Łodzianin - 11 Kwietnia 2006, 20:47
Hmm. To dobre jest! O to chodzi! Trochę mi przeszkadzaja te gładkie słówka. No ale facet zawsze musi sie poświęcić dla kobiety. 
Anko - 12 Kwietnia 2006, 23:01 Robweg:
 Jak np. pomyślę o tym, że aktualnie można kupić "Piekło i Szpadę" Kresa z Maga - oraz tę samą książkę w "wersji poprawionej" z Fabryki Słów, to dochodzę do wniosku, że pisarz wcale nie jest przywiązany na supeł do swojej przeszłości. Tak więc - szkoda żołądkowania się.  Przecież fakt, że opowiadanie nie zostało odrzucone, lecz opublikowane, musi mieć jakieś pozytywne strony?
 i w ogóle - poniosło mnie i zupełnie zmieniło sens mojej wypowiedzi. Chodziło mi o co innego. Gustaw G.Garuga napisał:
Na podstawie powyższego argumentu nie potrafię przyjąć do wiadomości Twojego "usprawiedliwienia" o wierze w "elfokrasnoludową konieczność". Dlatego drążyłam, szukając innego wyjaśnienia, np. że ktoś Ci poradził/podpowiedział, że tak ma być.  Ale nie odpowiedziałeś mi na pytanie:
Druga sprawa: Gustaw G.Garuga:
Gustaw G.Garuga - 13 Kwietnia 2006, 08:04 Anko, a jednak Kres i Hałas pisali wtedy "fantasy atrybutową" - jest tam magia, przeznaczenie, siły nadprzyrodzone (Szerń) i takież istoty. Nie rozmieniajmy się na drobne, wiadomo o co chodzi. Podejrzewam, że łatwiej było wcisnąć do tekstu krasnoludy, niż magię. No cóż, skoro nie chcesz zrozumieć odczuć autora, trudno. Ja staram się wyobrazić sobie, co bym czuł, gdyby teraz, kiedy mam coś "na koncie" i jestem z tego zadowolony, zobaczył znienacka w druku tekst, ktory popełniłem kilka lat temu, bo redaktor go odkurzył i puścił bez dania mi szansy na korektę. Oczywiście, że są i dobre strony (np. honorarium), tym lepsze, jeżeli tekst się podoba (jak w przypadku "Bo kocham cię nad życie"). Ale pierwsza reakcja w moim przypadku to byłby chyba stan przedzawałowy. Emilia - 13 Kwietnia 2006, 08:34
Wtedy byłeś z niego zadowolony skoro trafił w ręce redaktora. A z tekstu, który „masz na koncie” teraz, możesz być niezadowolony wkrótce itd. W ten sposób co kilka lat można wydawać tomik wcześniejszych opowiadań, poprawionych pod kątem swojego aktualnego etapu warsztatowego. Przeżyłeś zresztą podobną przygodę gdy wspomniałam Patryka (z 2005 r) - wprawdzie miałeś przez chwilę jakiś odcinający się od niego podpis, ale całkiem niepotrzebnie. Nic się nie stało prawda? 
Myślę, że w przypadku Wegnera wystarcza zamieszczona informacja, że jest to tekst napisany dawno. Opowiadanie miało mocne strony i próbę czasu przetrwało, a elementy rażące jakimś anachronizmem nie były aż tak istotne i mi na przykład nie przeszkadzały. Gustaw G.Garuga - 13 Kwietnia 2006, 08:47 Oj, ten Patryk! Będzie mnie ścigał do końca życia Akurat humorystyczną poezję zarzuciłem, więc trudno byłoby mi teraz coś poprawić (chyba, żeby całość cisnąć do kosza), ale, co ważniejsze, sam go puściłem w Internecie, więc o zaskoczeniu trudno mówić. Ja naprawdę nie rozumiem, czemu tak trudno zrozumieć pierwsze odczucia Robwega Mam na dysku parę okropnych opowiadań, których nawet w Internecie nie puściłem. Kilka lat temu byłem z nich jednak bardzo dumny i posłałem je tu i ówdzie. Gdybym teraz otworzył NF i zobaczył taki np. short "Pokotem", chyba bym uciekł do jakiejś głuszy i nosa nie wyściubiał, dopóki bym wszystkich włosów z głowy sobie nie wyrwał.
