Hubert - 1 Lutego 2012, 15:35 Ludzie, trochę wiary. Nie byłby to pierwszy powrót artysty do starych tematów, który wyszedł wszystkim na zdrowie. Mam nadzieję, że Ciri zostanie wyparta jak w pierwszym Wiedźminie REDów. Nie ma i nikt nic nie wie. I dobsz. AS natomiast już dawno mówił, że gier nie można traktować jako oficjalnej kontynuacji, bo kto to wie, co przyniesie przyszłość. Gra to gra a książka to książka. ilcattivo13 - 1 Lutego 2012, 17:06
z góry wiadomo, że Wegner będzie świetny, a z Sapkiem to nigdy nic nie jest pewne i stąd ta ekscytacja 
Kalep - 1 Lutego 2012, 17:28 Ciri mogłaby ewentualnie być, ale po jakiejś zmianie osobowości. "Wiedźminka" pod koniec Sagi była co najwyżej denerwująca i troszku głupia (ciekawsza była jako dziecko w opowiadaniach). Nawet nieco swego czasu żałowałem, że przeżyła, a o wiele bardziej interesujące postacie zginęły. Wypadałoby też coś zrobić z jej mocami.
Proponuję takie nieformalne głosowanie: Kogo z cyklu wiedźmińskiego Sapkowski powinien wybrać na głównego bohatera?
Tak niekoniecznie, na samym początku mógł jeszcze robić za jednego z głównych bohaterów. Romek P. - 1 Lutego 2012, 17:45 Myślę, że Andrzej Sapkowski ma ubaw po pachy widząc, jak się daliście wpuścić w maliny 
Godzilla - 1 Lutego 2012, 18:26 Może i ma, ja mu nie bronię. Dla mnie to zamknięty rozdział. Nie widzę powodu, dla którego miałabym czytać jego książki. Trochę przykro, bo swego czasu czekałam na kolejne tomy. To już nie wróci. Ziuta - 1 Lutego 2012, 18:47 Romek P., od paru miesięcy zabieram się, żeby przypomnieć sobie cykl wiedźmiński. Na razie mi wychodzi. Głównie dlatego, że mam mnóstwo innych rzeczy do przeczytania (oraz mało czasu), ale trochę i dlatego, że boję się rozczarowania. Czytanie Wiedźmina w gimnazjum to dla mnie przeżycie pokoleniowe. Sapkowski wywarł olbrzymi wpływ zarówno na czytelników, jak i pisarzy, którzy z nich wyrośli. Myślę, że dla większości debiutujących po 2000 roku punktem odniesienia był styl i sukces AS-a. Nie jedynym, ale na pewno b. ważnym. I teraz, kurczę, boję się do tego wrócić. Bo lata minęły, rozczytałem się w innych rzeczach. Fantastyka polska też się zmieniła. Ale nie zmienia to faktu, że na wieść o nowej książce Sapkowskiego wielu coś drgnie w sercu. Niezależnie od argumentów, że to będzie odgrzewany kotlet, albo że się wypalił. Romek P. - 1 Lutego 2012, 21:40
Hm, kontynuacja Wiedźmina to moim zdaniem ironiczny żart z dziennikarza, który jest tysiąc fafnastym o to pytającym. Ale zabrzmiało to tak, jakbyś z przyczyn pozaliterackich już nic innego też nie chciała czytać. Można - i jeśli trafnie się domyślam powodów, to by mnie nie zdziwiło. Ale ja sądzę, że on jest w stanie napisać dobrą, a nawet bardzo dobrą powieść. Nie wiedźmińską. Bardzo inną. Ziuta, no tak, jeśli wracam do to paru opowiadań i często do "Maladie". I mam nadzieję, że napisze nową książkę - dobrą. "Żmija" to poszukiwania. Ciekawe, choć wielu oczekiwało epiki, której tam nie ma zbyt wiele. Godzilla - 1 Lutego 2012, 21:48 Być może u mnie wszystkie przyczyny, dla których czytam albo i nie, są pozaliterackie. Mianowicie decyduje, czy dobrze mi się coś czyta. Nie oceniam, czy dzieło jest wielkie, czy autor się tylko nadyma. Pewnie jestem w stanie wyłapać ewidentny kicz, choć kto tam wie. Przestał mi odpowiadać poziom rzezi okrutnej i stężenie chędożenia, oraz notoryczne masakrowanie bohaterów. Wiedźmina doczytałam, trylogii husyckiej nie zmogłam, na resztę się nie porywam. Romek P. - 1 Lutego 2012, 22:49 Aha, czyli po prostu degustibus. No tak, trudno się nie zgodzić z natężeniem. Choć to trochę "uroda" konwencji. Szczególnie masakrowanie. U Martina też tego nie brakuje. Finezyjna fantasy, jaką pisywała Le Guin, niestety w głębokim odwrocie, chyba że coś przeoczyłem. Ice - 1 Lutego 2012, 23:00
Musi być jakaś przeciwwaga dla poczynań głównego bohatera, który statystycznie powinien zginać po 1/10 opresji z jakich go autor w ten czy inny sposób cudownie wyciąga. 
