmem" bardzo mocno wspierał mnie Jewgienij z forum Science Fiction, za co mu bardzo dziękuję i podzięce jeszcze raz zacytuję:
Sporo kontrowersji wzbudziło słowo "dekalog", łączone z biblią. Wbrew moim intencjom uznano na kilku forach punkty te za "zbiór zasad", a nawet "regulamin". Po rozmowach i dyskusjach porzucono tę interpretację. Błąd był po mojej stronie - powinienem był inaczej nazwać ten zbiór. Uniknęlibyśmy wielu nieporozumień. Ostateczne ustalenie brzmiało, że są to punkty do dyskusji, a nie narzucane przeze mnie zasady. Marcin Robert z Fahrenheita zaproponował, by skorzystać z układu dwunastkowego i nazwać zbiór np. De logiem (od tego, że w dwunastkowym 9+1 mogłoby być "D"
Jak przebiegały rozmyślania wokół poszczególnych punktów? 1. Miłośnicy fantastyki tworzą SPOŁECZNOŚĆ (nie getto) i jest to całkowicie naturalne. Tu wielu z Was podkreślało swoją "aspołeczność" (ihan z SF, Witchma), słowo "społeczność"; się nie podobało, podkreślaliście, że wspólnota zainteresowań to jeszcze nie społeczność. W Zaginionej Bibliotece Łaku twierdził, że termin ghetto nie ma złego znaczenia:
Został przegłosowany .
Ostatecznie, także dzięki Gustavowi G. Garudze, zmieniliśmy ten punkt na: 1. Miłośnicy fantastyki nie tworzą getta (to nieładne słowo), tylko luźną grupę o podobnych upodobaniach Tutaj było dużo dymu: 2. Masz prawo do własnych marzeń - czytaj fantastykę z radością. Ponieważ nie wyjaśniłem, o co chodzi z tą radością. Dopiero jak wyciągnęliśmy przykłady z dyskusji z Creatio Fantastica, że chodzi o poczucie winy związane z tym, że "czytam fantastykę", przestało być oczywiste, że literaturę tę czyta się z radością. Dziękuję tu zwłaszcza MadMillowi, Elektrze i Nieznanemu z Zagionej Biblioteki, którzy w mig zrozumieli moje intencje i ładnie mnie wsparli. Mimo to, uznaliśmy, że punkt ten nie jest komunikatywny, dlatego został dodany wtręt w nawiasach: 2. Masz prawo do własnych marzeń - czytaj fantastykę z radością (a nie z poczuciem winy) Dwa następne punkty, ze względu na słowo piękno, były najczęściej analizowane razem: 3. Piękno nie musi być naukowe. 4. Piękno nie musi być oryginalne. No i znowu było tu dużo napięć, bo z początku łączono je z przyzwoleniem na to, by literatura była miałka i płytka. Bardzo dziękuję Marcinowi Robertowi za aktywną postawę, Nosiwodzie, Fodnikowi również, bo dzięki Wam udało się w końcu połączyć te punkty w jedno: 3. Piękno nie musi być naukowe ani oryginalne. A Fodnik z NF po bardzo pouczającej rozmowie nakłonił mnie, żebym dodał punkt 4: 4. Punkt 3 nie zwalnia autorów od "obowiązku poszukiwań"
Wokół pojęcia piękna toczyło się chyba najwięcej rozmów, ale i ja mocno go broniłem. Na forum Fahrenheita w pewnym momencie Nosiwoda tak na mnie wpłynął, że usunąłem 3 i 4 z listy, ale zaraz pojawił się Flamenco108 i tak mocno stanął za pięknem, że czym prędzej wróciłem do poprzedniej wersji. Marcin Robert także mocno optował, by "piękno" zastąpić terminem "dobry pomysł". W trakcie intensywnych dyskusji (mam wrażenie), że ustąpił. Kapitalny post o pięknie napisali Nimfa Bagienna z Fahrenheita i Fodnik z NF:
5. Nie znasz - nie oceniaj. 6. Nie masz zdania - nie przyłączaj się do opinii większości tylko dlatego, że to łatwiejsze. 7. Jeśli oceniasz kogoś / owoce czyjejś pracy - rób to tak rzetelnie, jak chciałbyś / chciałabyś, by oceniano ciebie / owoce twojej pracy. 8. Nie twórz podziałów "my - oni", bo prowadzą do uprzedzeń. Z powyższymi punktami w zasadzie nie było problemów. Kruk Siwy z SF twierdził, że to podstawa i kindersztuba plus inteligencja wystarczy, ja się z nim nie zgadzałem i tak zostało . Na temat punktu 8 dużo dowcipkowano w NF. Marcin Robert modyfikoła 7, ale już nie pamiętam jak, jakoś minimalnie.