Jest akurat prawdą, że autorzy po latach bywają niezadowoleni ze swoich tekstów i poprawiają je na potęgę. Przykład pierwszy z brzegu - Niziurski. Jakie motywacje nim kierują, o to trzeba by zapytać samego pisarza. Podejrzewam, że "poprawia je pod kątem swego aktualnego etapu warsztatowego", lub ma podobne powody. Robweg miał to szczęście, że tekst sam się obronił. Dlatego początkowa rekacja, jaką był szok, ustąpiła, jak przypuszczam, uldze i dumie. Nie zmienia to faktu, że ta początkowa rekacja jest absolutnie zrozumiała. Emilia - 13 Kwietnia 2006, 09:06 Zdaje się, że nieodżałowany Stanisław Lem też coś miał, o czym mówić nie lubił. Niestety warsztatu trzeba się uczyć i wstyd jest wtedy, gdy autor się nie rozwija. Natomiast debiut arcydzieło to niezmierna rzadkość. Anko - 13 Kwietnia 2006, 17:17 Gustaw G.Garuga:
Emilia:
 W pełni się zgadzam. Człowiek uczy się całe życie i nieraz nachodzi go myśl, że gdyby dawniej umiał to, co teraz, to by zupełnie inaczej postąpił.
Gustaw G.Garuga - 13 Kwietnia 2006, 20:20 Muszę zacytować sam siebie z poprzedniej strony:
Widzisz, Anko, ja od początku "atrybuty fantasy"widziałem szerzej, niż tylko jako nie-ludzkie rasy. Co do bogów, to Grecy też sobie o bogach opowiadali, a magii w tym nie było żadnej. Muszę jednak przyznać, że nie wiem, o jakiej magii w opowiadaniu mówisz - nijakich "iluzji najeźdźcy" sobie nie przypominam, może przeoczyłem, pewnie powinienem zerknąc do tekstu. Nawet jednak jeżeli jakaś magia w tekście występuje, jest jej tak malo, że sam autor uznał, iż musi dodać jeszcze krasnoludy, gobliny i elfy, bo inaczej za niski będzie procent fantasy w fantasy (in. za mało atrybutów tego gatunku). Dziś (tak, tak) łatwiej sobie wyobrazić opowiadanie fantasy bez tych atrybutów. Bo wyobraźcie sobie, że tekście Robwega nie ma tych krasnoludów i magii - czy powiedzielibyście wtedy, "Nie, to nie jest fantasy"? Ja bym tak nie powiedział. Szczerze powiedziawszy, nawet bym tego braku nie zauwazył. A opowiadanie za fantasy bym uważał. Hauer - 13 Kwietnia 2006, 21:15
Moze to nie była iluzja, ale był mag, który:
rozpie**** bramę, a póxniej w zmienionej (iluzyjnej?) postaci walczył podczas ataku na dom kupca. Yateh załatwił go o ile sobie przypominam, doskakując do niego "magicznym sposobem". Te dwa ostatnie słowa pozwalały mi tolerować to że naciał tam ze 20 chłopa. Po prostu uznałem, że to efekt nie tylko umiejętności ale i jakiejs bliżej nie określonej magii. ...ale i tak mnie takie postacie troche irytuja 
Anko - 13 Kwietnia 2006, 21:16 Gustaw G.Garuga:
), zasugerowałam się wypowiedzią Emilii:
Edit: O, właśnie Hauer przypomniał, o którą sytuację chodzi. Hauer - 13 Kwietnia 2006, 21:21  ale z was kawalarze Tak przekonujaco udawać braki w pamieci Ale prima aprilis to już dawno był.
Anko - 13 Kwietnia 2006, 21:30 Bo widzisz, są tacy, którzy twierdzą, że wszystko wiedzą i wszystko doskonale pamiętają, ale...  szkoda o tym gadać i zaśmiecać Robwegowi wątek.
