Kruk Siwy - 17 Września 2008, 09:28 Agi, Agi, kotów nie trzeba uczyć reagować na lodówkę. Same się błyskawicznie uczą. Widziałem u Kresa posiadacza trzech mruczaków. Kasiek - 17 Września 2008, 09:57 Psy u mnie słyszały otwieraną lodówkę kiedy były na balkonie (balkon est po drugiej stronie mieszkania). I często nie reagowała na "Aga" tylko na "szyneczka" i "ciasteczko" 
Anonymous - 17 Września 2008, 10:40
Ale choćby to świadczy o tym, że kot kuma.  Uczy się rzeczy, które mu są przydatne, i to bardzo szybko. A przyjście na wołanie? Ty zawsze biegniesz, gdy tylko usłyszysz swoje imię? 
Ziuta - 17 Września 2008, 10:47 Miałem kiedyś  kota reagującego na swoje imę, słowo "mięso" , z wrzaskiem przerywającego rodzinną kłótnię i potrafiącego rozeznać się, że jak patrzę w boczna (!) rurę wystającą z drugiej rury, to znaczy, że jest coś ciekawego na niebie. O braku strachu przed odkurzaczem nie wspominając.
Z resztą, dyskusja wskoczyła na tor kot vs. pies, czyli same głupie głupoty 
Agi - 17 Września 2008, 10:51
Lodówkę mam na parterze, a koty karmię na piętrze w "ich" pokoju. Oprócz kociej karmy dostają wodę i mleko (najbardziej lubią skondensowane), ale nie ma to żadnego powiazania z lodówką. Reagują na dźwięk otwieranej puszki
Fakt, koty uczą się bardzo szybko. Moje nauczyły się reagować na słówko "hej" wypowiedziane stanowczym głosem, a oznacza ono, że natychmiast mają przestać robić to, czym się aktualnie zajmuja. Kruk Siwy - 17 Września 2008, 11:31 Oddychać? Hihihi Czy to aby na pewno są koty? Agi - 17 Września 2008, 11:42 A dlaczego oddychać? Masz mnie za sadystkę? Kruk Siwy - 17 Września 2008, 11:56 Wyobraziłem sobie sytuację, gdy leżą spokojnie (fantasta ze mnie co?) i tylko respirują powietrze. A Ty zaniepokojona ciszą rozkazujesz im "hej" i biedaki natychmiast przestają oddychać... bo tylko tym się zajmowały. Niestety, chyba jestem pobudzony psychoemocjonalnie. Zdarza się. jewgienij - 17 Września 2008, 14:15 Koty mają swoją dumę. Jak ja zawołam: "Nana!", to muszę wziąć poprawkę, że dźwięk mego głosu zgaśnie, przez kilkanaście sekund nie będzie żadnej reakcji, totalna olewka, i dopiero wtedy, żebym broń Boże nie pomyślał sobie, że kot jest na zawołanie, Nana przyjdzie. Ale też zakosami i najdłuższą drogą. Do tego trzeba chyba więcej wyrafinowania niż przy prostej, automatycznej reakcji na imię. To cały rytuał. Ja mam się czuć zaszczycony kocią wizytą. Ta kocia duma zresztą znika natychmiast przy otwieraniu puszki
Martva - 17 Września 2008, 14:23
Przy mnie mu się nie zdarza.
Doskonale wie. Na szczęście nie zawsze muszę płoszyć te głupie ptaszyska, czasem same okazują trochę rozumu (bażant na przykład okazał się całkiem inteligentny)
Nie przesadzaj, czasem się budzą
Poza tym kot wie, że jak miauczy pod oknem i tupie na parapecie od zewnątrz, to zwlokę się z łózka i go wpuszczę, a jak od wewnątrz to niekoniecznie, za to może zarobić kapciem, więc najpierw miauczy, a potem szybko się chowa. Cwana bestia 
Moje nie reagują na lodówkę. Przychodzą jak się je woła (fakt, nie zawsze) a jak czegoś chcą, to wołają same.
Mam powiedzieć słowo na 's'?
Podoba mi się, lubię dumne kobiety
I tego właściciele psów nie pojmą
A Ginger przyszedł z ogrodu, mokry i zziębnięty, i ułożył mi się na stopie. I jak ja mam teraz wstać? jewgienij - 17 Września 2008, 14:47 W sporze Kociarzy z Psiarzami ( ja też lubię psy), posługuję się tzw. Lingwistycznym Argumentem Jewgienija, w skrócie LAJ -em.
W samym języku, jakim się posługują także wielbiciele psów, czyli w kulturze, czai się szacunek dla kotów i pogarda dla psów. Określenia: kotku, koteczku, kocie, ale z niej kociak! mrr, kocia zwinność, kocie ruchy itd. to raczej komplementy, kto się obrazi na takie słowa? Ja nie.
