Zarun - 12 Lipca 2014, 15:20 Dzień dobry wszystkim, szukam tytułu książki. Pamiętam, że czytałem kiedyś taką powieść lub dłuższe opowiadanie, przypuszczalnie napisane przez polskiego autora. Najważniejszym elementem było zrobienie z greckich bogów ludzi z przyszłości. Jeśli dobrze pamiętam to do tego wszystko fabuła była zamknięta w pętli czasowej i z postacią chyba jakiegoś dziennikarza, który doszedł do tej prawdy o dziejach ludzkości przechodzącej cały czas przez te same etapy. Chociaż co do tego 100% wiary nie dam, bo mogę mylić z czymś innym przeczytanym w tamtym okresie albo innym opowiadaniem ze zbioru, jeśli pochodziłoby to ze zbioru opowiadań. Z tego co pamiętam było to napisane "z jajem", dosyć humorystycznie. Jest to najpewniej dosyć stara pozycja i napisana przez Polaka albo kogoś innego ze wschodniej Europy (most likely). Nie jest więc to Ilion Simmonsa 
Kruk Siwy - 12 Lipca 2014, 16:55 Kiedy to czytałeś? Jest opowiadanie humorystyczne Walentyna Bieriestowa "Halo, Parnas!" ale wydaje mi się, że mówisz o czymś innym. (Brak dziennikarza i pętli czasowej) Zarun - 12 Lipca 2014, 20:35 "Halo, Parnas" z tego co znalazłem na google to króciutkie coś na dwie strony. Tamto było dłuższe z pewnością. Kiedy to czytałem? Dwa albo trzy lata temu w liceum i na pewno nie była to nowa książka, wydaje mi się że wręcz mocno pachniała komuną. Kwestia z dziennikarzem i pętlą nie jest do końca pewna bo kojarzy mi się coś jeszcze z jakimiś planetami i rasami ludzkimi, z których jedna to byli debile, tacy trochę sprytniejsi od małp i chyba był jakiś motyw z budowaniem rakiety i uciekaniem z ich planety. Nie jestem pewien czy to była część tego o bogach olimpijskich, czy też inne opowiadanie przeczytane w tamtym okresie - w takim przypadku pochodziłoby najpewniej z jednego zbioru razem z powyższym. Rafał - 15 Lipca 2014, 09:03 Było takie opko, bardziej space opera, gdzie jakiś twór techniczny likwidował wszelkie życie bio, pokonano go dopiero wskrzeszając czy też zamieniając ludzi w bogów z olimpu. Ten poznał, w bogach swoich twórców i się poddał bez walki. Ale nic bliżej nie pamiętam. Adon - 18 Lipca 2014, 11:49 Kto poratuje? Jest taka książeczka, wydana stosunkowo niedawno, o podobieństwach barokowej kultury staropolskiej i kultury japońskiej. Wyleciał mi z głowy tytuł, a nawet sam nie tak dawno polecałem komuś - chcę znów polecić, i kurczę, no... gorat - 19 Lipca 2014, 10:28  Opis mnie powalił. Też już czekam na informację 
Z innego forum, dość pokrewne na tą chwilę oczekiwania http://www.historycy.org/index.php?showtopic=45294
Adon - 19 Lipca 2014, 19:17 gorat, "Katana i karabela" Winklera. A odnośnie cytowanego wątku - tak, dość blisko współpracowaliśmy z Japonią na początku XX wieku. Tak blisko, że gdy Japonia przystąpiła do wojny po stronie Niemców, wypowiedzieliśmy jej wojnę (bodaj jedyne wypowiedzenie wojny przez Polskę w XX wieku). Japończycy darzyli nas takim szacunkiem, że wypowiedzenia owego nie przyjęli. Przed wojną nasze wywiady współpracowały dość ściśle, mieliśmy też niechlubne elementy współpracy wojskowej - technologie opracowywane u nas (broń biologiczna i chemiczna) testowano u nich na Chińczykach. hrabek - 20 Sierpnia 2014, 16:38 Ukazało się Łatwo być Bogiem Roberta Szmidta, na stronie Rebisu jest przedtytuł "Pola Dawno Zapomnianych Bitew". Jakiś czas temu na stronie Fantastykapolska.pl pokazała się powieść Roberta pod tym tytułem, będąca w istocie dwoma połączonymi opowiadaniami zamieszczonymi wcześniej w SF/SFFiH. Pytanie brzmi czy ta książka teraz to jest kontynuacja tego, co było w tamtych opowiadaniach, czy to opowieść w tym świecie, ale niezwiązana z tamtymi bohaterami, czy może wręcz oprawiony w okładki tamten tekst? Ziuta - 5 Września 2014, 14:54 Abercrombie, Sanderson i inni. Od czego zacząć kontakt z "nową fantasy"? hrabek - 5 Września 2014, 15:07 Wegner? Luc du Lac - 5 Września 2014, 15:09 Albo Eriksson(choć za dużo tego natluk ) Ziuta - 5 Września 2014, 15:10 I tu jest problem, bo czytałem. merula - 5 Września 2014, 15:36 oni są inni. Sanderson był pierwszy, więc od niego zaczęłam siłą rzeczy i zdecydowanie zauważa się, że się chłopak rozkręca. Elantris nie jest jego najlepszym dziełem. jeśli bardziej lubisz "krwawo i mięsiście", zacznij od Abercrombiego. hrabek - 5 Września 2014, 15:38 Ziuta, no to jak chcesz zacząć, skoro wszystko czytałeś? Ziuta - 5 Września 2014, 15:46 Wegnera czytałem. edit: teraz zobaczyłem, że Luc du Lac był szybszy ode mnie i wyszedłem na znawcę Eriksona  Cóż, jego też mógłbym spróbować. Zobaczymy.