Robert MW - 13 Kwietnia 2006, 23:14 Anko:
Jeśli kiedykolwiek zdarzy mi się taka okazja, to jasne, że do druku pójdzie "wersja poprawiona"
Dobra. masz mnie, przyznaję się! Było paru takich gości i to wszystko ICH wina. Niejaki J.R.R. Tolkien ze swoim "Hobbitem","Sillmarilionem" i "Władcą Pierścieni", G.G.Kay z "Fionawarskim Gobelinem", był też A.Sapkowski, który zamącił mi w głowie cyklem o Wiedźminie i J.Piekara, Który krasnoludów też nie mógł sobie odpuścić. To wszysko Ich wina! Zresztą to tylko kilku z całej rzeszy łotrów, którzy zepchnęli mnie na złą drogę Wysoki Sądzie. Broszę o łagodny wymiar kary.
Hej, hej! Może trochę mniej autorytarnie co? Przeczytałem wszyskie Twoje posty i nigdzie nie udowodniłaś czarno na białym, że bohater absolutnie i totalnie nie mógł się zachować, tak jak się zachował. Może powinnaś napisać "moim zdaniem" albo "sądzę, że autor spieprzył sprawę" byłoby to grzeczniejsze w stosunku do osób, które takie zakończenie uznały za sensowne i jak najbardziej konsekwentne. W jednym z postów napisałaś
Więc jak to? Z jednej strony opowiadanie jest przewidywalne a z drugiej niekonsekwentne? Nie czujesz błędu logicznego? Człowiek to dziwne zwierzę Anko, zwłaszcza taki, który jest produktem liczącej trzy i pół tysiąca lat hermetycznej kultury tak jak Yatech. My Europejczycy, zwłaszcza Francuzi, Hiszpanie, Holendrzy czy Anglicy przekonujemy się właśnie, że licząca "zaledwie" tysiąc trzysta lat kultura islamu też nie jest przez nas rozumiana ani "oswojona". Ataków w Londynie nie dokonali obcy, tylko muzułmanie mieszkający w Angli od lat lub pokoleń. Czy Londyńczycy byli tak samo zszokowani jak ojciec Isandell? Zostawiam Ci ten temat do przemyślenia. Emilio:
Święte słowa
Ponieważ jest już następny numer SFFH myślę, że możemy już powoli zamknąć dyskusję nad "Ponieważ...". Jestem z tego opowiadania zadowolony, opisałem tę historię tak jak mi w duszy "grała" a jeśli kogoś nie przekonałem, trudno, nie da się zadowolić wszystkich. Na koniec rzucę trochę drastyczne porównanie, opowiadanie, której już zostało wydrukowane, jest jak dziecko wrzucone do dołu z głodnymi psami. Albo się obroni samo, albo zostanie rozdarte na strzępy.  Moje się chyba obroniło, wylazło z dołu trochę poobijane, ale w jednym kawałku. Cieszę się.
A na koniec informacja. Ponieważ NURS zdradził już, że w przypływie entuzjazmu wysłałem mu następne opowiadanie, a on je w przypływie optymizmu albo pod wpływem zaćmienia umysłu przyjął to zdradzę mały sekret. BĘDĄ GOBLINY!!! HE, HE, HE. Kolejna sztampa, szykujcie noże, widły i koktajle Mołotowa.
Robert M.Wegner Hauer - 13 Kwietnia 2006, 23:31 Super! Uwielbiam gobliny! Czekam z niecierpliwością
Anko - 14 Kwietnia 2006, 01:04 Robweg:
Ech, muszę chyba zacząć okraszać każde, ale to każde zdanie klauzulą "moim i tylko moim, i prawdopodobnie nawet błędnym zdaniem..."
Ale masz rację, w tym wypadku mogłeś się poczuć oburzony. Więc przepraszam.
).
A skoro jesteś koniec końców zadowolony - to dobrze. Bo widzę, że "stan przedzawałowy" wraz z wywróceniem żołądka minął. Każdemu należy się dużo zdrowia na Wielkanoc, czego wszystkim życzę.
