Piknik na skraju drogi [książki/literatura] - David Gemmel - cytaty
Cardano - 13 Grudnia 2005, 17:55 Temat postu: David Gemmel - cytaty Witam! Proponuję aby chętni umieszczali krótkie cytaty ze swoich ulubionych książek / autorów.
Zacznę od swojego ulubionego pisarza - Davida Gemmela i książki "Król poza bramą"... Acha, od razu zaznaczam, iż nie mam na celu łamania praw autorskich a jedynie ewentualne rozpropagowanie twórczości pisarza.
PS. Chciałbym poznać Waszą opinię na temat podobnych wątków... A także ewentualnie Wasze ulubione słowa... W moim przypadku jest to głównie Gemmel - w jego książkach mam pozakreślane sporo ciekawych (IMHO) fragmentów
* "Jestem obcy. Nie musisz przede mną udawać ani kłamać. Tylko przed przyjaciółmi potrzebujesz maski (...) Z obcymi jest łatwiej gdyż dotykają twojego życia tylko przez chwilę. Nie rozczarujesz ich, bo nic im nie zawdzięczasz i niczego od Ciebie nie oczekują. Przyjaciół łatwo zranić bo oczekują od ciebie wszystkiego."
* "Wszyscy mamy blizny. O wiele lepiej jeśli można je nosić na zewnątrz."
* "(...) uroda nie ma znaczenia. Czyny malują lepszy obraz człowieka niż skóra zwisająca z kości i ścięgien."
* "Częściej patrz dookoła siebie: zobacz jak ludzie dotyjkają się nawzajem, okazują sobie miłość. Jednak nie przyglądaj się im z pozycji chłodnego obserwatora. Nie szybuj nad życiem - weź w nim udział. Dookoła ciebie są ludzie gotowi cię kochać. Nie powinieneś odrzucać tego lekką ręką."
* "Każdy człowiek jest wojownikiem, bo życie to walka. Farmer wlaczy z suszą, powodzią, chorobą i śmiercią. Marynarz wlaczy z morzem i burzami. Ja nie miałem na to dość odwagi, więc postanowiłem wlaczyć z ludźmi."
* "Staramy się postępować jak najlpepiej, lecz często jesteśmy podli, małostkowi lub okrutni. Nie staramy się o to lecz tacy jesteśmy..."
* "Ludzie są głupi. Pełno w nich strachu i niepewności - co czyni ich słabymi. Zawsze ten drugi ktoś wydaje im się silniejszy, pewniejszy siebie i zdolniejszy."
* "Odwaga to sprawa duszy a nie dar, który można przekazać synom."
* "(...) po to aby w przyszłości ludzie wiedzieli, że istnieli herosi stawiający opór. Dają nam poczucie dumy i sensu. Nie ma znaczenia, że nie wygrają - ważne jest że przez krótką chwilę zapłonie światło."
dzejes - 14 Grudnia 2005, 13:39
Ciekawy temat dałeś.
Poza tym moim cytatem wszechczasów jest (i chyba juz na zawsze pozostanie) :
"War. War never changes."
no ale to z nieco innej beczki.
DiPoint Ragoon - 15 Grudnia 2005, 00:40
Fallout?
mgs - 25 Grudnia 2005, 13:03
"Piękno jest smutne, ponieważ przemija" - także Davida Gemmela, ale nie pamiętam z jakiej dokładnie powieści.
Iscariote - 25 Grudnia 2005, 14:15
nie mam pojecia z czego to jest... ale kiedys gdzies wyczytałem cos w tym stylu... "najpiekniejsi jestesmy wtedy gdy spimy - to słońce tworzy z nas potwory" moze nie jest to idealnie tak ale sens chyba zachowałem
varquez_87 - 28 Grudnia 2005, 21:39
dzejes napisał/a | War. War never changes | a msz może cały ten text (po ang) anpisany ?? Mógłbyś zapodać ??? z góry THX
"Jestem tylko człowiekiem, a ludzie rodzą się egoistami" Artur Baniewicz - "Gdzie Księżniczek Brak Cnotliwych"
"Wiem, że niema dobrego początku od tego który tworzymy. Niema nadzieji prócz nas. Niam litości prócz nas. Niema sprawiedliwości. Jesteśmy tylko my." Terry Pratchett - słowa ŚMIERCI (ale z której książki ????)
