cranberry - 2 Września 2014, 11:08
Czytałam - będąc maniakalną fanką Star Wars, wtedy w trakcie pisania mega fanfika... - najpierw pierwszy tom i po 3 latach drugi. Trzeciego nie planuję. Przyznam, że nie trafiło do mnie zupełnie. Jeżeli z całych tych dwóch tomów pamiętam głównie, że Leia piła mleko, bo była w ciąży, to chyba naprawdę jest nieco niehalo, c'nie? Co prawda, nie, wróć, o ile pamiętam, też dobrze sobie radziła i była dośc bojowa - i ten pomysł: bojowej Leii w ciąży z bliźniakami bezczelnie ukradłam do własnego fanfika 
A ja ostatnio: Grisham - Apelacja No, dało się przeczytać, mam nadzieję, że nie namąciło mi za bardzo w głowie w tych kwestiach, co do których myślę, że się "czegoś dowiedziałam", czyli że sędziów się naprawdę wybiera itd. Ale strasznie to leci po schematach. STRASZNIE. I psychologicznie, i pomysł "straszna korpo" też taki już okropnie ograny. Czytałam gdzieś, że ten autor umie ładnie prowadzić wielu bohaterow równocześnie, no fakt, wszystkie wątki - jakkolwiek boleśnie schematyczne by nie były - jakoś tam prowadzą do celu. Mankell - Piąta kobieta Lepsze - bardziej wierzę w postaci. Oczywiście musi być czarna makabra przekraczająca prawdopodobieństwo (w sensie: że tylu tych psycholi trafia się ciągle temu samemu policjantowi z małej miejscowości), ale takie są prawa gatunku. Ciekawa byłam, jak zbuduje finał, no i OK - jest widowiskowy, nie przeczę, "się dzieje", tylko czemu tak nielogicznie, na litość? To mnie rozczarowało, bo poza tym trzymało się kupy. Martin - Uczta dla wron, Taniec ze smokami Straszono mnie, że cykl się psuje z kolejnymi tomami. Niewątpliwie można było te tomy napisać zwięźlej, nic nie tracąc. Nawet kasy nie tracąc, bo nie podejrzewam, żeby pan autor miał płacone od wierszówki
Uczta była dla mnie ciężej strawna, bo raz że dotyczy postaci, które mniej lubię, niż te, które pojawiają się w Tańcu (oczywiście NIE chodzi mi o to, że wszystkich z Uczty nie lubię, a wszystkie w Tańcu wielbię...), a dwa -chyba? - jest nudniejsza i ponura w tym jeżdżeniu po kraju zniszczonym wojną. Przy tym popieram zabieg polegający na tym, że ważniejsze (chyba??) wątki idą do tego drugiego z dwóch równoległych tomów. Jak zwykle w okolicach połowy drugiego z tomów danej pary miałam już dość, bo Martin mi wchodzi w dawce 800str jednym ciągiem raz na parę miesięcy i jeżeli czytam więcej ciurkiem, to mam przesyt. Ale nadal chcę wiedzieć, jak to się skończy i mam naiwną nadzieję, że (1) SKOŃCZY SIĘ, (2) skończy się z sensem. LadyBlack - 2 Września 2014, 11:20 A ja już chyba nie chcę wiedzieć jak to się skończy 
Taniec ze smokami mnie dobił - czekałam, na niego, czekałam i dostałam wodolejstwo. Teraz czytam takie se fantasy "Dzieje Elenium" tomy trzy i zastanawiam się dlaczego ja to czytam. Chyba dlatego, że jest to tak naiwne, że fascynuje mnie tropienie tego, co głupiego da się jeszcze wymyślić. Choć z drugiej strony gdybym miała teraz 12 lat, to to jest super - przygoda, dobra królowa do uratowania, rycerze, czarodziejki, złe typki, trochę humoru. Teraz za stara jestem, żeby uwierzyć, ale odstresowujące to jest, by nie rzec: ogłupiające i zabawne. Luc du Lac - 2 Września 2014, 11:59
fajnie się to czytało dwadzieścia lat temu... 
zdaje się że kilka lat temu zrobiłem sobie repetę, i jakoś mnie nie odrzuciło - choć wiadomo że fantasy jest mało wymagające od czytelnika
LadyBlack - 2 Września 2014, 12:14 Dobrze, że buźkę dodałeś na końcu , bo ta nagminna deprecjacja fantasy wkurza mnie.