9. Czytaj sercem, ciałem i rozumem. Wszystkie są ważne. Tu także było sporo pytań, zwłaszcza o ciało. Marcin Robert miał wątpliwości i słusznie, bo to w pewnym sensie przenośnia. Jeszcze raz przypomnijmy, jak można czytać ciałem? Zacytuję sam siebie : "Człowiek dostaje gęsiej skórki. Ciarki mu chodzą po plecach. Robi mu się zimno. Gorąco. Drży. Ma "motyle" w brzuchu. Napina mięśnie. Rozluźnia się. Czuje, jak fala jakaś przepływa od stóp do głowy. Ma wrażenie, że czuje te przeciążenia, zapachy, dotyk. To jest czytanie ciałem. Ciało daje sygnały, bardzo silne. Dlaczego w tym punkcie jest ciało? Bo mam wrażenie, że w kręgach intelektualistów ciało bardzo często jest dewaluowane. Jest rozum i "to nieszczęsne ciało". A jest ono źródłem bardzo wielu istotnych doznań".
Punkt 10 zawierał błąd logiczny: 10. Zanim kogoś zacytujesz, zastanów się, czy cytat rozumiesz i czy rzeczywiście się z nim zgadzasz. Miria i Marcin Robert zauważyli, że można cytować kogoś, z kim się nie zgadzamy. Dlatego powstała modyfikacja: 10. Zanim kogoś zacytujesz, żeby podeprzeć swoją argumentację, zastanów się, czy cytat rozumiesz i czy rzeczywiście się z nim zgadzasz. Gdy wydawało się, że rozmowy powoli się kanalizują, krystalizują i ostatecznie zamierają, Miria napisała kapitalny post:
Po którym na forum Creatio Fantastica (na którym w międzyczasie na nowo ożyły rozmowy), stworzyliśmy następujący punkt: 11. Mów o przeżyciach. Nie kostniej! Dlaczego? Bo ludzie mają tendencję do kostnienia, a ułatwia ją niemówienie o uczuciach i przeżyciach, negacja spontaniczności i dziecięcości. W międzyczasie powstały inne propozycje "dekalogów". Jewgienija z SF: 1. Fantastyka jest dla ludzi z wyobraźnią. Kto jej nie posiada, ten źle trafił. 2.Nie wszystko, co wychodzi pod szyldem "fantastyka", nią jest. Istnieją przebierańcy wśród autorów i wśród zwykłych forumowiczów. 3. Na fantastyce świat się nie kończy. Lepszy dobry kryminał niż kiepski cyberpunk. 4. Nie istnieje coś takiego jak nauka w fantastyce. Co najwyżej - naukowy koloryt. 5. Miłośnicy fantastyki i miłośnicy Fantasy to dwie różne bajki. 6.Wspólne zainteresowania nie tworzą jeszcze na szczęście społeczności. 7.Getta artystyczne są zawsze dziwaczne i komiczne. 8.Jeśli oceniasz publicznie czyjąś pracę, to nie stawia cię to automatycznie na uprzywilejowanej pozycji. 9.Każdy ma prawo do głupich wypowiedzi na forum. Savikola z tego samego forum: Ja, polski fan fantastyki przysięgam: 1. Nie biadolić na okrągło, że zamknęli mnie w jakimś gettcie (które i tak nie istnieje i jest jedynie wymysłem frustratów i smutasów). 2. Czytać fantastykę dla czystej i niczym nieskrępowanej radochy. 3. Nie dopieprzać się do pisarzy tylko dla tego, że nie mają oryginalnych pomysłów, ani bladego pojęcia o nauce. 4. Nie recenzować ich tworów samemu będąc młodym, głupim i pryszczatym. 5. Jeśli już wezmę się za recenzowanie, postaram się nie być zbyt surowym, bom sam nie jest bez winy, a i choćbym pękł lepiej tego nie napiszę. 6. Nie dowalać się ciągle do fantomu, oskarżając go o wszystkie plagi egipskie i to, że Zajdla znów dostał Grzędowicz. 7. Jak już się będę mądrzył na forum, przysięgam nie być trollem i z uwagą czytać, co do mnie piszą. Tak mi dopomóż Lemie, Tolkienie i wszyscy wy twórcy fantastyki, których imię legion. I Marcina Roberta z Fahrenheita (przytaczam tylko zmienione przez niego punkty): 2. Masz prawo odbierać dzieło literackie po swojemu - tylko do ciebie należy decyzja o jego wartości. 3. Piękna forma podnosi wartość dobrego pomysłu. 4. Dobre pomysły nie muszą być naukowe. 5. Dobre pomysły nie muszą być oryginalne. 6. Nie czyń plagiatu. 9. Jeśli oceniasz kogoś lub owoce czyjejś pracy, czyń to z taką samą rzetelnością, z jaką sądzisz, iż powinno się oceniać ciebie lub twoje dzieła. Największymi sceptykami byli chyba: taki jeden tetrix z Fahrenheita i Creatio Fantastica, oraz Łaku z Zaginionej Biblioteki. Najwięcej nihilistów zgromadziło forum KGB i nie będę ich wymieniał. I tyle było naszych rozmów o przeżyciach, uczuciach, pięknie, nauce, oryginalności, społecznościach tudzież sensie gadania o tychże . Myślę, że mój cel został osiągnięty - najbardziej cieszę się z tego, że udało mi się zwrócić moją / naszą / Waszą uwagę na uczucia, przeżycia, piękno i spontaniczność.