"... prawda jest ważniejsza od życia. Ale najważniejsze jest to w co wierzymy. A to niezawsze to samo." Jakub Kaliszewki - "Kości Chudych Dzieci"
"Always look on the bright side of life" - co prawda nie jest to cytat z ksiązki ale z filmu ("Life of Brian") ale b. mi się on podoba
Iscariote - 28 Grudnia 2005, 21:42
varquez_87 napisał/a | Always look on the bright side of life - co prawda nie jest to cytat z ksiązki ale z filmu (Life of Brian) ale b. mi się on podoba Very Happy |
gdyby ktos nie wiedział spiewaja to ukrzyzowani... moja ulubiona scena w tym filmie
bardzo_czarny_kot - 31 Grudnia 2005, 17:42
Dukajowa seria cytatów:
Z IACTE:
Banał, w odpowiedniej chwili powtórzony, potrafi odzyskać zatarte piękno starożytnej mądrości.
- A cóż mi ma do zaoferowania takie życie?
Po raz drugi uczynił magiczny gest.
A chwila była taka:
Czerń i fiolet i żółć i biel. Obce kolory w obcej ich konfiguracji. Lico nieba w wojennym malunku. Lecz to wszystko się porusza, zmienia, płynie; tam zmagają się ze sobą w śmiertelnym wyścigu zahoryzontalne wichry, tysiącodcieniowe chmury zanurzone w ich zimnym nurcie suną nad ziemią szybciej od myśli... - ale to tam, w nieopisywalnej odległości, tam to pędzi i mknie; stąd zaś widziane, zdaje się zgoła wisieć w koronie gwiazdy, rozedrgane mocą światła: rozczesane obłoki, mgły ponad możliwość podniesione, przejrzewające wiśniowo od bliskości słońca powietrze, samo słońce nad wyraz w tym Bagnie słoneczne. Tak daleko. A jednak żyje. Przestrzeń żyje. Czuć jej oddech w niezmiennej perspektywie zmiennych obrazów. Jak się przesłaniają wzajemnie skrzydlate potwory w godowej walce wyżej cmentarnej niepuszczy; jak raz i drugi rozpióropuszy się żałobnie popiół i dym ze stożka niewidocznego wulkanu; jak cień po cieniu cwałują po przebarwionej równinie grupki kościstych zwierząt. A słońce coraz bardziej rozedrgane, rozmywają się w chmurnej zawiesinie jego kontury; coraz mocniej słoneczne w swym zejściu pod ziemię. Chwchchchchwch... - tchnienie wieczornej pustki. Obejmować wzrokiem przestrzenie, jakich w całym swoim życiu nie przemierzysz. Czuć na skórze wietrzny dotyk dali najdalszych. Istnieć. Tak. Tak.
- Zachód słońca.
Z Czarnych oceanów:
Znak firmowy na pięcie Pana Boga: MADE BY MAN.
I zajrzałem w twarz absolutnego zła: był to bezrozumny żywioł.
Z Irrehaare:
Jednak na wszelki wypadek ja sam - Allah - zabezpieczyłem się przed sobą: te palce turlające się we krwi, święte kawałki obcego już mięsa, te palce. Choć znał mnie jak słowo nie wypowiedziane, on - ja - wszystkowidzący - musiał się gdzieś tam dopatrzeć jakiejś iskierki litości, jakiegoś przebłysku heroizmu, czegoś, czego wypowiedzieć nie potrafił - i obciął mi palce. Jeden po drugim, tuż po „urodzeniu”, krwią nienawiści do człowieka naznaczył. Palce. Nie pokocham ludzi.
- Irrehaare to myśli.
- To przeklęte miejsce! Jeden wielki bezgrzeszny grzech!