Henryk Tur - 14 Kwietnia 2006, 08:20
Dla Ciebie, osoby z pewnego kręgu kulturowego. On był z innego. U nas nie zamyka się zony i córek w osobnym pomieszczeniu, gdy przychodzi np. sąsiad, ale w niektórych krajach tak. agrafek - 14 Kwietnia 2006, 08:50
Jedną mam uwagę. A brzmi ona tak: Piękny i uporządkowany byłby nasz świat, gdyby ludzie zachowywali się zawsze konsekwentnie. Niestety się nie zachowują. Chyba, że fantastyka w opowiadaniu miała polegać na tym, że jego bohaterowe są na wskroś logiczni i konsekwentni
Nie mam nic przeciw niekonsekwentnym, nielogicznie się zachowującym i nierozsądnym, bohaterom. Są dla mnie bardziej ludzcy (stety bądź niestety). Gustaw G.Garuga - 14 Kwietnia 2006, 09:04
Rodion - 14 Kwietnia 2006, 09:57 A ja tam lubię gobliny. ( powiedzial polerując topór ).
Hauer - 14 Kwietnia 2006, 09:59
Myrtille - 14 Kwietnia 2006, 10:58
Zgadzam się z Hauer'em. To jest opowiadanie fantasy ,a nie historia z życią wzięta. Autor zrobił takie zakończenie, jakie uznał za słuszne. To jest Jego opowiadanie, Jego bohaterowie i ich postępowanie. Komuś mogło się nie spodobać, wporządku ma do tego prawo, ale niech nie piszę, że gdyby coś tam, zmienić, coś usunąć to byłoby lepsze, bo to nie byłoby już wtedy to opowiadanie tylko zupełnie inne. A ja z niecierpliwością czekam na kolejne opowiadanie Pana Roberta
reginald - 14 Kwietnia 2006, 11:27
Coż - chyba można uznać to jako supelment do opowiadania albo wykładnię Autora co do osoby Yatecha i teraz końcówka trzyma się to jakos całości.
Czytając "Ponieważ..." wcale nie kojarzyłem tego tekstu ze splotem dwóch kultur tzn chrześcijaństwa i islamu, to znaczy starałem się nie kojarzyć mimo jawnych odwzorowań. Tak to jakoś jest, że czasem lepiej w fantasy dać swobodę autorowi i nie dopowiadać niczego, nawet w obliczu zapozyczeń z naszej kultury, niż być zawiedzionym miałkością przedstawionego świata. Inaczej mamy książkę historyczną z dodanymi na siłę krasnoludami i elfami (znowu te nieszczęsne elfy i krasnoludy ). Może jak na opowiadanie zabrakło miejsca, aby rozwodzić sie nad życiem i kulturą ludzi gór i stąd te problemy ze zrozumieniem zakończenia. W każdym razie argument z islamem ostatecznie mnie przekonuje
A co do mozliwości zmiany opowiadania wg sugestii czytelników to polecam argumentację J.K.Rowling, gdy zniesmaczeni rodzice zażądali aby przestał uśmiercać bohaterów na łamach jej ksiązki bo dzieci się stresują.
Robert MW - 14 Kwietnia 2006, 21:51 Wpadam na krótko i składam wszystkim serdeczne życzenia na Święta. Bawcie się dobrze, gdziekolwiek jesteście. Acha, Myrtille ty wiesz o co mi chodzi, prawda? Jeszcze raz zobaczę jakiegoś Pana Roberta, to jak tylko pan doktor wypisze mi przepustkę z zakładu "Radość po 80", znajdę Cię i obiję laską. A to solidny kawałek dębiny i będzie baaardzo bolało.
Myrtille - 14 Kwietnia 2006, 22:08 Ciężko mi się przełamać ... Ale perspektywa obijania mnie laską, mnie zmobilizowała
To już się więcej nie powtórzy! Wesołych i spokojnych Świąt Robercie
Punolek - 7 Maj 2006, 21:19 Jak dla mnie zakończenie jak najbardziej trafione ;] nie ma to jak tekst wywolujacy w czlowieku prawdziwe emocje, co prawda przez jakis czas czulem sie nieco skwaszony ale coz .