Ziuta - 1 Lutego 2012, 23:48
Valente, MacLeod? Masakrowanie Sapkowskiego jest jednak różne od masakrowania u Martina. Sapkowski jest cynicznie przeironizowany, u Martina panuje okrutny naturalizm. Gustaw G.Garuga - 2 Lutego 2012, 04:37
To nie wracaj. Nie warto. Zyskasz niewiele, więcej stracisz. Romek P. - 2 Lutego 2012, 08:37
Hm, muszę zatem sprawdzić te nowe nazwiska
Jasne, że AS i GRRM masakrują w różny sposób. Jak już pisałem, swoista moda na okrucieństwo w fantasy to nic nowego, moim zdaniem. Okrutny może być świat, okrutni mogą być bohaterowie... Kończąc, powroty do takich książek bywają faktycznie trudne. Agi - 2 Lutego 2012, 08:47 Przerwałam lekturę sagi w połowie Wieży Jaskółki właśnie z powodu okrucieństwa. Powinnam pewnie dokończyć, ale jakoś nie mogę się za to zabrać. dalambert - 2 Lutego 2012, 08:59 Agi, i się nie zabieraj. Polecenie Mistrza w kierunku kicania po światach zakończone pamfletm protolerancyjnym i rzezią w wykonaniu podpuszczonego ludu jest i wtórne i wredne. Ta opowieść skłąda się z kilku znakomitych rozdziałów, choćby "wędrówka drużyny geralta", "baitwa pod Pupami Starymi" czy "pobyt w Wesoły Księstwie ' Tam sobie można zaglądać dla młej lektury zgodnie z dewizą pana Jowialskiego - "zancie? ZNAMY! No to posłuchajcie" - ale brnąć przez całośc i meandry fabuły - szkoda czasu i nerwów. Kruk Siwy - 2 Lutego 2012, 09:06 Czytam i czytam powyższe enuncjacjie i resztki włosów mi wychodzą... Przeczytać do końca trzeba, co do okrucieństwa, no proszę państwa Sapkowskiego dzieło to jest mały miki w porównaniu do wielu innych popularnych obecnie utworów. Sama końcówka rzeczywiście drętwa, a tolerancja słyszysz TOLERANCJA to słuszna zasada. Nie oznacza ona jak wiesz akceptacji. Fidel-F2 - 2 Lutego 2012, 09:07 Kruk Siwy +1 Agi - 2 Lutego 2012, 09:11 Niechęć do okrucieństwa jest problemem moim, nie książek, czy to Sapkowskiego, czy kogokolwiek innego. Dokończę lekturę Sagi gdy będę w lepszym nastroju. Tylko to miałam na myśli. Kruk Siwy - 2 Lutego 2012, 09:13 Agi, skomentowałem całość chóru, który na jedną nutę zawodził. Indywidualnie przymusu lektury szczęściem nie ma. Agi - 2 Lutego 2012, 09:15
Przed chwilą napisałeś, że jest:
Lowenna - 2 Lutego 2012, 09:15 Kruk Siwy, +2 Poza tym za 'Sapka' to można najwyżej w pysk dostać
Romek P. - 2 Lutego 2012, 09:17 Swoją drogą, nie spodziewałem się, że w dzisiejszych czasach pozorowane literackie okrucieństwo może wywierać taki efekt... kiedy w byle telewizorni aż zieje od grozy prawdziwej... To nie uwaga ad personam, uchowaj Boże. Raczej refleksja nad naturą czytelników, którą przyjdzie wziąć pod uwagę
Kruk Siwy - 2 Lutego 2012, 09:19 Agi, że trzeba to zdanie Bochińskiego jako czytelnika, ale moje zdanie to nie nakaz do absolutnego wykonania pod karą... Agi - 2 Lutego 2012, 09:19
Grozy wiejącej z telewizorni też nie oglądam. Taka dziwna jestem.