Natomiast: psie, suko, sukinsynu, psi synu, pieskie życie, psia powinność - sami widzicie. Nawet psia wierność ma wydźwięk pejoratywny. Grass książkę krytykującą Niemców z czasów wojny zatytułował Hundejahre, czyli Psie Lata, gdzie ta psia wierność narodu niemieckiego raczej dumnie nie brzmi. Fidel-F2 - 17 Września 2008, 20:48 Koty będące drapieznikami musżą być inteligentne. Różnica miedzy nimi i psami polega na ich 'stylu' życia. Psy są zwierzętami stadnymi, relacje społeczne dla nich są bardzo istotne, stąd łatwa w porównaniu z kotami tresura. Koty sa indywidualistami, dla których stosunki z innymi nie maja większego znaczenia. jewgienij, pogarda dla psów wynika z braku szacunku dla szczerości i prostolinijności jako cech przynależnych głupcom, a szacunek dla kotów z fascynacji tajemnicą i niezaleznością oraz chęcią zaskarbienia sobie łask kogos kto nas lekceważy. Wynikają więc ze słabości i małości ludzkiego charakteru. LAJ więc więcej mówi o ludziach niż o zwierzętach. jewgienij - 18 Września 2008, 07:23 Fidel, racja w całej rozciągłości. Ja nie oceniam i nie wartościuję kotów ani psów, tylko pokazuję, jak ludzie na nie patrzą, czasami nie zdając sobie nawet z tego sprawy, bo są rzeczy zakodowane w języku i w kulturze, które łykamy bezwiednie. Ale to rzeczywiście świadczy tylko o nich samych, znaczy o ludziach, a nie o sierściuchach
Ten argument nie ma rozstrzygać sporu o wyższości kotów nad psami, tylko wprawić w małe zakłopotanie tych miłośników psów, co z pogardą odnoszą się do kotów, że głupie, fałszywe, nie aportują i nie pilnują posesji 
Anonymous - 18 Września 2008, 10:05
Fakt, nie szczekają na obcych , ale słyszałam o takich, które atakowały osobnika będącego zagrożeniem dla ich ludzi (no ale nie widziałam, przyznaję). Co do reszty, to wierutne bzdury. 
Kasiek - 18 Września 2008, 10:46
Malamuty złodzieja polizałyby po rękach i zaprowadziły do kasy w domu 
Każde zwierzę ma swoje zalety i wady. Psy są mądre, koty tajemnicze i przytulaśne (czasem) lub niezależne, żółw nie uczula, kanarek śpiewa, szczurki i inne gryzonie są słodkie... Każdy widzi to inaczej, co innego dla jednego jest wadą a co innego zaletą... Dyskusja jest na poziomie tej o wyższości świąt BN nad WN i odwrotnie. Wszystkie zewrzątka trzeba kochać.* O. *Oprócz gołębi, które dokarmia moja matka na balkonie, do których mówi: "Misiu" i które srają za przeproszeniem po całym balkonie i jak jedzą, to nie wolno wyjść na balkon bo się je straszy. Grrr.... Anonymous - 18 Września 2008, 10:47 Komarów tez nie trzeba kochać.
Godzilla - 18 Września 2008, 11:13 Mój tata dokarmiał kiedyś zimą gołębie, tylko nie na balkonie a na parapecie kuchennym. Miał swoich ulubieńców, taką prawie oswojoną parę, która czasem nawet z ręki ośmielała się coś skubnąć i miała ładne, estetyczne piórka (ładny zwierzak = najczęściej zdrowy zwierzak). On nazywał się Gruchot (z racji głośnego gruchania), ona Gruchotowa. Kiedyś tata podsypywał im pęczaku jak tylko widział że zjadły poprzedni, i wyjaśniał że sprawdza, czy gołębie dadzą się tak napęczyć, że spadną z parapetu. Nie spadły. Fukały, ziarno wylatywało im dziobem, ale nie spadły. Ciężko sfrunęły
Ale żeby szwendały się po balkonie - co to to nie! I żadnych gniazd! Adashi - 18 Września 2008, 11:20 Z tymi gołębiami tak mi się skojarzyło, że człowiek to jednak dziwny zwierz Sikorki, wróble i gile dokarmia, ale jak zjawi się wrona, czy sroka to często przegania "ptaszyska", jakoś tak wybiórczo kochamy tę przyrodę, po ludzku rzekłbym 
gorbash - 18 Września 2008, 11:21 Czy wrona nie żre padliny czasem? Może to powód braku przyjaźni... Adashi - 18 Września 2008, 11:26 Taa, a sroka to złodziejka, hehehe. To takie ludzkie uprzedzenia, jak w stosunku do wilków i nietoperzy. Węgorze też podobno szamają padlinę (chociaż tu akurat zdania są podzielone, zwłaszcza wśród wędkarzy), a ludzie za nimi wprost przepadają
