Zagubiony - 14 Kwietnia 2011, 19:02 Jak ja dawno Finntrolla nie słuchałem, dzięki za przypomnienie o tym zespole  .
Dzięki za rozjaśnienie sprawy sfer. Błędnie założyłem, że Otchłań jest jedną z nich (tudzież więcej niż jedną - po jednej sferze dla każdej z Dolin). Tak jeszcze dodam, że braku wspomnienia o niszczeniu przy pierwszych wizytach nie uważałem za błąd - jedynie spodziewałem się tego, a nie dostałem  .
Jeszcze co do Krzyczącego: Spoiler: A propos wywiadu: cieszy mnie bardzo, że świat Zmroczy nie zamknie się w "Teatrze Węży" i jestem też ciekaw tekstów sf-owych  .
charande - 14 Kwietnia 2011, 21:44 Zagubiony, a to znasz? Bruce Dickinson - The Alchemist Wsłuchaj się w tekst
I jeszcze spoilerowe odpowiedzi na spoilerowe pytania 
Spoiler: Zagubiony - 14 Kwietnia 2011, 23:13 Tekst... hm... Wczytując (niestety nie wsłuchując - zawsze mam z tym problemy :/) się w tekst, miałem przed oczyma pewnego znanego mi i lubianego przeze mnie bohatera literackiego .
Z ciężkiego brzmienia sam mogę polecić np. Eluveitie. Jedna osoba z zespołu gra na lirze korbowej - uwielbiam ten dźwięk (jak większości chordofonów  ).
RaV_Gluchowski - 15 Kwietnia 2011, 10:52 Jak chwila offtopa ciężkiego, to chwila offtopa : KAT - Biało-czarna 
PS I przeczytałem, perwersyjnie i "na złość mamie" spoilery do Krzyczącego i naturalnie, jak to z reguły bywa, tylko zaostrzyły moją ciekawość, a że rankiem skończyłem czytać kryminał - już wieczorkiem, przy herbacie i herbatnikach, ruszam na Przygodę w Teatrze Węży ! Jupi ! PPS Spoiler: cranberry - 15 Kwietnia 2011, 11:00 Odpowiedż w spoilerze - szczyt perwersji
RaV_Gluchowski - 15 Kwietnia 2011, 11:12 Spoiler: charande - 15 Kwietnia 2011, 18:28 Zagubiony, kojarzę Eluveitie Troszeczkę zbyt agresywny wokal jak na moje ucho, ale kawałki instrumentalne mają ładne.
RaV_Gluchowski - to się nazywa "mieć perwersyjne wizje" 
RaV_Gluchowski - 15 Kwietnia 2011, 20:49 charande, Mam nadzieję, że Autorka "perwersyjnych wizji" nie wypomina ich ledwie czytelnikowi tego, że plastycznośc jej opisu wpływa na lekturę jej powieści
A przede wszystkim - jako miłośnik literatury francuskiej (de Sade, Lautreamont, Baudelaire) słowo "perwersja" uważam naturalnie za komplement
pozdrawiam (spod schodów szczurołapa - tak je nazwałem), gdzie na chwilę ugrzęzłem, by przeczytać na dziś zaplanowane opowiadanie SFFiH ("Widma Pośród Gwiazd" Dworakowskiego - bardzo dobre !) Sauron - 16 Kwietnia 2011, 16:45 "Dwie karty" przeczytane  czytało się świetnie, jakże by inaczej, klimat znakomity jak zwykle, podobnie bohaterowie.
Zrobię jako spiler, żeby nikt się nie sugerował podczas czytania. Spoiler: charande - 16 Kwietnia 2011, 21:26 Sauron, ładne masz ptaszysko w awatarku Jak tam egzamin?