Różnie bywa, jest fantasy i fantazy, ale wrzucanie wszystkiego do jednego worka z naklejką "mało wymagające, mało ambitne, mało wartościowe" to przesada jest i nieznajomość tematu. Kruk Siwy - 2 Września 2014, 12:18 Elenium podobało mi się bardzo, ale gdzieś tak około roku 90' zeszłego wieku. Niestety ten humor szybko się zestarzał i znudził. Przynajmniej mnie. Ale do rycerza Sparhawka mam trochę sentymentu. Luc du Lac - 2 Września 2014, 12:22
ano dokładnie, Eddings wszystkie swoje książki pisał na jedno kopyto i po przeczytaniu Ellenium, Belgariady i Tamuli wychodził już wszystkimi otworami Lady... Eddings to odmiana "lekkie fantasy"
Luc du Lac - 2 Września 2014, 12:30
cytatów i nawiązań jest na tyle dużo że można z tego zrobić dodatkowe opracowanie - albo konkurs na konwencie
pomysł może i niespecjalnie odkrywczy, ale jednak motyw *zaawansowana cywilizacja ludzka, odnajduje i penetruje "dziwny, magiczny" świat* jest już zdecydowanie rzadziej spotykany w literaturze, niż klasyczne wrzucenia Jankesa.... Chal-Chenet - 2 Września 2014, 22:14
W ogóle większość książek SW ma to do siebie, że łatwo wchodzą, ale i nadzwyczaj łatwo wypadają. Coś jak Mordimer, jeśli idzie o przyswajalność, a potem zapominanie.
Ontop: Skończyłem rzeczoną trylogię Zahna, czyli doczytałem Ostatni Rozkaz. Jak dla mnie, rozrywka jest całkiem przyjemna, ale, tak jak w przypadku dwóch pierwszych części, daleko jej do renomy, jaką posiada wśród fanów. Plusy i minusy te same co ostatnio. Jako, że książki SW to moje "guilty pleasure" i mam do nich sentyment, ocena to 7/10 Witchma - 3 Września 2014, 08:35 Szczęśliwa ziemia Łukasz Orbitowski - niezłe, choć przygnębiające. cranberry - 3 Września 2014, 09:18 Chal-Chenet, ja się na trzeci tom nie skuszę, nie ciągnęło mnie nawet jak byłam w fazie ostrej na SW. Już bardziej podobały mi się Shadows of the Empire Perry'ego. Witchma, Szczęśliwa ziemia - dla mnie nawet bardziej niż niezłe, dobre! Ale fakt, nie jest to książka optymistyczna. Chal-Chenet - 3 Września 2014, 10:38
Prawda, to całkiem niezła rzecz. Jakby Cię kiedyś jeszcze naszło na EU, spróbuj może "Ja Jedi" Stackpole'a. Przy niej chyba bawiłem się najlepiej. dziko - 3 Września 2014, 22:45 Paweł Majka - Pokój światów Nawiązując do swego czasu gorącego wątku, napiszę przekornie - dobre, choć polskie Autor miłosiernie nie zaserwował tak modnych ostatnio cliffhangerów, ale tak czy siak czekam niecierpliwie na drugi tom.
m_m - 4 Września 2014, 00:34
Zaciekawiły mnie te ,,inspiracje'' , sięgnąłem więc po Bohaterowie umierają i po stu stronach jestem, nie napisze że zachwycony, bo takiego określenia używam rzadko, ale naprawdę zadowolony z lektury. Na razie nie widzę żadnego podobieństwa do PLO. Dziś skończyłem 7.27 do Smoleńska Marcina Wolskiego. I mam problem z tą książką, wielki problem. Lubię czytać książki tego autora, pal sześć akcję i ilość nieprawdopodobnych przypadków, tak Pan Marcin pisał zawsze, ale co jeśli naprawdę coś było na rzeczy z zamachem? Od czasu Majdanu zaczynam wątpić w przypadek. Luc du Lac - 4 Września 2014, 09:00
eee Kruk już wyjaśnił jak to z tymi inspiracjami ale jeżeli nie widzisz podobieństw - chodzi mi o zawiązanie akcji, i świat (bo reszta fabuły to inna para kaloszy) - to nie wiem czy aby na pewno czytasz te same książki
Witchma - 4 Września 2014, 09:05
Napisałam tylko "niezłe", bo książka jest według mnie nierówna, ale to i tak chyba najlepsza rzecz autora do tej pory:) m_m - 4 Września 2014, 19:26
 Jest misja ratunkowa, jest potęzny antagonista władający magią. Zobaczmy co będzie dalej, wracam do lektury.