Skin człowiekowi wilkiem.
Z Perfekcyjnej niedoskonałości:
Któż wyrzeka się perfekcji, darmo oddaje ideał?
Niedoskonałość boli.
Pablos - 4 Stycznia 2006, 18:59
Też mam świetny cytat z Gemmella:
"Jakie to dziwne stworzenia - kobiety. Zakochują się w mężczyźnie, a potem starają się go zmienić. Najczęściej im się to udaje - po czym resztą życia spędzają zastanawiając się, jak mogły poślubić takiego nudnego konformistę. To leży w ich naturze."
Cardano - 9 Stycznia 2006, 04:34
Nio to ponownie Gemmel i jego książka - "W królestwie wilka".
* "Oczekuj najlepszego, szykuj się na najgorsze."
* "Strach jest jak ogień. Kontrolowany ogrzeje cię i utrzyma przy życiu. Jeśli wymknie się spod kontroli spali cię i zniszczy."
* "(...) pewnego dnia znajdziesz miłość i wtedy porozmawiamy jak równy z równym. (...) mam wrażenie, że opisuję kolory niewidomemu. Miłość ma wielką moc, nawet śmierć nie zdoła jej zniszczyć."
* "Oczekuj porażki a napewno cię spotka."
* "Ludzie najczęściej wyśmiewają to czego nie dostąpia."
* "Umiejętności człowieka zależą od okoliczności, od wyzwań przed jakimi staje."
* "W duszy są takie drzwi, których nie można otwierać. On znalazł do nich klucz."
* "Nie nazywaj nikogo tchórzem tylko dlatego, że usiłuje być wierny swoim ideałom. To umniejsza cię w takim samym stopniu jak obraża jego."
* "Miłość potrafi koić rany zadane przez nienawiść. Miłość może zmazać rządzę i chciwość. Przez nieą zły człowiek może opamiętać się i znaleźć odkupienie."
* "Lepiej jest wątpić. Większość problemów tego świata tworzą ludzie, którzy są zby t pewni siebie - zawsze wiedzą co ejst słuszne."
* "Wszystko kiedyś się kończy. W pewien dziwny sposób właśnie to czyni życie tak pięknym. Sekret piękna polega na tym, że ono umiera."
* "Czerp z życia wszystkie przyjemności, smakuj je, potrzymaj na języku. I nie trać czasu na myślenie o końcu."
Titus Pullo - 1 Sierpnia 2006, 16:13
David Gemmell najlepszym pisarzem fantasy
David Gemmell to według Johna Jarrolda, jego wydawcy, najlepszy pisarz fantasy.
Brytyjski pisarz David Gemmell zmarł 28 lipca w wyniku komplikacji po operacji serca. Miał 57 lat. Swoją pierwszą książkę, "Legendę", wydał w 1984 roku. W sumie ukazało się 30 jego dzieł. "Legenda" miała mu pomóc uporać się psychicznie z rakiem, którego zdiagnozowano u niego na początku lat 80. To historia oblężonego miasta, które zostało w końcu ocalone. Gemmell wierzył, że on też ocaleje i wówczas tak się stało.
Gdy John Jarrold został redaktorem w wydawnictwie Random House w 1992 roku, Gemmell publikował tam już od ośmiu lat i zdążył zdobyć bardzo mocną pozycję. Przez lata jego powieści sprzedawały się coraz lepiej i zawsze zyskiwały status bestsellera. - Stworzył wiele postaci, które będą żyć w umysłach jego fanów przez całe lata. David czuł, że musi pisać o silnych, choć czasem niedoskonałych bohaterach - powiedział Jarrold. - Był wielkim fanem innego pisarza fantasy, Roberta Holdstocka oraz twórcy literackich westernów, Louisa L'Amoura -dodał.
Przed śmiercią Gemmell rozpoczął prace nad serią powieści o wojnie trojańskiej.
źródło Onet.pl
gorat - 12 Sierpnia 2006, 20:35
Przeniesione z Literatury.
|
|
|