Wiesz, przez tych 7 czy 10 lat styl pisania mi przeewoluował nieco Cieszę się, że się podobało, i dzięx za feedback! Mam taki jeden kawałek w drugim tomie, z którego nie jestem zadowolona, to może jeszcze do niego wrócę i doszlifuję pod kątem "krótkich a mocnych zdań"
Spoiler: Sauron - 17 Kwietnia 2011, 09:09 Egzamin w miarę dobrze, na humanistycznym stracę trochę za historyczne, na matematycznym za fizykę, na angielskim jak na razie znalazłam jeden błąd, w dodatku idiotyczny 
edit: a na matematycznym w pytaniu o dwie główne grupy destruentów nie byłam na tyle inteligentna, żeby wpisać po prostu "bakterie i grzyby". Wpisałam "saprofity i saprofagi" i teraz nie wiem, czy mi uznają (facepalm). Spoiler: charande - 17 Kwietnia 2011, 12:46 Sauron, będzie dobrze Ciesz się, że masz to świństwo już za sobą.
cranberry - 19 Kwietnia 2011, 09:45 Spoiler: Sauron, egzamin grunt, że za tobą, 3maj się. RaV_Gluchowski - 20 Kwietnia 2011, 09:41 "Dwie Karty" skończone ! A jako, ze książka mi się szalenie podobała , dłuuugie rozważania na jej tle w drodze (musze wieczorem ogarnąć uwagi popisane na jej marginesach w trakcie lektury) - obok wielu plusów dodatnich będę też się czepiał tego i owego !!!
Pozdrawiam serdecznie i gratuluję - czekam na więcej !!! charande - 20 Kwietnia 2011, 10:31 RaV_Gluchowski, czepiaj się koniecznie, bo drugi tom jest jeszcze w moich rękach, do lata mogę tam poprawić to i owo Pozdrawiam!
RaV_Gluchowski - 20 Kwietnia 2011, 11:51 To ja wybieram jak najszybszą lekturę !!!! 
Poważniej, to nie wiem, czy listu nie podzielić na dwie części, (bo jak sobie pomyślę, ile mam przemyśleń - o, kalamburek mi wyszedł, choć kiepskawy - to aż strach do pisania zasiąść...), pierwszą, natury ogólniejszej, i drugą, spoilerowo-szczególancką. Co więcej nt moich ewentualnych uwag - to, gdybyś się z nimi miała w jakiejś mierze zgodzić, być może wpłynęłyby one na kształt tomu 3 a być może nawet dopiero nowej sagi - bo to niekoniecznie byłyby uwagi, „dokorekcyjne”...i tak mniew korci żeby pisać, a, jako, że w sumie od wczoraj układam sobie wrażenia po lekturze w głowie, to zacznę tak: Jest niezwykłym darem, nieczęstym wśród ludzi, dar Wyobraźni. Wiem, o czym pisze, bo sam taki dar posiadam . W mojej wyobraźni widzę bezkresną noc na mlecznobiałym, spowitym mgłą morzu. To Bezkres możliwości. I w tym bezkresie pojawia się wyspa, punkt – pomysł, naokoło którego powstać może samodzielny byt - cegiełka.
Jednak sam dar Wyobraźni, to mało. Trzeba jeszcze kolejnego daru, (którego już nie posiadam…  ), daru umiejętności przekształcania tych wysepek, punktów, cegiełek w Utwór – daru Budowania Opowieści. U Ciebie ten dar zaowocował wspaniałą konstrukcją – światem Krzyczącego.
Pominę już zwyczajowe, obecne u chyba wszystkich, którzy Cię czytają, pochwały znakomitego, przejrzystego stylu, klarowności narracji itp. To, co jest Twą mocną stroną w opowiadaniach jest tym lepsze w powieści. Pora na mięso, – czyli treść wyrażoną tym doskonałym stylem : Najlepszą konstrukcją jest sam świat – jeden z ciekawszych, jakie poznałem czytając dziesiątki książek fantasy. Miasto Shan Vaola a zwłaszcza jego niezwykłe, turpistyczne Podziemia, z dziesiątkami żywych topograficznych punktów – aż się chce więcej i więcej przygód w tym otoczeniu (gdzieś daleko Shan Vaola kojarzy mi się, wiem, że groteskowo, z Ankh Morpork Pratchetta ). Jeszcze ciekawiej prezentuje się Otchłań, jej Doliny i Władcy (tu widzę podobieństwo do Twej „piekielnej” serii z „Po Stronie Mroku” na czele).