Mocno wam dziękuję, to były bardzo ciekawe dyskusje. A zamieściłem ten post, bo jak zauważył Czarny i Miria, trudno jest śledzić wszystkie rozmowy na wszystkich forach. No to tu macie (tendencyjny) skrót. Mocno pozdrawiam Marcin Czarny - 9 Maj 2008, 06:06 Jak widzę Marcinie przeżywasz ogromny stres czytając fantastykę (to poczucie winy ). Jak Ty jeszcze dajesz radę dodatkowo być autorem tego WSTYDLIWEGO gatunku literatury?
ihan - 12 Maj 2008, 18:05 Zastanawia mnie tylko jedno. Czytelnicy fantastyki/ktokolwiek do kogo jest skierowany ten dekalog (dla niepoznaki mający w ostatecznym kształcie punktów 9) nie mają oczywiście żadnych kompleksów związanych z byciem w getcie. I tak wyzwoleni potrzebują aż dwóch punktów: 1 i 2, by mocno zaznaczyć dumę z czytania fantastyki. Sztandarowym tekstem, patronującym temu twierdzeniu mógłby był felieton z ostatniego magazynu fantastycznego, coś o ośmiornicy, nie wiedzieć czemu poświęcony głównie prozie głównonurtowej, która jest taka fuj i wymagająca dotacji, że poświęcenie jej całego felietonu może być usprawiedliwione wyłącznie płaceniu przez magazyn za wierszówkę. M. Przybyłek - 20 Maj 2008, 13:37 Na forum Fahrenheita internatua Trolliszcze napisał świetny post. Nie obraź się Czarny, ale go wkleję. Dotyczy pojęcia piękna. Szkoda, żeby się kisił tylko tam.
Memento - 18 Października 2009, 19:17
Polać im!
PO NAPRAWDĘ DŁUGIM ZASTANOWIENIU Dawno dawno temu, gdy bywałem jeszcze na forum NF jako Autobus Z Grilla, stwierdziłem że dobrze mi w fantastycznym getcie. Minęło sporo czasu, przeczytałem kilkanaście (a może nawet kilkadziesiąt) książek, obejrzałem coś koło setki filmów, i stricte fantastycznych książek było - o ile dobrze pamiętam - dwie, filmów może ze cztery. Reszta to horrory, komedie albo mieszanka horroru i fantasy (owszem, mówi się że horror to też fantastyka - dla mnie nie całkiem, a na pewno nie tego samego kalibru). I doszedłem do wniosku, że tak naprawdę nie lubię fantastyki (co nie znaczy, że nie polubię). Ale mimo tego, podczas czytania czy oglądania, nieświadomie stosuję się do trzeciego, szóstego, siódmego, dziewiątego i dziesiątego punktu dekalogu. I to od dosyć dawna, zanim jeszcze komukolwiek przyśnił się jakiś dekalog. Więcej - do tych zasad stosuje się każdy, kto jest już jako tako obeznany z filmem czy literaturą (nie ważne, jakiego gatunku). A teraz kije w mrowisko: 1) na co to komu? 2) na co komu dysputy na temat i problemy znane wszystkim? Nie ubolewam nad tym, że ktoś nie lubi książek Stephena Kinga, czy filmów Christophera Nolana, najważniejsze że ja je lubię i że jeszcze nie mam ich dość. Howgh. Virgo C. - 18 Października 2009, 20:00 Zgrillowany busie, jeśli dobrze pamiętam to gdy Marcin swój dekalog wrzucał na forum NFu to nadal tam byłeś aktywnym userem i mogłeś się wtedy wypowiadać. Teraz wykopujesz dyskusje sprzed półtora roku i myślisz, że jeszcze mrowisko istnieje? Memento - 18 Października 2009, 20:42 Kolego Virgo C., kluczowe w tej wypowiedzi było
Virgo C. - 18 Października 2009, 20:51 Głos w dyskusji zabiera się od razu, ew. po kilku godzinach zastanowienia. Nie po prawie 20 miesiącach