Jesteś autorytetem, jak piszesz że trzeba, to znaczy że trzeba. Kropka. dalambert - 2 Lutego 2012, 09:22
Może właśnie dla tego, ze w realu krew, draństwo i głupota, aż się przelewa z TVłów, nie wszyscy musza mieć ochotę na dokładanie sobie jeszcze do tego obrazu literackiej juchy i fekaliów. cranberry - 2 Lutego 2012, 09:34
Przed 2000 też
Kilka razy wracałam do opowiadań, za pierwszym zaskoczyło mnie, jak kiczowato one są miejscami napisane, ale I TAK są dla mnie świetne jako historie, pal sześć sposób napisania danych akapitów. Zakończenie drugiego tomu opowiadań, niby takie strrrasznie kiczowate (Geralt i Ceri odnajdujący się po wojnie) wraca do mnie od czasu do czasu i chwyta za gardło. A dalej niestety - im dalej, tym gorzej. Parę lat temu doszłam do trzeciego tomu powieści i jakoś dalej już nie dałam rady. Chociaż mnie się akurat końcówka z pogromem podobała - w gorzkim sensie. Co do okrucieństw to chyba znamienne, że najbardziej mi zapadły w pamięć różne "serio" i "z bliskiej kamery" pokazane cierpienia bohaterów, np. właśnie w ostatnim opowiadaniu ranny Geralt na wozie. A potem - im bardziej bohaterów krzywdzono, tym bardziej się na to opancerzałam. Witchma - 2 Lutego 2012, 09:37 Przepraszam, ale im bardziej czytam tę dyskusję, tym bardziej przychodzi mi do głowy Frank Drebin krzyczący: "A wszystkie orgazmy udawałem!". Sama nie wracałam do Wiedźmina od... powiedzmy, że dawna i że jest to liczba dwucyfrowa, ale pamiętam swój zachwyt sprzed tych -nastu lat (przynajmniej tak do trzeciego tomu). Może czas do tego powrócić i sprawdzić, jak się teraz czyta. Romek P. - 2 Lutego 2012, 09:40 Agi, Dalambert - zatem przy Was wychodzę na kogoś, kto ogląda te koszmary w telewizji non stop
Nie to miałem na myśli, że się fascynacja okrucieństwem w TV pokrywa z fascynacją okrucieństwem w literaturze AS-a i GRMM. Raczej chodziło mi o uodpornienie - mnie np. z tego powodu kompletnie nie ruszają horrory po tym, co zobaczyłem pracując jako sanitariusz karetkowy kiedyś. Jasne, że szuka się oddechu od rzeczywistości za oknem
A teraz zmykam pisać, bo dyskusja się nam rozmywa w deklaracje niepodległości
Rafał - 2 Lutego 2012, 09:44 W tamtym roku powróciłem, warto było, ale ... 
Jest to test na to jak sami się zmieniliśmy, to takie trochę czytanie własnych pamiętników z dzieciństwa i przypominanie sobie tamtych emocji, refleksja, że dzisiaj to już nie jest to i właściwie czym się tu człowiek tak podniecał. A podniecał się, przeżywał i szukał po księgarniach niemało
Kruk Siwy - 2 Lutego 2012, 10:05 Dał nam przykład Romek P. jak pisać mamy... znaczy ja też mykam do opisywania strasznych, strasznych okrucieństw. Och jakiego okrutnego kaca ma mój bohater... A Andrzeja Sapkowskiego nie skreślajcie, on dalej umie więcej niż spora część obecnie piszących do hm... kupy wzięta. To mówię ja: Autorytet i Kropka. |
||||||||||||||||||||||||||||||||
