Czarny - 6 Czerwca 2006, 13:10 To jakiś stary dowcip, bo apteki są czynne w niedzielę (oczywiście nie wszystkie) 
Vesper - 9 Czerwca 2006, 10:00 "przypadłość psychiczna" - hmm 
Tzn. to, że lubię SF/Fantasy to sprawa mózgu? Jak najbardziej  . A co do reakcji "ludzi z zewnątrz" - polecam przeanalizowanie najbardziej kasowych filmów/gier/powieści ostatnich 10-20 lat. Zobaczycie, jak strasznie ta "fantastyka" jest znienawidzona i ile osób na nią "cierpi"
Fantazjowanie to chyba typowo ludzka przypadłość - po to mamy wyobraźnię i sny. Groźne jest postrzeganie wszystkiego dokoła przez pryzmat czegoś, co nie istnieje/nie istniało (a może zaistnieć, kto wie ).
...Chyba dlatego preferuję SF/cyberpunka - nikt nie może mi zarzucić, że "bajdurzę o smokach"
Tomcich - 9 Czerwca 2006, 12:41 Fantastyka w tej czy innej postaci jest zawsze obecna z ludźmi i ich cywilizacją. Różnego rodzaju wierzenia/ mitologie mogą być tego przykładem. Wiara w smoki to nie wymysł ostatnich lat i fantasy. Mając tak skonstruowany mózg, że pozwala on myśleć abstrakcyjnie wykorzystujemy to. Zastanawianie się "co by było gdybym postąpił tak, a nie inaczej" też jest w pewnym sensie fantazjowaniem (zastanawiamy się nad światm alternatywnym). Przewidywanie czegoś co nastąpi np. jutro to też w pewnym sensie fantastyka (futurologia). Albion - 9 Czerwca 2006, 15:47 Powiem krótko - w moim przypadku to w 100% przypadłość psychiczna
Jestem uzależniony, ślizgam się po rzeczywistości właśnie dzięki temu, że patrzę na wszystko w około z dystansem. Fantastyka ogólnie pojęta i wszelakie skłonności do niej dają swoisty bufor bezpieczeństwa - bez możliwości fantazjowania, zwariowałbym, w tym pogiętym bardziej niż niejedna książka świecie....
elam - 29 Października 2006, 20:47 jest to bardzo zarazliwe. dowod: moje asiontko...
Ziuta - 29 Października 2006, 23:21 To jest coś z głową. Przed ledwie godziną, rozwścieczony przez siostrę, która o 22 w niedzielę zabrałą się za naukę na klasówkę w poniedziałek rano i nie mogąc odnaleźć podręcznika dla niej, zacząłęm wrzeszczeć, że wszyscy grzebią w moich rzeczach i mnie kontrolują. Paranoja, po prostu, paranoja. 
Na szczęście sam sobie nie wierzę
Godzilla - 30 Października 2006, 12:33 To nie jest psychiczne. I nie będę się leczyć. I proszę zabrać stąd te tabletki i żelastwo z elektrodami. hjeniu - 30 Października 2006, 17:36 Eee tam strasznie łatwo to rzucić, robiłem to już wiele razy
Anonymous - 30 Października 2006, 19:17 Na pewno nie jest to psychiczne, ale jest to uzależnienie. Bo uzależnić można się od wszystkiego. Czasem jednak, tak jak w tym przypadku, jest to dość przyjemny i pożyteczny nałóg. Niestety w moim przypadku nieuleczalny. A ludzie, którzy patrzą z boku i mi się dziwią? Ja nie zwracam na to uwagi. A ostatnio rozbawiła mnie koleżanka, kiedy pochwaliłem się do kolegi że jadę do Lublina na Falkon. Powiedziała mu z poważną miną: bo wiesz, oni mają takie swoje fantastyczne komiksy. Popłakałem się ze śmiechu.
|
||||||