Druga bardzo silna strona powieści to jej postaci – żywe, interesujące, niebanalne. Znakomity jest sam Brune, znakomity Zazel, świetni Władcy Dolin Otchłani, nieszczęsny Kouremos, cała galeria drugoplanowa (Hershor, Riakin, Haru, świetni inni ka-ira) wielką obietnicę na następne tomy niesie w sobie Anyah…Znowu – tylko przyklasnąć i czekać na więcej. Kolejny pozytyw – przygody. Książkę czyta się jak w ciągu, trudno się oderwać – chce się jeszcze trochę i jeszcze trochę i za chwilę człowiek widzi, że program TV, na który czekał już się kończy, że wieczorna herbata się nie zrobiła itd. Mnóstwo znakomitych pomysłów i momentów fabularnych, w tym takie chwile, które na długo pozostaną w plastycznej pamięci (obdarzonego wyobraźnią – c.b.d.o.) Czytelnika – wśród mych najulubieńszych jest Spoiler: Spoiler: Z osobistych do-smaczków, bardzo doceniłem dyskretne (nieważne, czy świadome, ja je złapałem ) nawiązania do Wenecji (dożowie, dziób Mazzeratha, koncepcja masek), no a o Smoku, symbolu Złej Siły, walczącym z bogami, to już pisałem, jak uradował me DRAGON-owe serce. Właśnie – koncepcja walki bogów i ich późniejszego odejścia, ziemi opuszczonej przez bóstwa jest mi świetnie znana z sagi Dragonlance (nie wiem, czy to świadome nawiązanie) - Tym razem nie używam spoiler agenta - bo to założenie jest wypisane już na "blurbie" na okładce, to żadna tajemnica !
No a teraz do zastrzeżeń. Są dwa (drobiazgi różnej maści pozostawiłem na marginesach, to już niech tam sobie są) większe, a brzmią one – Architektura, i McGuffin. Architektura mówi o tym, co z tych „cegiełek” wyobraźni można zbudować i jak należy je łączyć. Pamiętam moją polonistkę (wredna klępa zresztą i do tego niekumata – uwielbiałem ją wkręcać w wypracowaniach wymyślonymi przez siebie cytatami z Poego czy Przybyszewskiego …) powtarzającą jak mantra (i słusznie), ze każda praca powinna mieć Początek, Rozwinięcie i Zakończenie. W „Dwóch Kartach” w mej ocenie można do podstaw architektonicznych powieści mieć zastrzeżenia. Spoiler: Spoiler: W sumie jednak podobało mi się bardzo bardzo, (dlatego odważyłem się na fragmenty również krytyczne) – czytałem w każdej wolnej chwili, nie mogąc się wprost oderwać, i już niecierpliwie wyglądam kolejnych tomów. Jak bardzo bym chciał dopaść MOAM! Ajjj !!! PS. Na koniec jednak znowu chciałem rozpłynąć się w zachwytach nad „Wężami” – system magii!! Wyjątkowy, przemyślany dopracowany, sugestywny (zaraz wpadnę w lovecraftowską logoreę…) Doskonałe! PS No, jeszcze jedno, tym razem drobne, zastrzeżenie – TYTUŁ! Mniej uważny Czytelnik w ogóle się może zgapić, o co chodzi, ten czujny odnotuje, że wyjaśnienie tytułu pojawia się dopiero w okolicach 350 strony powieści!! (na niecałe 400 całej!). I jeszcze do tego dość wycofana jest historia z tymi kartami (dla porównania proponuję tytuł zbioru opowiadań Akunina – Nefrytowy Różaniec – jak często w cyklu Fandorinowskim się pojawia ten rekwizyt, – kiedy w końcu w opowiadaniu mamy z naszyjnikiem do czynienia wszyscy Czytelnicy wołają – O !! On ci to ! Nefrytowy Różaniec !) POZDRAWIAM !!! charande - 20 Kwietnia 2011, 14:10 RaV, dzięki za obłędnie szczegółową recenzję!! Wiesz, że umiejętność takiego syntetycznego spojrzenia na całość = skarb, nie komentator?