Witchma - 5 Września 2014, 17:03 Abercrombie. Z czystym sumieniem polecam. merula - 5 Września 2014, 17:49
ja mam tak samo z Sandersonem 
Chal-Chenet - 5 Września 2014, 18:47
A ja z Eriksonem.
Ziuta - 5 Września 2014, 18:56 Aleście jednomyślni. Prawdziwi Polacy  Trzy nazwiska już mam. Najwyżej rzucę kością.
konopia - 5 Września 2014, 19:26 To teraz tylko napiszcie co po kolei czytać z Sandersona i Eriksona, bo Abercrombie to wiem - Pierwsze Prawo (przeczytałem już). merula - 5 Września 2014, 21:09 Erikson - masz napisane jaka była kolejność. Ogrody Księżyca Bramy Domu Umarłych Wspomnienie lodu: Cień przeszłości Wspomnienie lodu: Jasnowidz Dom Łańcuchów: Dawne dni Dom Łańcuchów: Konwergencja Przypływy nocy: Misterny plan Przypływy nocy: Siódme zamknięcie Łowcy kości: Pościg Łowcy kości: Powrót Wicher Śmierci: Imperium Wicher Śmierci: Ekspedycja Myto ogarów: Miasto Myto ogarów: Początek Pył snów: Wymarsz Pył snów: Pustkowia Okaleczony bóg: Szklana pustynia Okaleczony bóg: Kolanse Podcykl Opowieść o Bauchelainie i Korbalu Broachu Krwawy trop Zdrowe zwłoki Męty Końca Śmiechu Sanderson: możesz zacząć od Elantris ze świadomością, że kolejne są lepsze. osobne całości: Elantris Siewca wojny Cykl Z mgły zrodzony (Mistborn) Z mgły zrodzony Studnia wstąpienia Bohater wieków, Trylogia Waxa i Wayne’a Stop prawa, No i Droga królów. Ziuta - sprawdź jeszcze Scotta Lyncha z cyklem o Niecnych Dżentelemenach Luc du Lac - 5 Września 2014, 21:30 Scott L. jest najlepszy z Erikssona najpierw Bramy Ogrodu dalambert - 5 Września 2014, 21:32 Luc du Lac, dwie pierwsze części doskonałe, trzecia dla mnie kiepskawa. Fidel-F2 - 5 Września 2014, 23:16 Eriksona nie czytać konopia - 6 Września 2014, 09:47 Fidel-F2, rozwiniesz to jakoś? Fidel-F2 - 6 Września 2014, 14:56 Eriksonowi należałoby wykreślić jakieś 60% tekstu, wtedy byłaby może przyzwoita rzecz. W scenach akcji jest dobry (5%* tekstu); w opisach bitew, szeroko zakrojonych kampanii wojennych bardzo słaby (20% tekstu); beznadziejny jest w rozwlekłych, męczliwych, wielostronicowych dialogach o niczym (a już wewnętrzne dumania dwóch debili, Mappo Jaghut Icariuma Trella to jest rekord świata kaszany), płaskich postaciach, dziesiątkach nudnych lokacji bez sensu (75%). A przy dwieście dwudziestej siódmej deus ex machina trafia cię jasny szlag. *Dane dla Bramy Domu Umarłych, Ogrody Księżyca są trochę lepsze (więcej tu płaszcza, szpady i innego kung-fu). Więcej nie czytałem, bo po BDU mam Eriksona dożywotnio dosyć. konopia - 6 Września 2014, 15:13 Dzięki. Czytał ktoś coś od Licia Troisi "Kroniki świata wynurzonego" itp. nie jest to przypadkiem dla dzieciaków? merula - 6 Września 2014, 15:45 jest Martva - 7 Września 2014, 19:10
Tak.
Tak. Ziuta - 7 Września 2014, 20:54 Cóż pewnie po prostu spróbuję każdego. Przy czym potwierdzacie to, czego doszukałem się sam: że Abercrombie i Lynch lepiej piszą, a Sanderson i Erikson idą w tworzenie świata. Przy czym na Sandersona chętkę zrobił mi kiedyś agrafek, opowiadając o ciekawym systemie magii i płynnym przejściu świata z klasycznego fantasy w steampunk, a Erikson mimo przez wielu wymienianych wad (laaaaaanie wody) kusi opowieściami, że naprawdę wyzyskał w twórczości warsztat antropologa i archeologa. Ano zobaczym. Mam chętkę na takie rzeczy po długim odwyku od fantastyki. |
||||||||||||||||