Goria - 7 Września 2014, 16:54 Takeshi. Cień Śmierci - Mai Lidii Kossakowskiej - straszny zawód, bo bardzo lubię twórczość tej pisarki. Taki Zmierzch, tylko nie o wampirach a o szkolonych zabójcach. Język infantylny, masa powtórzeń. Czytałam, że książka ma nawiązywać do mangi. Może - ale to nie wyjaśnia czemu jej forma tak kuleje. Autorka chciała rozciągnąć jedną powieść na trylogie i brakujące miejsca wypełniła zapętlającymi się przymiotnikami oraz opisami? nureczka - 7 Września 2014, 17:26
Mai
Mam na ten temat własną teorię. W moim odczuciu Maja Lidia K. jest mistrzynią krótkiej formy, jej opowiadania to prawdziwe perełki. Niestety, upiera się by pisać powieści. Pewnie częściowo wymusza to rynek (powieści i cykle sprzedają się znacznie lepiej niż zbiory opowiadań), a częściowo środowisko - powieść jest rzeczą znacznie bardziej prestiżową niż krótka forma. A szkoda. Goria - 7 Września 2014, 17:48 Już poprawiłam. Dzięki - pisałam z rozpędowego wkurzenia żalem do autorki. Niedziela, kościół p.w. Marii na przeciwko. Już wiem, że nie przebrnę przez 2gi tom. Sprawdzę tylko na necie czy przeżył. Ona chyba chciała zrobić mangową Grę o tron z romansem jak w Zmierzchu :/. Masz rację, ona pisze super opowiadania i może powinna przy tym pozostać? Nie wiem tylko czemu w recenzjach tak pieją jaka ta książka jest świetna. Człowiek się napali, a potem d.up.a. Kiepskie romansidło, z zabójcą, który nie wiadomo dlaczego dostał zaćmienia mózgu i dał się kretyńsko związać jak bezbronna, różowa świnka, zamiast zrobić to co umiał najlepiej i zamiast dobrych walk pamiętam z tego przede wszystkim powtórzenia, dłużyzny i nakrapiane oczy na końskiej twarzy, oraz kota nekomantę skaczącego przez ciało - czy jak to tam było napisane zamiast nekromanty? Navajero - 7 Września 2014, 20:27
Bez przesady, "upiorna" seria była naprawdę dobra. Tyle, że chyba nie do końca wycelowana w target MLK. Martva - 7 Września 2014, 20:34 'Dziewczyna w stalowym gorsecie'. Mocno takie se, ale w sumie nie spodziewałam się czegoś dobrego. Jak ktoś by chciał poczytać steapunkową romansowo-przygodówkę dla dziewcząt, to Protektorat parasola Gail Carriger jest kilka klas lepszy. Ziuta - 7 Września 2014, 20:50 Ja coś z miesiąc temu przeczytałem The Strange Case of Finley Jane, czyli opowiadanie-prequel do Dziewczyny.... Też takie se, poprawna historyjka z sympatyczną bohaterką, bez zaskoczeń i cudowania. savikol - 8 Września 2014, 06:38
Upiorna seria zdaje się miała być właśnie zbiorem opowiadań. Ten cykl to przecież cztery nowelki, sztucznie rozbite na minipowieści. Fabryka pojechała z eksperymentem i próbowała wcisnąć czytelnikom zbiór opowiadań za 100 PLN (4 X 25 PLN). Eksperyment wykonany lecz niestety nieudany
Navajero - 8 Września 2014, 07:28 Nie wiem co i kto komu próbował wepchnąć czy rozdąć, ale IMO było to całkiem niezłe. To tak a propos niezdolności MLK do pisania dłuższych tekstów. Kruk Siwy - 8 Września 2014, 08:13 Navajero, nie ma mowy o niezdolności, tylko część czytelników uważa Maję za twórczynię znakomitych opowiadań i średnich powieści. Navajero - 8 Września 2014, 08:18 Upiorny cykl mi się podobał ( aczkolwiek nie będę kruszył kopii czy to powieści, czy minipowieści, czy jeszcze coś innego). Próbowałem czytać anielski, ale odstraszył mnie skutecznie. Co do opowiadań - zgoda. Muszę zerknąć w wolnej chwili na "Rudą sforę". A co do oceny, to każdy ma swoją estetykę, subiektywną. Fidel-F2 - 8 Września 2014, 08:40 Czemu Ci się upiorny podobał? Chal-Chenet - 8 Września 2014, 13:31 Rafał Dębski - Światło Cieni Misie. Navajero - 8 Września 2014, 14:17
Pomysł, psychodeliczny klimat ( np. w "Czerni"), wykonanie, rzucane od czasu do czasu aluzje mitologiczne ( lubię takie erudycyjne wstawki). Magnis - 8 Września 2014, 15:23 Bolesław A. Uryń Mongolia. Wyprawa w tajgę i step. Kolejna książka z serii Poznaj Świat. Tym razem autor zabiera nas w świat ludzi żyjących w Mongolii, poznajemy ich przesądy, zwyczaje i niebezpieczeństwa. Autor przezywa wiele przygód i wędruje do najdalszych zakątków tego kraju. Mamy opisy wypraw rzeką, gdzie nie wiadomo co za zakrętem będzie (głazy, połamane drzewa). Następnie samochodem i końmi, ale też jest niebezpieczne z powodu dużych bagien, które kryją się pod warstwą roślin (wygląda jak nasza łąka, a pod spodem jest bagno). Pogoda tam zmienia się. Są gwałtowne burze i deszcze, potrafi być 40 stopni temperatura w dzień, a w nocy spaść nawet do 2 stopni. Jest to ciekawa książka, którą czytało mi się przyjemnie. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