Kasiek - 18 Września 2008, 11:28 Wiecie co... Ten balkon jest kompletnie po drugiej stronie mieszkania niż mój pokój i naprawdę one by mi nie przeszkadzały. ALE Moja matka, w swoim obłędzie, suszy posciel. Znaczy to, że zawiesza na poręczy kołdry, poduszki kładzie na stołkach i wystawia to na działanie promieni słonecznych. Podobno to zbawiennie działa. Na pewno nie na kolory na pościeli no ale. No i tu jest problem pod tytułem: kołdry i gołębie. Gołębie, jako że mają ptasie móżdżki, nie wiedzą że nie wolno po nic chodzić i sobie spacerują, siadają, łażą, zasypiają. jak zrobiłam awanturę o to, że sobie nie życzę, żeby po mojej pościeli łaziły, matka fochnęła się na jakiś miesiąc. Nic nie poradzę, nie wiem po czym ptaki łaziły wcześniej i brzydzi mnie spanie pod taką pościelą. Co innego kot, który TYLKO w domu siedzi. Co innego pies, któremu myłam łapy po każdym spacerze. Ale gołąb? One są fajne i słuchają jak się do nich mówi, przekrzywiają zabawnie główki, ale.... Ta sytuacja z pościela brzydzi mnie i tyle. gorbash - 18 Września 2008, 11:28 No tak, ale to chyba naturalne że na lubienie i nie lubienie wpływają uprzedzenia. Adashi - 18 Września 2008, 11:35 Oczywiście, że to prawda, ale czy to jest "naturalne"? Raczej jednak nabyte, ale nie łapmy się za słówka Dla mnie jak sroka zakłada gniazdo na pobliskim drzewie to nie jest problem, dla mojej babci już tak...
jewgienij - 18 Września 2008, 11:42 Kasiek, jesteś przeczulona , gołąb nie mucha, na kupie nie siada.
Przejmujesz się gołąbkami, a jakby pod mikroskop wziąć Twoją pościel, to masz tam całe universum. O niektórych rzeczach lepiej nie wiedzieć albo przynajmniej nie myśleć, bo inaczej zamienimy sobie życie w koszmar
Godzilla - 18 Września 2008, 11:48 Gołębie są zarobaczone jak cholera. Wcale ci się nie dziwię, że nie chcesz pod taką pościelą spać. Zresztą to brudasy, robią kupy gdzie popadnie, i na byle czym siadają. Mucha siada bo lubi, a gołąb łazi łapami bo mu wszystko jedno. jewgienij - 18 Września 2008, 12:04 Czyli znowu Sztaudynger 
"Gołębiami brukowany Kraków *beep* ma z tych ptaków." Kruk Siwy - 18 Września 2008, 12:26 Gołąb łazi łapami... świetne. Godzilla, rezerwuję to stwierdzenie! Wykorzystam w jakimś tekście! corpse bride - 18 Września 2008, 12:52 hm, czy już mówiłam, co mnie przekonało do nielubienia gołębi? i do tego, że ci, co lubią nie wiedzą, co czynią? otóż, idę sobie raz na uczelnię ulicą poselską. tam, w uroczym załomie muru obrzygana rynna i chodnik, jak to w krakowie, w końcu tuż obok jest irish pub, a za rogiem, na grodzkiej cała masa knajp. no i jest ten rzyg i sobie leży, przysycha, ale widać, że świeży jeszcze. a nad nim pochylone dwa siwiutkie gołąbki, wydziobują co większe kawałki. piękne zwierzęta. tego samego dnia szłam przez rynek, tam, gdzie jest największe w krk zgromadzenie gołębi. czasem tuż obok można nawet kupić karmę dla nich, nasypać sobie na dłonie i one wtedy obsiadają człowieka, jedzą prosto z ręki, och, jakie to wesołe, tak dziubią, a jakie zdjęcia piękne potem! tego dnia spojrzałam na to wszystko z jeszcze większym obrzydzeniem niż zwykle, zwłaszcza na rodzica, który sypał to gołębie ziarno na rączkę swojego trzylatka. gołąbi - patrz, gołąbki, nie bój się, one tylko jedzą. łaskoczą cię dzióbkami? co? - wyżerały z ręki. nie wiem, czy te same, które widziałam wcześniej na poselskiej, czy tylko podobne. sroki i kruki są ok. gorbash - 18 Września 2008, 12:57
Mam takie zdjęcie z Pragi
Godzilla - 18 Września 2008, 13:27 Nie nowość 
|
||||||||||||||||||||||||||||||