Moim zdaniem bardzo udane opowiadanie. Pozdrawiam i podobnie jak poprzedniczka, czekam na wiecej. Kuba. Last Viking - 8 Maj 2006, 11:38 Opowiadanie podobało mi się pod względem klimatu. Świetnie zbudowany świat, taki pełny, dopracowany, niemalże namacalny. Wielkie brawa
Co do wątku miłosnego, wyborów etycznych i moralnych, odbyłem długą rozmowę na ten temat na GG... i nie będę tutaj roztrząsał słuszności czy niesłuszności postępowania, ale chciałbym zauważyć, że każdy z nas jest obciążony kulturowo. Postrzegamy zachowania innych poprzez pryzmat własnych zwyczajów. Ciężko stanąć obok
Podobały mi się rozmowy łóżkowe i styl prowadzenia narracji
MrMorgenstern - 13 Maj 2006, 15:43 Delektowałem się walką ze zbójcami; jakbym czytał Gemmella. Moim zdaniem Wegner potrafi poza tym dobrze budować dialogi i dramatyzm sytuacji. Ach, gdyby tylko zechciał jeszcze bardziej skropić strony krwią
Co do zakończenia: nie przypadło mi do gustu, ale daleki jestem od tego, aby narzucać, że autor ma czytelnika głaskać po dupci. Wegner opisał postępowanie fanatyka. Przedstawiciela starej rasy - niezrozumiałej dla nas. W tle pada zarazem odpowiedź, czemu przedstawiciele Imperium w końcu pewnie zdominują ludzi Issarama. Jednakże do bohatera się przyzwyczaiłem. Autor stara się odpowiedzieć na istotne pytania w utworze, więc podejrzewam, iż gdyby zakończenie nie było tak tragiczne, w kontynuacje przygód bohaterów Wegner wplótłby takie zagadnienie, jak przezwyciężanie barier kulturowych
MrMorgenstern - 11 Czerwca 2006, 13:42 Robercie, gratuluję opka już nie "w powietrze" a "w cztery oczy"! (dopiero zauważyłem, że dołączyłeś się do dyskusji, wcześniej przedarłem się przez 2 strony komentów)
Odważna wypowiedź
Mam nadzieję, że nie przestaniesz pisać Fantasy i to tej trudniejszej: bez krasnoludków
Robert MW - 16 Czerwca 2006, 11:49 Dzięki MrMorgenstern. Cieszę się, że opowiadanie Ci się podobało. Sam tekst powstał pod koniec '98 r. więc to niezły staroć W świecie, ktory sobie wymyśliłem, krasnoludy i elfy początkowo egzystowały na równych prawach z innymi rasami, ale po jakimś czasie spostrzegłem, że chociaż bardzo ułatwiają kreację, elf czy krasnolud jaki jest, kazdy widzi, to cholernie krępują wyobraźnię, więc je wykopałem. I tak się cieszę, że do druku poszło opowiadanie, w którym ledwo o nich wspominam. Chociaż muszę przyznać, że z krasnoludami rozstałem się z pewnym żalem, bo lubię kurdupli Było, minęło.
Reginal napisał:
No cóż, ja pisząc też nie opowiadanie powstało przed atakiem na WTC i przed wielkim szumem z "wojną cywilacji". To własciwie nasze popieprzone życie na tej planecie dopisało suplement do tej historii.  I to suplement, którego nikt nie potrafił sobie wyobrazić.
Ps. Pojawiam się nie za często, bo jestem odcięty od Internetu a kafejka hen, za górami i lasam 
gorat - 6 Września 2006, 10:24 Zapowiedzi już są, czekamy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
udało Ci się postawić mnie w opozycji do takich gigantów jak Agnieszka Hałas i Feliks W. Kres. Nie jest to przypadkiem za ciężki kaliber jak na debiutanta? 