Gdy chodzi o zastrzeżenia do architektury i kwestię McGuffina - tak, masz rację. Zemściło się na mnie a) dziesięć lat pisania opowiadań, b) pomysł na powieść, który mutował po wielokroć w trakcie pisania. Zamiast jednej rozbudowanej opowieści ze stopniowo narastającym napięciem powstało kilka przeplatających się historii, a duże ŁUP czyli McGuffin nr 1 jest kulminacją dla jednej z tych historii zamiast dla całej powieści. Zdaję sobie z tego sprawę, nawet zwrócono mi na to uwagę podczas redakcji, ale nie zdecydowałam się pisać książki od nowa Tom 2 jest CHYBA (?) lepszy pod tym względem.
Odpiszę bardziej szczegółowo (i odniosę się m.in. do kwestii tytułu), tylko nie wiem, kiedy, bo na razie straszą mnie niepomyte okna i inne porządki przedświąteczne
Sauron - 20 Kwietnia 2011, 18:00
Wydawało mi się, że takie dzioby noszono powszechnie podczas epidemii dżumy, a do dzioba wsadzali jakieś zioła czy coś i to miało ich chronić przed zarażeniem. Ceridwen - 20 Kwietnia 2011, 19:48 RaV - jak tak pragniesz Między otchłanią a morzem, pilnuj allegro, tam się czasem pojawia. Ja sama zakupiłam w ten sposób. Jeśli nie chcesz czekać - sprawdziłam przez google, jest link do akcji z lutego, na której tomik nie został zakupiony, więc sprzedawca może ciągle go mieć, zawsze możesz spróbować się z nim skontaktować przez allegro;) Swoją drogą: tomik bardzo dobry, ale sporo fragmentów stały się częścią powieści lub spojlerują, więc nie musisz rwać włosów z głowy jeśli nie zdobędziesz (choć opowiadanie o Meli jest absolutnie mistrzowskie). EDIT Plus jakoby dostępne tu, ale nie znam tej księgarni, więc nie gwarantuję, musiałbyś sprawdzić, czy rzetelna;p http://www.inbook.pl/sear...%C4%85+a+morzem RaV_Gluchowski - 20 Kwietnia 2011, 21:27 Ceridwen, dzięki serdeczne, ja mam nieodparte wrażenie, że buszując po różnych księgarniach relatywnie niedawno "wlazłem" na "Między..." ale, jako że nic mi to nie mówiło, zignorowałem, podobnie jak stojące obok pozycje Ewy Białołęckiej czy Anny Kańtoch. Wiem, że ksiązka ma swoje lata, ale EMPiKi czy Matrasy mają takie konwulsywne polityki, ze co jakiś czas jakiś zasób magazynowy na powierzchnię wyrzucają. Jeśli nie odtworze w pamięci lokalizacji MOAM, (powiedzmy, że po świętach), to zaatakuję allegro w poszukiwaniach - chętnie spojrzę na Krzyczącego z innej perspektywy, nawet jeśli spore fragmenty się nieco dublują czy wyjaśniają. Sauron, jak, najbardziej, te nosy to takie renesansowe próby zapobiegania zarazie wśród lekarzy w miastach (bezskuteczne zresztą) -dokłądne jak napisałaś, miejsca na zioła "odkażające". Ale w Wenecji do dziś można kupić mnóstwo takich nosów (w Wenecji zresztą skuli wody epidemie były znacznie bardziej jadowite i częstsze niż w innych, suchszych,m miastach). Stąd moje tak silne skojarzenie weneckie charande, ktoś powyżej pochwalił Twą umiejętność opisywania zapachów Shan Vaola (a głównie Podziemi). To prawda, często gęsto w książce aż "czuć" te zapachy (być może ta "wonność" budzi me skojarzenia z "cuchnącym" Ankh Morpork) - ale w dziedzinie "zapachowych" opowieści ustępujesz palmy pierwszeństwa memu Mistrzowi - H.P.Lovecraftowi, u którego na stronach każdego opowiadania roi się od "odorów", "fetorów", "odrażającego smrodu", "cuchnących wyziewów" etc.  (no i pomijając, co oczywiste "Pachnidło" Suskinda - książkę o Zapachu)