Memento - 18 Października 2009, 20:59 W internetowych dyskusjach też? rybieudka - 19 Października 2009, 07:18
Czy ja wiem... Podam pewien przykład. Kilka lat temu, na Ogólnopolskim Zjeździe Socjologicznym w Poznaniu, jednym z głównych punktów programu był panel z udziałem Zygmunta Baumana. Najpierw kilkoro znanych profesorów referowało dorobek rzeczonego, potem sam Bauman trochę poopowiadał, na koniec zaś padały pytania: początkowo od "zasłużonych", potem z wypchanej do granic możliwości sali. Nie pamiętam już kto i jakie zadał Baumanowi pytanie, ale doskonale zapamiętałem jego reakcję. Najpierw Bauman głęboko się zadumał. Prze około dwie minuty salę otuliła zupełnie niespodziewana cisza. Nagle z ust "gwiazdy popołudnia" padła odpowiedź: -Wiedzą Państwo... ja jestem wolnomyślicielem. To znaczy: wolno myślę. Nie chcę teraz udzielać odpowiedzi, bo byłaby ona pochopna. Pozwólcie więc, ze sprawę przemyślę i za jakiś czas napiszę coś o tym w jednej z moich książek. Wszystkich kompletnie zamurowało. Może Zygmunt Bauman ma tu rację? Może kiedy czujemy, że odpowiedź udzielona w danym momencie byłaby nie do końca właściwa, wtedy lepiej się z nią powstrzymać. Nawet na 20 miesięcy... M. Przybyłek - 19 Października 2009, 07:20 Ha, dekalog. To były dyskusje . Memento, jak sprecyzujesz pytania (bo "na co to komu" może być interpretowane na 10 sposobów), może odpowiem...
Virgo C. - 19 Października 2009, 09:45 @rybie udka Świat akademicki rządzi się innymi prawami - tam logicznym jest, że w jakiejś kwestii autorytet nie wypowie się jeśli nie będzie przekonany do swoich racji i w 100% pewny że nie palnie głupoty. Dyskusje internetowe zaś - zawsze jest ktoś na forum, kto może zabrać głos i po kilku godzinach może się okazać, że wszystko co mielibyśmy do powiedzenia ktoś już powiedział. A z całym szacunkiem dla Autobusa - profesorem nie jest, a pytania zadał identyczne jak te zadawane Marcinowi gdy dekalog powstał. Memento - 19 Października 2009, 10:10
A co Ty tam wiesz... 
No to zapytam tak. Czy zatwardziałym fantastom jest faktycznie potrzebny jakiś dekalog? Nie mówię że jest niepotrzebny - może być bardzo przydatny przy coming oucie fantastyki, który moim zdaniem by się przydał. Bo co tak naprawdę wie przeciętny obywatel RP o fantastyce? Kosmoloty to jakie czy duchy w zamczyskach albo smoki, ot co. Wtedy, gdy podzielisz się tym dekalogiem z tą niefantastyczną częścią społeczeństwa, będzie dekalog miał sens, bo może co niektórym otworzyć oczy, serca i umysły. Kombinuję dobrze czy całkiem źle? PS. W dalszym ciągu uważam że ktoś powinien polać Adashiemu i Czarnemu. ;D M. Przybyłek - 19 Października 2009, 10:30 "Zatwardziałym fantastom", powiadasz. Okej: którym? Masz na myśli siebie, znajomych? Ja jestem zatwardziałym fantastą na ten przykład i mnie był potrzebny. Potrzebowałem sobie ułożyć w głowie pewne rzeczy i uzmysłowić sobie, wyciągnąć na wierzch pewne sprawy, które siedziały głębiej i odwalały niedobrą robotę. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Czarny jest spoko ziom i dobrze gada, a tym białasom z głównego nurtu wara od naszej dzielnicy 