charande - 21 Kwietnia 2011, 06:14 Sauron, maski z dziobem były noszone w trakcie epidemii dżumy przede wszystkim przez lekarzy (w komplecie z rękawicami i skórzanym ubiorem ochraniającym całe ciało). Maska miała gogle, a do dzioba wkładano wonne substancje (kamfora, przyprawy, mięta albo gąbka nasączona aromatyzowanym octem), mające chronić przed "zatrutym powietrzem". Tutaj znajdziesz więcej informacji Nie wiem, na ile takie maski popularne były wśród zwykłych ludzi, a na ile ci ograniczali się raczej do zasłaniania nosa i ust chusteczką nasączoną perfumami. Noszono także "kule zapachowe" z żywicy, piżma i przypraw, zamykane w szklanych czy drewnianych pojemniczkach, po angielsku zwało się to pomander.
RaV, Pachnidło rządzi, mój Jacentin i jego warsztat perfumiarski to miał być w zamierzeniu ukłon wobec tej książki Co się tyczy MOAM - Ceridwen słusznie Cię ostrzega, że sporo fragmentów z tej książki weszło do powieści (do tomu 1 nie, ale już np. w tom 2 wplecione są dwa opowiadania). Do tego zbiorek wydany jest, hmm, oszczędnościowo, na b. kiepskim papierze
Sauron - 21 Kwietnia 2011, 10:37
O, to nie wiedziałam. charande - 29 Kwietnia 2011, 09:57 Niestety po świętach zwaliła się na mnie sterta spraw i na forum wpadam tylko w przelocie Tak na szybko: w Esensji ukazała się recenzja Dwóch kart. Ładna, wyważona.
charande - 30 Kwietnia 2011, 11:31 I kolejna recenzja - tym razem w magazynie QFant Recenzent chwali książkę, troszkę marudzi na okładkę oraz poddaje w wątpliwość... ekhm, orientację seksualną głównego bohatera
Sauron, wygląda na to, że nie Ty jedna zostałaś po lekturze z wrażeniem, iż książka "emanuje specyficznym ciepłem"
Virgo C. - 30 Kwietnia 2011, 16:00 Dwie karty kupione Tylko kiedy ja to przeczytam?
Chal-Chenet - 6 Maj 2011, 12:54 Recenzja z Katedry: http://katedra.nast.pl/ar...zka-Dwie-karty/
RaV_Gluchowski - 6 Maj 2011, 12:59 Jeśli chodzi o powyższy cytat - święte słowa, pod którymi się podpisuję obiema rękami. Dawno tak żwawo nie pożarłem książki, nie przywiązując nawet zbytniej uwagi do niektórych jej słabości. Sandman - 6 Maj 2011, 13:25 Dobra, żona wreszcie przeczytała, a ja w międzyczasie przypomniałem sobie Między otchłanią a morzem i kończę te dodatkowe opowiadania. Mam nadzieję, że jeszcze dzisiaj uda mi się zabrać za Dwie karty. charande - 6 Maj 2011, 15:21 Chal-Chenet, dzięki za wklejenie linka, uprzedziłeś mnie
A ja tak ogólnie przepraszam, że mnie tu nie ma Walczę z zaległymi pracami i rozsądek kazał zniknąć z forum na jakiś czas. Postaram się wrócić po 15 maja.
RaV_Gluchowski - 6 Maj 2011, 15:44 charande, i jeśli walka z zaległymi pracami polega na kładzeniu glazury w łazience, to szkoda Twego czasu, jeśli jednak oznacza np. cyzelowanie trzeciego tomu "Teatru Węży", to szkoda, byś tu z Nami czas traciła.
|
||||||||||||||
